Tragiczny panika na chodynce nastąpiło 18 maja 1896 roku w starym stylu. Ogromny tłum zebrał się na obrzeżach Moskwy na koronację cesarza Mikołaja II. Panika zginęło ponad 1300 osób.
W przeddzień tragedii
Zgodnie z tradycją, wydarzenie, takie jak koronacji towarzyszyło masowe uroczystości. Ponadto, działania te nie są wliczone w zakres oficjalnej ceremonii. Bardzo koronacji Mikołaja Aleksandrowicza doszło 14 maja, a następnie w całym kraju władze ułożone ze świątecznych prezentów dla zwykłych ludzi. To, co spowodowało ogromne tłumy. Pogłoski, że Ice Palace będzie rozdawanie prezentów jadalne, poszedł szybko w całej Moskwie. W 1896 roku to miejsce było na obrzeżach miasta. Pole było szerokie, więc zdecydowano się trzymać obchody tutaj. Ponadto planowano, że sam cesarz odwiedzić imprezę – wysłuchać koncertu, który miał dać orkiestry.
masa na zgniatanie
Uroczystości miały rozpocząć o godzinie 10. Ale wczesnym rankiem na placu miał w sumie około pół miliona ludzi. Panika na chodynce rozpoczął w czasie, gdy w tłumie pojawiła się plotka, że dary już zaczęły rozpowszechniać wcześniej, ale ze względu na dużą liczbę osób, będą one wystarczyć na wszystko.
Przysmaki podano w specjalnie zbudowanych drewnianych pawilonów. To tutaj prowadził szalonych ludzi. Dystrybutorzy zaczęli rzucać jedzenie w tłum, tak, że nie zbliży się do straganów, które można łatwo pokonać. Jednak to tylko dodaje się do chaosu. Wśród osób rozpoczęli walkę na prezenty. pierwszy pojawił się kruszyć. Szybko rozprzestrzenił panikę, że tylko pogarsza sytuację.
reakcja rządu
Z tragedii powiedział cesarz i jego wujek Siergiej Aleksandrowicz. W ciągu kilku godzin polu została oczyszczona z wszelkich śladów niedawnego dramatu. Panika na chodynce nie zmienił planów autokrata. Po raz pierwszy odwiedził zaplanowany koncert, a następnie udał się na Kreml, gdzie piłka, która odbyła się z udziałem całej arystokracji Moskwie, a także ambasadorów. Niektóre przybliżone powiadomiła Nicholas zrezygnować z wizyt tańczyć jakoś pokazać swój żal za zmarłych i rannych. Jednak nie zmienia jego plany. Być może stało się to dlatego, że król nie chciał obrazić ambasadora francuskiego, który wziął na balu. Wszystko to zostało zapisane w dzienniku przez cesarza.
Siergiej Witte (minister finansów), który był obecny na Lodowym Pałacu tego pamiętnego dnia, pozostawił pamiętnik, który dzielił z czytnika swoją opinię na temat tego, co się stało. Urzędnicy wierzą, że tłum na Khodynka, przyczyny, które obejmowały słabą organizację imprezy, źle działał na cesarza, który wyglądał „chorowity”. Witte pisał, że, być może na króla wpływem swego wuja Sergei (Wielki Duke), poradził mu, aby utrzymać wszystko jak to było zamierzone. Sam cesarz, według ministra, na pewno mieli nabożeństwo na scenie. Ale Mikołaj zawsze wyróżnia niezdecydowania i niezwykle zależne od swoich krewnych.
Niemniej jednak, 19 i 20 wraz z żoną i wuja odwiedził szpital Moskwie, gdzie rannych utrzymane. matka króla, Maria Fiodorowna, zdobyłem swoje oszczędności kilku tysięcy który przeszedł na leki. To samo zrobił cesarskiej pary. W sumie 90 tysięcy rubli zostały przydzielone. Rodziny zmarłego zostały przypisane osobistych emerytur.
pogrzeb
nie mógł być zidentyfikowany Ogromna liczba trupów. Wszystkie te ciała zostały pochowane na cmentarzu Vagankovsky w masowym grobie. Architekt Illarion Iwanowa-Shits zaprojektował pomnik dla niej. Przetrwał do naszych czasów, może być nadal widoczne na cmentarzu Vagankovsky.
Ciało, które było w stanie rozpoznać jego krewnych. Cesarz kazał przeznaczyć pieniądze na ich pogrzebie.
dochodzenie
Odpowiedzialność za incydent dano do miejscowej policji, którzy nie mogli godnie, tak aby zapewnić bezpieczeństwo tak dużego obszaru jako Khodynka. Crush ludzi doprowadziła do dymisji Aleksandra Vlasovskogo. Wyreżyserował organów ścigania w mieście. Pierwszy w swojej obronie, że organizacja festiwalu, który zakończył się w tłumie na Khodynka 18 maja 1896 roku zaangażowany w posługę stoczni.
Urzędnicy struktury przekonać śledczych, że nie były one odpowiedzialne za zamówienie policji na zdarzenia, ale naprawdę prowadziły dystrybucję darów. Hrabiego Woroncowa-Dashkov, który był ministrem stoczni, Poprowadziła go w czasach Aleksandra III i cesarz był nietykalny dla nowego rysunku. Bronił swoich ludzi przed atakami oberpolitsmeystera Vlasov. Jednocześnie wielki książę Siergiej Aleksandrowicz (dawniej także gubernator Moskwa) był patronem całej policji miasta.
Konflikt ten wpłynął stosunkom najwyższych urzędników, podział na dwie strony. Jedna połowa jest wspierany przez Ministerstwo stoczni, z drugiej – na policję. Wiele było niezdecydowanych, nie wiedząc, z której strony będą się za cesarza. W końcu, wszyscy chętni do pomocy jest królem. Mało kto interesuje ofiar w Khodynka 1896.
Mikołaj II zlecił dochodzenie do Ministra Sprawiedliwości Nikolay Muravyov. Dostał pracę pod patronatem Siergieja Aleksandrowicza, więc sąd uznał, że wszystko byłoby winne hrabiego Woroncowa-Dashkov. Ale wtedy wtrącił Maria Fiodorowna (matka cesarza). Głównie ze względu na jego wpływ badań było powierzyć Constantine Pahlen (również byłego ministra sprawiedliwości).
Był znany z jego stwierdzeniem, że w miejscach, gdzie prowadził wielkich książąt, zawsze będzie bałagan. Takie stanowisko przeciwko niemu wielu z Romanowów. Był jednak pod okiem cesarzowej-matki. Jego dochodzenie dokonał wyrzuty oberpolitsmeystera Własow.
Odzwierciedlenie w kulturze
Groźny zgniatać na polu Khodynka spowodowało szok całą społeczność Rosji. To straszne wydarzenie pozostawił wiele wspomnień urzędników, na przykład Sergey Vitte. Lew Tołstoj, zdumiony tym, co się stało, napisał nowelę „Khodynka”, która rejestruje obraz paniki ludowej podczas paniki. Maxim Gorki wykorzystał historię w swojej powieści „Życie Klim Samghin”.
Latest posts
Age of Discovery
formacja
