Maddi Uoters – biografia i twórczość

Dzisiaj mówimy o tym, kto jest Maddi Uoters. Jego biografia zostaną omówione szczegółowo poniżej. Bez recytowania potężne wokale człowieka i jego gitary przebijających, może Chicago nie miałby takiego muzycznego miasta.

wczesne lata

Nasz dzisiejszy bohater grał niepowtarzalne bluesa. Maddi Uoters ma świetny wokal. Przyszły muzyk urodził się w 1915 roku, 4 kwietnia, w miasteczku o nazwie Rolling Fork. Zaczął swoją młodość nauka gry na harmonijce. Poza tym, on zainteresował się gitarą. Stało się to pod wpływem muzyki Charli Pettona, Roberta Dzhonsona, a Sana Domu. Ten ostatni był idolem naszego bohatera i potężnego bluesman. Nasz bohater sam studiował styl gitara szyi Battle. Położył go na środkowym palcu w szczególny sposób odparte szyjkę butelki i nauczył się jeździć im dzwonek struny gitary. To było dość powszechną techniką w środowisku ulicznych gitarzystów miasto, w którym wzrosła naszego bohatera.

debiut

W 1941 roku muzykolog-folklorysta nazwie Alan Lomax w imieniu Biblioteki Kongresu USA podróżował po Mississippi. Jego zadaniem było znalezienie szczególnie utalentowanych muzyków. Kiedy zobaczył gra Maddi Uoters, wiedziałem, natknął się niezwykłym talentem. Za pomocą przenośnego urządzenia rejestrującego, Lomax w Bibliotece Kongresu zachował unikalną wydajność naszych bohaterów bluesa zatytułowany I BE niepokój. Następnie skład był pierwszym muzykiem, najlepiej sprzedającą. Kilka lat później, nasz bohater ponownie nagrany pracę w studio pod nazwą Chess Records i dał jej nazwisko nie może być spełniony.

Chicago

Maddi Uoters w 1942 już znany mistrzowskim wykonaniu różnych bluesa w Delcie Mississippi, ale marzył o zostaniu gwiazdą. Więc udał się do Chicago. Pracował w tym samym czasie śpiewu i grania w klubach. Tam poznał muzyk Big Bill Broonzy. Nasz bohater raczej szybko kupił gitarę elektryczną i zajął się jakąś niezwykle ostry, nawet trochę zacięta, folk i blues. Oprawiony w elektrogitarny twardego rytm, to pozostawiły głębokie wrażenie. Na południowej stronie Chicago umiejętności został zauważony szybko.

studio

Maddi Uoters grał w klubach z niebieskimi Smitty – gitarzysta i pianista Eddie Boehm i Sannilendom Slim. Te ostatnie odgrywają istotną rolę w życiu artystycznym naszego bohatera. Wody pianista zaprosił w 1947 roku towarzyszyć sesję w studiu nagraniowym Aristocrat. Aby stworzyć projekt firmy Johnson Machine Gun. W przeddzień koncertu, nasz bohater miał problem. Nagranie powinno odbywać się w swoim czasie, a w tym czasie zajmował się montażem żaluzji. Jednak nasz bohater zrozumiał, że ucieka mu okazję. Dlatego musiałem położyć głowę, że jego kuzyn został zabity, a jego nieobecność jest konieczna dla jakiś czas do pracy.

tworzenie

Maddi Uoters po przemówieniu Sennilenda wykonywane niektóre z jego kompozycji. To był szorstki materiał. Są one znacznie różni się od torów, że nasz bohater napisał później w studio Columbia. Jednak ta praca nie można nazwać proste.

Nasz bohater stworzył grupę, więc to był gwałtowny i wybuchowy podczas wystąpień, które miały headhunter pseudonimu, co oznacza w tłumaczeniu „Headhunters”. Zespół może pójść do baru, w którym do gry każdy zespół, poprosił, aby słuchać, a następnie uzyskać pozwolenie na rozmowę. Potem „oderwał głowę” do swoich konkurentów niepowtarzalny styl sceniczną.

Lester Melrose – producent, który w tym czasie własnością lokalnych studiach nagraniowych. On w 1946 roku był zdezorientowany, gdy towarzyszy wodach. W małych klubach Guitar nasz bohater słychać było złe, więc postanowił dołączyć go do wzmacniacza i powielenia dźwięku.

Polscy imigranci, którzy byli bracia Phil i Leonard Chess, na akcje nabyte rekord firmę pod nazwą „Aristocrat”. Stało się to w roku 1947. Oni nie rozumieją zbyt ostre i nawet zgrubne muzykę stworzył Maddi Uoters. Jego albumy ukazały się pod Aristocrat marki jak bracia widzieli w dźwiękach coś blisko mieszkańców getta Chicago. Pierwsze single jak niewielu. Druga płyta nie może być satified można uznać za wyjątek, a cały jego nakład wyprzedany w ciągu dnia. Blues skład pod nazwą I nie mogą być spełnione stać się lokalną sensacją, dzięki wielkiej Crawford i ochrypłymi Waters warczeć. Następnie, nawet artysta spędził dużo czasu i wysiłku, aby uzyskać ten rekord.

Mimo pozornego braku sukcesu pierwszych dzieł naszego bohatera Szachy braci zmienił nazwę na Chess Records i zaryzykowałem postawić na bluesa elektrycznego. Obliczanie nich ostatecznie pracował.

Następnie rozważyć albumy studyjne, pracował na naszego bohatera. W 1958 roku nagrał płytę The Best of Muddy Waters. W 1960 roku przyszedł tylko dwa albumy. Nazwali mosiądzu i bluesa i Muddy Waters śpiewa Big Bill Broonzy. W 1961 roku, nie był talerz They Call Me Muddy Waters. W 1964 roku album Folk Singer został zwolniony. Wraz z Little Walter i Bo Diddley naszego bohatera w 1967 roku wydała pracę Super Blues.