Khatyn: historia wsi białoruskiej tragedii

Historia Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, niestety, jest bogaty w związanych z bezlitosnego zabijania cywilów tragicznych wydarzeń. Wieś Khatyn, historia jego zniszczenia pozostają w pamięci narodu białoruskiego jako niewiarygodny akt zbrodni przeciwko ludzkości. Bardzo straszne … straszne … To może żyć Khatyn tragedii … Historia zostaną pokrótce przedstawione w tym artykule.

Khatyn: kto spalił?

Historia, zwłaszcza jego kontrowersyjne momenty po rozpadzie Związku Radzieckiego bardzo często staje się przedmiotem różnych spekulacji politycznych. Na przykład, że wersja białoruska wieś Khatyn spłonął niedawno przez ukraińskich nacjonalistów, którzy walczyli przeciwko Armii Czerwonej. Oczywiście, każda wersja ma prawo do istnienia, ale fakty historyczne pokazują bezzasadność tego wydania. Fakt, że niektóre grupy UPA (bataliony „Nachtigall”, „SS-Galicja”) faktycznie walczyli po stronie nazistów, ale wiadomo, że grupy nacjonalistów ukraińskich w tym obszarze nie było.

Tak więc, nie ma innych opcji, z wyjątkiem powiedzieć, że wieś Khatyn został spalony przez Niemców i policjantów.

Przyczyny tragedii Khatyn

W noc przed niefortunnym tragicznego dnia 22 marca 1943 we wsi spali oddział partyzancki. Fakt ten sam w sobie mógłby rozwścieczyć nazistów i policjantów. Po spędzeniu nocy, partyzanci przeniósł się wcześnie rano w kierunku wsi Pleskovic. To jest miejsce, gdzie nastąpiło zdarzenie, które spowodowało zniknięcie wsi do ziemi oraz z mapami. Po drodze nasi partyzanci starli się z grupą policjantów, z którymi podróżował niemieckich oficerów, w tym mistrz olimpijski w 1936 roku, Hans Velke. Strzały, a jej zwolennicy i zabił wielu Niemców, w tym funkcjonariuszy. Wśród zabitych był i powiedział mistrz olimpijski.

Oczywiście, partyzanci dobrze zrobił, że wdał się w walkę z tym dystansem, ponieważ w bezpośrednim zderzeniu z wrogiem w inny sposób zachowywania nie jest możliwe. Niemcy ich zobaczył, że to polecenie nazistów stało, że w okolicy znajduje się duży oddział partyzancki. Takie wiadomości zwykle prowadzi do pogorszenia sytuacji w zakresie terytorium, gdzie partyzanci zostały zaobserwowane.

Które pojawiły się z Niemcami?

Takie odważne grupy partyzanckie często zakończył żalu do otaczającej przestrzeni osiedli kolizji. Odzyskane z pola bitwy i incydencie szybko pomyanuv martwy, Niemcy natychmiast zacząłem myśleć o zemście. W tym niemieckiego oddziału stało się jednym z najbardziej brutalnych karnej niemieckim – Sturmbannführer SS zostało zażegnane. Dlatego nie należy się spodziewać decyzji miękkiej. Niemcy postanowili działać na nich tradycyjne metody: spalić najbliżej ostatnim miejscu bitwy. Odwrócili się wioska Khatyn historii, których tragedia jest znany w całym cywilizowanym świecie, a przykładem straszliwe zbrodnie faszyzmu niemieckiego przeciwko ludzkości jako całości i narodu białoruskiego, w szczególności.

Jak doszło do masakry cywilów?

Wieś Khatyn – stosunkowo małe miasto na Białorusi. Niemcy zniszczyli go 22 marca 1943. Cywile rano tego dnia wstał i zaczął robić swoje własne gospodarstwo, nie wiedząc nic o które dla większości z nich będzie to ostatni dzień w życiu. wojska niemieckie pojawiły się w miejscowości niespodziewanie. Fakt, że tak się stało, mieszkańcy stało się jasne, gdy zaczęli jechać niż dla normalnej powierzchni konferencyjnej, w stodole na terenie dawnego gospodarstwa zbiorowego (Nawiasem mówiąc, niektóre źródła mają informację, że stajnia nie była w gospodarstwie, a jeden z mieszkańców Khatyn Iosifa Kaminskogo). Miłosierdzie nie mam nikogo, bo prześladowali nawet chorzy, którzy ledwo wstać z łóżka. Nad takimi ludźmi zdrajcy nadużywane jeszcze przed spalaniem, bo całą drogę chorzy rzucić ciosy towarzyszą kolbami karabinów na plecach. Małe dzieci również stają się ofiarami. Na przykład, mieszkaniec Khatyn Faith Yaskevich doprowadziły do stodoły z synem w ramionach. Był tylko 7 tygodni! Ilu latków zginęło od ognia faszystowska …

Więc, Niemcy zaokrąglana wszystkich mieszkańców w stodole, drzwi stodoły było zamknięte i zaryglowane. Następnie na obwodzie stodole słoma góry określone i podpalili ją. Budka z pewnością był drewniany i zapaliła się niemal natychmiast. Szanse ludzi przetrwać ogniem był minimalny, ponieważ Barn miał trzy komory oddzielone od drewnianych przegród wykonanych z grubych kłód. Taki jest smutny los wiosce Khatyn. Kto spalił miasto jest teraz, mam nadzieję, że jest jasne … do analizy wszystkich możliwych źródeł, w tym niemieckich dokumentów wojskowych i sowieckich gazet czasu, więc szlak niemiecki prostu oczywiste.

Ile osób zginęło?

Wiadomo, że przed wojną wieś liczyła 26 domów. Opierając się na fakcie, że wiele rodzin w nowoczesnych warunkach były wiele dzieci, to można obliczyć, że ludność wsi może być około 200 osób lub więcej. Podobnie, aby powiedzieć, że liczba zmarłych, nawet dzisiaj, jest niemożliwe, ponieważ różne źródła dostarczają informacji, które pozostaje w sprzeczności ze sobą. Na przykład Niemcy twierdzą, że 90 osób zginęło. W niektórych radzieckich gazet napisała, że wieś Khatyn, opowieść o tragedii, która była kiedyś znana w całym ZSRR, stracił 150 osób. Najprawdopodobniej ta ostatnia postać jest najbardziej dokładne. Ale w każdym razie mamy w najbliższej przyszłości jest mało prawdopodobne, aby wiedzieć dokładnie, ile osób zginęło w miejscowości: historia, może kiedyś do Kropka nad i w tej tragedii. Zdajemy sobie sprawę, że przybliżają nas do prawdy może być wykopany tylko na miejscu pożaru.

Co to znaczy przetrwać Katyń?

Każdy człowiek kocha życie i starają się żyć tak długo, jak to możliwe, aby podnieść swoje dzieci. Osoby, które spalił w stodole, walczył dla siebie. Wiedzieli, że nawet jeśli uda im się uciec, to prawdopodobieństwo przeżycia jest niska, ale każdy chciał uciec i uciec do lasu od faszystowskich kule karabinów. Wieśniacy udało się zgrać drzwi szopy, a niektóre z nich były w stanie uruchomić się w środowisku naturalnym. Obraz był straszny: ludzie na spalenie na ich ubrania były jak uruchomiony przez pożar w terenie. Punishers zobaczyć, że są biedni hatyntsy skazany na śmierć przez spalenie, lecz nadal rozstrzeliwali ich z karabinów.

Na szczęście, niektórzy mieszkańcy Khatyn przeżył. Troje dzieci w ogóle udało się uniknąć popadania w szopie i ukryć w lesie. Są to dzieci z rodziny Yaskevich (Vladimir i Sophia, zarówno dziecko urodzone w 1930) i Aleksander Zhelobkovich rówieśnikami. Desperate fertyczność i prędkość zapisywane swoje życie tego dnia.

Z którymi są w stodole również przetrwał nawet 3 osoby: właściciel „przelanej krwi” Iosif Kaminsky, Baranowski Anton (11 lat) i Zhelobkovich Victor (8 lat). Historie ich ratunek jest podobny, ale nieco inaczej. Kamiński był w stanie wydostać się z obory, gdzie mieszkańcy zburzyli drzwi. To było prawie wszystko spalone, natychmiast zemdlałem i odzyskał przytomność późno w nocy, kiedy ekspedycja karna już opuścił wioskę. Vitya Zhelobkovich matka uratowała go, bo gdy zabrakło stodoły, trzymała go przed nim. Zastrzelili ją w plecy. Po otrzymaniu śmiertelnej rany, upadła na jej syna, który został ranny w ramię w tym samym czasie. Victor z raną mógł utrzymać się aż do opuszczenia przez Niemców, i przyszedł do nich mieszkańcy pobliskiej wsi. Anton Baranowski został ranny w nogę, spadł i udawał, że jest martwy.

Historia Khatyn zniszczone karny

Bez względu na to, ilu urzędników ofiar, powinny być uważane za bardziej i nienarodzonych dzieci. Wyjaśnić w szczegółach. Według oficjalnych danych, w stodole spalono 75 dzieci. Każdy z nich, gdyby jeszcze żył, miałby dzieci. Ponieważ migracja między osiedli w tym czasie nie był bardzo aktywny, jest prawdopodobne, rodziny byłyby tworzone między nimi. Radziecki ojczyzna traci około 30-35 komórką społeczeństwa. Każda rodzina może mieć kilkoro dzieci. Konieczne jest również, aby uznać, że w stodole spalono iz pewnością młode dziewczyny (chłopaki były wysyłane do wojska), czyli potencjalna utrata populacji może być znacznie większa.

wniosek

Pamięć o wielu ukraińskich i białoruskich wioskach, w tym miejscowości, takich jak Khatyn, którego historia zakończyła 22 marca 1943, należy zawsze żyć w społeczności. Niektóre siły polityczne, w tym byłego Związku Radzieckiego, starając się usprawiedliwić zbrodnie hitlerowskie. Nie powinniśmy iść w ślad za neofaszystowskiej sił, bo nazizm i jego idee nigdy nie doprowadzi do tolerancyjnego współistnienia narodów na całym świecie.