Antropologia kulturowa: przedmiot badań i struktury

Ta dyscyplina naukowa nie może być jednoznacznie zakwalifikowane ponieważ sam obiekt nie jest jedyna w swoim dochodzeniu. Dlatego w nowoczesnej interpretacji antropologii kultury jest postrzegana jako w szerokim znaczeniu i wąskie.

W szerokim sensie, to dyscyplina analizuje rentowność wielu ludzi i ras, w zależności od typu kultury, charakterystycznej dla tych ludzi. W tym sensie, że nie powinno być mylone z antropologii fizycznej, która jako nauka obiekt używa głównie uogólnione właściwości psychofizycznych społeczeństw. antropologia kulturowa, która bada różne przejawy życia ludzkiego z punktu widzenia ich pośrednictwem ludzkiego przez naturę, niż ten, z antropologii filozoficznej.

W wąskim znaczeniu, dyscyplina ta jest porównywalna do antropologii społecznej, jako materialnego naciskiem badań mają mniej więcej takie same. Obie z nich są studia, przede wszystkim, różne instytucje społeczne obecne w życiu różnych narodów i wspólnot społecznych.

Może być fakt, że antropologia społeczna i kulturalna mają podobne urządzenia metodologicznych jako dowód tej tezy. Wykorzystują one metody badawcze, że oprócz nich jest powszechnie używane inne nauki społeczne – etnografii, historii, socjologii, psychologii, etnicznej, statystyki i inne.

Właściwie antropologia kulturowa jest rozwiązanie tych zadań poznawczych:

– opis zwyczaje, tradycje, język, wzorce myślenia i zachowania różnych narodów;

– badanie tendencji rozwoju interakcji przestrzeni kultury i ludzi je zamieszkujących;

– rozpatrzenie kwestii związanych z badaniem kryteriach tożsamości narodów i społeczności w dzisiejszej różnorodności kulturowej;

– badanie genezy instytucji kultury różnych narodów i ich porównania w wymiarze czasoprzestrzeni;

– lepsze zrozumienie kultury swojego narodu lub wspólnoty oraz jego miejsca w różnorodności kulturowej;

– nauka o przyrodzie, metod i przejawy wpływu zjawisk kulturalnych ludzi na kształtowanie indywidualnej perspektywy populacji;

– nauka o naturze zjawisk kulturowych i etnicznych we wszystkich swoich sprzecznych aspektów.

Należy podkreślić, że w zachodniej tradycji naukowej, termin „antropologia kulturowa” jest interpretowane bardziej wąsko, na poziomie samodzielnego nauczania, który jest wymieniony w definicji „kulturalizmu”, „szkoły historycznej”, autorów i twórców, którzy rozpoznają Fr. Boa E. Sapira A. Kroeber R. Benedict M. Herskovitsa. Z tego nauczania charakteryzuje opisowych i porównywanie zjawisk kulturowych różnych narodów w całości do celów porównawczych. Metodologicznie jest rozwiązany poprzez zbieranie odpowiednich informacji naukowych na temat życia ludzi (społeczności), jego klasyfikacji, grupując wokół niektórych wiodących funkcji i podkreślenie dominujących czynników. W wyniku tego podejścia naukowego, kultura staje się, jak to było niepodważalne podstawą przetrwania dla jakiegokolwiek narodu czy społeczeństwa.

Jako dyscypliny naukowej, zjawisko to charakteryzuje się:

– ostre zaprzeczenie ewolucji w ogóle i rodzaju rozwoju kulturalnego narodów, w szczególności;

– wymawiane relatywizmu kulturowego – pragnienie, aby ocenić wpływ kultury na podstawie wartości i kryteriów tej samej kultury;

– szczególną uwagę na problem interakcji „Ludzie – Kultura”, których rola nie jest pobierana w ogóle otaczającego społeczeństwa;

– redukowalność wszystkich zjawisk kulturowych w pewnym integralności, co pozwala bez trudu zidentyfikować ludzi genotypów kulturalnych i porównać je z innymi.

Tak więc, ta dziedzina jest złożony substrat, w którym złożony ustala się jako wielokrotność podejść do kwestii rozdzielania badań i różnorodność metod uzyskania wiedzy. Okazuje się, że antropologia kulturowa bada szeroki zakres zagadnień.