Interwencja humanitarna – bezpośrednie wyzwanie dla koncepcji suwerenności?

Z punktu widzenia prawa międzynarodowego interwencji – gwałtownej interwencji jednego suwerennego państwa w wewnętrzne lub zewnętrzne sprawy innego – militarnych, politycznych i ekonomicznych.

Kwestia ta jest przedmiotem dyskusji normatywnych i empirycznych, począwszy od momentu, który został zaprojektowany przez prawo międzynarodowe, a nie norma prawna definicja nie istnieje dla niego. Jednak to wytłumaczyć w ten sposób: w pewnych okolicznościach, siły zewnętrzne są zobowiązani do interweniowania w sprawy innego państwa, aby bronić go u osób z rozległymi łamania ich praw obywatelskich, nawet jeśli jest to konflikt między państwami.

Chociaż, w zasadzie, interwencja – jest to niezgodne z prawem akt, niektóre interwencje w takich przypadkach są uważane za uzasadnione.

Przykładem tego typu debaty poglądy zostały przeprowadzone w 1996 roku na wniosek Kanady do interweniowania w Zairze (obecnie Kongo), aby chronić miliony uchodźców Hutu, którzy przeżyli ludobójstwo w Rwandzie. Byli na ryzyko zniszczenia przez Tutsi, którzy poparli rządu Rwandy, a ze względu na Zairian wojny domowej. Kanadyjczycy twierdził, że prawa ludności cywilnej, a to przewyższa wszelkie inne względy. Ci, którzy są przeciwni, twierdząc, że potrzeby humanitarne sam nie może uzasadniać ingerencję. Ponadto został on twierdził, że interwencja długoterminowy w sobie jest obarczona niepewnością.

Co należy zrobić w takiej sytuacji kryzysowej jak ludobójstwo w Rwandzie, kiedy społeczność międzynarodowa stara się powstrzymać zabijanie?

W kontekście prawa międzynarodowego, interwencja państwa w sprawy innego w celu ochrony niewinnych ludzi jest uważany za humanitarnej interwencji, jeśli jest sankcja Rady Bezpieczeństwa ONZ. Ale czy państwo może, działając za zgodą Rady Bezpieczeństwa ONZ, aby spełnić rzekomej „obowiązek”? Albo taka doktryna jest zasadniczo „koń trojański”, nadużywanie silniejszej władzy? Nie służyć w praktyce takie interwencje usprawiedliwienia dla państw oddzielających konfliktów w innych krajach?

Kiedy kraje bez wsparcia krajowego dla interwencji polityki bezkrwawych, wysyłanie sił zbrojnych na terytorium innych państw, w dużym stopniu są one realizującego swoje wąskie interesy narodowe: podboju terytorium, uzyskanie geostrategicznymi zalet, kontrolę cennych zasobów naturalnych. Liderzy starają się zdobyć poparcie społeczne, opisując swoje działania w zakresie wysokich celów moralnych – pokoju, sprawiedliwości, demokracji w strefie konfliktu. Warto przypomnieć, że w przeszłości wiele kampanii zainicjowanej przez europejskich mocarstw kolonialnych w 19 wieku, na podstawie rozważań o wartościach ludzkich

W Rwandzie w 1991 roku, zgodnie z oczekiwaniami, francuska interwencja pod auspicjami ONZ będzie przeprowadzić operację „Turquoise”. Ale za pomocą imperatywu humanitarną za osłoną, Francja nadal starają się wpływać na wydarzenia w regionie Wielkich Jezior.

W 2003 roku US-brytyjska inwazja i okupacja Iraku zidentyfikowano również jako interwencji humanitarnej przez brytyjskiego premiera Toni Blerom.

Biorąc pod uwagę, że poważna interwencja jest, co do zasady, charakter polityczny i obejmują nałożenie własnej woli siłą, i interwencji humanitarnych – bezpośrednie wyzwanie dla samego pojęcia suwerenności.

Społeczność w Ameryce Północnej i Europie Zachodniej, ze wszystkimi mówić o współczuciu dla innych ludzi, to jest łatwe do porozumienia w sprawie użycia siły wojskowej do końca, według nich, do katastrofy w innym kraju, nie poważnie myśleć o tym, co cena takiego „współczucia” w moralnie, politycznie i ekonomicznie?

Dziś interwencja humanitarna – to głównie dziełem Narodów Zjednoczonych, niektóre organizacje nie są w stanie pracować w spokoju w strefach konfliktu. Te grupy są najbardziej żarliwy swoich kaznodziejów. Francuski dyplomata Bernard Kouchner nawet spopularyzował teorię prawną naukowiec Mario Bettati „prawo do interwencji.”

Termin ten może być stosowany w innych wartości. Na przykład, jako zestaw środków ekonomicznych polityki wewnętrznej: Zakup interwencje zboża interwencja. W obu przypadkach – jest to sposób, w którym państwo stara się regulować cen produktów rolnych (surowców, żywności, zboża).