"Diamentowa Sutra" w kontekście starożytnej literatury indyjskiej

Słowo "sutra" w Sanskrycie dosłownie oznacza "nić". Taką pracą może być aforyzm, reguła, formuła lub kolekcja, która łączy się z pomocą pewnej myśli lub tematu. W szerokim znaczeniu sutra jest tekstem w buddyzmie lub hinduizmie. Znana definicja sutry z literatury indyjskiej opisuje ją jako potężną, integralną, wyczerpującą i informacyjną pracę z wyraźnie wyrażoną myślą, której zrozumienie prowadzi do doskonałej wiedzy.

Przez wieki sutry były przekazywane tylko werbalnie, od nauczyciela po uczeń, a dopiero po długim czasie rejestrowano na liściach palmowych, a później wydawane w książkach. Znane sutry dotyczą przede wszystkim naukowych i filozoficznych traktatów hinduizmu, takich jak "Sutry Jogi" Patanjali – podstawowy tekst jogi klasycznej, który kilka dekad temu popularny był w zachodnim świecie. Wiele tekstów jest kanonicznych dla buddyzmu. Tradycyjnie uważa się, że są to słowa założyciela tej religii lub jego najbliższych uczniów. Ze względu na brak jedności między licznych szkół tej nauki, nie wszystkie sutry Buddy są jednogłośnie uznawane za oryginalne dzieła, które przekazują słowa samego Oświeconego.

O Szczególna uwaga zasługuje na "Vajrachchhedika Prajnaparamita", która odgrywa kluczową rolę w tak znanym obszarze buddyzmu, jakim jest Mahayana. Znana jako Diamentowa Sutra, jest również uważana za pierwszą na świecie drukowaną książkę. Ten pomnik drzeworytów został stworzony przez chińskiego mistrza Wang Chi i jest starożytnym przewijanym z 868 roku.

"Diamentowa Sutra"

Uważa się, że Vajraccheedika Prajnaparamita powstała w pierwszym wieku naszej ery. To było wystarczająco wcześnie znalezione w krajach azjatyckich, gdzie praktykował Mahayana Buddyzm. Znajduje się w innych sutrach Prajnaparamita. Pełne imię można przetłumaczyć jako "Doskonała mądrość, zdolna do podziału nawet diamentu" lub "Diamenty diamentowe całkowicie wyeliminowane".

Stosunkowo długą sutrę dzieli się na 32 rozdziały, a jej recytacja trwa około 45 minut. "Diamentowa Sutra" to dialog oparty na pytaniach doświadczonego ucznia o imieniu Subhuti i odpowiedzi na samego Buddę. Warto zauważyć, że w tej rozmowie wspomina się korzystny wpływ pracy i postrzeganie jej przez przyszłe pokolenia.

Spis treści

Podobnie jak wiele kanonicznych tekstów buddyzmu, Diamond Sutra zaczyna się słowami: "Więc słyszałem". Oświecony, który codziennie wspinał się po mnichach, spoczywa w gaju Jet, a starszy z Subhuti pojawia się i pyta go. W ten sposób zaczyna się dialog na temat natury percepcji, gdzie Budda zasadniczo próbuje pomóc pytającym pozbyć się uprzedzeń i ograniczonych pomysłów na temat istoty wglądu. Podkreślając, że formy, myśli i koncepcje są w końcu iluzoryczne, uczy, że dzięki konstrukcjom teoretycznym niemożliwe jest osiągnięcie prawdziwego przebudzenia, a zatem musi zostać ostatecznie odrzucone. Podczas kazania Budda powtarza, że nawet asymilacja jednego ćwiartka z tej nauki jest niezrównaną zasługą i może prowadzić do oświecenia.