706 Shares 7287 views

Arkady Severny: biografia, narodowość, fotografia, przyczyną śmierci

W życiu publicznym artysty muszą być jakieś insynuacje. Sceny, ukryte przed wzrokiem ciekawskich. Osobiste wspomnienia, które nie są przeznaczone dla fanów. I vice versa – wymyślony specjalnie dla opowieści publicznych, które podkreślają indywidualność i posiadających właściwości doskonałego wiarygodności. Czasami trudno jest odróżnić fikcję od prawdy. Ten w pełni odnosi się do losu artysty, którego nazwisko stało się legendą już za życia. Tego artystę – Arkady Severny.

Sprzeczność jego osobowości jest widoczna nawet po długim czasie. Legendy i fikcja współistnieć nieodłączna od prawdziwych faktów życia. I trudno jest rozdzielić – gdzie prawda i gdzie muzyk towarzyszący podziemny legendę. Absolutnie jeden Arkady Zvezdin później zasłynął pod nazwą Arkady Siewiernyj, urodził się w mieście Iwanowo 12 marca 1939 r.

Rodzice: Na początku

Zwykli ludzie radzieccy późnych 30-tych życia – ojciec, matka, dwóch starszych braci, Lew i rolkowe, siostra Luda. Po wojnie, urodził się młodszy brat Misha. Informacja o rodziców – tutaj zaczynają pewne kontrowersje. Niektórzy twierdzą, że Dmitrij Iwanowicz Zvezdin pracował w Iwanowski kolei. Według innych źródeł jego nazwisko było Dmitriem Iosifovichem. Wszystkie źródła zgadzają się co do jednego – starszy Zvezdin zajmował wysokie stanowisko.

Informacja o matkę piosenkarza także różnić. Zarzuca się, że jej imię – Elena Makarovna. Ona była gospodynią domową. Powiedzieć, który pełnił odpowiedzialne funkcje głowy rodziny zarobione na tyle, aby żona mogła poświęcić się do podniesienia czworo dzieci. Inni sugerują, że miała na imię Galina Davidovna. Z zawodu – radiologa. Jest w tym pewna przeznaczenie. Po następnie Arkady Severny, biografia, narodowość i zwyczaje, które w swoim życiu i nie będą znane do jego wielbicieli, a jego utwory będą tysiące nielegalnych emisji obiegowej na „krawędzi”. Tzw elastyczna płytka na zdjęcia rentgenowskie, które pierwszy radziecki podziemny studio nagrań mogą być przystosowane do cięcia utwór.

Sposób życia w rodzinie zmieniła się od początku wojny. Ojciec, do rezerwy z wojska po Civil jeszcze, jeszcze został wyrzucony do przodu. Najwyraźniej był to człowiek odważny i bezkompromisowy. Po tym wszystkim, nie mógł uniknąć przód choroby, ale cieszyć się ich przywileje nie. I ta cecha – Ustalenie – odebrał jego syn dorasta. Dymitr Iwanowicz wrócił w 1946 roku. W sam raz na czas Arkady poszedł do pierwszej klasy szkoły do 39 elementarnych chłopców.

Rodzice nie można zakładać, że pierwszy równiarka z chudy rosną słynne na całym piosenkarza country rosyjskiego miasta Romans – Arkady Siewiernyj, dyskografii, które będą badane przez wiele lat po jego śmierci.

Szkoła: pierwsze akordy gitary

Może dziś nie wiele osób wie, że w szkole podstawowej w ZSRR został podzielony. Chłopcy nauczyli się oddzielić od dziewczyn. Tu, w tej drużynie męskiej i przeszły pierwsze 4 lata studiów. A potem już wspólną szkołę, która Arkady ukończył w 1956 roku. W trakcie badania, nie wyróżniać, a rówieśnicy pamiętają go trochę nieśmiały i waha się hałaśliwym firm faceta.

Jest to kolejny niezwykły szczegół, opowiedział swoją kuzynkę, Borisom Solovevym, który był o rok starszy. Według jego zeznań, ubrania w Arkadii była słaba, a buty są tak zużyte, że Boris miał transferu przez kałuże. Widocznie „wiodący” zapłacić Dmitrij Iwanowicz nie wystarczyło dla całej rodziny.

Jednak to właśnie w latach szkolnych chłopiec opanował gitarze. Już w ciągu 7 lat, nauczył się grać całkiem dobrze jak na swój wiek. Nie jest to zaskakujące – to było wziąć jeden przykład. Głowa rodziny kochał muzykę i często grał muzykę w kręgu domowym. Gitara stała się prawdziwym przyjacielem i towarzyszem młodego mężczyzny. Wszyscy, którzy znali go w młodości, należy pamiętać, że zaczynają śpiewać, Arkady transformacji. Repertuar był skromny. Coś z tych piosenek słyszałem w radiu – stoczni, złodziei, na linii frontu. W starszym wieku, były obóz i piosenka więzienie. Nic dziwnego – w koszarach i do przodu za drutami minęło dużo ludzi, a „Zona jak” folkloru pewnie wypisanym w bramach i na wolnych partiach, które stały się areną pierwszych koncertów Courtyard Arcadia Zvezdina. Ale był jeszcze jeden mężczyzna, podstegnuvshy jego zainteresowanie zakazanych piosenek.

siostra

Podczas gdy rozkwitała odręcznych śpiewniki. Były też pieśni wojskowe, które zebrane chłopca, który dorastał na opowieści ojców i starszych braci wojny i romantycznych wierszy, dokładnie skopiowany w notatniku nawet dziewczęcy pisma ręcznego. Zupełnie inna songwriter dał Arkady starsza siostra Ludmiła. Służyła termin papieru gospodarstwa domowego, przyniósł zbiór bezpretensjonalny piosenek obozowych. Stały się one podstawą repertuaru początkujący muzyk stoczni. Nie wiedział wtedy, że to folklor będzie to znany na cały kraj. I prawdziwy artysta z apetytem pod akompaniamentem gitary zaśpiewał entuzjastycznie piosenki urodziły się w więzieniach i obozach.

Jest to historia, która zamiast lekcji Arkady śpiewała w okolicznych pubach, gdzie odzyskane nauczycieli, kierowana przez dyrektora szkoły. Prawie nie było. Ponieważ czasy były surowe, a te „wybryki” może łatwo wydalić ze szkoły. Jednak świadectwa szkoły średniej Zvezdin otrzymał w odpowiednim czasie, w 1956 roku. 1958-ty (według innych źródeł w 1957), stał się studentem Akademii Leśnictwa w Leningradzie, lepiej znany jako „tartak”. Dość dziwny wybór dla faceta, którego leśnictwo firma nigdy przyciąga.

I kto wie, co robił po studiach. Nie został przyjęty w tym czasie bezczynności. Najprawdopodobniej zmęczeni rodzice dziedziniec koncerty i wysłał je z dala od ojczystej Arcadia Iwanowo. Różnorodność instytucji edukacyjnej jest wyjaśnione łatwo. Dmitrij Iwanowicz Zvezdin jakiś czas pełnił funkcję dyrektora Kolegium Leśnictwa w regionie Gorkiego. Jest możliwe, że skorzystał z starego znajomego. W tym samym 1958 roku Arcadia ojciec zmarł. A mój syn rozpoczął nowy etap życia. Leningrad przez długi czas stała się jego rodzinnym mieście.

„Piła”: badanie i nie tylko

Okres Student w Arcadia Zvezdina życia można opisać bardzo krótko – studium nie był zainteresowany w ogóle. Uczęszczał do klas, testy i egzaminy przekazany, ale zakres zainteresowań młodego człowieka była daleko od aktywności zawodowej przyszłych technologii inżynierowie-Leśnej.

Dobrowolne, a nawet antyradzieckie nastroje wśród studentów na przełomie lat 60-tych nie mógł przepuścić wizyty prowincjonalny. Spotkał się ze studentami z innych uczelni. Gitara otwiera drogę do niego w każdej firmie. Arkady z czytania książek, dla których oprocentowanie może dać karę więzienia za bardzo nieprzyjemnym artykułu. Ale los trzymał go do innych celów. I polityka nie jest zbyt zainteresowany młodzieńca. Chociaż wiele z jego koleżanek jeszcze poszedł na scenie jego wolnomyślicielstwa.

Inną rzeczą jest muzyka. ulic Leningrad nasycono różnorodnych rytmów. Wszędzie panował dźwięki jazzu i zapalającego rock „n” roll. Oczywiście, w Iwanowo wiemy o tego rodzaju muzyki. Ale znać i słuchać – to nie jest nadal taka sama. W całości żeglarzy i Cudzoziemców miasta mieli okazję do zapoznania się z tą muzyką, która weszła „stamtąd”, bezpośrednio z zagranicy. Arkady zacząć spotykać się z ludźmi zaangażowanymi w zbieranie i odsprzedaży talerze. To było w tym czasie i nie jest spotkaniem, która dotknęła całą historię swojego życia.

Rudolf Fuchs

Pomimo młodego wieku, był to rodzaj gwiazdy. Student Shipbuilding Institute, Fuchs zasłynęła jako udany kolektora spekulanta i dandys. Jego zainteresowania były zróżnicowane: od nowych płyt zagranicznych do starych, przedrewolucyjnych rosyjskich wydań książkowych. Że zainteresowanie pracami I. S. Barkova – poeta czasu dopushkinskogo – przyniósł do mieszkania Arcadia Zvezdina Fuchs.

Goście, którzy byli Rudolph w tej chwili, nie pozwalają mu płacić nowego przyjaciela długo. Arkady wręczył książkę i zostawiając go samego w pokoju, Fuchs zwrócone towarzystwie innych osób. Przypadkowy gość nie jest zainteresowany. Oczywiście, to gdzie znajomy przejściu powinna się skończyć, ale interweniował w sprawie. Dokładniej gitara który był w pokoju, a Arkady nie mógł się oprzeć, by nie brać go.

bicie strun naraz penetrowane przez grube mury starego mieszkania Leningrad. Pierwsze wrażenie – ktoś grał magnetofon. Ale słowa były obcymi, a dźwięki gitary słychać było blisko. Przez drzwi nie są całkowicie zamknięte Rudolf Fuks widział jego przypadkowego gościa – on roztargnieniem bicie i śpiew. Nie śpiewał dla publiczności, a nie dla Fuchs. Śpiewał do siebie. Przedsiębiorczy i doświadczony Rudolph wiedział od razu – to piosenka może zarabiać pieniądze. Zaimprowizowany koncert trwał kilka godzin. Lekko pęknięty, srebrny głos Arkady nie pozostawia obojętnym jednym z pierwszych uczniów – odwiedzający Rudolfa Fuksa i jego sąsiadów. Od tego dnia na drodze Arkady Rudolph i przez długi czas ściśle ze sobą powiązane.

Pierwszy wpis (1963)

Powiedział – zrobić. Nie regały, Rudolf Fuchs przygotował wszystko, co potrzebne, aby nagrać swój pierwszy album, magnetofon. Niewielki zespół współpracowników, akordeon, gitara, dziesięć butelek wódki i główka kapusty. Nie było również pianista i saksofonista – jedyny na widowni profesjonalnym muzykiem.

Pili, jedli, i potajemne nagrywanie jest w toku. W rzeczywistości, to było proste domowe muzykowanie. I Arkady repertuar był niewielki – zaledwie kilkadziesiąt piosenek, które pasują na parze rolek taśmy. Ale proces nagrywania i spotkania „pod kapustą” trwała cały dzień. Wyjście będzie trochę więcej niż dwie godziny torze. Nazwa koncertu otrzymał od pierwszych słów na nagraniu, że wspomniany Arkady przez hałas domowy Reverb: „Och, kocham życie Underworld, ale boję się ukraść”

O, aby zwolnić nagrane utwory do „ludu” pod prawdziwym nazwiskiem artysty, nawet na myśl nie przyszło. Potrzebowaliśmy pseudonim. Ktoś zasugerował – Arkady Siewiernyj. Biografia legenda zaczęło. Nawet Arkady nie brać poważnie tego, co się dzieje – to wszystko było bardziej jak gra. Ale nagranie zostało wykonane, a proces jest nazywany, upadł.

redaktor Professional w radiu Leningrad powstał całkiem „towaru” ścieżkę dźwiękową. Przez znajomego Rudolf Fuks zaczyna go rozpowszechniać – najpierw w Leningradzie, a następnie w innych miastach. Jednoczesne nagrywanie replikowanego staromodny sposób – w filmie X-ray. I wszędzie jest on otrzymał nowe imię – Arkady Siewiernyj. I pamiętam je do fanów podziemia „rosyjski chanson”.

Arkady Rudolph (1963-1971)

Przychodzę 1965. Arkady Zvezdin (North) w końcu ukończył „tartak” i zaczął działać. To było po służbie w wojsku. Post Graduate Zvezdin drogę do służby w pułku śmigłowców koło Leningradu. To było po ślubie i urodzeniu córki (1971). Życie toczyło się koleiny. Ale pojawił się problem – nigdy nie było wystarczająco dużo pieniędzy. W poszukiwaniu dodatkowych dochodów miał ożywić stare przyjaźnie.

W tym okresie też Rudolf był urozmaicony. Prawdą jest, że innego rodzaju. Jego muzyczna handel ziemią wciąż przyciąga uwagę policji. Podczas gdy on stworzony Arkady Siewiernyj, którego biografia przepływa do kanału życia radzieckiego kończyłam studia, że w 1965 roku otrzymał wyrok za fałszerstwo. Po uwolnieniu, zaczął pracę w „Lenproekt”, ale stare preferencje nie są odmówił i pozostał w niekończącym się poszukiwaniu jakichkolwiek szans na zarabianie.

W takich okolicznościach, ożywienie miłości obiecał korzyści dla obu z nich. Głowica firma Fuchs i pozostały słysząc nazwisko wśród fanów Północnej dają dobre perspektywy dla nowych projektów muzycznych.

Program Koncertu State (1972)

Pomysł nie był nowy. Fuchs zdecydowała się użyć już wielokrotnie sprawdzony wątek – Odessa humor i piosenki. W roli starego z Odessy miał przyjść Arkady Siewiernyj. Reżyser i scenarzysta nowych programów rozpoczęła Rudolph niestrudzoną działalność – jego idea była czymś więcej niż tylko wokalne piosenek z gitarą. Fuchs potrzebne kształcie jasny humor starej Odessy. Chciał coś zrobić, że nie została jeszcze wydana w podziemiu „Magizdate”. On przerobione stare i słynne dowcipy Odessa, wymyślać nowe historie. W skrócie, Fuchs zanurzony w procesie twórczym z głową, a do osiągnięcia tego celu, obudził literackiego zdolności.

Gotowy skrypt wykonawca chciał. Arkady Severny, którego biografia nigdy nie był związany z Morza Czarnego, ma wrodzoną kunsztu. Szybko udało się zaprezentować w proponowanym Odessa barwienia. Trudno opisać to projekt muzyczny został wdrożony w niektórych kluczowych scenariusza. Małe szkice życia Żydów w Odessie, przeplatane piosenkami, lub odwrotnie – piosenek, wśród których brzmiały małych stylizowane miniatury.

Sukces był naprawdę oszałamiający. W krótkim czasie, album sprzedał się w Związku Radzieckim. Nie zatrzymując się tam, przedsiębiorczy Rudolph szybko przygotowuje drugi program. W tym czasie, poruszenie Odessa humoru przybrać formę koncertów na żądanie. Drugi rekord skonsolidowane sukces. Nie wiadomo, ile egzemplarzy tych dwóch albumach powstał, ale tym razem Arkady Severny był prawdziwą gwiazdą podziemnego przemysłu muzycznego.

„Star” zabronione muzyka

Oczywiste jest, że spadł na sławie Arcadia All-Union nie podjęło twarz rozpoznawalna. Ale głos z północy wiedział z Sachalinu do Brześcia. Przedsiębiorczy biznesmeni cień, który, o ironio, sowiecka rzeczywistość zwane kolektory, kontynuowała popularnego artysty. On zyskuje doświadczenie muzyczne, a Arkady Severny. Biografia bohaterów swoich piosenek wzrosła w coś osobistego i rodzinnego.

Okres od 1973 do 1978 roku była wypełniona wpisami w niektórych naprędce organizowanych studiach i nielegalnych koncertach. Przez 1975, zostały nagrane „Luke Mudischev”, „Pierwszy koncert z Odessy”, „Och, mamo!”.

przemysł zabronione muzyka przerósł poziom wykonania piosenek Odessa z gitarą. Dla przypomnienia zaczęła przyciągać profesjonalnych muzyków. Większość z tych grup są w restauracji. Pod prostym tytułem wzięli udział w nagraniu piosenki. Artysta występował z towarzyszeniem „braćmi” i „Pearl mew Morza Czarnego”. „Czterech braci i łopata”, „ojcowie chrzestni” i „Traffic” – wszystkie z tym barwnym kalejdoskopem fantazji na różnych etapach muzyki towarzyszy główną gwiazdę z chwytliwą nazwą – Północ. Arkady Dmitriewicz przyzwyczajeni do sławy szybko.

wykończenie dotykowy

Nie ma nic dziwnego w tym, że gejem życie artystyczne wybuchł prostego ludzkiego losu Arcadia. W 1975 roku opuścił swoją żonę i córkę. Od tamtej pory piosenkarka Arkady Severny prawie stała bezdomnych. Życie z przyjaciół i przypadkowych znajomych, pisać, podróże – wszystko to gorączkowy i stresujące życie opuścił ciężkie piętno na zwyczajach Arcadia. Zaczął pić. Kilka prób, aby pozbyć się nałogu nie dały dowód pozytywnego wyniku. Chociaż po zabiegu w 1977 roku, życie trzeźwy trwało cały rok.

Od 1977 do 1979 roku, Arkady Severny dużo podróżuje. Nagrał w Kijowie i Odessie. Potem były Narva, Teodozja, Moskwa, Tikhoretsk i Rostów nad Donem. Można się tylko zastanawiać, jak poruszać się po kraju ludzie, którzy już stracili wszystkie dokumenty. Praktycznie każdy strój policja mogła zakończyć karierę Arcadia przy pierwszej kontroli. Ale los przechowywane utalentowanym muzykiem.

Na początku kwietnia 1980 roku wokalistka przyjeżdża w Leningradzie – wszyscy bracia zgromadzeni tutaj Zvezdina na ten dzień uczcić śmierć ojca. Arkady Severny śmierci ojca cierpiał całe swoje życie i po prostu nie mógł przyjść. Zatrzymał się, jak zawsze, z przyjaciółmi. Tu i tam było nieszczęście – poważny udar. Przybył na wezwanie pogotowia była bezsilna. 12 kwietnia 1980 w szpitalu. Miecznikow naprawdę umarł Artist Ludowej – Arkady Siewiernyj. Przyczyna śmierci – udar mózgu z masywnym krwotokiem. Dokładnie miesiąc przed dniem był 41 lat.

Jest to niemożliwe, aby powiedzieć z dokładnością co kreatywna spuścizna po lewej genialnego artysty. Wiadomo o ponad 100 albumów taśmowych. Niestety, obecna generacja jest mało prawdopodobne, aby pamiętać, kto to Arkady Siewiernyj. Biografia, zdjęcia, wspomnienia przyjaciół i świadków – to wszystko, co pozostało z tego utalentowanego człowieka. Wydaje się, że wszystko jest już znany i został znaleziony. Ale nowe kolektory nie przestać patrzeć. Od czasu do czasu są tracone rekord, a głos z Arkadii od mediów elektronicznych powtarza się legendarne słowa: „chcesz utwory? Mają mnie! "

Krematorium na cmentarzu Leningrad, gdzie jest pochowany Arkadiy Siewiernyj, do dnia dzisiejszego ludzie przynoszą kwiaty.