Zagraniczne kampanie rosyjskiej armii

Po klęsce w wojnie z działań wojennych Napoleona miały na celu wydalenia Francuzów z krajów Europy Zachodniej. W ten sposób rozpoczęła zagranicznych kampanii armii rosyjskiej. 1812 był początkiem ruchu wojskowego. Pomimo porażki, wojska napoleońskie były jeszcze wystarczająco silna.

Zagraniczne kampanie armii rosyjskiej w 1813 roku pozwolono, aby usunąć z francuskiego terytorium Polski i Wisły. Dowodził sił rosyjskich feldmarszałek Kutuzow. W granicą kampanii rosyjskiej armii Kutuzowa Kalisz zostało podpisane porozumienie o rosyjsko-pruskiej sojuszu przeciwko Napoleonowi. Umowa ta zapoczątkowała szóstej koalicji przeciwko Francuzom. Sojusz ten jest obsługiwany przez europejskie narody, działając w walce z jarzmem Napoleona.

Zagraniczne kampanie armii rosyjskiej w połączeniu z wojskami pruskimi rozpoczęły się pod koniec marca. W Niemczech, szeroko rozwinięty ruch partyzancki w tylnej części Francuzów. Siły rosyjskie mieszkańcy powitał jako wyzwolicieli. W połowie kwietnia tego samego roku (1813), Napoleon skupia około 200 tysięcy ludzi przeciwko wojsk rosyjsko-pruskich w wysokości około 92 tysięcy złotych. W tym czasie wojska rosyjskie dowodzone przez Wittgensteina (po śmierci Kutuzowa), po przewodnictwem armii przeszedł do Barclay de Tolly.

Sojusznicy (Rosja i Prusy) zostali pokonani w pierwszym dniu 20 kwietnia, w Lützen, 8-9 maja, a następnie w Bautzen. Zagraniczne kampanie rosyjskiej armii skończyła się, gdy podpisanie rozejmu (23 maja). Trwało to aż do 29 lipca.

W negocjacjach z Napoleonem działał jako pośrednik w Austrii. Jednak były one nieskuteczne. W rezultacie, austriacki rząd z Francji zerwał wszelkie kontakty. Napoleon popełnił przeciwko Szwecji, związane z rządem rosyjskim w 1812 roku kontraktu. Z Rosji i Prus zawarły konwencję Wielka Brytania, aby zapewnić im dotacji. Traktaty Teplice (1813, 28 września) zostały podpisane między aliantami i Austrii, a wkrótce dołączył przez Unię i Wielkiej Brytanii.

Tak więc, było około 492 tysięcy osób, w kolejnym zagranicznym kampanii rosyjskiej armii sprzymierzonych wojsk rosyjskich (173000). Wszystkie z nich zostały zjednoczone w trzech armii. Około 237.000 żołnierzy weszła do armii czeskiej. Kazała austriackiego feldmarszałka Schwarzenberg. Około 100 tysięcy osób utworzyło śląskie Army Blücher (feldmarszałek pruski). Ponad 150 tysięcy ludzi przybyło do Armii Północnej, która była dowodzona przez Bernadotte (szwedzki tronu). Do Hamburga został nominowany przez odrębny organ, składający się z 30 tysięcy osób.

W tym samym czasie armia Napoleona składał się z 440.000 żołnierzy. Główną część jego sił wojskowych położonych w Saksonii.

Sierpnia 1813 oznaczał przeciwnym ofensywa wojsk sprzymierzonych. Czeska armia z dnia 14 i 15 sierpnia został pokonany w walce (Drezno) bitwy z głównymi siłami Francuzów. Wojska Napoleona staraliśmy się realizować pokonany pułki, ale rosyjska odwód odrzucił wroga w bitwie pod Kulm (17-18 sierpnia). wojska francuskie pod dowództwem Macdonald pokonany w bitwie z armią i Śląsk pokonał oddziały Armii Północnej Oudinot.

Klęska wojsk napoleońskich nastąpiło po przejściu do ogólnej ofensywy alianckiej. Ta walka (Leipzig) był od czwartego do siódmego października w 1813 roku.

Resztki wojsk francuskich podszedł Renu. W Hamburgu, został otoczony przez Davouta.

W wyniku udanych akcja militarna połączonych wojsk sojuszu z Napoleonem został zmuszony do porzucenia Dania i podpisał z Wielkiej Brytanii i Szwecji, traktatów pokojowych w 1814 roku. Ponadto Dania zobowiązany dołączyć do bitwy z Francuzami.

Następnie armia Napoleona został wydalony z Holandii. Jednym z najważniejszych wyników kampanii w 1813 roku było wyzwolenie Niemiec z francuskich najeźdźców.