Długoterminowe inwestycje finansowe – odzwierciedlenie rzeczywistych kosztów w księgowości

Długoterminowe inwestycje finansowe to inwestycje w różne aktywa długoterminowe, które zawierają aktywa finansowe. Ta forma inwestycji jest klasyfikowana według pewnych cech.

Zadania księgowe w realizacji inwestycji długoterminowych można przedstawić w formie:

– pełne, rzetelne i aktualne odzwierciedlenie wszystkich wydatków na budowane obiekty w kontekście ich typów, a także klasyfikację tych obiektów;

– Zapewnienie kontroli nad konstrukcją, jak również spełnienie terminów na uruchomienie urządzeń produkcyjnych i innych środków trwałych;

– prawidłowe obliczenie wartości zapasów nabytych lub tworzonych aktywów, a także wartości niematerialnych i prawnych. Obejmuje to również obiekty zarządzania środowiskiem (na przykład działki);

– realizacja funkcji kontrolnych nad wykorzystaniem finansowania inwestycji długoterminowych.

Długoterminowe inwestycje finansowe powinny być brane pod uwagę przez księgowych po pierwotnym koszcie, a już po przekazaniu środków:

– w ogóle na budowę i na poszczególne obiekty (w kontekście budynków i budowli);

– w odniesieniu do pojedynczych przedmiotów środków trwałych, działek gruntów, wartości niematerialnych oraz obiektów zarządzania środowiskiem.

Klasyfikacja inwestycji finansowych może być przedstawiona w następującej formie:

– udział w tworzeniu autoryzowanych stolic innych przedsiębiorstw (organizacji), a także w tworzeniu spółek zależnych;

– papiery wartościowe komunalne;

– weksle, akcje i inne papiery wartościowe przedsiębiorstw i organizacji (tutaj można również uwzględnić dług);

– udzielanie pożyczek ;

– depozyty;

– inne długoterminowe inwestycje finansowe.

Jako inwestycje finansowe zainwestowane w nabycie różnych aktywów przyjmuje się następujące faktyczne koszty:

– kwoty należne z tytułu umowy zawartej ze sprzedającym;

– kwoty wypłacone przedsiębiorstwom i organizacjom w zakresie doradztwa lub usług informacyjnych związanych z nabyciem tych aktywów. W przypadku, gdy istnieją informacje, usługi doradcze skierowane na rzeczywistą realizację inwestycji finansowych, a organizacja nie podejmuje takiej decyzji, wydatki te powinny być związane z kosztami operacyjnymi ;

– wypłacone wynagrodzenie pośrednikom, których usługi przyczyniły się do inwestycji finansowych.

W przypadku długoterminowych inwestycji finansowych rzeczywiste koszty poniesione przez organizację mogą zmniejszyć się (lub zwiększyć) kwotę różnicy kursowej, która jest ważna w chwili transakcji, gdy jest nabywana w dowolnej innej walucie innej niż rubel. Jednak w rachunkowości księgowanie faktów odbywa się w rublach.

W przypadku inwestycji w finanse przedsiębiorstwa w aktywa innej spółki akcyjnej istnieją niuanse rachunkowości dotyczące rzeczywistych kosztów. Jeśli akcje te są notowane na aukcji lub w obrocie, a takie notowanie jest stale publikowane, to księgowy powinien uwzględnić w rocznym sprawozdaniu finansowym (w szczególności w bilansie) inwestycję o wartości rynkowej, jeśli wartość ta jest niższa od bilansu. Różnica jest skorygowana o kwotę rezerwy utworzoną na koniec każdego roku do następnego wyniku finansowego.

Długoterminowe inwestycje finansowe są związane z wysokim ryzykiem utraty przez przedsiębiorstwo, a więc w przedsiębiorstwach w celu rozwiązania tego problemu muszą koniecznie być specjalistami w tej dziedzinie i odpowiadającymi im analitykami w celu stałego monitorowania informacji w tym kierunku.

Tak więc główne zadania analityczne inwestycji finansowych obejmują:

– analiza orientacji długoterminowych inwestycji finansowych przedsiębiorstwa;

– analiza ich struktury i głównych elementów;

– analiza źródła finansowania przyszłych inwestycji;

– Ocena skuteczności tej formy inwestycji zainwestowanej przez długi okres.