chłoniak Burkitta

W ciągu ostatnich dwóch dekad chłoniaka skóry w praktyce lekarskiej były częstsze niż wcześniej. Najczęstszą chorobą w Ameryce Północnej, Afryce, Izraelu i Australii. Należy zauważyć, wrodzoną naturę patologii – z reguły występuje na tle niedoboru odporności genetycznej. Prowadzi to do identyfikacji choroby głównie u dzieci i młodzieży.

Zagrożone pacjenci są te, które w pewnych okolicznościach (podczas transplantacji narządów wewnętrznych lub szpiku kostnego) poddano immunosupresyjne. W tym przypadku choroba objawia się w ciągu pierwszych dwóch lat po zabiegu.

Często choroba jest wykryta i na osoby poddane jakiejkolwiek choroby autoimmunologicznej. W tych przypadkach, gdy pacjent jest również podawane leki immunosupresyjne. Około trzydzieści procent przypadków chłoniaków stanowią pacjentów z AIDS, leczonych specjalnych leków przeciwwirusowych.

Po szczepieniu BCG prawdopodobieństwo zachorowania zwiększa się dwa do czterech razy. Jest to spowodowane nadmiarem stymulacji antygenowej. Około dwukrotnie Chłoniak często wykrywane u pacjentów z nowotworami jąder i jajników, choroby Hodgkina poddawanych obróbce chemikaliami przeciwnowotworowych.

Wyniki badań ustalone i sprawdzone brak wpływu na rozwój chłoniaków promieniowania jonizującego. Jednakże, zaburzenia może być utworzone pod wpływem promieniowania elektromagnetycznego o pojemności przekraczającej sześćdziesiąt gigaherca.

chłoniaka nieziarniczego występuje u osób, których działania są trwale związane z wpływem czynników rakotwórczych. Ryzyko to w takich przypadkach robotników rolnych jak i pracowników, którzy regularnie oddziałują dioksynami, pestycydy, herbicydy, fenoksy i rozpuszczalniki hrolfenolami.

Najczęstszą postacią choroby jest uważany za chłoniaka Burkitta. Choroba ta jest włączona w pierwszą grupę guzów złośliwych, których rola etiologicznym udowodniono EBV (wirus Epsteina-Barr). W malaria chłoniaka Burkitta jest bardziej prawdopodobne. Korzystanie z tych lub innych środków zapobiegających malarii, według ekspertów, może znacznie zmniejszyć ryzyko zachorowania na chłoniaka.

Choroba charakteryzuje się zdolnością do pokonania układu limfatycznego, szpiku kostnego, krwi, płynu mózgowo-rdzeniowego. chłoniaka Burkitta dotyczy patologicznych procesów i ośrodkowego układu nerwowego.

Należy zauważyć, że choroba może rozwinąć się w każdym wieku, całkowicie jednak, jak wspomniano powyżej, jest bardziej powszechne u dzieci i młodzieży.

Znak patologii jest przede wszystkim powiększenie węzłów chłonnych lub narządów docelowych. W tych obszarach komórki nowotworowe gromadzą się w dużych ilościach. Oni często przedostaje się do jelita cienkiego, a to powoduje niedrożność lub krwawienie. Niektórzy pacjenci ujawnił obrzęk szczęki lub szyi, towarzyszy, z reguły bardzo silny ból.

chłoniak Burkitta rozpoznaje się, gdy biopsji tkanki dotkniętej. Dodatkowe badania mogą być podawane w celu ustalenia, w jakim stadium chłoniaka.

Leczenie polega na intensywnej chemioterapii. W przypadku braku terminowego wpływu na przebieg choroby, to kończy się śmiercią pacjenta. Kuracja obejmuje leki, takie jak „MTX”, „cytarabina”, „cyklofosfamid”, „doksorubicyny” i „Vincristiny”. Chemioterapia pozwala leczyć około osiemdziesiąt procent pacjentów z rozpoznaniem postaci zlokalizowanymi oni i około siedemdziesiąt procent pacjentów z patologią, jest umiarkowany.

Należy zauważyć, że rozpowszechnianie postacią choroby mogą być leczone u połowy pacjentów. Dwadzieścia procent przypadków możliwe jest zapisanie pacjentów z uszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego. Odsłonięcia na tle krwotoku patologii jelit, pacjent jest przypisany danej operacji w celu usunięcia zmienionych powierzchni ciała.