„Spałem Złoty Chmura” Pristavkin. Analiza powieści „spali Złoty chmury”

Anatolij Ignatievich Pristavkin jest przedstawicielem pokolenia „dzieci wojny”. I to nie tylko mieszka ze swoimi rodzinami wśród zniszczeniach wojennych, a dzieci z sierocińca, gdzie każdy z dzieciństwa dla siebie. Pisarz dorastał w środowisku, w którym łatwiej było umrzeć, niż przeżyć.

Że gorzki pamięci dzieci i zrodził szereg prac obolao-prawdomównych opisujące ubóstwo, bezdomność, głód i wczesnej dorosłości dzieci i młodzieży gwałtowne dni. Jednym z nich była historia „spali Złoty Chmura”, które zostaną omówione w dalszej części analizy.

Proza AI Pristavkina w literaturze światowej

Pristavkina prace w różnych latach ukazały się w Niemczech, Bułgarii, Grecji, na Węgrzech, w Polsce, Francji, Czechach i Finlandii. W grudniu 2001 roku został doradcą prezydenta Federacji Rosyjskiej. Pisarz jest laureatem Nagrody Państwowej ZSRR, a także szereg nagród literackich rosyjskich i zagranicznych. Pristavkina Niemiecka Nagroda Narodowa Literatury młodzieży otrzymał.

Jego autobiograficzna proza bliskie i zrozumiałe dla młodych czytelników. W dzisiejszych szkołach, dzieci nie tylko pracował analizę produktu „spali Złoty chmury”. Pod względem odczytów młodzieżowych są wliczone w cenę i inne historie: „Portret ojca”, „Between the Lines”, „Stars”, „Shard”, „Język niemowląt”, „Doktor”, „Etapy”, „Szura”, itd. Wszystkie z nich. rzewny liryczne odsłaniając człowiek z najgłębszym czasami najbardziej nieoczekiwany bocznych.

prace tematyczne

W 1981 roku A. Pristavkin tworzy jego najsłynniejsze dzieło, które osiągnęło masową publiczność w 1987 roku. Analiza opowiadaniu „Złoty spali chmurze” odbywa się na lekcjach do domu czytania, jego badania włączono wielu autorów literatury dla programów szkół średnich. Wraz z ogólnym tematem pisarza wojennej prowadzi rozmowę o trudnych i trudnego dzieciństwa pokolenia wojennego, odzwierciedla przyjaźń i partnerstwo miłości do ojczyzny.

Najbardziej żywe poczucie tragedii życia i stałej woli, żeby go pokonać jest postrzegana w powieści „spali Złoty cloud” (Pristavkin). Analiza prac prowadzonych w kontekście dramatycznych sierocińca ciężkich latach wojny, w której, mimo wszystko, leży ogromny ładunek optymizmu i wiary w człowieka, jego siłę, wytrzymałość, inteligencji, wiara w dobroć. Story tematy obejmowały rozwój bezdomnych dzieci sierocińca, który później przyniósł Pristavkina sławę.

Bohaterami opowieści

Bohaterami opowieści, Sasha i Kola Kuzmin sierocińca. Są one wysyłane do Północnego Kaukazu, gdzie następnie znaleźć się wciągnąć w strasznym, wręcz tragicznej rzeczywistości masową migrację północnoamerykańskich rasy kaukaskiej. To zostało podjęte w naszym kraju w 1943 – 1944 lat. W ten sposób opis chłopca w opowiadaniu „Złoty spali chmurze” (Pristavkin) i analizy, które w następujący sposób:”… Bracia nazywa Kuzmonyshi, byli jedenaście lat, i żyli w sierocińcu w Moskwie. Jest życie kręci się wokół dzieci znaleziono zamarzniętą kartofelinki, zgniłe czyszczenia ziemniaków, i jak najlepszych pragnień i marzeń, chleb skorupy, które istnieją tylko w celu wydrzeć losu raz dnia wojskowej. "

Poruszający i drogowych

Na początku tej historii dyrektorem sierocińca oferuje bracia iść na Kaukazie tylko wyzwolony od Niemców. Naturalnie, chłopcy zwabiony przygodę, i nie przegap tej okazji. I bracia przechodzą przez wojny, całkowicie zniszczone i jeszcze nie udało się wznieść po faszystowskich ataków gruntu, na pięknym, szalenie wesoły pociąg.

motyw drogi w jego pracy nie jest przypadkowe dotknięcia A. Pristavkin. „Spałem Złoty chmury”, który zawiera analizę problemów drogi i sposobu życia bohatera – historia, pamięć. Autor lamentuje: „Jesteśmy również poltyschi w składzie! Setki następnie tuż przed moje oczy już zaczęły znikać, po prostu umrzeć na tej odległej nowej ziemi, które w czasie, gdy zostały wprowadzone. "

Więcej na drodze bliźniaczych braci na Kaukazie odbyło się dziwny, złowrogi spotkanie – na sąsiednich ścieżek na jednej ze stacji znaleziono Kolka samochody Kuzmonysh. Z zakratowane okna wyglądały czarno-eyed baby twarz, wyciągnął ręce, usłyszał dziwne krzyki. Kolka naprawdę nie rozumieją, że prosząc o napoju, wyciąga kogoś Bramble jagody. Na takim dotykanie, szczery impuls może jedynie rzucić wszystko chłopczyk-Waif. Opis rozdarcie duszy dziecka przez całą historię, uzupełniając swoją analizę literacką. „Spałem Złoty chmury” (Pristavkin) – opowieść sprzeczność, która czerpie paralele pomiędzy przeciwległymi w zjawiskach fakt.

Science of Survival: realia wojskowe oczami dzieci

W czasie wojny, głód wyprzedził zarówno dzieci jak i dorosłych, ale dla ludzi takich jak Kuzmonyshi sierocińca, sierot, jedzenie było głównym życie dominujący. Głód napędza działania braci, popychając je do kradzieży, desperackich działań i sprytnych, wyostrza zmysły i wyobraźnię.

Kuzmonyshi zrozumieć naukę o przetrwanie, więc wartości mają specjalny system – „od jedzenia” liczone I kontakt z dorosłymi rozpoczyna się w ten sposób: nie zabrać, i karmione, więc dobra, można zaufać. W opowiadaniu „Złoty spali chmurze” analiza opiera się na wizji oczami dziecka rzeczywistość wojskowych i ludzi w nim.

Dramatyczny zwrot w losach bohaterów

Kuzmonysham trudno było zrozumieć, co się dzieje wokół niego, tak że byli naocznymi świadkami. Kiedy nie było Kolka Najgorsze (widział jego brat zamordowany, powieszonych pod pachami na krawędzi ogrodzenia i zachorował z prądem), miejsce Saszy, wziął sam jedenaście sierocy Alhuzor – Czeczenii.

Kolka nazywa go jego brat, po pierwsze, aby zaoszczędzić od rosyjskich żołnierzy, a następnie do głębszego sensu, gdy Alhuzor uratowany od Kolka skierowanej na niego Czeczenii pistoletu. To braterstwo dzieci i podnosi A. Pristavkin.

„Spałem Złoty Chmura”: analiza

Głównym motywem twórczości – przyjaźń dzieci samotnych, którzy są w niebezpieczeństwie wszędzie, ale cała jego dusza, aby chronić swoje prawo do miłości i uczucia. Kolka nie był sam i miał taką Alhuzor detpriomnike i gdzie zostały one podjęte, zbierając pół-martwy w górach. Istnieje już żył i Krymskotatarski Musa i niemiecki Lida brutto „wielka rzeka” i Nogay Balbek. Wszystkie z nich miały łączny udział gorzkie i straszne.

Dzieci-sierot, opuszczonych w wojnę daleko od swoich rodzinnych ziem regionu Kaukazu, tragicznie zmierzyć się z faktem, że jasne ręki nie są jeszcze w stanie – z próbą systemu totalitarnego zniszczyć życie całych narodów. To, co „czerwona nić” prowadzi przez historię, dodając do jego analizy.

„Spałem Złoty chmury” (Pristavkin) – historię, w której stale głodny, obdarty, nie wiem, ciepło i komfort chłopców domu na własnym doświadczeniu bitterest pozna cenę sztywną niesprawiedliwości społecznej. Uczą lekcje ludzkiego ciepła, czarnym ludzkiej nienawiści i przypadkowym miłości, okrucieństwa i wielkiego duchowego braterstwa. Historia Tomilino sierociniec – tylko niewielka część tego procesu tragicznego i nieludzkie. Ale nawet w takich trudnych warunkach, koloniści dowiedział wiecznych wartości: moralności, dobroci, sprawiedliwości i współczucia.

Link razy

Bohaterami tej historii, Sasha i Kola Kuzmin, przejść przez wiele przygód i wyzwań. Oni – dzieci ulicy – pojawiają się wczesne dojrzewanie linii, tak charakterystyczna dla całego pokolenia dzieci z 1940 roku, w obliczu problemów, nie dzieci. Historia pozostawia wrażenie nierozerwalną jedność dziecka do świata dorosłych.

Jeśli głębiej dotknąć produkt „spali Złoty chmury” (Pristavkin), analiza historii powinien być wypełniony, podając główny pomysł. W swoich powieściach, Anatolij Pristawkin stara się pokazać, że wojna i wszystko z nią związane, nie zarastać bylem. „Nie da się ukryć – pisze – są częściej niż raz na myśl, że mimo wszystko żyje, dlatego, że gdzieś tam są ci wszyscy ludzie, którzy nie mają myśli lub strach przed jego nazwą (Stalina), aby pełnić Jego wolę.”

wniosek

Mów prawdę, narażając jej na całym straszną postać, pisarz może być usunięta część obciążenia z własnej duszy, lecz dusza czytelników nie jest dokładnie łatwiejsze. Chociaż jest to cała A. Pristavkin ( „spali Złoty chmurze”) – analizę swoich prac na wszystkich, że intencją autora. Według pisarza, znaczenie tej literatury – nie zachwyci ucho, a nie „blow złoty sen” i zachęcamy czytelnika do myślenia, aby czuć, współczuć i wyciągnąć wnioski. Książka zachęca do pracy umysłowej, aby narodziny zwątpienia w siebie do przeszacowania znanego świata. To nie tylko opis „teraźniejszości”, ale także ostrzeżenie na przyszłość.