Jożef Sabo: Biografia, kariera sportowa

Jożef Sabo – słynny radziecki piłkarz i trener, który jest pochodzenia węgierskiego, ale spędził całą karierę był w sowieckich klubów. Co więcej, nawet po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem, trenował wyłącznie radzieckie klubów, a nawet reprezentacji Ukrainy. Jednak wszystko musi być opowiedziana w porządku. Jożef Sabo – znaczącą postacią w sowieckim futbolu, więc powinieneś wiedzieć, jego biografię.

Początki kariery

Jego kariera rozpoczęła się w futbol József Yozhefovich ukraińskiego klubu „Chemik” z Kałusz – gdzie był akademia piłki nożnej i grał dla drużyny młodzieżowej aż miał 17 lat w 1957 roku spowodowany jest przez Fundację. Jożef Sabo, obiecujący pomocnik, który już złożył wielkie nadzieje, więc nikt nie był zaskoczony, że nie pozostanie długo w takim małym klubie. W 1957 roku przeniósł się do Użgorod „Spartaka”, który obiecał mu bardziej imponujące perspektywy. To i Jożef Sabo opuścił swój pierwszy klub w poszukiwaniu rozwoju w zakresie piłki nożnej, aw wieku 17 lat przeniósł się do innego miasta. Jednak nie był przeznaczony do pobytu tam przez dłuższy – „Spartakusa” zaledwie dwóch lat grał dla Sabo Już w 1959 roku cały Związek Radziecki sobie sprawę, że to nie był po prostu kolejny młody talent i geniusz. Naturalnie, to przyciąga uwagę najsilniejszych klubów, a 19-letni József nagle znalazł się w centrum uwagi, gdy się głośne przejście do jednego z najsilniejszych klubów – Kijów „Dynamo”. To właśnie tam czeka na niego i niespodziewany sukces.

dla „Dynamo” występów

Nie jest tajemnicą, że Kijów „Dynamo” w swoim czasie był najsilniejszy w całym terytorium Związku Radzieckiego. Dlatego Yozhef Yozhefovich Sabo, który niedawno grał w nieznanym Użgorodzie „Spartaka”, ukazał się w niesamowitej pozycji, po otrzymaniu zaproszenia od takich gigantów. Oczywiście, że nie odmówi, a w 1959 roku rozpoczął owocne występy „Dynamo” – używając go przez dziesięć lat, klub zdobył cztery tytuły mistrzowskie i dwa kubki z ZSRR. W ciągu dziesięciu lat spędzonych w „Dynamo”, Yozhef Yozhefovich Sabo zagrał 245 mecze, w których strzelone 42 bramki. Jednak pod koniec kariery, 29-letni pomocnik ma już znaleźć miejsce u nasady, więc postanowił zmienić rejestrację klubu. Tak więc w 1970 roku, był w Ługańsku Szabo „Świtu”.

spadek kariera

Oczywiście, od wieku gracz nikt nie oczekuje jakiś niesamowitą wydajność, ale Jożef Sabo – gracz, który może sprawić niespodzianki. W swoim jedynym sezonie „Dawn”, stał się kluczowym graczem w klubie i pomóc mu osiągnąć dobre rezultaty. Jednak los odtwarzacza zwanego dalej, odkrywać nowe horyzonty. Główną część swojej kariery spędził w Kijowie „Dynamo”, a teraz mógł spróbować czegoś nowego. W związku z tym, w 1971 roku, 31-letni pomocnik zdecydował się przejść do „Dinamo”, ale tym razem nie było Kijów i Moskwa.

Ostatni klub

Jożef Sabo, którego biografia pewno nie jest koniec jego występu jako gracz może jeszcze pokazać dobry futbol. Przez dwa sezony był jednym z czołowych Moskwy „Dynamo” graczy, ale w wieku 33 lat, gdy przyszedł do końca jego kontraktu z klubem Moskwie, Jozsef Yozhefovich zdecydował, że jego podróż dobiegła końca. Sabo ogłosił zakończenie kariery, ale rozstać się z piłką nożną nie spieszy.

Występy w reprezentacji

Każdy wie, że Jożef Sabo – trener z dużą ilością doświadczenia, ale przed bardziej szczegółowym omówieniem jego działań coachingowych, konieczne jest, aby spojrzeć na sposób on działał jako gracz nie jest dla klubów i reprezentacji ZSRR. Niestety, Jozsef Szabo był tylko dwadzieścia lat, kiedy reprezentacja ZSRR zdobył mistrzostwo Europy tylko raz w całej swojej historii. Szabo nie brał udziału w turnieju, a zaledwie pięć lat, został wezwany do zespołu później. W rezultacie, grał w reprezentacji ZSRR od 1965 do 1972 roku. W tym czasie pomocnik w ciągu 20 lat z reprezentacją zajął czwarte miejsce na Mistrzostwach Świata i pomógł zawodnikom wziąć trzecie miejsce na Igrzyskach Olimpijskich w 1972 roku – był to ostatni turniej, w którym główną Sabo uczestniczył jako gracz. Ale Coaching nie jest natychmiast zaczął Jożef Sabo – dla jego rodzina była najważniejsza i że pięć lat po Igrzyskach Olimpijskich w 1972 roku, spędził z dala od piłki nożnej. To działało na jego korzyść, odzyskał siły i był gotowy na nowe wyzwania. Jożef Sabo, którego własna żona nalegała, że ponownie zajął się jego pasją, postanowił wrócić do piłki nożnej w 1977 roku.

Pierwszy trening po

Jego pierwsze doświadczenia coachingu Sabo zdecydował się w klubie, który był już zaznajomiony z nim – w Ługańsku „Dawn”, na którym działał jak najszybciej skończył w Kijowie „Dynamo”. Niestety, sprawy nie od razu pójść drogą chcielibyśmy, a jego pierwszy sezon jako trener Szabo nie był najlepszy sposób – jego klub zajął tylko dziewiąte miejsce. Doprowadziło to do tego, że był on ograniczony do jednego roku, według kierownictwa klubu.

Inne kluby radzieckie

Szabo próbować osiągnąć sukces – w 1978 roku na czele Kijów „SKA”, który został później przemianowany na „CSKA” i na chwilę przestał istnieć, ale nawet tam nie udało mu się zrobić poważne postępy. Wtedy klub grał w drugiej lidze, ale nawet jego Sabo był w stanie podnieść tylko trzecie miejsce. To było po Dniepropietrowsk „Dniepr”, gdzie wszystko zaczęło się budować, a nawet Szabo spędził jako trener nie jest jeden, ale dwa sezonu. Ale w końcu wynik był taki sam – wydajność, daleki od pożądanego i zadowalające. Ponadto „Dniepr” pierwsza spadł do drugiego podziału, a następnie prawie spadł nawet niższa. Ta seria niepowodzeń doprowadziły do tego, że przez długi czas Szabo opuścił prób – on wycofał się z gry w piłkę przez ponad dekadę.

Powrót do świata futbolu

Jednak na początku lat dziewięćdziesiątych stało się jasne, że Jożef Sabo nie chciał po prostu zostawić w piłkę nożną. Ogłoszono, że będzie on prowadzić klub, który spędził prawie całe swoje kariery – Kijów „Dynamo”. To nie był już Związek Radziecki i „Dynamo” został wymieniony jako ukraińskiego klubu. Sabo mieszkała na Ukrainie i dlatego zdecydowali się pracować tutaj. On nie chce mieć stosunki z innymi klubami – tylko ci, którzy dali mu karierę piłkarską w młodości.

Stwardnienie wspiąć się na most trenerską

To było bardzo niespodziewane, ale Sabo natychmiast zaczął pokazywać niesamowite wyniki, które nie widziano od niego wcześniej. W sezonie 93/94, kiedy właśnie został powołany na stanowisko, „Dynamo” natychmiast zdobył mistrzostwo. Wywołało to niepokój publiczny, został natychmiast wezwany do trener reprezentacji Ukrainy do Mistrzostw Europy w 1996 roku. Ale Sabo jeszcze decyzji co jeszcze musi skupić się szczególnie na pracy z klubu. I przyniósł jej wyników – pod jego kierownictwem „Dynamo” przez cztery lata z rzędu został mistrzem Ukrainy, który przyniósł Jozsef Yozhefovichu dość szeroki rozgłos. W 1996 roku, kiedy jeszcze trenował „Dinamo”, ponownie otrzymał zaproszenie do drużyny narodowej, która odbyła.

trener Ukraina

Od 1996 do 1999 roku, Jożef Sabo był trenerem reprezentacji Ukrainy, i wyświetla je na dwóch meczach eliminacyjnych – do Mistrzostw Świata i Mistrzostw Europy w 2000 roku 1998. W obu przypadkach, Ukraina zajęła drugie miejsce w swoich grupach. Ale w pierwszym przypadku w barażach, Ukraińcy stracili Chorwatów, podczas gdy w drugim przypadku mają pobity Słoweńcy. Jednak nawet te wyniki były bardzo wyjątkowe dla Ukrainy, a to można zauważyć fakt, że Sabo dołączył trzech najlepszych trenerów w historii ukraińskiej drużyny narodowej, ustępując jedynie legendarnej Błochin i Lobanovsky.

Wracając do Kijów „Dynamo”

W 2004 roku powrócił do Szabo stanowisko trenera Kijowie „Dynamo”, ale tym razem nie mógł poprowadzić zespół do sukcesu – trzeba było tylko drugie miejsce w mistrzostwach. Ale ludzie w Kijowie nie przejść bez trofeum, wygrywając Puchar Ukrainy – drugi pod Sabot (pierwszy był w 1996 roku). Pod koniec sezonu miał Jozsef Yozhefovich zrezygnował – nie wiadomo, czy przyczyną słabych wyników lub nie, ale odniósł się do stanu zdrowia. W 2007 roku próbował powrócić do kierownictwa Kijowie „Dynamo”, ale w procesie on zawał serca, dlatego został zabrany do szpitala. Lekarze zdołali uratować życie Sabo, ale to było surowo zabronione, aby kontynuować pracę trenera piłkarskiego, gdyż jest związany z zbyt dużo stresu, że jego serce nie przynosi. I zakończył karierę sportowe Yozhefa Yozhefovicha Szabo.

życie po

Naturalnie, Sabo nie może opuścić swojej pasji – on przestał być trenerem, ale pozostał wiceprezes kijowskiego „Dynamo”. Teraz on stara się w jak najmniejszym stopniu do wysilaj się, ale nadal pozostaje aktywny w sprawach piłkarskich. Należy również zauważyć, że nie jest to najlepszy sposób zachowywał Sabo kiedy zaczął ingerować w sporcie i polityce. Nie jest tajemnicą, że konflikt między Rosją a Ukrainą jest bardzo świeży, więc pojawia się i temat jest bardzo powszechne. Że Sabo też nie mógł się oprzeć, gdy komentując fakt, że ukraiński talent Seleznyov mogą udać się do jednego z rosyjskich klubów. Jożef Sabo na Seleznyov mówił jakby był zdrajcą i zdrajcą. Sabo poradził SELEZNEV i wszystkich ukraińskich graczy pozostanie w ukraińskich klubach i natywne wsparcie piłki nożnej i nie przenieść się do wroga, a agresor wrogiem. To stwierdzenie jest bardzo długi czas dyskutowane w prasie. Jest to spowodowane z jednej strony, wsparcie, a drugi – poważnego niezadowolenia. W każdym razie, nigdy nie chcesz mieszać sportu i polityki, a w tym przypadku Sabo jeszcze nieco nadszarpnięta swoją reputację. Choć zawsze był znany ze swojej impulsywności, więc niewiele osób zaskoczony, gdy takie oświadczenie zostało usłyszał od niego. Ale to nie neguje faktu, że jest to błędne i tak pozostanie na zawsze.