Deficyt budżetu państwa cykliczny

Deficyt budżetu państwa to kwota, o którą jego roczne koszty przekraczają przychody. Powyższa koncepcja jest ściśle związana z definicją „długu publicznego” – suma zadłużenia zagranicznego państwa lub ich przedstawicieli prawnych lub fizycznych. W związku z obowiązkiem może być zewnętrzne lub wewnętrzne.

Deficyt budżetu państwa rocznie mogą być pokryte poprzez zwiększenie długu publicznego. Ponadto, nie jest to kwestia pieniędzy. Należy zauważyć, że nawet zrównoważony budżet w stanie nie wskazuje zdrowej gospodarki. Dotyczy to w szczególności przypadku, gdy dany kraj ma znaczny dług.

Istnieją różne rodzaje deficytu budżetowego. Głównym można wymienić następujące:

Cykliczny.
Strukturalnych.
Operacyjny.
Podstawowej.
Quasi-fiskalnych.

Cykliczny deficyt budżetu państwa jest wynikiem wbudowanych stabilizatorów gospodarczych. „Wbudowanym” (automatyczne) stabilizatorami są specjalny mechanizm gospodarki, za pomocą którego możliwe jest zmniejszenie amplitudy cyklicznych zmian poziomów wyjściowych i pracy. Tak więc to nie jest przeprowadzane częste zmiany kierunku gospodarczego. Takie stabilizatory w krajach uprzemysłowionych systemu podatkowego i transfery rządowe (ubezpieczenie bezrobocie w szczególności), jak również jako system podziału zysku. Automaty do pewnego stopnia złagodzić problem długich opóźnień w dyskrecjonalnej polityki fiskalnej. Osiąga się to przede wszystkim z faktu, że stabilizatory zacząć działać samodzielnie, bez ingerencji rządu.

W ramach dyskrecjonalnej polityki fiskalnej w celu pobudzenia całkowitej (łącznie) popytu w okresie spowolnienia konkretne decyzje są podejmowane przez rząd. Rozwiązania te mają na celu podniesienie poziomu produkcji i zatrudnienia. W procesie ich realizacji, w związku z faktem, że niektóre gatunki (np wdrożenie programu finansowania związanego z tworzeniem nowych miejsc pracy) zwiększenie budżetu lub zmniejszenie liczby podatków, należy utworzyć celowy brak środków finansowych w kraju. Jednocześnie podczas wynurzania do ograniczenia inflacji stwarza warunki ukierunkowanych nadwyżki.

Dyskrecjonalne działania rządu związane z istotnych opóźnień wewnętrznych w czasie, ponieważ zmiany w strukturze kosztów lub stawek podatkowych zakłada długą dyskusję na poziomie parlamentarnym.

W ramach nieuznaniowy polityki fiskalnej deficytu budżetu państwa, a także jej nadwyżki są generowane automatycznie. To zależy od układów stabilizatorów gospodarczych.

Tworzenie efektywnych struktur ubezpieczenia zatrudnienia i progresji podatkowej jest uważane za priorytet prowadzonej przez kraje z formą gospodarki przejście. W tych okolicznościach obiektywnych trudności polityki stabilizacyjnej tam wraz z brakiem optymalnych pieniężnej, podatkowej i innych mechanizmów regulacyjnych warunków makroekonomicznych.

Poziom „wbudowanym stabilności gospodarczej” jest bezpośrednio uzależniona od wykonywania cyklicznych deficytów budżetowych. Są one automatycznie „amortyzatory” Wahania całkowity (kruszywo) popyt. Powstaje w związku z faktem, że niektóre rodzaje dochodów budżetu (dochody podatkowe, w szczególności) są rosnące (zmniejszenie) jednocześnie ze zmniejszeniem (zwiększenie) transferów na tle spadku (wzrost) z działalności gospodarczej.