Ktoś, kto jest jedzenie na pustyni? łańcucha żywnościowego pustynny. Fauna pustyni

łańcuch pokarmowy pozwala dobrze w celu zbadania naturalnych mechanizmów w danym obszarze, jak również zwierzęta, że zawiera. Długa lista podmiotów powiązanych mogą być tworzone nawet na pustyni, która nie wydaje się zbyt zaludnionej tylko na pierwszy rzut oka. Aby przejść z małego pająka do boa – świetny sposób na zapoznanie się z prawami natury. Więc co można powiedzieć o każdego uczestnika łańcucha pokarmowego pustyni i kto kiedykolwiek to obejmuje?

pająki

Pierwszy link, który zaczyna się od schematu łańcucha żywnościowego, są te małe stworzenia. Pająki na pustyni są interesujące, ponieważ wiele z nich są bardzo trujące. Na przykład, w takich warunkach, że woli żyć w świecie najbardziej niebezpieczną formę tych stawonogów. Six-camel spider jest wyjątkowy nie tylko koncentruje się trucizną, ale także do tych, które się stało w czasie, gdy Ameryka Południowa i Afryka były jeden kontynent – może być bezpiecznie zwany prehistorycznych. Istnieją dwa przypadki ataków na ludzi żyjących skamieniałości, i oba były śmiertelne. Jednakże, nie bój się chodzenia na pustyni z powodu sześciu-pająka – woli unikać ludzi do siebie. Większość jego krewnych i nie jest niebezpieczne – to jest powód, ta jednostka jest pierwszym ogniwem w łańcuchu odpowiedzi na pytanie: Nawiasem mówiąc, w jego własny schemat obszaru jest wyjątkowa „Kto zje na pustyni?”. Zazwyczaj składa się ona z dwóch drapieżników i roślinożerców, ale na pustyni jest tak małe, że pokarmy roślinne mięsożerne istoty jest znacznie bardziej powszechne. W związku z tym, łańcuch składa się wyłącznie z takich istot.

krocionogi

Nauka, kto spożywa się na pustyni, idź z pająków do tych stworzeń. Krocionogi łatwo przetrwać na pustyni i żywią się małymi owadami. Na świecie istnieje około pięćdziesiąt trzy tysiące gatunków stawonogów, a kilkuset z nich mieszka dokładnie w gorącym piasku. Aby przetrwać w ciepło pomaga im nocny – dzień chowają się w ziemi. Korpus składa się z wielu segmentów, z których każdy znajduje się na parze nóg, co umożliwia przejście przez drobny piasek i wchodzą do drugiego miejsca w łańcuchu pokarmowym.

skorpiony

Dla stonogi i powinny być drugim ogniwem w łańcuchu o nazwie „Kto zje na pustyni.” Skorpiony są często zabójcy małych stawonogów, więc słusznie zajmują trzecie miejsce na liście. Występują one tylko w krajach tropikalnych, jednak wiadomo, że nauka w 1750 różnego rodzaju. Trujący dla człowieka są tylko pięćdziesiąt z nich. Unikalną cechą nich jest uznawana za długą historię: jest to najstarszy stawonogów lądowych. Studiowanie skorpiony, można dowiedzieć się wiele na temat ewolucji zwierząt, prześledzić ich drogę rozwoju od morza do lądowego trybu życia. Podobnie jak stonoga, zwierzęta z pustyni, których nazwiska są znane wszystkim, są nocne, słoneczny dzień ukrywa się w szczelinach skał. Zabijania owadów i pajęczaków pomóc im szybko biegać i silne pazury.

jaszczurki

Być może, na wzmiankę o gorących i suchych regionach przychodzą na myśl pierwsze, te zwierzęta pustynne. Zdjęcie jaszczurki na piasku – jeden z najbardziej popularnych skojarzeń z tymi krawędziami. Nie jest to zaskakujące, ponieważ jest to największa grupa gadów. Lacertidae zawsze dość małe, do czterdziestu centymetrów długości. gatunki pustynne mają szczególną strukturę, długich palcach łapy, wyposażone w zębach bocznych, – właśnie ze względu na ich zwierzęcia nie tonąć w piasek. Inna interesująca cecha – autotomią lub zdolność do usunięcia ogona. Kontynuuje się poruszać, rozpraszając się i daje wystarczająco dużo czasu jaszczurki do uratowania od wroga. Szybkie i zwinne stworzenia słusznie zajmują czwarte miejsce na liście pokazuje, kto kogo zjada na puszczy, i radzenia sobie z owadów i stawonogów, a nawet skorpiony.

jaszczurki

Jest to dość duże zwierzęta z pustyni, gdzie zdjęcia nie może nie imponować. Ich wielkość może osiągnąć jeden i pół metra długości. Jaszczurek zamieszkujących pustynie i Pogórze Azji Środkowej i Afryce. Od wszystkich innych Wyróżniają szczelinowe nozdrza, które są ułożone ukośnie w oku. Więc jaszczurka może kontrolować dziury bez cierpienia z wejściem piasek nosa. Poluje w godzinach popołudniowych, szybko poruszających się na ich masywne łapy z ostrymi pazurami potężnych. Silne ogon jest kolejna broń wydzielane. Gdy zęby gryźć gigantyczną jaszczurkę emitują toksyczne śliny, które mogą być niebezpieczne nawet dla ludzi. Dlatego, jaszczurka monitor jest prawie na szczycie listy, lista, kogoś, kto jest jedzenie w puszczy. On jest zdolny do zabijania nie tylko mniejsze jaszczurki, szczury, ale także piasek lub ptaków, jak również święto ich jaj. Spadek stawy – nie przeszkodą, a on może je upolować. Wszystko to sprawia, że jaszczurka niebezpiecznego drapieżnika dla wszelkich małych zwierząt, które mogą być tylko w drodze na pustyni.

węże

Zakończenie łańcucha pokarmowego, te groźne gady. gatunki pustynne są często wysoce toksyczny i może być śmiertelny nie tylko do innych mieszkańców okolicy, ale także dla ludzi. Wśród najbardziej niebezpiecznych żmii Russella Warto wspomnieć, można zauważyć w suchych obszarach Indii, Pakistanu i Tajlandii. Ten brązowy lub kremowy węża z czarnych plam krawędziach długości korpusu nie przekracza jeden i pół metra. W Afryce Północnej, można znaleźć innego niebezpieczeństwa. Ten piasek żmii – różowy lub żółte Wąż bardzo małe wymiary (do sześćdziesięciu centymetrów). Porusza się bardzo szybko, podejmowanie staje się jeszcze bardziej niebezpieczne. Na pustyniach USA nie powinniśmy obawiać diament grzechotnik – oliwkowo-zielone z ciemnymi plamami, długość jednego metra i pół roku, sprawia, że dźwięk syczący niskiego huku i z pomocą ogona. Istnieje również specjalny rodzaj wąskim środowisku. Jest to ta sama nazwa węża Mohavskoy pustyni, które mogą zaatakować bez ostrzeżenia. Jej zielone długości ciała do wysokości jednego metra. W Australii, to boi Agrionemys – wąż czarny lub żółty z poziomymi pasami, atakując przy najmniejszym niebezpieczeństwie. Można go również znaleźć w Chinach, ale nie jest to gad nie jest tak powszechne. Najbardziej znanym z egipskich pustyń zamieszkałych przez tą samą nazwą Cobra czarne lub brązowe, które mogą osiągnąć imponujące rozmiary – ponad dwa metry długości.