Historia IA Bunin "Light oddech" (podsumowanie)

Żeńskie postacie często stają się tematem twórcze dążenie Iwana Bunina. Widocznie, to było ciekawe do zbadania ich tajemnicę i niepoznawalność. W historii oddechu płuc, napisany w 1916 roku, Bunin bada cechy charakteru dziewczyna-dziecko jako niepewność, lekkości i niewinności.

Opowieść o jej tragedii może przesyłać podsumowanie. „Światło oddech” – opowieść o Mescherskoy Ole, nie doświadczyli miłości, ale w obliczu okrucieństwa i cynizmu świata dorosłych. W zależności od składu, historia może być podzielony na cztery części.

„Lekki powiew” streszczeniem (przystąpienia)

Akcja toczy się w kwietniu w dużej powiatu cmentarza. Świeże ziemnych kopiec w dużo nowej dębowej krzyża. Z wypukłym porcelany medalionu uderzająco żywy wzrok szczęśliwie wygląda zabawy uczennica.

Napis mówi, że Meshcherskaya Ola.

„Lekki powiew”, podsumowanie (1 część)

Mały, nic ona nie wyróżnia się w porównaniu z innymi uczennicami. Można powiedzieć, że był po prostu, że była ładna, z liczbą szczęśliwych i bogatych dziewcząt. Można też dodać, że uczeń jest zdolny, ale nieuważny komentarze do chłodnej damy.

Stopniowo rozwijała i rozkwitała. W wieku czternastu lat miała już uroczą kobiecą figurę, smukłe nogi i szczupłą talię. W wieku piętnastu lat miała reputację urody, pomimo faktu, że nie ma nic za to przeprowadzić. Nie powinno być tak jak inne dziewczyny, bo jej włosy nie było bardzo czysto, szybko pobiegł, rumieniąc się, czasami puka kolana.

Niepostrzeżenie, bez żadnego wysiłku i opieki z jej strony przyszedł do niej cechy, które stały się odróżnienie go od innych w ciągu ostatnich dwóch lat swojego życia szkolnego. Zawierała wdzięk, elegancję, zwinność i jasne oczy świecą. Ona jest najlepsza wirującą w tańcu na balu i łyżwach. Studenci w niej zakochany i dbał o nią. Olu najbardziej lubi młodszych klas w szkole. Jednak plotka poszła o jej lekkomyślności …

W swojej ostatniej zimy Olya absolutnie zaskoczony zabawy, jak ogłoszone w gimnazjum. Tłum na lodowisko, wydawała się bardzo szczęśliwy i beztroski. Po duża zmiana w niej został wezwany do dyrektorki. Szary, choć młody, ona zaczęła rozmowę od stwierdzenia, że Ole powiedział, że ona nie jest dziewczyną, ale jeszcze nie kobietą nosić fryzury dla dorosłych, grzebienie i drogie buty. Ola cicho i po prostu przerwał szefowi, mówiąc, że kobieta stała się dzięki bratu wysiłki Boss – Alekseya Mihaylovicha Malyutina.

„Lekki powiew”, podsumowanie (część 2)

Dziewczynka zmarła miesiąc później z rąk oficera kozackiego, sądząc po jego brzydkiej i plebejskiego umysłu nie ma nic wspólnego z warunkami komunikacji uczennica. Strzelił prosto w zatłoczonym peronie kolejowym. Absolutnie zszokowany szef potwierdziło wyznanie poczynione Ola Mescherskaya. Oficer powiedział, że oszukał uczennica, która była blisko niego i obiecał, że będzie jego żoną, ale widząc na dworzec, wyrzekł się jego słowa i powiedział, że ona po prostu się z niego żarty. Dowody przedstawione czytać pamiętnik strony, który pisał o Milutin. Czytał go, a następnie zastrzelił ją.

To właśnie ta dziewczyna napisała w swoim pamiętniku. Wejście jest datowany lipcu ubiegłego roku. „Piszę w drugiej w nocy. Dzisiaj, zerwałam z jej dziewictwa! Rodzina opuściła miasto, ja mieszkaliśmy w domku. Czułem się tak dobrze! Szedłem, grał muzykę, a kolację sam, myślałem, że moje szczęście nigdy się nie skończy. Nie sądziłem, że wizyta przyjaciela ojca Aleksiej Michajłowicz długo. Lubiłem go zabrać, dbał o mnie jako kawalera, żałował, że nie znaleziono papieża żartując i wyznał swoją miłość. A kiedy położyłem się odpocząć na kanapie, pocałował. Jak to się stało, więc nie rozumiem. Nie spodziewałem się tego od niego! Czuję się straszne dla niego obrzydzenie i nie może teraz żyć! … "

„Lekki powiew” Podsumowanie (wniosek)

Co tydzień, w niedzielę, odwiedzając grób małej kobiety w czerni.

Była chłodna dama Mescherskaya Oli, starsza kobieta, która żyje w świecie marzeń, zastępując ją rzeczywistość. Była bardzo przykro, że dziewczynka zmarła. Raz chłodny dama stała się mimowolnym świadkiem rozmowy Olgi z przyjacielem. Dziewczyna powiedziała mi, że za ojca starej książki czytać o kobiecej urody. Mówi się, że oprócz danych zewnętrznych: Wrze smoły oczami małych stóp i smukłej talii – Najważniejsze, że kobieta była łatwiejsza do oddychania! Przekonany, że to jest właśnie ona ma! Zaproszony, aby słuchać jej oddechu …

To jej oddech lekki teraz ponownie rozpuszcza się w świecie. To jest wolny pływających w zimnym wietrze wiosennym i ponurego nieba.

Iwan Bunin „Światło oddechem”, którego podsumowaniem jest określone powyżej, napisał przed emigracją. Historia różni się od twórczości lirycznej prozy że ma jasną i nie rozmyte, okłady historię i ścisłego składu. Zaczyna się i kończy wraz z opisem cmentarza. Jest to prawdopodobnie spowodowane historia idei, bóle poczucie utraty obiecującego młodego życia.