Dzhuletta Kapuletti – główny bohater tragedii Williama Szekspira „Romeo i Julia”

Kto nie zna najsmutniejszy miłosną historię Romea i Julii, wymyśloną przez wielkiego angielskiego dramatopisarza – słynny Williama Szekspira? Ten fragment pochodzi z końca XVI wieku. Autentyczność tej historii nie zostało ustalone przez naukowców. Jednakże, tło historyczne i motywy w życiu włoskiego oparte wskazują na fakt, że tragedia kochanków Verona może okazać się prawdziwa.

„Romeo i Julia”: zawartość

Szekspir z tych dramatycznych wydarzeń znał wcześniej. Czytał coś takiego od innych autorów, ale stworzył swoje dzieło w swoim unikalnym interpretacji. Fabuła jest prosta. Dwie zwaśnione rodziny – Montekich i Capulets – ciągle organizować różne kłótnie i bójek. Jednym z obszarów, chodzenie syn Montague – Romeo. Myślałem, że chłopcy byli zajęci unapproachable urody Rosalind. Jego przyjaciel Benvolio uprzejmie zaprasza go do zwrócenia uwagi na inne dziewczyny.

Dzhuletta Kapuletti jednocześnie, wiek, które trochę więcej niż trzynaście lat, posłuszny i spokojny. Ona mieszka w domu rodzinnym. Teraz są rozmowy z matką i pielęgniarka Wiadomości o mecz Julia hrabiego Paryża. Tradycyjnie ojciec układa piłkę, karnawał i zaprasza go oczyszczenie. W tej partii, a Romeo zakrada wraz ze swoimi przyjaciółmi, w strojach karnawałowych.

miłość

Dzhuletta Kapuletti Romeo Montekki przypadkowo krzyżują. Ich serca piorun uderzy miłość. Kuzyn Julia odkrywa głos Romeo. I nie robić zamieszania, zapakować go wyłączyć. Ale opuścił swoich przyjaciół, ukrywając się w ogrodzie pod balkonem Julii. Flair podekscytowana dziewczyna prowadzi ją na balkon. Powtarza swoje nazwisko. I oto, nagle mówi. Poznali się nawzajem w miłości i złożenia ślubowania nie opuścić.

Monk Lorenzo zgadza się potajemnie poślubić im. Wkrótce nie jest świętym Miłośnicy rite zadowolony. Może góra zostanie przekazana tej pary. Ale niespodziewany dzieje: na placu znajduje się walka pomiędzy Tybalta bully (kuzyna Julii) i przyjaciół Romeo. W ogniu kuzyna najlepszego przyjaciela nasza bohaterka zabija kochanka – Mercutio. Wściekły młody człowiek się zemścić, uderza z mieczem na Tybalta i zabija go.

wydalenie

Romeo jest obecnie w obliczu kary śmierci. Ale książę Werony skazuje go na wygnanie. Monk Lorenzo Romeo oferuje ucieczkę od wszystkich na chwilę. Dzhuletta Kapuletti bardzo cierpi. I jej rodzina zdecydować się spieszyć ze ślubem. Lorenzo oferuje jej pić lek cud, z którego wpadła w głęboki sen, jak śmierć. Kiedy został pochowany w krypcie, jej przychodzi Romeo. Potem budzi się i razem będą one ukryte przed wzrokiem ciekawskich do lepszych czasów. Jednak list ostrzegawczy nie był Romeo.

krewni rano odkrywanie martwą dziewczynę w sukni ślubnej. Została pochowana w rodzinnym grobowcu. Dowiedziawszy się o śmierci ukochanej, oszalały z rozpaczy Romeo wpada do jej grobu. Tam poznaje narzeczonego Paryża, który przychodzi do meczu i uderzył go mieczem. Romeo zostaje sam przed trumną Julii i zaskoczony, że wygląda tak piękne jak żywych. Przeklinając wszystkie siły zła, wypija truciznę.

śmierć

Lorenzo późno. On nie jest już w stanie nic zrobić. Jednocześnie budzi się ze snu i Julia zapewnia Monk, że wszystko jest dobrze z nią. Lorenzo poprosił ją, aby szybko opuścić krypty. Wstaje i nagle widzi Romeo martwy. Żal bierze mu sztylet i wbija go w pierś. Wkrótce zwłoki zostały znalezione przez ich krewnych. Monk Lorenzo wyjaśniono wszystko, co stało się z Romea i Julii. Montagues i Capulets pozbawieni ukochanych dzieci, postanowił zakończyć spór. Ich grób zdecydowano się umieścić dwa złote statuetki.

Charakterystyka Julii

Jak widać, jeden z głównych bohaterów działa – Julię. Odnosząc się do jego właściwości, zauważamy, że jest jedyną córką w rodzinie Capulets. Ten klan jest w nieprzejednanej spór z rodziny Montekich. Julia – bardzo młoda dziewczyna, która nie zna życia. Ona nie okazało czternaście lat. Ona jest inteligentna i bardzo słodkie. Na początku prac pojawia się w przebraniu pokorna i posłuszna córka swoich rodziców, którzy słuchają ich instrukcje i wykonuje wszystkie żądania.

Dzhuletta Kapuletti dramatycznie zmieniła się po wybuchu nagłą miłością do Romeo. Okazuje się zdecydowanej i nieustraszony dziewczynki gotowy ponieść wszelkie ofiary ze względu na jego drugiej połowie. Pyta Romeo przeklinać swoją miłość do niej. Julia – dziewczyna godna i szlachetna. Dlatego chce poślubić Romeo i po dedykowany do niego i jego żony. Wiedząc, że ich małżeństwo nie zatwierdzi rodzinę, ona nadal zdecydował się na ten krok. Nawet pomimo wszelkich zakazów i wrogości. Mówi Romeo o swej wielkiej miłości, po ceremonii ślubnej śluby umieścić życie u jego stóp, a za nim nawet do krawędzi świata.

śmiertelna miłość

Julia czysta dusza. Jest wdzięczny opieka rodziców, którzy znaleźli jej godnego męża. Ale ona zakochała się w Romeo. Do tej pory, po tajnym ślubie, aby uniknąć grzechu (małżeństwo z Paryża) i być razem ze swoimi bliskimi na zawsze, jest ona gotowa do wszelkich niebezpiecznych działań. Ona mówi, że zrobi wszystko, by pozostać wiernym kochankiem.

W życiu Julii ma miejsca dla samostanowienia, która jest tak obsesyjnie Romeo na początku spektaklu, w miłości z Rosalind. Ponieważ wszystkie kobiety w jej domu podlegają woli ojca, który wyklucza jakąkolwiek aktywność. Przed spotkaniem z Romeo Dzhuletta, a nie myśleć o przyczyny wrogości pomiędzy klanami. Montague dla niej były po prostu wrogami. Ale po przebudzeniu uczucia miłości w jej inteligencji duszy budzi się do życia w niej. Zaczyna zadawać sobie pytania: jak być posłusznym i kochającą córką i jednocześnie być fair z własnym sumieniem?

Romeo i Julia – ludzie z jego epoki. I dlatego, że nie mają siły, by uciec od swoich dzikich obyczajów i przesądów. Przypomnijmy sobie moment, kiedy Julia, chcąc podjąć trud Romeo uciekł do Mantui, prosi matkę, spragniony zabójca trucizny Tybalt, aby umożliwić jej przygotowanie najbardziej śmiercionośny eliksir. I jej matka nie była zaskoczona, że córka zna przepisy na trucizny. To nie potępia jej pragnienie zemsty z taką samą brutalnością jak mężczyźni w swoim rodzaju.

wniosek

Szekspir kocha swoich bohaterów iz ojcowską czułością należy do nich. Dramaturg widzi przez nich, a nie potępiać ich słabości. Nawiązuje do faktu, że właścicielem wad i niedociągnięć godne prawdziwej miłości, bo tylko szczere i żarliwe uczucie podnieść je wyżej niedoskonałości życia. Kocham uratuje ich od zła, które jest w świecie.