niepełnosprawność: kryteria klasyfikacyjne i stopień niepełnosprawności. Definicja niepełnosprawności

Kiedy zobaczył mężczyznę na zewnątrz w wózku inwalidzkim lub matki z smutnymi oczami, starając się zabawiać ją różni się od innych dzieci, staramy się odwrócić i całkowicie ignorują ten problem. I czy to prawda? Ilu ludzi myśli, że życie jest nieprzewidywalne, iw każdej chwili katastrofy może wyprzedzić żadnego z nas lub naszych bliskich? Odpowiedź musi być negatywna. Ale rzeczywistość jest okrutna, a zdrowi ludzie dzisiaj może jutro być wyłączony. Dlatego może warto poszukać odpowiedzi na pytania o to, kto to osoby niepełnosprawne, wielu grup niepełnosprawności, którzy tam je ustawia?

Pacjenci potrzebują stałego nadzoru i pomocy ze strony osób trzecich. Są bardziej potrzebuje miłości, czułości i opieki. Ważne jest, aby pamiętać, że wiele z nich nie tolerować przejawy bez litości dla siebie, i muszą być traktowane jako równe.

Do tej pory coraz więcej ludzi stara się żyć pełnią życia, pracy, uczestniczyć w zajęciach rekreacyjnych, zrelaksować się w ośrodkach, i tak dalej. D. Komunikowanie się z nimi zapoznać taktu i nie skupiać uwagę na ich problemy zdrowotne.

Podstawowe pojęcia i definicje

Termin „niepełnosprawność” ma łacińskie pochodzenie i pochodzi z invalidus słowo, które tłumaczy się jako „słaby”, „słaby”. Koncepcja ta jest używana, gdy jest to niezbędne do scharakteryzowania stanu fizycznego lub psychicznego osoby, które w pewnych okolicznościach na stałe lub na dłuższy czas ograniczony lub całkowicie pozbawione niepełnosprawności. To, z kolei, sugeruje, ograniczenia nałożone na obecność wad (wrodzonym lub nabytym). Wada, z kolei, czy jak to się nazywa zaburzenie to utrata lub odchylenie od normy dowolnej funkcji organizmu.

Jeśli chodzi o termin „wyłączone”, a następnie w to dosłownie oznacza „nie dotyczy”. Tak nazywamy osoby cierpiące na zaburzenia zdrowia, umiarkowanego lub znacznego rozpadu różnych funkcji lub układów organizmu, co jest wynikiem choroby lub skutków urazu. W rezultacie, możemy mówić o ograniczeniu życia, która jest pełna lub częściowa utrata możliwości dbać o siebie, aby chodzić bez pomocy, aby wejść w dialog z innymi, i jasno wyrażać swoje myśli, aby poruszać się w przestrzeni, aby sterować akcją, jest odpowiedzialna za czyny mają być wykształceni, pracy.

grupy kryteriów niepełnosprawności zatrudnionych w danej dziedzinie, przewodzący badaniom lekarskim i społecznej, w celu ustalenia warunków, w których stopień ograniczeń jest ustawić indywidualne zdolności.

W sekwencji idei powinna również wyjaśnić znaczenie wyrażenia „rehabilitacji osób niepełnosprawnych.” Jest to system, a jednocześnie stopniowy proces odzyskiwania pewnych zdolnościach ludzkich, które były niezbędne do jego gospodarstwa domowego, społeczeństwa, a zatem aktywność zawodowa.

grupy osób niepełnosprawnych: klasyfikacja i krótki opis

Niepełnosprawność – problem bezpośrednio lub pośrednio wpływając praktycznie każda osoba na Ziemi. Dlatego nie jest tajemnicą, że istnieją trzy różne grupy inwalidztwa, których klasyfikacja zależy od stopnia, w jakim te funkcje lub układy ciała, jak i ogranicza zdolność danej osoby do życia złamany.

Obywatel może zostać uznany za nieważny tylko na zakończenie badania medyczno-społecznej. Tylko członkowie Komisji mogą zdecydować o zatwierdzenie lub, wręcz przeciwnie, odmowa przyznania mu człowieka z niepełnosprawnością. Klasyfikacja, która jest wykorzystywana przez grupy specjalistów ekspertów określa, które i zakres, w którym funkcja ciało cierpi z powodu danej choroby, urazu itp Ograniczenia (naruszenia) funkcje mogą być podzielony w następujący sposób:

• choroby, które wpływają na statodynamic (silnik) funkcje organizmu;
• zaburzenia wpływające na układ krążenia, metabolicznym, hormonalnego, trawiennego, depresję oddechową;
• Zaburzenia sensoryczne;
• odchyleń.

Prawo do kierowania obywateli do wiedzy medycznej i społecznej własnością instytucji medycznych, w których występują, organu odpowiedzialnego za świadczenie emerytalne (fundusz emerytalny), a jednostką zapewniając ochronę socjalną. Z kolei mieszkańcy dostać skierowanie na badanie, należy przygotować następujące dokumenty:

1. Kierunek wydany przez jedną z wyżej upoważniony przez władze. Zawiera on wszystkie niezbędne informacje na temat stanu zdrowia i stopnia zakłóceń w funkcjonowaniu organizmu.
2. Oświadczenie, podpisane bezpośrednio przez osobę, która ma zostać poddany badaniu lub jego przedstawiciel ustawowy.
3. Dokumenty są dowody naruszenia zdrowia pacjenta. Może to być streszczenia wyładowcze, wyniki badań instrumentalnych i tak dalej. D.

Rozróżnić trzy grupy niepełnosprawności. Klasyfikacja głównych zaburzeń ciała ludzkiego, jak również ich stopnia ciężkości są kryteria określające, który z grup przypisano do zgłaszającego. Po analizie i dyskusji prezentowanych ekspertów dokumenty obywatelskich zdecydować na pytanie, czy jego niepełnosprawności lub nie do rozpoznania. W obecności wszystkich członków decyzji Komisji doręcza się osobie, która zdała egzamin medycznej i społecznej, a jeśli sytuacja tego wymaga, biorąc pod uwagę wszelkie niezbędne wyjaśnienia.

Również należy zauważyć, że jeśli dana osoba jest przypisany do pierwszej grupy inwalidztwa, ponowne badanie odbywa się raz w ciągu 2 lat. Organizowany corocznie ponowne badanie osób posiadających drugą i trzecią grupę.

Wyjątkiem jest trwałym grupa niepełnosprawności. Zdobądź ludzie mogą poddać ponownemu badaniu w dowolnym czasie na własną rękę. Aby to zrobić, muszą dokonać jedynie odpowiedni wniosek i wysłać go do właściwych organów.

Lista powodów

Bardzo często można usłyszeć rozmowy, że ktoś została ustalona grupa niepełnosprawności chorób ogólnych. Z tego mniej lub bardziej wyraźne. Jednak to nie zaszkodzi wiedzieć, że istnieją inne przyczyny tego stanu, które obejmują następujące elementy:

• obrażeń przez człowieka w miejscu pracy, a także niektórych chorób zawodowych ;
• wyłączone od dzieciństwa: wady wrodzone;
• niepełnosprawność, która weszła w wyniku urazu podczas II wojny światowej;
• Choroby i urazy otrzymane podczas służby wojskowej;
• niepełnosprawność, przyczyną, która jest uznawana za katastrofę w elektrowni w Czarnobylu;
• Inne powody, które są ustalone przez prawo Federacji Rosyjskiej.

Pierwsza grupa niepełnosprawności

W odniesieniu do zdrowia ludzkiego z fizycznego punktu widzenia, najtrudniejsza jest pierwsza grupa niepełnosprawności. Ona jest przypisany do tych, którzy zidentyfikowali istotnych naruszeń w pracach jednej lub większej liczby układów organizmu. Chodzi o najwyższym stopniu zaawansowania choroby, choroby lub wady, z powodu tego, co ludzie są po prostu w stanie dbać o siebie niezależnie. Nawet dla najbardziej podstawowych działań koniecznie potrzebują pomocy z zewnątrz.

grupa niepełnosprawności 1 jest zamontowany:

• Osoby, które są całkowicie niezdolne do pracy (na stałe lub tymczasowo) i wymagają ciągłej opieki, dziecięce (wsparcia) ze stronami trzecimi.
• Osoby, które cierpią choć wymawiane funkcjonalne upośledzenie czynności organizmu, ale nadal może wykonywać pewne rodzaje pracy. Jednak należy zauważyć, że mogą pracować tylko wtedy, gdy są one tworzone specjalnie dla poszczególnych warunków: specjalny warsztat, prace, które są w stanie wykonać w zaciszu własnych domów, i tak dalej ..

Ponadto, należy zauważyć, że istnieją pewne kryteria definicji niepełnosprawności. Do ustanowienia pierwszej grupy następujących:

• brak zdolności do służenia sobie;
• Niezdolność poruszać się niezależnie;
• umiejętności dezorientację w przestrzeni (dezorientacji);
• niezdolność do komunikowania się z ludźmi;
• niezdolność do kontrolowania swoich zachowań i odpowiedzieć za swoje czyny.

W jakiej choroby ustalono inwalidztwo pierwszej grupy?

Aby zrozumieć, dlaczego niektóre udało się uzyskać statusu osoby niepełnosprawnej, a inni przeczyli temu, nie wystarczy, aby wymienić tylko wyżej wymienione kryteria określające grupę inwalidzką. Członkowie medyczno-społecznych Komisja bierze pod uwagę szereg innych czynników i okoliczności. Na przykład, nie można pozostawić bez uwagi do wykazu chorób, w których dana osoba jest przypisany do grupy 1 niepełnosprawności. Należą do nich:

• Ciężkie postępowy gruźlica obecny w niewyrównaną;
• nieuleczalne nowotworu złośliwego;
• Poważnych chorób, które mają wpływ na układ sercowo-naczyniowy, a następnie przez niepowodzenie trzeciego stopnia krążenia;
• paraliż kończyn;
• porażenie lub ciężkie afazja mózgu;
• schizofrenia z silnym i długotrwałym zespołem paranoidalnego i katatonii;
• padaczki, w którym występują bardzo częste napady i stała świadomość zmierzch;
• otępienie i jednocześnie Utrata krytycznych percepcji choroby;
• kikuta kończyny górnej (na przykład, całkowity brak palców i innych bardziej poważne amputacji);
• pozostały udo;
• ślepota i tak dalej. d.

Wszyscy obywatele, którzy zaprezentują członków Komisji dokumentów medycznych potwierdzających, że mają jedną z tych chorób, zostaną przypisane do grupy 1 niepełnosprawności. W przeciwnym razie zostanie odrzucona.

A co z drugą grupą niepełnosprawności?

Druga grupa niepełnosprawności podany jest dla ludzi w ciele, gdzie istnieją poważne upośledzenie funkcjonalne wynikające z tej choroby, urazu lub wrodzoną. W wyniku działalności człowieka jest znacznie ograniczona, jednak zachował zdolność do samodzielnego dbania o siebie, a nie uciekania się do pomocy z zewnątrz.

To ustawia drugą grupę inwalidzką, jeżeli istnieją następujące wskazania:

• Zdolność do dbać o siebie we własnym zakresie, przy użyciu różnych słuchowe lub mniejszą pomoc osobom trzecim;
• zdolność do poruszania się z wykorzystaniem pomocy lub przez osoby trzecie;
• niezdolność do wykonywania czynności pracy lub zdolności do pracy, jeśli tylko na to stworzenia specjalnych warunków, pod warunkiem, że niezbędne fundusze, jest on wyposażony w specjalne miejsce;
• nieuzyskanie edukacji w zwykłych placówkach oświatowych, ale podatność na rozwój informacji za pomocą specjalnych programów i wyspecjalizowanych ośrodków;
• umiejętności orientacji obecność zarówno w przestrzeni i w czasie;
• umiejętność porozumiewania się, ale pod warunkiem użycia specjalnych narzędzi;
• możliwość kontrolowania swojego zachowania, ale nadzór osoby trzeciej.

W jakiej choroby ustalono niepełnosprawności drugiej grupy?

Druga grupa niepełnosprawności ustala się, czy dana osoba cierpi na jedno z następujących schorzeń:

• zaskoczony zastawek lub zawał II-III i stopnia zaburzeń układu krążenia;
• Klasa II nadciśnienie, które rozwija się szybko i towarzyszy często naczynioskurczowe kryzysowych;
• fibrocavernous gruźlica postępowy;
• marskość płuc i niewydolności sercowo-płucne;
• ciężka miażdżyca mózgu z wyraźnym obniżeniem poziomu inteligencji;
• urazy i inne choroby zakaźne i niezakaźne chorobę mózgu, co jest łamany w wyniku rozwoju funkcji wzrokowych, przedsionkowego i nadwozia samochodowego;
• choroby i urazy rdzenia kręgowego, co skutkuje unieruchomionych kończyn;
• ponownego zawału serca i niewydolności wieńcowej;
• po konieczna operacja w celu usunięcia guzów złośliwych żołądka, płuc i innych narządów;
• Ciężkie wrzód żołądka opływać utraty apetytu;
• padaczka, towarzyszą częste napady;
• disarticulation biodrowego;
• kikut uda ze znacznym upośledzeniem chodu i innych.

Krótki opis trzeciej grupy niepełnosprawności

Trzecia grupa niepełnosprawności jest ze znacznym zmniejszeniem pracy ludzi z powodu nieprawidłowości w systemach i funkcje organizmu, które jest spowodowane przez choroby przewlekłe i różne wady ciała. Grupa ta daje:

1. Ludzie, którzy z powodu złego stanu zdrowia istnieje pilna potrzeba w zakresie miejsc pracy wymagających niższych kwalifikacji i niższe koszty pracy. Na przykład:

   ● narzędziowiec z I-II stopnia zaburzeń krążenia, która jest po prostu fizycznie nie może wykonywać swoich obowiązków zawodowych. Jednak równie dobrze może przyjąć stanowisko kolektora drobnych towarów.
   ● błystki, których amputowano 2, 3 i 4 palce dłoni, potrzeba tłumaczenia na kromschitsy pozycji.
   ● Wyższa rozładowania Miller, nadciśnienie etap II, potrzebne tłumaczenie na stanowisko dystrybutora narzędzi.
   ● górnik z diagnozą „krzemicy” konieczne jest położenie kopalni lub przekwalifikowania.

2. Ludzie, którzy ze względu na zdrowie, potrzeby zasadniczych zmian w warunkach pracy bez zmiany zawodu. To z kolei wymaga znacznego zmniejszenia ilości pracy i zmniejszenie szkolenia. Na przykład:

   ● Główny Księgowy zaufania, który został zidentyfikowany z mózgowym, zaburzeniami pamięci, miażdżyca rozproszenia, i tak dalej. E., powinny być przetłumaczone na jednym z biur organizacji, ale z pozycji zachowaniu.
   ● Tkacz, obsługujących wiele maszyn, które odkryto na cukrzycę umiarkowanego nasilenia, konieczne jest zmniejszenie liczby maszyn na swoją odpowiedzialność.

3. Osoby niepełnosprawne do wykonywania pracy, w której o niskich kwalifikacjach lub którzy wcześniej nigdy nawet nie był zaangażowany.
4. Między innymi, trzecia grupa niepełnosprawności podany jest dla ludzi bez względu na to, jaki rodzaj pracy, które przeprowadziły, pod warunkiem, że mają one wad anatomicznych i odkształceń, a oni nie są w stanie wykonywać swoje obowiązki zawodowe.

niepełnosprawność, w zależności od stopnia niepełnosprawności

Istnieją różne kryteria oceny stanu zdrowia ludzi na podstawie niepełnosprawności są ustalone. Klasyfikacja tych kryteriów i ich istoty jest opisana w przepisach. Przypomnijmy, że w chwili obecnej istnieją trzy grupy, z których każda ma swoje specyficzne cechy.

Definicja niepełnosprawności, który musi być ustawiony na pacjenta, jest bezpośrednią odpowiedzialność członków specjalistycznej wiedzy medycznej i społecznej. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że ITU określa również stopień niepełnosprawności osoby z niepełnosprawnością.

Pierwszy stopień zakłada, że jednostka jest w stanie wykonywać czynności pracy, pod warunkiem, że kwalifikacja zostanie zmniejszona, a praca nie wymaga znaczących nakładów energii. Druga stwierdza, że dana osoba może pracować, ale za to, że musi stworzyć specjalne warunki i dostarczenie technologii wspomagających. Osoby, które z tych stopni niepełnosprawności utworzyły grupę roboczą została określona.

W przeciwieństwie do dwóch pierwszych, trzeci stopień niepełnosprawności oznacza niemożliwość przeprowadzenia czynności pracy. Ludzie, którzy ITU przypisane powiedział stopień ustawić atrapę niepełnosprawności.

W kategorii „dzieci niepełnosprawnych”

W kategorii dzieci z niepełnosprawnością należą dzieci i młodzież, które nie ukończyły osiemnastego roku życia i którzy mają znaczne ograniczenia życia, których wynikiem są zaburzenia rozwojowe, niezdolność do komunikowania się, uczyć się, kontrolować swoje zachowanie, umiejętności chodzenie i wdrożenie przyszłego zatrudnienia. Podsumowując, ITU dla dziecka niepełnosprawnego z reguły przewidziany szereg zaleceń:

• trwałe lub czasowe umieszczenie w specjalnych instytucji dla takich dzieci;
• indywidualne uczenie się;
• zapewnienie dziecku (jeśli to konieczne) specjalnego sprzętu i środków pomocniczych w celu zapewnienia normalnego życia;
• zapewniając leczenie SPA (oznaczony profil sanatorium i czas pobytu w nim);
• Opisuje zestaw niezbędnych środków rehabilitacyjnych i innych.