Prezydent USA Karter Dzhimmi: biografia, zdjęcia

Polityk Dzhimmi Karter zrobił karierę z których marzeniem każdego Amerykanina. On upadł z prostego rolnika do Białego Domu, pozostały w historii Stanów Zjednoczonych, ale nie zasługuje na wielką miłość populacji, nie mógł utrzymać przewodnictwo. Jednak Carter odegrał rolę w historii świata, a jego sposobem na życie godne zainteresowania.

formacyjne lata

Karter Dzhimmi urodził się w rodzinie zamożnego rolnika w stanie Georgia, 1 października 1924 r. Nic nie zapowiadało błyskotliwą karierę polityczną, chociaż rodzice dali dziecku doskonałe wykształcenie: uczęszczał Southwestern State College i Georgia Tech. Ale nie planujemy wrócić do polityki, i marzył o zostaniu żołnierzem. Dlatego wchodzi Akademii Morskiej i USA, chcąc osiągnąć swoje marzenia. Przez 10 lat, z powodzeniem zrobił karierę w marynarce wojennej, służył we flocie atomowy okręt podwodny, stał się starszy oficer.

Ale w 1953 roku, okoliczności rodzinnych zażądał dymisji z wojska. Jego ojciec zmarł, a troska o zarządzaniu gospodarstwem spadł na barki Jimmy. Był jedynym synem jego siostry nie mogły angażować się w uprawie orzeszków ziemnych, a więc Jimmy przejęła zarządzanie gospodarstwa. Jego rodzina była ścisłe reguły, ojciec wyznał chrzest i wychowała dzieci w tradycji religijnych. Jimmy pewien konserwatyzm odziedziczył po ojcu. Ale od matki podał mu wysoką aktywność społeczną. Ona jest zaangażowana w działalność społeczną, a nawet gdy był już w podeszłym wieku, nie zostawił swoje działania i pracy, takich jak Korpusu Pokoju w Indiach.

Jimmy więc z powodzeniem prowadził swoje gospodarstwo, który wkrótce stał się milionerem i zaczął angażować się w działalność społeczną.

polityka ścieżka

W 1961 roku, zaledwie kilka kroków Karter Dzhimmi na drodze politycznej, staje się członkiem Okręgowej Izby Edukacji, jest następnie przekazywana do Senatu stanu Georgia. W 1966 roku, kandydatura Cartera na stanowisko gubernatora stanu, ale przegrywa wyścig, jednak nie odbiega od zamierzonego celu, a od czterech lat zajmuje szczyt. Jego platforma Kampania została zbudowana na Eliminacji Dyskryminacji Rasowej, pomysł był jego gwiazdą przewodnią we wszystkich wyborach w Gruzji, to organiczny charakter i poglądów politycznych. Carter był w Partii Demokratycznej i miał nadzieję dostać krzesło wiceprezes podczas podawania D. Ford, ale szedł Nelson Rockefeller. Potem Jimmy pomysł, aby zostać prezydentem.

wyścig wyborczy

Sytuacja w Stanach Zjednoczonych przyczyniły się do tego, że ludzie są rozczarowani republikanów i Partii Demokratycznej, w tym Carter, lepszą szansę walki o prezydenturę. Carter dokonał niesamowitego skoku, szybko rzucili się do elity amerykańskiej polityki, przez pierwsze 9 miesięcy od rozpoczęcia jako outsidera wyścigu przed nim zdecydowanym liderem.

Jego kampania wyborcza odbyła się natychmiast po przyjęciu ustawy dotyczącej finansowania publicznego takich zdarzeń, to wyrównać szanse kandydatów i pomaga Carter. grał również na jego korzyść aferze Watergate, Amerykanie po shenanigans Nixon nie chciał wierzyć zawodowych polityków, którzy zdyskredytowane siebie. Skorzystał z Partii Demokratycznej, pakowana do wyborów kandydatów spośród osób, które uważa się Carter. Jimmy był wspierany przywódców ruchu na rzecz ochrony praw czarnej ludności, pod warunkiem, że go z większością głosów. Na początku wyścigu, wyprzedzając Carter D. Ford o około 30%, ale w końcu to był zawsze nadwaga dwa procent. Wciąż zapobiec wyraźny południowym akcentem, w pokryciu mediach nie wyglądał tak korzystne, jak jego przeciwnik. Carter nie mieli dobre zrozumienie z elit politycznych, był postrzegany jako dyletant polityczny, a będzie mu przeszkadzać, nie tylko podczas wyborów, ale także w trakcie prezydentury.

Człowiek numer 1 w Ameryce

02 listopada 1976 agencji prasowych na świecie donosi: Dzhimmi Karter – prezydenta Stanów Zjednoczonych. Kampania wyborcza się skończyła, ale trudne czasy naprzód tylko Cartera. Amerykańska gospodarka w tym okresie został wyczerpany przez wojnę w Wietnamie, a także poważnego kryzysu naftowego, który był dla kraju jako nowość. Potrzebowaliśmy nowych, radykalnych środków, które pomogą ożywić gospodarkę. Prezydent miał do czynienia z wysoką inflacją, do poszukiwania sposobów przywrócenia wzrostu gospodarczego, trwa niepopularnych decyzji i podnosi podatki, które nie dają pożądany efekt ekonomiczny, ale konfiguruje ludzi przeciwko polityce rządu.

Kraj drożeje benzyna i inne towary, Karter Dzhimmi szuka sposobów przezwyciężenia problemów. Ponadto, jest on stara się nie być jak Nixon – niesławnego prezydenta przedwcześnie na emeryturę. Carter odmawia wielu korzyści, opierając się pierwszą osobą stanu: nie chce jeździć limuzyną w dniu inauguracji, nosi swoje kufry, sprzedaje jacht prezydencki. Po pierwsze, opinia publiczna lubi go, ale potem przychodzi świadomość, że działania te nie mają treści, ale tylko formalność.

Aby przezwyciężyć arogancji elit politycznych, zyski Carter w młodych pracowników rządowych, którzy pracowali z nim w Gruzji, jedynym pośrednikiem między prezydentem i elit państwowych jest Wiceprezes Uolter Mondeyl.

Dzhimmi Karter, krajowego i polityki zagranicznej , która różni się niespójności, starał się realizować najlepsze intencje, ale nie zawsze jest to możliwe. Szybko stał się obiektem kpin i karykatury. Na przykład historia o króliku, który rzekomo zaatakował ryby Carter zamienił się w satyrycznym broszurze ilustrujące słabość i niezdecydowanie prezydenta.

Pokój miłujących Przewodniczący

Zagranicznego politiką Dzhimmi Cartera inna ochrona interesów amerykańskich i chęć zmniejszenia globalnych napięć. W swoim inauguracyjnym przemówieniu prezydent powiedział, że zrobi wszystko, aby ułatwić konsolidację pokoju na planecie. Ale nie wszystko się udało. Carter Zarząd zauważyć, że USA ma napięte stosunki z ZSRR. On osiąga postępy w umowach o ograniczeniu zbrojeń strategicznych, ale że nie zatrzymał się do rządu radzieckiego z wprowadzenia wojsk w Afganistanie. Carter spotyka bojkot Igrzysk Olimpijskich w Moskwie. Relacje pogorszeniu. Kongres nie ratyfikował porozumienia w sprawie SALT-II i spokój Carter stwierdza rzeczywistość w polityce kraju. Wydaje się pod Carter doktryny, która deklaruje Stanach Zjednoczonych prawo do ochrony swoich interesów za pomocą wszelkich środków, w tym wojskowych. W końcu został zmuszony do zwiększenia kosztów utrzymania obrony kraju, a to pogarsza trudną sytuację finansową w Stanach Zjednoczonych.

Prezydent nie może rozwiązać problem konfliktu izraelsko-egipskiej na półwyspie Synaj, ale problemy Palestyńczyków pozostały nierozwiązane. Osiągnęła także porozumienie w sprawie suwerennego terytorium Kanału Panamskiego.

Największym problemem polityki zagranicznej Carter był komplikacją stosunków z Iranem. USA powiedział, że region jest obszarem zainteresowania, które są gotowe do obrony. Podczas Carter nie jest rewolucja, ajatollah Chomeini deklaruje nami „Wielkim Szatanem” i wzywa do walki z tego kraju. Konflikt osiągnął swój szczyt, gdy w Teheranie wzięto zakładników 60 pracowników ambasady amerykańskiej. Ten położyć ostateczny kres nadziejom Carter został prezydentem po raz drugi. Ten ostry konflikt z Iranem nie jest zakończona dzisiaj.

USA pod Jimmy'ego Cartera

Oczekuje się, że kraj od nowego prezydenta, aby rozwiązać swoje problemy. Poważny kryzys energetyczny, duży deficyt publiczny, inflacja – były to problemy, które musiały się zająć w trybie pilnym. Dzhimmi Karter, prezydent USA, który dostał kraj w ciężkim stanie, starał się przezwyciężyć uzależnienia energetycznego Stanów Zjednoczonych, ale Kongres zablokował program reform. Nie udało mu się ograniczyć wzrost cen w kraju, a to spowodowało poważne niezadowolenie ludności.

Krajowy Politika Dzhimmi Carter różniły niespójności i słabości, miał wiele dobrych intencji, planował reformy zabezpieczenia społecznego kraju, chciał obniżyć ceny usług medycznych, ale także te projekty znaleziono żadnego poparcia w Kongresie. Pomysł o fundamentalnej transformacji aparatu urzędników specjalnie nie znaleźć odpowiednią reakcję i opuścili projekt. Kampania obiecuje obniżyć inflację i zmniejszyć bezrobocie w kraju, aby utrzymać Carter powiodło się z powodu trudnej sytuacji ekonomicznej. Polityka wewnętrzna i Cartera był malorezultativnoy i tylko pogarsza zaniedbania swoich wyborców. Mediów oskarżony Jimmy bezsilność i anonimowość, przedstawili mu twierdzić, że nie może odpowiedzieć na większość wyzwań naszych czasów.

próba

Prezydent Dzhimmi Karter, podobnie jak wielu jego kolegów w Białym Domu, nie uniknął ataku. Incydent nie trąbił media, ponieważ służby bezpieczeństwa mogłyby zapobiec strzały. Tak więc, w 1979 roku podczas podróży prezydenta do Kalifornii przemówieniu do latynoamerykańskiego społeczeństwa została zaplanowana zbrojnego ataku na prezydenta. Ale w odpowiednim czasie dwaj uczestnicy spisku zostali zatrzymani Oswaldo Ortiz Reymond Li Harvey miał hałasować przy pomocy pistoletu wypalania półfabrykatów do innych uczestników Carter został postrzelony z karabinu. Nazwiska spiskowców bezpośrednio odnoszą się do nazwy mordercy Dzhona Kennedi i powodują wiele wątpliwości. Niektórzy dziennikarze nawet oskarżył prezesa inscenizacji zamachu z zamiarem, aby zachęcić wyborców do ich stronie. Proces nie uzyskać rozgłos i rozwój sądowe, potencjalni mordercy zostali zwolnieni za kaucją. A wszystko to był kolejny spadek w filiżance cierpliwości wyborców i przeciwników politycznych Carter.

porażka

Cała ścieżka prezydenta Cartera – to droga błędów, słabości i nierozwiązanych problemów. polityka Jimmy Carter nie był silny, a więc pokonany przez Ronald Reagan był do przewidzenia. siedziba kampanii ostatni bardzo mądrze wykorzystał sytuacji zakładników w Iranie, jak również wszystkich niepowodzeń obecnego prezydenta. Istnieje wersja, że Dzhordzh Bush, członek zespołu Reagana poszła na spiskowanie z irańskich bojowników, przekonując je trzymać zakładników do czasu, aż zostaną ogłoszone przez wyniki wyborów. Taki czy inny sposób, ale oczekiwano zwycięstwo Ronalda Reagana, a 20 stycznia 1981 Dzhimmi Karter splótł prezydenckie uprawnienia iw ciągu pięciu minut terroryści w Iran uwolnił zakładników, który spędził 444 dni w niewoli.

Życie po Białym Domu

Klęska wyborcza był wielkim rozczarowaniem dla Cartera, ale znalazł siłę, by powrócić do aktywności społecznej. Po zakończeniu kariery prezydenckiej Carter zanurza nauczania, stał emerytowany profesor na Uniwersytecie Emory w Atlancie, Georgia, napisał kilka książek. Później otwiera centrum jego imienia, która zajmuje się krajowym i międzynarodowym kwestii amerykańskiej polityce.

Dzhimmi Karter, którego biografia po prezydenturę z powrotem do głównego nurtu życia codziennego, znalazł się w działania charytatywne i społeczne. Jest zaangażowany w rozliczeniu różnych konfliktów, ochrona praw człowieka, sprawiedliwości i demokracji, zapobieganie rozprzestrzenianiu się chorób śmiertelnych. Działalność ta dozwolone Carter realizować swoje pomysły o właściwym porządku światowego, chociaż wszystkie problemy rozwiązać go, oczywiście, nie powiodło się. Ale wśród jego dokonań – wkład do ustanowienia pokoju w Bośni, Rwandzie, Korei, Haiti, był aktywnym przeciwnikiem nalotów na Serbię. W ciągu swojej 39 pokojowych prezydent USA Dzhimmi Karter w 2002 roku otrzymał Nagrodę Nobla, jest to jedyny przypadek, w którym zmarły emerytowany prezydent otrzymał taką znaczące wyróżnienie. Dodatkowo Carter przyznano Nagrodę UNESCO World oraz medal wolności. Międzynarodowe uznanie zdobył swoje wysiłki w celu zwalczania śmiertelnej choroby w Afryce – Gwinea robaka. W 2002 roku Carter stał się pierwszym starszy amerykańskiego urzędnika naruszenie blokadę Kuby, i odwiedził ten kraj z inicjatyw pokojowych. Jest członkiem wspólnoty niezależnych przywódców „starszych”, zorganizowanej przez Nelsona Mandeli. Ta organizacja jest zaangażowana w rozliczeniu ostrych konfliktów międzynarodowych, w szczególności jego członkowie pochodzą do Moskwy w poszukiwaniu rozwiązań problemów wywołanych przez aneksji Krymu do Rosji. W 2009 roku małe lotnisko w rodzinnym Carter dostał swoją nazwę.

Karter Dzhimmi został mistrzem wśród amerykańskich prezydentów, emeryci, długość życia po Białym Domu. Jest to również jeden z sześciu byłych prezydentów stulatków, którzy osiągnęli wiek 90 lat.

prywatność

Carter – bardzo wierny i niezawodny mąż ożenił Rosalie Smith, przyjaciel młodzieży, w 1946 roku, a oni nadal są razem. Dzhimmi Karter, którego prezydentura w zdjęcie zdobi każdą gazetę, nie zostawił swoją żonę, gdy wstąpił na Olimp. Była z nim we wszystkich aspektach życia. Para miała czworo dzieci, dziś istnieje już kilka wnuki. Po Carter opuścił Biały Dom, w rodzinie, w swoich zapewnieniach, weszła w nową podróż poślubną. Dziś cała rodzina mieszka w potrójnym Plains – rodzinnego Cartera, gdzie był pochowany siebie. W 2015 roku, media zaczęły na alarm z powodu zdrowia Jimmy, zdiagnozowano u niego raka wątroby. Z powodzeniem przeszła operację i chemioterapię, aw grudniu 2015 roku osobiście powiedział dziennikarzom, że całkowicie wyleczony.