Jaka jest wartość władzy radzieckiej dała likwidacja analfabetyzmu. Ludzie i program edukacyjny

Umiejętność czytania i pisania – jest to jedna z oznak rozwoju państwa. Dlatego wielu dziwnego, co dało wartość rząd sowiecki umiejętności. Jest to po prostu najważniejsze! Według statystyk do 1919 roku większość ludności terytoriów po cesarskich nie znali piśmie.

Dekret „O likwidacji analfabetyzmu w ZSRR”

Wiodąca rola w hierarchii społecznej ideologii partii komunistycznej, społeczeństwo (b) z chłopów i robotników. Jest wśród tych kategoriach społeczeństwa została przytłaczająca większość ludzi spoza napisane.

Zrozumieć wagę, jaką przywiązuje się do umiejętności radzieckiego rządu, to jest możliwe, po zapoznaniu się z podstawowymi przepisami dekretu z 1919 r. Ustanawia ona obowiązkowo uzyskać podstawowy poziom wykształcenia osób w wieku od 8 do 50 lat. Likwidacja analfabetyzmu w ZSRR spadł na barki samorządów lokalnych.

W ciągu tych lat w naszym państwie szkół podstawowych powstały w dużych ilościach. Mianowicie zwalczanie analfabetyzmu absolutną większość ludności była ich główną troską. Termin badania na tablicy szkolnej każdy ustalane indywidualnie. Dlaczego? Ale nadal nie było wojny domowej, a wielu z nich miało przywrócić produkcję od zniszczenia spowodowane działaniami wojskowymi pierwszej wojny światowej i wojsko cywilnego.

Od 1919 roku, faktycznie rozpoczął tworzenie systemu ZSRR. Przed rewolucją we wsiach były bardzo nieliczne instytucje kształcenia dla ludności. Jedynym miejscem, gdzie dzieci otrzymują wiedzę na temat podstaw czytania i pisania, były szkoły parafialne. Wraz z nadejściem władzy radzieckiej aktywnie rozwija państwowego systemu edukacji, co ostatecznie sprawiło, że możliwe jest uzyskanie co najmniej wykształcenie podstawowe dla wszystkich młodych obywateli ZSRR.

Którzy nie mogli być nauczane w ust umiejętności?

Nie wszyscy lubią otrzymywać wiedzę? Na pewno nie. Jest to ciekawe informacje na temat regionu Oryol. W roku 1923 nie stwierdzono około 430 analfabetów dzieci w wieku powyżej 8 lat. Stanowisko dekretu, wszyscy musieli uczęszczać na lekcje czytania i pisania w punktach. udało się pokryć klas tylko 134 osób.

Widzimy wyraźnie wagę, jaką przywiązuje się do umiejętności radzieckiego rządu, ale w tym samym czasie, niektóre kategorie obywateli nie muszą uczęszczać na zajęcia w klasach czytania i pisania. Główne kategorie są uprzywilejowane:

• jeśli gospodarz lub gospodyni w rodzinie jeden (jedna) – ponieważ człowiek nie ma czasu na zajmowanie się gospodarką i uczyć się;
• Ludzie, którzy mieli zaświadczenie o chorobie (we współczesnej terminologii – „chory”);
• uszkodzony (najprawdopodobniej, osoby niepełnosprawne, które nie widzą, nie słyszą ani nie mogą się poruszać);
• Osoba, którzy są zatrudnieni przy robotach publicznych;
• kobiety w ciąży, które mają ciążową wieku 6 miesięcy, te kobiety musiały zgłosić się do programu edukacyjnego miesiąca po urodzeniu dziecka (termin został przedłużony do jednego roku, jeśli kobieta karmi piersią).

Wyniki walki z analfabetyzmem

Wiedząc, jak ważny rząd radziecki wydał walkę z analfabetyzmem, żeby nie powiedzieć, że udało nam się kształcić wszystkich ludzi bez wyjątku z wyjątkiem uprzywilejowanych kategorii. Na podstawie ogólnokrajowego spisu ludności w 1937 roku, analfabetyzm był nadal 25% populacji. Większość z nich, oczywiście, mieszkańcy.

Po przestudiowaniu niepotwierdzonych, zdajemy sobie sprawę, że prawdziwa sytuacja była jeszcze gorsza. Większość z tych, którzy zostały uznane literat, tylko w stanie podpisać, napisać imię i nazwisko swojej wsi. Prawdziwy przełom w walce z analfabetyzmem, nastąpił dopiero wtedy, gdy związek pomiędzy obszarami miejskimi i wiejskimi stał się najbardziej silny.