Horacy – Biografia. Kvint Goratsiy Flakk – rzymski poeta

Horacy – drugi wielki poeta rzymski Wergiliusz po, który postawił sobie za zadanie stworzenie modelu literaturę. Uważał, że poezja jest „językiem gimnastyki”. Horace nie podoba teksty Catullusa, i starał się pisać utwory, które byłyby podobne, oraz wysoce moralistycznych wierszach Wergiliusza.

Czytelnik jest interesujące nie tylko dzieła wielkiego rzymskiego poety, ale także jego historyczna epoka, biografia. Goratsiy Kvint miały ogromny wkład do literatury światowej, ale pochodzą z prostej rodziny. W swoich wierszach sformułował własną mądrość i dał szereg zaleceń do moralnego i etycznego planu, na podstawie której filozofia leży złoty środek.

Horacy: Życie i kariera

Wielki poeta rzymski, urodził się w 65 pne. e. w Venusia. Jego praca spada na pierwszym dziesięcioleciu panowania od Oktawiana Augusta, który zajął miejsce Cezara. Urodził się w rodzinie wyzwoleńców, którzy zajęli się tworzeniem synem po jego śmierci pozostawił mu mały majątek.

Życie poety była bezpośrednio związana z aktywnością mecenasa. Kiedy w Rzymie, został zabity Cezara, Kvint Goratsiy Flakk dołączył do zwolenników Brutusa. Patron że pomógł mu osiedlić się w życiu: osiedle przedstawił i wprowadził do kręgu Augusta.

Horace zmarł z powodu nagłej choroby w 8 wieku pne. e. Pochowany został obok niej cnotę mecenasa na obrzeżach Eskwilinie.

Funkcje sztuki

Kvint Goratsiy Flakk był wszechstronny poeta który stworzył próbki poezji w różnych gatunków lirycznych – ody i hymny. Zarówno prace w formie i nastroju wystarczająco ceremonii. Jednak jego ody, wydany w czterech książek, nie są przeznaczone do chwalenia osiągnięć cudzej i odzwierciedlają mądrość życiową poety i jego filozofii. Horacy daje im rady, odnosząc się do tego, kto poświęcił ody.

Wszystkie dzieła wielkiego rzymskiego poety można podzielić na kilka cykli według gatunku:

1. epodov (dvuhstishiya-wiersz charakter iambic).

2. Satyra (produkt o charakterze ekspozycji). Napisany w hexameters.

3. Oda (liryczne wiersze dedykowane do zdarzenia).

Horacy, którego biografia obejmuje trzy okresy pracy, życia przestrzegane filozofii złotego środka, zbudowany na mądrości, dyskrecja, piękna, dobroci i harmonii.

Gatunek wiadomości

Kvint Goratsiy Flakk, którego wiersze w przeważającej części poświęconej jednostek, jest bardzo skuteczny w tym gatunku literackim. Jest autorem 23 listów, z których ostatni – „aby Python” – był to drugi dzieło krytyki literackiej po „poezji nauki” Arystotelesa, co świadczy o jego znaczeniu w kontekście literatury światowej. Ważne w estetyce Horacego – inteligencji, zgodnie z naturą, styl i dobór słów zniesione w pełni zgodne z tematem. Jego poezja jest trudna do zrozumienia. Iogann Volfgang Gete napisał kiedyś, że obrazy w wiadomościach są podobne do „wahadła”. Skład liryki jest skomplikowana przez fakt, że Horace mógł sprawnie przemieszczać się z jednego obrazu do drugiego, wykorzystując teksty różnych liczników poetyckich. Jego wiersze są pełne różnych imion, nazw geograficznych, a on zwraca uwagę na szczegóły.

Tematycznych grup ody Horacego

Poem-odbicie są uosobieniem mądrości. Kvint Goratsiy Flakk, którego praca jest reprezentowana głównie przez cztery Ody książek, pisze w tej grupie tematycznej w krótkości życia i prędkości aktualnego czasu. Dla niego dążenie do zaszczytów i bogactwa są bez znaczenia. W ody z motywu miłości brzmi, święto, ale w przeciwieństwie do wierszy Catullus, ich szczęśliwe i pocieszającym tonem. Można liczyć 7 żeńskie imiona, do którego Horacy napisał wiersz-odbicie. W jednym ze swoich ody (№30 «aby Melpomeny"), to pojawia się problem nieśmiertelności poety i części tradycję sięgającą poezji egipskiej że ludzka nieśmiertelność osiąga się w wyniku jego pracy, tworzenia dzieł literackich. Jego nieskończoność Horace widzi w wersecie.

Analiza ode № 30

Praca ta otrzymała kryptonim „Monument”. Wiersz jest tak lubiany klasyków literatury rosyjskiej, że idea nieśmiertelności poety pożyczył Gawriił Dierżawin ( „Mam wzniesiono pomnik wspaniałe, wieczne”), Aleksandra Puszkina ( „Jestem pomnik wzniesiony bez rąk”), Walerij Briusow ( „Mój stoi pomnik zwrotek spółgłoska kompleks „). Te dwa ostatnie jako motto zapożyczone wiersze w języku łacińskim, wypowiedział kiedyś Horacego. Biografia poety, jak wiemy, był nie do pozazdroszczenia: dziecko nie wiedział i luksus na własną rękę starają się pozostać w umysłach ludzi od wieków.

Ode №30 zwany „Aby Melpomeny”, a kończy trzecią książkę ody; Melpomene w mitologii jest muzą tragedii. W produkcie Horacy mówi o swoich osiągnięciach i na końcu swojego odwołania ukoronować się z wieńcem laurowym. Do tej pory największe sukcesy tłumaczenia Ody №30 uważane Lomonosov wierszy i Vostokova.

satyry Horacego

Peru, wielki poeta rzymski należeć do kilku zbiorów satyr. Od tego warto stwierdzić, że był znany nie tylko jako mistrz ody. Satyra Horacego przypominają argumenty filozoficzne o sens życia w nich wyraża filozofię złotego środka. Głównym przedmiotem szyderstwa są fałszywe ścieżki szczęścia, dążenie towarów urojonej. Kvint Goratsiy Flakk, której wiersze są satyryczny charakter kpi biesiadników i pijaków. Jednym z zaleceniem jego życia stwierdza, że nie jest konieczne, aby stać się niewolnikiem wina i ugasić nadużycie smutek tego napoju. Pomimo faktu, że przedmiotem drwin w satyr są ludzkie namiętności i imadła, w którym pisze o osobisty: satyra numer 6, na przykład, opowiada historię swojego życia. Horacy, o niskim pochodzenia, mieszka, z małą zawartość i nie wie luksusu.

Opanuj poetyckie wymiary

Horace czasami nie kryje w swoich wierszach i jego pochodzenie nie wstydzi się być synem hartowanego sługa. Przez szacunków krytyk literacki poety Michaił Gasparov stosowanych w jego poezji 12 gatunków starożytnych greckich wersów, jego geniusz jest mistrzowska wiedza i posiadanie sztuki poetyckiej. W pierwszej książce z jego ody, dał się „parada” tych wymiarów prezentowanych Sapphic, alkeevu i inne strofy. Poza ody Horacego, lata życia, które są bardzo wydajne, praca z epodov, które są bardzo podobne w formie do pripevki. Wyrażają one treści polityczne, aw iambs, wyśmiewał wady ludzi i ludzi (najwyraźniejszy przykład – „Do ludu rzymskiego”).

Zalecenia Horacego z objaśnieniami

„Bądź zadowolony z tego, co masz w ręku.” Jest zatem przeznaczony prostu zasadniczą prawdę, która stwierdza, że konieczne jest, by żyć i cieszyć się już dziś i nie potępiać twórcy za to, że nie wszyscy ludzie znają i bogaty. Wszystkie świadczenia powinny być uzyskiwane w sposób uczciwy i zadowolić się niewiele.

„Używa pieniędzy tam, jeśli ich kopish, ale nie wydać.” Ile przypadków znamy historię, kiedy człowiek przez całe życie starał się uczynić stolicę, odmawiając sobie wielu rzeczy, ale zdobywając go śmiercią. Horacy mówi, że filozofia źle: trzeba wydać pieniądze zarobione równomiernie i całkowicie na żywo, bez żadnych ograniczeń.

„Cierpienia życia przyspiesza wino, ale zna miary.” Hedonizm jako trend w estetyce promuje ideę przyjemności jak najwyższego celu życia ludzkiego. Horace podzielił ten pogląd pół: picie wina z pewnością może ugasić smutku, ale ich nie nadużywać.

„Zakochaj się, ale nie cierpi z miłości.” Horacy, którego biografia obfituje w nazwiska siedmiu kobiet, przyniósł prawdę, dzięki którym człowiek może żyć w zgodzie ze swoim sercem. On nie zaprzecza miłości, ale sprzeciwia się męki i cierpienia.

Historia literatury rzymskiej w nazwach

Do najbardziej znanych rzymskich komików uważane Maktsy Titus Plauta. Pisał o pięćdziesięciu komediach, ale doszliśmy tylko 19. W sumie jest właścicielem ponad 20.000 linijek wiersza.

Lukrecjusz i Catullus są najjaśniejsze przedstawiciele rzymskiej literaturze okresu republiki. Pierwszym z nich jest autor „Z natury rzeczy”, natomiast drugi był znany ze swoich wierszy miłosnych.

Publius Vergilius Maro parał się wieloma gatunkami literackimi. Rzymski poeta jest autorem „Eneidy” poematu heroicznego

Publiusz Owidiusz Naso nazywa się młodszy współczesny Horacego. Jest autorem poematu „Science of Love”, napisany w ironicznym tonie, a także zbiór piosenek „Amores”.

Phaedrus jest wybitny poeta i bajkopisarz, który jako pierwszy zaczął pisać bajki wierszem. Zasłynął ze swoich własnych dzieł i przekładów Ezopa.

Początkowo określenie „proza” został użyty przez Rz do oznaczenia mowy neritmizovannoy. Pierwszym produktem w postaci nestihotvornoy pojawiły się znacznie później. Znany pisarz Zakłada Apulejusza – autor powieści przygodowej „The Golden Ass”, a następnie w znaczeniu jest Petroniusz Arbiter, który napisał „Satyricon”.