przystąpienie Krymu do Rosji pod Katarzyny 2: Historia

W 1475 cała część przybrzeżnych i górskich Krym została przyłączona Empire Osmańskiego. Biorąc pod uwagę, że reszta półwyspu należała do Chanatu Krymskiego, który stał trzech lat jego wasal, są dobrze założone historyczna wzmianka Morza Czarnego jako „Turkish jeziora wewnętrznego”, któremu jest w istocie, to przez następne trzy stulecia. W tym względzie przystąpienie Krymu do Rosji pod Katarzyny 2 zaspokojenia najpilniejszych potrzeb rosyjskiej polityki zagranicznej tego okresu.

Konieczność podyktowana życia

Po upadku Złotej Ordy do Rosji ze szczególnym zadaniu przenikliwości było przywrócić dostęp do Morza Czarnego, która istniała w okresie Rusi i zamknięty do niej z utworzeniem jarzmo tatarskie-Mongołów. Sprawiają, że było to konieczne przede wszystkim w interesie gospodarczym, jak przez Morze Czarne były ważne szlaki handlowe w krajach śródziemnomorskich.

Ponadto konieczne było zniszczyć Krymskoe Hanstvo, którego terytorium przez kilka stuleci Najazdy celem było zdobycie niewolników i ich dalszej sprzedaży w Konstantynopolu. Według obliczeń naukowców, ponad 300 lat przed przystąpieniem Krymu do Rosji pod Katarzyny 2, na rynkach podrzędnych Turcji wysłane co najmniej 3 miliony osób.

Pierwsze próby rozwiązania problemów krymskiej

Próby opanowania Krym wykonany wielokrotnie. Wystarczy przypomnieć kampanię Piotra I w 1696-1698 dwuletnim. chociaż zakończone zdobyciu twierdzy Azowskiego, ale postanowiliśmy w całych kwestii Morza Czarnego. Za panowania Anny Ioannovny rosyjskie wojska weszły dwa razy zwycięsko półwysep: w 1735 roku pod wodzą B. H. Miniha, a cztery lata później ─ feldmarszałek P. P. Lassi. Jednak oba razy zostali zmuszeni do wycofania się ze względu na brak podaży i wybuchu epidemii w szeregach wojska.

Prawdziwa okazja do przeprowadzenia zajęcie Krymu tylko raz pojawił się w drugiej połowie XVIII wieku, Nowa Rosja została utworzona, która zawiera duże obszary północnego Morza Czarnego, załączone do Rosji w czasie wojny rosyjsko-tureckiej. Uważa się, że od tego zaczął historię aneksji Krymu do Rosji przez Katarzynę 2. Używanie nowej Rosji jako trampoliny do dalszych postępów, generał-in-Chief Army VM Dołgorukij w 1771 roku, udało się złamać opór obrońców na Krym i do konsolidacji w jego granicach.

Niezależny Krymskoe Hanstvo

Jednak aneksji Krymu do Rosji pod Katarzyny 2, krótko opisano poniżej, zostało poprzedzone innym bardzo ważnym krokiem, który został podyktowany potrzebą wielu okoliczności politycznych i wojskowych w czasie. Konsekwencją zwycięstwa rosyjskiej broni w wojnie z Turcją została podpisana w 1772 roku umowy Karasubazarskogo ogłasza niezależnego Chanat Krymu, jest pod patronatem Rosji.

Zakończona w ciągu dwóch lat rosyjsko-turecka wojna oznaczała koniec panowania tureckiego na półwyspie i otwarty dla Rosji długo oczekiwany dostęp do Morza Czarnego. Niemniej jednak osiągnięcia były tylko półśrodek i nie mogą być traktowane jako ostatecznej decyzji w kwestii Krymu.

Konflikt polityczny i wojskowy z Turcją

Jak widać z obserwacji Katarzyny 2, osiągnąwszy niezależność od Imperium Osmańskiego chanatu krymskiego, że nie zostawił myśl o wstąpieniu do jego posiadłości. Ten odpowiada interesom Rosji, ponieważ półwysep miał ważne znaczenie gospodarcze i wojskowo-polityczne dla całego kraju. Jednak Turcja był bardzo zainteresowany w przywróceniu ich dominacji na Krymie. Obie walczące strony dokonały wielkich wysiłków w celu osiągnięcia pożądanych celów, iz tego powodu walka pomiędzy Imperium Osmańskiego i Rosji w tym czasie nie osłabi.

W listopadzie 1776 roku, Korpus Generał A. A. Prozorovskogo wprowadzeniu Krym, wziął pozycje obronne na Perekop. Jego pomocy z Moskwy przybył pośpiesznie Dywizji pod dowództwem A. V. Suvorova. Wspólne wysiłki udało im się złamać opór wojsk krymskiego chana Giray Davlet i zmusić go do szukania schronienia w Bakczysaraju, a następnie uciec do Konstantynopola. Na jego miejsce został wybrany na nowego władcę Shahin Giray, który stał się ostatnim w historii krymskiego chana.

Tatarski chan, myślenie w europejskim

Wybór tej osoby ułatwione aneksji Krymu do Rosji w dużej mierze przez Katarzynę 2. W przeciwieństwie do swoich poprzedników, był człowiekiem bardzo europejskiego sposobu myślenia. Po treningu w Wenecji i Salonikach, Shahin Giray kilku języków obcych, przepisy nie ograniczają się zwyczajów tatarskich.

Jednak próby przekształcenia wojskowej, administracyjnej i gospodarczej system Chanatu w sposób Europejskiej doprowadziły do niezadowolenia miejscowej ludności i otwartego buntu, który był w stanie stłumić tylko z pomocą rosyjskich bagnetów. Decydującą rolę w rozwiązaniu konfliktu grał mianowanie na stanowisko dowódcy wszystkich oddziałów krymskich A. V. Suvorova.

Krymskie imigranci

Dzieląc cały obszar półwyspu 4 okręgach terytorialnych i umieszczone w przechwyconych twierdz znaczne garnizonów, był pozbawiony zarówno Turks i ich zwolenników z miejscowej szlachty z ostatnich możliwości wpływania na życie wewnętrzne na Krymie. Był to znaczący krok w kierunku aneksji Krymu do Rosji pod Katarzyny 2.

Pierwszy wśród mieszkańców półwyspu pod berłem cesarzowej Rosji przeniósł się i przeniósł się do nowej lokalizacji swoich przedstawicieli ludności chrześcijańskiej ─ Gruzini, Ormianie i Grecy. Zostały one ufundowane przez ziemi przy ujściu Dunaju i na wybrzeżu Morza Azowskiego. Wiosną i latem 1778 roku z Krymu poszedł 31 tys. Człowiek, który spowodował poważny cios dla skarbca chana, bo ci ludzie są najbardziej aktywni zawodowo część ludności.

Zgłoś do księcia G. A. Potomkina

W 1781 roku Turcy sprowokował kolejną powstania miejscowej ludności, niezadowolonych zleceń, wprowadzono Shahin Girej i znów musiał uspokoić rebeliantów do rosyjskich żołnierzy, tym razem pod dowództwem Jego Najjaśniejszej Wysokości Księcia G. A. Potomkina.

W swoim raporcie dla Jego Królewskiej Mości, pisał, że według jego obserwacji, zdecydowana większość mieszkańców odnosi się do skrajnie nieprzyjaznym Shahin Girej i wolałaby być pod rosyjskim protektoratem. Niewątpliwie ta uwaga Potiomkin odegrała rolę w aneksji Krymu do Rosji pod Katarzyny 2.

Memorandum, zdecydował o losie Krymie

Będąc bardzo dalekowzroczne polityk, G. A. Potomkin rozumieć potrzebę włączenia Krymu do imperium rosyjskiego, gdyż w przeciwnym razie jej terytorium może stać się wygodnym odskocznią dla przyszłych agresji ze strony Imperium Osmańskiego. Był on również dość oczywiste, wartość ekonomiczna żyznych ziemiach krymskiej dla całej gospodarki wodami Morza Czarnego. I wreszcie, to byłaby zakończona ekspansję południu Rosji do jego naturalnych granic. Jego Książęca Wysokość Książę widok opisane szczegółowo w memorandum przesłanym do nich w grudniu 1782 roku do Imperatora.

Po przejrzeniu otrzymanych dokumentów, Empress w swojej odpowiedzi dał jej ulubione szerokie kompetencje w zakresie wykonania pomyślany i zatwierdził jej projekt. Zatem aneksji Krymu do Rosji pod Katarzyny 2 (rok 1783), kluczowa rola należy do księcia Grigoriyu Aleksandrovichu Potomkinu, za który przyznano tytuł Taurydzie (Tavriya ─ to starożytna nazwa Krym).

Przygotowanie wydarzeń historycznych

Data aneksji Krymu do Rosji Katarzyny 2 należy uznać za 8 (19) W kwietniu 1783 roku, kiedy to została podpisana autokrata odpowiadające manifest. Jednak w tym czasie, kazała trzymać to w tajemnicy tak długo, jak przejście od półwyspu z całej populacji pod berłem rosyjskim nie stanie się prawdziwym wydarzeniem.

Przez ten czas w życiu politycznym chanatu krymskiego znacząco zmieniona. Tak znienawidzony przez ludzi Şahin Girej został zmuszony do rezygnacji z najwyższego władcy, a jego miejsce jest nieobsadzone. Pomogło Potemkin za pośrednictwem swoich agentów, aby przekonać elity z chanatu korzyści płynących z przejścia pod protektoratem Rosji.

Po tym, pilne środki na rozmieszczenie w południowo-zachodniej części portu półwysep został złożony do pomieścić przyszłość floty Floty Czarnomorskiej. W rok później, jest twierdza miasto było zbudowane, zwany na rozkaz cesarzowej Sewastopolu.

Przysięga lojalności wobec Rosji

Wreszcie, w dniu 28 czerwca (9 lipca), w 1783 roku najwyższy manifest zostało upublicznione. Tak więc po raz pierwszy (z Katarzyną 2) przystąpienie Krymu do Rosji był faktem dokonanym. Wydarzenia w obecnym czasie, gdy obszar ten vvtorichno przeszedł do Federacji Rosyjskiej, znany wielu, więc zatrzymywać się na nich, nie będzie. Jeśli chodzi o czas, w dniu Książęca Wysokość Książę Potiomkin, stojąc na szczycie urwiska Ak-Kaya, wziął przysięgę od nowych tematów Jej Cesarskiej Mości. Pierwszy przysiągł końcówkę społeczności lokalnej i osób duchownych, a za nimi już – wszystkie członków ludu. Do tej pory pozostawał dokumentu historycznego ─ manifest w sprawie przystąpienia Krymu do Rosji pod Katarzyny Zdjęcia: 2, które są przedstawione w artykule.