Staphylococcus epidermidis (staphylococcus epidermal) – objawy, przyczyny, leczenie. Jaka jest norma w analizach

Bakterie patogenne powodują choroby ludzi i zwierząt. Mogą mieć różne kształty, wygląd, zjadliwość i opór wobec narkotyków. Najczęstsze formy bakterii to kije i kokcy. W pierwszej grupie znajdują się patogeny jelit, pseudomonas, patogeny gruźlicy. Kokki ma zaokrąglony kształt, może składać się z innej liczby kulistych klastrów. Na przykład czynnik powodujący rzeżączkę obejmuje 2 części. Staphylococci składają się z wielu gromadzonych komórek zaokrąglonych i przypominają kształt klastra winogronowego. Od dziewiętnastego wieku znane były jako jedna z najczęstszych bakterii. Jeśli gronkowce wybarwia się metodą Gram, to będzie ona widoczna w smucie, to jest – pozytywnym.

Właściwości gronkowców

Niebezpieczeństwem tych bakterii jest ich zdolność do wywoływania egzotoksyn – substancji, przez którą wywierają one działanie patogenne na organizm. Gronkowce posiadają 2 właściwości niszczące:

1. Przyczyna hemolizy krwinek czerwonych – z powodu tej zdolności krew traci swoją normalną strukturę.
2. Promuj martwica tkanki – z powodu tego działania tkanki gronkowcowej ciała ulega martwicy. Lokalizacja i rozmiar uszkodzenia zależy od rozkładu bakterii w organizmie, siłach odpornościowych oraz obecności lub braku środków terapeutycznych.

Rodzaje gronkowców

Bakterie tego rodzaju mają wiele odmian, z których tylko niewielka część jest zdolna do rozprzestrzeniania się w organizmie człowieka. W zależności od tego, który czynnik sprawczy spowodował chorobę, można ocenić objawy i prawidłowe leczenie. Najczęstszymi rodzajami gronkowców, które są patogenne dla ludzi, są: Staphylococcus epidermidis, aureus, saprophyticus, haemolyticus. Każdy z nich powoduje różne naruszenia. Ponadto niektóre gatunki są najbardziej niebezpieczne, inne – prawie nieszkodliwe i nie wymagają leczenia.

Choroby wywołane przez gronkowce

Głównym objawem pojawienia się w ciele zakażenia gronkowcowego jest ropień. W takim przypadku uszkodzenie może wystąpić w jakimkolwiek narządzie i tkance. Z miejsca lokalizacji zapalenia wynikają kliniczne objawy choroby, które mogą być bardzo zróżnicowane. Czynnik przyczyny dostaje się do organizmu przez powierzchnie rany na skórę, z osłabioną odpornością (w infekcjach wirusowych). Często staphylococci są warstwami pierwotnego źródła choroby, pogarszając tym samym stan ludzki. Kiedy patogeny dostają się do krwiobiegu i osłabiają odporność, bakterie są bardzo trudne do leczenia (zwłaszcza u dzieci).

Staphylococcus epidermidis

Najbardziej nieszkodliwym dla osób ze wszystkich rodzajów patogenów jest staphylococcus naskórka . Staphylococcus epidermidis odnosi się do warunkowej patogennej mikroflory. Oznacza to, że bakteria jest stale w organizmie człowieka, nawet jeśli nie ma choroby. Gronkowce skórne żyją na wierzchołkach skóry, dokładniej – w ich górnej warstwie. Ponadto, patogen można znaleźć na błonie śluzowej jamy ustnej, ucha i ucha zewnętrznego. Podobnie jak wszystkie bakterie oportunistyczne, gronkowce nie powodują zmian w prawidłowym funkcjonowaniu organizmu. Ale w przypadku jakichkolwiek naruszeń, na przykład rany na skórze, różne wysypki, zapalenie błony śluzowej dróg oddechowych, Staphylococcus epidermidis zaczyna mnożyć się szybko i działa jako wtórne zakażenie. Poza tymi warunkami patogeniczność drobnoustrojów zwiększa się poprzez znaczne zmniejszenie sił ochronnych organizmu, co obserwuje się w przypadku długotrwałych chorób przewlekłych, stresu, hipotermii, stanów niedoboru odporności.

Normalne i patologiczne ilości mikroorganizmów

Praktycznie wszyscy ludzie mają Staphylococcus epidermidis w siewie, pobranych ze skóry lub błon śluzowych. Niemniej jednak nie wszystkie jej liczby przekraczają wartości normalne. Wynika to z obecności lub braku zakaźnego procesu wywołanego przez staphylococcus naskórka. Z tego, co figura znajduje się w kulturze bakteryjnej, zależy to od tego, czy choroba jest wywoływana przez Staphylococcus epidermidis. Norma patogenu w siewie wynosi do 10 w 5. stopniu. Jeśli liczba ta wykracza poza tę liczbę, konieczne jest zastosowanie leczenia etiologicznego mającego na celu zwalczanie staphylococcus naskórka.

Choroby wywołane przez staphylococcus naskórka

Pod wpływem niekorzystnych czynników i zmniejszeniu pracy układu immunologicznego, mikrofina oportunistyczna zaczyna się rozmnożać i powoduje różne choroby w organizmie. Ze względu na fakt, że na skórze i błonach śluzowych żyją gronkowce naskórkowe, wiele narządów może ponieść wzrost. Podczas sterylizacji cewników żylnych i moczowych Staphylococcus epidermidis przeniknie do narządów wewnętrznych, powodując poważne komplikacje. Obejmują one takie choroby jak zapalenie wsierdzia – zapalenie zaworów serca, w tym sztuczne. Zakażenia układu moczowo-płciowego wywołane przez staphylococcus naskórka mogą być bardzo zróżnicowane, na przykład zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie śluzówki nosa, zapalenie sromu i pochwy, zapalenie cewki moczowej. W miarę jak wzrasta penetracja patogenu, pojawiają się cięższe choroby, takie jak zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie gruczołu krokowego, śródmiąższowe zapalenie nerek itp. W przypadku urazów stawów często stosuje się endoprotezę, a sztuczne materiały mogą również powodować infekcje staphylococcusem naskórkowym. Najbardziej niebezpieczna dystrybucja patogenu u noworodków, ponieważ często jest ona skomplikowana przez posocznicę.

Staphylococcus epidermidis w ciąży

Podczas ciąży w ciele kobiety następuje globalna restrukturyzacja, która dotyczy wszystkich organów i systemów, w tym odporności. Siły ochronne w okresie łożyska dziecka są znacznie mniejsze, więc zakażenie jakimkolwiek drobnoustrojami jest niebezpieczne. Jeśli kobieta nie używa witamin w czasie ciąży, jest przeceniona, poddana napięciom, ma przewlekłe ogniska zakażenia, wtedy warunkowa flora chorobotwórcza w jej ciele zaczyna aktywizować i powodować różne choroby. Obecność w analizie kobiety w ciąży (smar z gardła, nosa, pochwy) Staphylococcus epidermidis 10 * 3 zmusza ginekologa do dokładnego zbadania go w celu uniknięcia ewentualnych powikłań.

Leczenie chorób wywołanych przez staphylococcus naskórka

Pomimo, że staphylococcus naskórka jest warunkowo patogennym mikroorganizmem i często występuje u zdrowych osób, wzrost jego poziomu wskazuje na obecność choroby. Objawy zależą od lokalizacji zakażenia Staphylococcus epidermidis, leczenie jest specyficzne dla różnych narządów i układów. Niemniej jednak, we wszystkich przypadkach, leczenie antybiotykami ma na celu zniszczenie czynnika sprawczego choroby – staphylococcus naskórka. Często S. epidermidis jest odporny na leki penicylinowe, w takich przypadkach ucieka się do silniejszych leków, grupy fluoroquinolonów: ryfampicyny, wankomycyny itp. Ponadto konieczne jest stosowanie środków przeciwzapalnych i immunomodulujących. Przy częstej infekcji organizmami chorobotwórczymi należy unikać hipotermii, kontaktu z pacjentami wirusowymi, stresami, uszkodzeniami skóry i błon śluzowych. W obecności otwartych powierzchni rany muszą być dokładnie obrobione roztworami antyseptycznymi i skonsultować się z lekarzem.