Kreatywność pedagogiczna: koncepcja i podstawy

Każdy wie, że kreatywność jest procesem aktywności, podczas którego tworzone są nowe wartości duchowe lub materialne. Tak często nazywane specjalnym myśleniem, dzięki któremu człowiek może wykraczać poza granice tradycyjnego życia. I ogólnie rzecz biorąc, kreatywność jest również procesem inwestowania w osobę w to, co robi, swoje zdolności i względy. Ogólnie rzecz biorąc, wyjaśnienie tego terminu w różny sposób. Ale chcemy zwrócić uwagę na taką koncepcję jako kreatywność pedagogiczną.

Postanowienia ogólne

Jakie jest zadanie współczesnej edukacji? W mistrzostwach nauczycieli metodologii kreatywnej przemiany świata. Dlaczego tak ważne? Ponieważ kreatywność w tym kontekście pociąga za sobą odkrycie nowej wiedzy, przedmiotów, problemów, a także sposobów ich rozwiązania. Jednak nie wszystko, co można powiedzieć na ten temat.

Profesjonalna aktywność pedagogiczna jest procesem ciągłej kreatywności. Ale tutaj jest specyfika. Nauczyciel kreatywności nie ma celu, aby stworzyć coś oryginalnego, zasadniczo nowego, na dużą skalę wartościowy. Ma na celu coś ważniejszego i poważnego – rozwój osobowości. Oczywiście dobry nauczyciel (zwłaszcza jeśli jest innowatorem) rozwija własny system pedagogiczny. Jednak nie jest to cel jego pracy, ale tylko sposób osiągnięcia najlepszych wyników w tej działalności.

Specyficzność

Kreatywność pedagogiczna jest niemożliwa, jeśli dana osoba nie ma doświadczenia społecznego i dydaktycznego (i edukacji), a także predyspozycji do tej aktywności. Jednak wszystko jest w porządku.

Specjalne szkolenie jest obowiązkowe. Ponieważ tylko erudyta nauczyciel o niekonwencjonalnym myśleniu i rozszerzonej strukturze może znaleźć oryginalne, "świeże" sposoby rozwiązania problemu, które jest najczęściej związane z nauczaniem uczniów.

Jaka jest trudność? Fakt, że nauczyciel w trakcie swojej działalności stale rozwiązuje ogromną liczbę problemów – zarówno typowych, jak i niestandardowych. I nie zawsze w tych samych okolicznościach. I podejmując decyzję, nauczyciel (podobnie jak każdy inny badacz) buduje swoją działalność zgodnie z przepisami wyszukiwania heurystycznego. Oznacza to, że przeprowadza analizę sytuacji, buduje założenia dotyczące wyniku, biorąc pod uwagę początkowe dane, ocenia potencjał środków dostępnych do osiągnięcia celu, formułuje zadania. To ciężka praca, wymagająca kreatywnego podejścia i pewnych umiejętności i umiejętności.

Jaka jest wartość?

Działania dydaktyczne mają zarówno cechy ilościowe, jak i jakościowe. Kreatywność pedagogiczna, doświadczenie pedagogiczne i umiejętności są imponujące tylko wtedy, gdy sam ekspert odnosi się odpowiednio do swoich działań – z zainteresowaniem, odpowiedzialnością, inspiracją i entuzjazmem. Są to najważniejsze warunki!

Racjonalizacja pedagogiczna, efektywna nauka, osiągnięcie pewnych sukcesów we wszystkich działaniach w ogóle – wszystko to i wiele więcej jest możliwe w przypadku, gdy istnieją 5 powszechnie uznanych aspektów.

Pierwszym jest istnienie twórczego zadania, które interesuje samego nauczyciela. Drugi to znaczenie społeczne, które wpływa na rozwój jednostki. Po trzecie – dostępność socjalnych i materialnych wymagań wstępnych (innymi słowy – warunków) niezbędnych do kreatywności. Czwarta to nowość i oryginalność procesu lub oczekiwany wynik. A piąta – istnienie subiektywnych przesłanek dla realizacji kreatywności. Odnosi się to do umiejętności nauczyciela, jego wiedzy, motywacji, entuzjazmu, chęci współpracy z publicznością.

Główna trudność

Profesjonalna działalność pedagogiczna nie jest dla każdego. Dlaczego? Ponieważ zakłada stałą interakcję z innymi ludźmi. Z tymi, którzy są rzędu wielkości młodszych (zazwyczaj) i wymaga wiedzy. Z ludźmi, którzy muszą być przeszkoleni, dzielą swoje umiejętności i zasoby umysłowe. Z ludźmi, którzy nie zawsze tego chcą. Tutaj potrzebujesz specjalnego, indywidualnego podejścia do każdego ucznia. Wszyscy powinni być zainteresowani. A przynajmniej większość.

Tutaj, w pełni manifestuje się twórczość pedagogiczna. Nauczyciel kładzie się na miejscu studentów, zadając sobie niezliczone pytania. Co oni mogliby zainteresować? Jak i co ich przyciągnąć? Jakie metody zachęcają uczniów do nauki materiału? Jak mogę przekazać im znaczenie przedmiotu? I tak – przed każdą okupacją.

Po pierwsze, nauczyciel formuje swój plan, który wynika z odpowiedzi na wszystkie wymienione i niezgłoszone pytania (które są jeszcze większe). Potem robi to, przekształca w pomysł. Następnie "szuka" metod, według których realizacja planu będzie realna. Nawiasem mówiąc, podczas tych procesów człowiek nabywa doświadczenia kreatywności. Oczywiście, z zewnątrz może się wydawać, że przygotowuje plan lekcji. Ale wszyscy nauczyciele (lub przynajmniej większość) napiszą to. To tylko dla jednej z klas z przyjemnością, doświadczając zainteresowania tematem, wiedzy i dla innych – nie.

Interakcja z publicznością

Jego pedagogiczna kreatywność implikuje w pierwszej kolejności. Sukces i uznanie jako specjalista, a także jakość wiedzy uczniów / studentów, zależy od kontaktu, który nauczyciel ustali z uczniami.

Który nauczyciel jest ciekawszy do wzięcia udziału? Ten, kto współdziała z publicznością, patrzy w oczy wszystkich i stara się jak najwięcej uczynić lekcję tak wydajną kolokwium? Albo do wykładowcy, który siedzi przy stole i czyta materiał z notesu? Oczywiście wszyscy wybierają pierwszą opcję. A w tym przypadku jest jasna manifestacja kreatywności. Ponieważ sztuka nawiązuje kontakt z widownią.

Ale tutaj nie można zrobić bez potencjału twórczego. Formowanie się często ułatwia organizacja procesu edukacyjnego. Jest to obowiązkowe, ponieważ celem zajęć jest przeniesienie wiedzy i umiejętności studentom / studentom. To właśnie ta organizacja obejmuje:

• Szkolenie problemów.
• Ustanowienie powiązań interdyscyplinarnych.
• Kształcenie pozytywnej i twórczej postawy studentów w badaniu przedmiotu.
• Zdolność do określenia najważniejszej rzeczy i zrozumienia tego, co zostało zrobione wcześniej.
• Rozwój umiejętności i umiejętności uczniów związanych z syntezą, analizą, klasyfikacją i uogólnieniem.
• Umiejętność oceny sytuacji praktycznych.

I to są tylko podstawowe przepisy, które implikują pracę pedagogiczną. Niektóre z nich warto zauważyć osobno.

Szkolenie problemów

Jest to bardzo ciekawa metodologia, sugerująca aktywną interakcję nauczyciela z uczniami na podstawie przedstawionego problemu – treści szkolenia. Jaka jest jej istota?

Więc nauczyciel stawia problem przed studentami / studentami (naturalnie, po zbiorowym badaniu materiału). Tworzy dla nich problem. Studenci muszą go analizować, zrozumieć i zaakceptować istotę, a następnie rozwiązać problem. W trakcie tego procesu będą wykorzystywać tylko umiejętności i informacje otrzymane podczas lekcji. Takie praktyczne ćwiczenia uczą uczniów i uczniów do myślenia i kreatywnie wchłaniają wiedzę.

Przy okazji, alternatywą dla tej metodologii jest szkolenie heurystyczne. Powstała ona nawet w czasach starożytnej Grecji – praktykował ją sam Sokrates! Przez długi czas metoda opierała się na próbie i błędach. Jednak osiągając je, można było dojść do prawdy.

I w tym przypadku objawia się również fundamenty twórczości pedagogicznej. Co powinni zrobić uczniowie? Tylko zaangażowanie się w proces i stosowanie danych do nauczyciela wiedzy nie jest takie trudne. Nauczyciel musi zaprojektować tę samą sytuację edukacyjną i problematyczną, zrozumiałe jest sformułowanie jej, a nawet dać jej specjalny charakter, aby zainteresować odbiorców.

Przepisy Torrensa

Nie można ich ignorować, mówiąc o kreatywności w pracy pedagogicznej. Alice Paul Torrens był znanym amerykańskim psychologiem, który opracował podstawowe zasady, które się do niej odnoszą. I te przepisy dotyczące kreatywności pedagogicznej są bardzo ujawniające. Oto co zawierają:

• Uznawanie i wykorzystywanie możliwości, które wcześniej nie były rozpoznawane lub wykorzystywane.
• Szacunek i akceptacja pragnienia samodzielnej pracy.
• Zdolność do nie kolidowania z procesem twórczym studentów / studentów.
• Zdolność do zapewnienia studentom swobody wyboru osiągnięcia celów i wykorzystania ich umiejętności i mocnych stron.
• Odpowiednie zastosowanie indywidualnego programu nauczania w odniesieniu do uczniów o specjalnych umiejętnościach.
• Stworzenie warunków niezbędnych do osiągnięcia określonych celów.
• Umiarkowana zachęta i pochwała.
• Eliminacja jakiegokolwiek nacisku na studentów.
• Szacunek dla wszystkich.
• Manifestacja i powitanie entuzjazmu.
• Stworzenie warunków do współdziałania "silnych" uczniów z mniej skutecznym.
• Zapewnienie możliwej autorytatywnej pomocy studentom – zwłaszcza studentom / uczniom z poglądem i punktem widzenia odmiennym od innych.

Wszystko to ma duże znaczenie. Ponieważ koncepcja kreatywności pedagogicznej obejmuje nie tylko specjalne podejście do nauczania, ale również wychowanie studentów i ich rozwój. Nie tylko razem – ale oddzielnie. Rzeczywiście, kreatywność w pedagogice przejawia się poprzez rozwój unikalnych zdolności studentów.

Warunki nauczania

Cóż, jak wspomniano wcześniej, działania nauczycieli są złożone, podobnie jak ich praca. Chociaż niewątpliwie przynosi owoce – jeśli nauczyciel zbliża swoje zadania w sposób opisany powyżej.

Ale tylko w celu zapewnienia, że produktywność nie upadnie, a specjalista cieszy się również z wyników, potrzebujemy specjalnych warunków dla rozwoju kreatywności pedagogicznej. Obejmuje to wiele aspektów – zarówno moralnych, jak i materialnych. Te ostatnie to oczywiście bodźce, premie, warte zużycia energii, czasu i płacy roboczej. Jednym słowem – przejawem wdzięczności i szacunku. W naszych czasach ma to znaczenie.

Ale ważne są również inne warunki. Są to zwięzłość, tak zwana kreatywność spremosovannost. Ponadto koniugacja działań jednego nauczyciela z innymi. Ważne jest również, że masz czas na przygotowanie. Odroczony wynik ma tu również zastosowanie. Ma to na celu zachęcenie nauczyciela do prowadzenia twórczych działań.

Nawiasem mówiąc, nawet jego rozwój często jest propagowany przez publiczne przemówienia i stałą korelację tradycyjnych metod pedagogicznych ze stanami niestandardowymi. Jest to jednak konieczne dla tych nauczycieli, którzy nie są kreatywni.

Poziomy

Warto też zwrócić uwagę. Poziom kreatywności pedagogicznej ma miejsce, a zaakceptowane jest przydzielenie pięciu podstawowych.

Pierwszy nazywany jest odtwarzaniem informacji. Oznacza to wykorzystanie w rozwiązywaniu profesjonalnych problemów z doświadczeniem, otrzymywanych i przyjmowanych przez nauczyciela w trakcie prowadzonych przez niego działań.

Drugi poziom nazywa się adaptacyjno-prognostyczną. Polega na zdolności nauczyciela do przekształcania znanych danych i informacji, wybierania metod, metod, sposobów interakcji z uczniami / studentami, a także uwzględnienia ich specyficznych cech osobistych.

Trzeci poziom jest znany jako innowacja. Nauczyciel, odpowiadający mu, pokazuje jego unikalne doświadczenie, umiejętność rozwiązywania niestandardowych problemów, poszukiwanie optymalnych rozwiązań. W swojej pracy wyraźnie widać pewną niepowtarzalność i indywidualność.

Czwarty poziom nazywa się badaniami. Umiejętność nauczyciela wyznacza pojęciową podstawę osobistych poszukiwań i rozwija system działań oparty na wynikach badań.

I, wreszcie, piąty poziom. Znany jako twórczo-prognostyczny. Nauczyciele, odpowiadający mu, są w stanie przedstawić najważniejsze zadania i rozwiązać je zgodnie z uzasadnieniem, często w sposób właściwie rozwinięty. Są to nauczyciele z najwyższej kategorii, którzy mogą naprawdę zmienić i przekształcić system edukacji.

Konkursy dla nauczycieli

O nich też chciałbym powiedzieć w końcu kilka słów. Ponieważ wiele dzisiejszych konkursów dla nauczycieli ma kreatywność. Weźmy na przykład "Nowe pomysły" i "System metodyczny skutecznego nauczyciela". Te konkursy mają na celu wprowadzenie nowych, osobiście rozwijających się technologii edukacyjnych, a także prezentację i popularyzację doświadczeń wychowawców. Istnieje również motywacja nauczycieli do korzystania z innowacji w procesie uczenia się.

I jest konkurs, który nazywa się "Pedagogika kreatywności". Jego celem jest, oprócz wszystkich powyższych, także stymulowanie innowacji. I skierował między innymi do pokonania stereotypów związanych z tą zawodową działalnością.

Nawiasem mówiąc, takie konkursy przyczyniają się również do kreatywnego rozwoju i rozwoju zawodowego. I udział nauczycieli w nich po raz kolejny podkreśla ich poświęcenie i zainteresowanie.