Narzędzia klawiatury – historia tworzenia

Instrumenty klawiszowe pojawiły się dość długo i stały się bardzo popularne. Charakteryzują się kluczowym systemem wydobywania dźwięku przy pomocy specjalnych dźwigni. Jako odniesienie trzeba wyjaśnić, że takie narzędzia mają klawiaturę – zamówiony zestaw kluczy znajdujących się w ściśle określonej kolejności.

Instrumenty klawiszowe mają dość bogatą historię, która zaczyna się w odległych średniowieczu. Jednym z pierwszych takich adaptacji jest właściwy organ. Pierwsze organy wyposażone były w specjalne zawory. Mieli duże wymiary i były bardzo niewygodne. Zawory szybko zostały zastąpione dźwigniami, które wciąż nie były wystarczająco przyjemne do naciśnięcia. Już w jedenastym wieku dźwignie zostały zastąpione szerokimi kluczykami. Nawet mogli nawet nacisnąć dłoń. Jednak znane przecież współczesne komfortowe wąskie klucze pojawiły się dopiero pod koniec piętnastego – wczesnego XVI wieku. Dlatego też pierwszym instrumentem klawiszowym z nowoczesnym systemem kluczy jest organ.

Jako jedno starożytne narzędzie jest możliwe i trzeba wymienić klawikord. Jeśli organ ma na swoich rdzeniach rury do wydobywania dźwięku i może być uważany w pewnym stopniu wiatr, a następnie clavichords są pierwszymi strunowymi instrumentami klawiszowymi. Pojawiły się w okresie od czternastego do szesnastego wieku. Niestety, nawet naukowcy i historycy muzyki nie mogą dokładniej określić daty. Urządzenie clavichord przypomina nowoczesne fortepian. Charakteryzuje się miękkim, cichym dźwiękiem. Klavikord rzadko używany podczas gry dla dużych odbiorców. Ponieważ takie instrumenty klawiszowe są raczej kompaktowe, często grały w domu. Bogaci ludzie i szlachciarze woleli grać muzykę na małych "domowych" klawikrach. Szczególnie dla takich instrumentów powstały wspaniałe dzieła muzyczne takich znanych kompozytorów epoki baroku, jak Mozart, Beethoven, Bach.

Nie można nie wspominać o takich kluczowych instrumentach muzycznych jak klawesynach. Pojawiły się we Włoszech w XIV wieku. Klawesze są klawiaturą typu wyrywkowego. Dźwięk jest wyodrębniany ze względu na fakt, że ciąg jest chroniony przez mediatora w chwili naciśnięcia klawisza. W średniowieczu pośrednik został wykonany z piór ptasiej. Struny na klawesyn są już równoległe do klawiszy, w przeciwieństwie do pianina lub klawikora. Dźwięk jest bardziej ostry i słaby. Klawesyn był często używany jako akompaniament do muzyki kameralnej. W wielu przypadkach to narzędzie uznano za element dekoracji.

Oczywiście nie możemy nie wspomnieć o takim instrumencie jak fortepian. Został zaprojektowany we Włoszech na początku XVIII wieku. To fortepian, które pomogły utrzymać instrumenty klawiszowe w konkursie skrzypcowym. Imponujący zasięg i dynamika sprawiły, że osiągnął wysoki poziom popularności. Twórca Bartholomew Christophi podał nazwę tego instrumentu, mówiąc, że potrafi grać zarówno "głośno i cicho". Zasada działania fortepianu jest prosta: gdy klucz jest podkreślony, uruchamia się młot, który powoduje drganie.