Baltasar Gracian: aforyzmy i biografia

Baltasar Gracian – wybitny hiszpański pisarz 17. wieku. Z powodzeniem łączy działalność duchowych i świeckich – był jezuita i filozof w tym samym czasie. Spuścizna wyjechał wspaniałą książkę, która wyniosła antologii literatury hiszpańskiej i nadal klasyczne dzieła z okresu baroku.

biografia

Według skąpych informacji, Baltasar Gracian urodził się w 1601 w Belmonte, Hiszpania. Był synem ubogiego kraju lekarza, a od najmłodszych lat był los czeka księdza. Wiadomym jest, że w 1619 roku, jego wuj pomógł mu zapisać się w szkole Jezuitów Huesca i Calatayud. Po ukończeniu szkoły średniej, Grasian Baltasar niezależnie studiował gramatykę i filozofię w miastach Girona i Kallatayuda, w 1623 miał szczęście być studentem na Uniwersytecie w Saragossie, gdzie poświęcił się studiowaniu teologii.

Po ukończeniu studiów, przyszły pisarz został nauczycielem retoryki i gramatyki w kolegium Kalalyutuda. W 1631 roku zdał dodatkowe szkolenie w szkole jezuitów, gdzie przygotowuje kaznodziejów i spowiedników.

środowisko literackie

W 1636 roku, Baltasar Gracian rozpoczęła nowy etap swojego życia. Był łączony z transferem do miasta Huesca, który w tamtych czasach był ważnym ośrodkiem kulturalnym prowincji Aragon. Akcja była związana z nowego terminu – w lokalnej świątyni Grasianu musiał być kaznodzieją. To właśnie tutaj narodziły się nowe nazwiska w dziedzinie kultury, literatury i sztuki, a może okazać się, że pod wpływem atmosfery Baltasar Gracian postanowił napisać swój pierwszy utwór literacki.

Traktat „Hero”

Jego pierwsza rozprawa Gracian nazwie „Hero”. Ten utwór literacki napisany został bardzo szybko, w ciągu zaledwie jednego roku po przeprowadzce do Huesca. Nieocenioną pomocą w pisaniu rozprawy przyszły pisarz był bogaty i wpływowy przyjaciel, który miał piękną bibliotekę. „Hero” – doskonałym przykładem średniowiecznej prozy dydaktycznej, w której, jak w lustrze, odbija godności i przymioty moralne, które powinny być tymi, którzy starają się zdobyć uznanie wśród rówieśników. Dzięki tej pracy Gracian zaczął rozwijać tematykę filozofii moralnej. Traktat został opublikowany pod nazwą Lorenzo Gracian, który był kuzynem Balthazar, ponieważ według statutów zakonu jezuitów nie miał prawa do publikowania swoich prac, które nie zostały autocenzury.

„Kieszonkowy oracle”

Najbardziej znany filozof przedstawia swoją kolekcję cytatów i aforyzmów, znane jako „kieszonkowego wyroczni”. Zapewnia aforyzmy Baltasar Gracian i Morales, którzy oferują swoją własną formę dowcipnego czytnika być ostrożny i cierpliwy. Na przykład, w znanych maksym Gracian takich jak:

• „Nawet martwy lew zające kopa”;
• „Korzystna okazja prowadzić czasu dla wielu z drogi”;
• „Zrealizowane szybko – wkrótce zniszczony”;
• „Nie powinno być stale Island: wieczna zabawa – do przyczyny zakłóceń”;
• „Nie udało się uporać ze sprawą – mniej kłopotów niż nie wychodząc w ogóle sprawy, ponieważ łupów stojącej wody i nie działa”.

Taki dyskurs krótki moralizowania w książce sporo. Baltasar Gracian, którego wypowiedzi były tak żywy i dowcipny, szybko stał się znany i popularny. Na tle nudny literaturze teologicznej jego wypowiedzi były więc powiew wody żywej, która nie miała wykształcenie hiszpańskiej. Kieszeń wyrocznią był bardzo popularny w Hiszpanii i za granicą – w czasie trwania Baltasar Gracian małego dzieła literackiego została przetłumaczona na wiele języków europejskich.

Wierzchołek talent

A on Grasian Baltazar, a jego krytycy słusznie uważane za główne dzieło powieści tego pisarza „krytyk”. To pokazuje Gracian własną wizję tego, co musi być świat wokół nas. Literatura skrzydła jest bardzo powszechne w późnej starożytności, a tu, na tysiąc lat, Baltasar postanowił wrócić do tej formy opowiadania. Bohaterami reprezentowała naturę i kulturę jako symbole starannej refleksji i spontanicznego impulsu. Pod koniec narracji stwierdza, że natura jest niedoskonały, a ostatecznie kultura ratować świat i prowadzi do nieśmiertelności. Podobnie jak w przypadku innych jego dzieł, w tym powieść zostanie podpisana w imieniu innej osoby.

Baltasar dziedzictwo

Przez ostatnie dziesięć lat swojego życia poświęcił na pisanie Gracian „Kritikona” to ilość pracy, mówiąc o miejscu człowieka we współczesnym życiu. praca świecka przyniósł autor wielką sławę i honor, ale też wielce zaniepokojony do zakonu jezuitów, którego zarząd był niezadowolony z literackich dzieł księdza.

Pod koniec swojego życia ksiądz będzie napisać ani jednej rzeczy, podpisał swoją nazwę – Baltasar Gracian. Książki wydane wcześniej, już szedł przez kraj, ale ich formalne inni autorzy. W jego traktat „myśli o sakramencie”, autor na tle myśli czysto religijnych rezygnuje z własnych dzieł literackich. Powinno to być zrobione, ponieważ Zakon kierunkiem jezuitów cierpliwość dobiegła końca. Niemniej, wkrótce przychodzi ostatnią część „Kritikona” niewątpliwie należał do pióra Balthazar, a autor przedstawia rozprawę. Jest on pozbawiony prawa do głoszenia i sochinitelstvovat, wysłanym do prowincjonalnego miasteczka, gdzie mieszka pod ścisłym nadzorem braci jezuitów. Gracian takie życie nie może przetrwać – zmarł 6 grudnia 1658, po żyjących mniej niż rok po dworze jezuitów.