Japońskich bogów i demonów. Japońskich bogów szczęścia, powodzenia, śmierci i wojny

Land of the rising sun – Japonia – kulturowo wyróżnia się od reszty świata. Będąc stosunkowo niewielkim terytorium, Japonia udało się stworzyć swój własny niepowtarzalny styl, jego tradycji, nie tylko podobny, nie tylko na Zachodzie, ale także w pobliskich stanach wschodnich. Do tej pory, dla ogromnej liczby ludzi tajemnicą jest religijna tradycja Japończyków i japońskich bogów.

Zakonnik world of Japan

Malarstwo religijne w Japonii składa się głównie z dwóch elementów – buddyzmu i szintoizmu. Jeśli pierwszy z tych rosyjskojęzycznych czytelnikom coś innego może być znane, tradycyjne japońskie Shinto jest często zupełną tajemnicą. I to właśnie od tej tradycji pochodzą prawie wszystkie tradycyjnie czczone japońskich bogów i demony.

Mówi się, że formalna buddyzm i Shintoism kojarzy się z większością populacji Japonii – do dziewięćdziesięciu-plus procent, według niektórych badań. I prawie wszystkie z nich naraz wyznają obie religie. Jest to charakterystyczne dla japońskiej religii – to wydaje się być synkretyczne fuzja różnych tradycji, łącząc różne elementy zarówno praktyki i doktryny. Na przykład japońskich bogów pochodzące z Shinto były postrzegane buddyjską metafizyczne uhonorowanie ich kontynuowane w buddyjskim kontekście religijnym.

Shinto – droga bogów

Konieczne jest krótko powiedzieć o tradycji, która urodziła japoński panteonu bogów. Pierwszy z nich, oczywiście, jest Shinto, co oznacza „droga bogów”. Jego historia sięga historią do tej pory, że dziś nie da się jednoznacznie stwierdzić, w każdej chwili, ani charakteru jego pochodzenia. Jedyne, co można powiedzieć z całą pewnością – że przybytek powstał i rozwinął się w Japonii, pozostając nienaruszalną i unikalną tradycję, do buddyjskiego ekspansji, nie odnotowano żadnego wpływu na siebie. Shinto mitologia jest bardzo charakterystyczny, niepowtarzalny widok kult i dość trudne do głębszego zrozumienia świata.

W ogóle, Shinto koncentruje się na kulcie kami – duszy lub jakiejś duchowej istoty różnych istot, zjawisk przyrodniczych, miejsc i nieożywione (w sensie europejskim) rzeczy. Cami może być złośliwy i sympatyczny mniej lub bardziej silne. Rodzaj duchów opiekuńczych lub kami miasta też. To, a także kult duchów przodków jest podobny do tradycyjnego animizmu i szamanizmu Shinto, nieodłączne w niemal wszystkich kulturach i religiach pogańskich na pewnym etapie formacji. Kami – japoński bogami. Ich nazwy są często dość skomplikowane i niekiedy bardzo obszerny – do kilku linijek tekstu.

japoński buddyzm

Doktryna indyjskiego księcia w Japonii znalazła podatny grunt i głęboko zakorzeniła. Od VI wieku, kiedy buddyzm wszedł Japonię, znalazł wielu patronów w obliczu potężnych i wpływowych arystokratów japońskiego społeczeństwa. Ale po trzystu latach był w stanie osiągnąć pozycję religii państwowej.

Ze swej natury, buddyzm japoński jest nierównomierne, a nie pojedynczy system lub szkoły, ale podzielone na wiele różnych sekt. Ale wciąż jest możliwe postulat zaangażowania większość z nich do kierunku buddyzmu zen.

Historycznie rzecz biorąc, buddyzm charakteryzuje integracji religijnej. Innymi słowy, jeśli, na przykład, czy misja chrześcijańska islamski sugeruje, że wyznawcy jednej religii, aby przejść do drugiego, potem buddyzm nie wchodzi w tego rodzaju konfrontacji. Najczęściej praktyki buddyjskie i nauki gotówki wlewając do kultu, napełnianie, buddiziruya niego. To działo się z hinduizmu w Indiach, religii Bon w Tybecie i wiele innych szkół religijnych, w tym szintoizmu w Japonii. Dlatego dziś trudno jest odpowiedzieć jednoznacznie, że reprezentują japońskich bogów i demonów – czy buddyjskich bodhisattwów lub pogańskich duchami przyrody.

Wpływ na buddyjskiej Shinto

Od połowy pierwszego tysiąclecia, a zwłaszcza z IX wieku, Shintoism ogromny wpływ buddyzmu. Doprowadziło to do tego, że pierwszy kami zwrócił się do buddyzmu obrońców duchów. Niektóre z nich zostały połączone z buddyjskiego świętego, a później ogłoszono doktrynę, że nawet kami w potrzebie zbawienia przez ścieżkę praktyki buddyjskiej. Dla szintoizmu jest niekonwencjonalne pomysły – od niepamiętnych czasów nie było pojęcie zbawienia, grzech. Nie było nawet rzetelną prezentację dobra i zła. Służąc kami, bogowie doprowadziły świat do harmonii i piękna, do świadomości i rozwoju człowieka, siebie, duchowej łączności z bogami, decydując, co jest dobre a co jest złe w każdej sytuacji. Wewnętrzna sprzeczność z dwóch tradycji doprowadziło do czegoś, co wyglądało dość wcześnie ruch do oczyszczania pożyczek Shinto buddyjskich. Próby rekonstrukcji pierwotnej tradycji zakończył się tzw przywrócenia cesarza Meiji w XIX wieku, który podzielony buddyzm i Shintoism.

Supreme japońskich bogów

Japoński mitologia zawiera wiele opowieści o czynach bogów. Pierwszą z nich była grupa trzech kami nazywa Takamagahara. To sintoistkaya trio zawarte najwyższego boga Ame-no Minakanusi no Kami, mocą Bożą Takamimusuhi-kami i narodziny boga Kamimusuhi-kami. Z urodzenia nieba i ziemi dla niego dodać jeszcze dwa Kami – Umasi Ashikabi Hikoyi-kami i Ame ale Tokotati-kami. Ten Pyateritsa bóstwa nazywane kotoamatsukami i czczony w Shinto jako rodzaj najwyższego kami. Pod nimi znajdują się iererahii japońskich bogów, których lista jest właściwie nieskończona. Na ten temat w japońskim folklorze, jest nawet takie powiedzenie, że „Japonia -. Krajem osiem milionów bogów”

Izanagi i Izanami

Natychmiast po kotoamatsukami następnie przez siedem pokoleń kami, z których najbardziej czczonych ostatnich dwóch – para Izanagi i Izanami, któremu przypisuje się stworzenie Oyasima – japońskie wyspy. Były to pierwsze z Kami, który miał zdolność do rodzenia nowych bogów i urodziła wielu z nich.

Izanami – bogini życia i śmierci

Wszystkie zjawiska świata podlegają kami. A rzeczy materialne i niematerialne zjawiska – wszystkie prowadzone przez wpływowych japońskich bogów. Śmierć koncentruje się także na kilku japońskich znaków w boskiej. Na przykład, ciekawa legenda, która opowiada o wyglądzie śmierci na świecie. Według niej, Izanami zmarła urodzeniu ostatniego syna – boga ognia kagutsuchi – i przeniósł się do podziemi. Izanagi poszedł za nią w dół, znaleźć, a nawet namówić do powrotu. Żona prosi tylko o możliwość odpoczynku przed podróżą i usunął z sypialni, prosząc go, aby nie przeszkadzać mężowi. Izanagi jest niezgodny prośbę i znajdzie się w łóżku brzydki rozłożone ciało jej byłego kochanka. Przerażony, biegnie na górę, wypełnione wejście z kamieni. Izanami, rozwścieczony więc działać mąż przysięga on zemścić się na nim, biorąc na tysiąc dusz ludzkich w swoim królestwie na codzień. Tak więc, jak na ironię, japońskie bogowie śmierci zaczynają swoją dynastię z bogini matki, wielkiej kami, dał całe życie. Izanagi sam wrócił do swojego fotela i poszedł po wizycie rytualnego oczyszczenia świata zmarłych.

Japońskie bogowie wojny

Kiedy Izanami zmarła urodzeniu ostatniego syna, Izanagi wpadł w szał i zabił go. Shinto mit mówi, że w efekcie wyszło na jaw kilka Kami. Jednym z nich był Takemikadzuti – bóg miecza. Prawdopodobnie był pierwszym, z którymi pochodzi japońskich bogów wojny. Takemikadzuti jednak nie jest postrzegana jako wojownik. Był ściśle związany go mieczem i uosabia jego święte znaczenie, co stanowi, że tak powiem, duszę miecz, jego idei. Aw konsekwencji, Takemikadzuti skontaktował wojen. W następstwie Takemikadzuti kami związanych z walk i bitew, to bóg Hachiman. Postać ta działa starych żołnierzy protegowanych. Dawno, dawno temu, w średniowieczu, jest on również czczony jako patron samurajów klanu Minamoto. Potem jego popularność wzrosła, zaczął patronować klasę samurajów jako całość, jednocześnie zajmując poczesne miejsce w panteonie przybytku. Ponadto Hachiman działał jako powiernik cesarskiego twierdzy i cesarza wraz ze swoją rodziną.

Patronami szczęścia i powodzenia

Japońskich bogów szczęścia tworzą grupę siedmiu kami o nazwie Sitifukudzin. Pochodzenie są one dość późno i są obrazy przetwarzane przez jednego z mnichów od materiału buddyjskich i taoistycznych bóstw w mieszaninie tradycyjnych japońskich legend. Właściwie japońskich bogów szczęścia – tylko Daikoku i Ebisu. Pozostałe pięć są importowane lub wprowadzane z zewnątrz, chociaż doskonale przyzwyczajony do kultury japońskiej. Dziś każdy z siedmiu posiada własną sferę odpowiedzialności i wpływu.

bogini słońca

Nie można powiedzieć o jednym z najważniejszych przedstawicieli japońskiej mitologii – bogini słońca Amaterasu. Słońce zawsze zajmowały ważne miejsce w religii ludzkości, ponieważ jest organicznie związana z życia, światło, ciepło, zbiorów. W Japonii, do tego dodano przekonanie, że cesarz jest dosłownie bezpośrednim potomkiem bogini.

Amaterasu wyszedł z lewym okiem Izanagi w czasie, gdy pełnił swą oczyszczającą kąpiel. Wraz z jej wyszło na jaw kilka Kami. Ale dwa z nich zajmują szczególne miejsce. Po pierwsze, Tsukuyomi – bóg księżyca, narodził się z drugim okiem. Po drugie, Susanoo – bóg wiatru i morza. Tak więc, każdy z trójki otrzymali swoje dziedzictwo. Kolejne mity opowiadają o Susanoo emigracji. Japońskie bogowie wygnał go do szeregu poważnych uchybień w stosunku do swojej siostry i ojca.

Amaterasu jest również czczony jako patron rolnictwie i produkcji jedwabiu. A w ostatnich czasach stało się utożsamiać z czczony w Japonii Buddy Wairoczany. Amaterasu rzeczywiście stał na czele japońskiego panteonu.