Kutuzow: Charakterystyka porównawcza (na podstawie powieści LN Tołstoja „Wojna i pokój”)

Powieść „Wojna i pokój” – jeden z najbardziej popularnych i znanych dzieł 19 wieku, nie tylko w Rosji, ale także na całym świecie. On został uznany przez krytyków krajowych i europejskich natychmiast po opublikowaniu. Wszystko to dzięki niewiarygodnym talentem Lva Nikolaevicha Tolstova, który stworzył wieloaspektową produkt, który nie ma odpowiednika w literaturze.

Ten artykuł skupia się na dwóch bohaterów tej niesamowitej produktu. Naszym celem będzie Kutuzow, charakterystyka porównawcza co stanowi ogromne znaczenie ideologiczne. Roman nie zostanie właściwie zrozumiany bez zrozumienia roli tych znaków.

kreatywność LN Tołstoj

Pierwszy kawałek, który przyniósł sławę Tołstoja – kolekcja „Sewastopol historie”. Fundamenty położył podczas służby wojskowej pisarza podczas wojny krymskiej.

Jednak sukces nie jest pytany Tołstoj rozpoczął działalność literacką, z drugiej strony, po pewnym czasie postanowił podjąć rolnictwa i udał się do Jasnej Polany. I tu, po ślubie, urodzony największe i najsłynniejsze dzieła: „Anna Karenina”, „Wojnę i pokój”, „Sonata Kreutzerowska”, „Sunday”. Jednocześnie Tołstoj otwiera szkołę dla dzieci z wszystkich klas, w tym zamku, tworzy specjalny alfabet.

Ścieżka życia pisarza urywa się w 1910 roku na stacji kolejowej. Przez całe swoje życie, Tołstoj próbowali zrozumieć świat i zrozumieć rolę człowieka w nim. Jego koncepcja jednostki w historii odzwierciedla się w bohaterów powieści „Wojna i pokój” (Kutuzow). Charakterystyka porównawcza tych znaków w pełni odzwierciedla postawę pisarza, nie tylko ze względów wielkich wydarzeń, ale także do samej wojny, ale także do tych, którzy się zaczyna.

Powieść „Wojna i pokój”

„Wojna i pokój” – powieść, która nie ma precedensu. Ten unikalny produkt zdobył swój sukces nie tylko w skali opisanej przez wydarzenia historyczne, ale także sposób Tołstoj był w stanie ich nauczyć. Świeccy przyjęć zastąpione scenami walki, wizerunkami królów i cesarzy alternatywny obraz żołnierzy. Pisarz przedstawia wszystkie aspekty życia w Rosji, z kulturowego do wojska.

Szczególnie umiejętnie Tołstoj doszedł do wizerunku bohaterów pisząc je w najdrobniejszych szczegółach, a najmniejszą kresek charakteru. Każda postać – charakterystyczny ludzie z ich zaletami i wadami. Łącznie, Kutuzow, charakterystyka porównawcza których jesteśmy zainteresowani w pierwszej kolejności pojawiają się w powieści zupełnie różne osobowości. Wszystkie ich działania są dość logiczne i związane z ich charakteru i światopoglądu.

Kutuzow: Właściwości porównawcze

Przede wszystkim należy zauważyć, że dla Tołstoja Kutuzow i Napoleon mieć jasną ocenę moralną, która przesądziła o zwycięstwie i porażce drugiego. W rzeczywistości, wynik wojny – uzasadniony zwycięstwo sprawiedliwości nad bestialstwa.

Dlatego ci bohaterowie są przeciwne do siebie, jak można przeciwdziałać tylko dobra do zła. Ich wygląd, wypowiedzi, charakter, maniery, aspiracje, uczucia są zupełnie różne. Brak podobieństwa nie posiadają Kutuzow, charakterystyki porównawcze (cytaty są wymienione poniżej), tylko to potwierdza.

Rola w historii: Napoleona i Kutuzowa

Tołstoj był jego rozumienie procesów historycznych. Wielki pisarz Uważa się, że decydującą rolę odgrywają ludzie, ta sama osoba, bez względu na to, jak niezwykły może być, nie jest w stanie niczego zmienić.

Jest w tej koncepcji i podpisany podstawową sprzeczność między Kutuzow i Napoleon. Rosyjski dowódca nie stara się kontrolować, uświadamia sobie, że to wszystko zależy od siły narodu i jego roli – tylko organizowanie i inspirowanie żołnierzy. Bonaparte, wręcz przeciwnie, uważa się za panem sytuacji. Wyobraża sobie praktycznie Boga i robi wszystko, aby spełnić swoje pragnienie, aby stać się władcą świata. Nie dbał o opinię swoich ludzi, Napoleon nie zwraca uwagi na jego żołnierzy, nie obchodzi albo przed kogoś innego niż siebie.

„Kutuzow: Charakterystyka porównawcza” – esej na ten temat można uruchomić tylko z relacjami stowarzyszenie komendantów do swoich żołnierzy, co wyraża się w tym, a ich postawa wobec własnych ludzi. Łagodny, ojcowski opiekuńczego Kutuzow i narcystyczne, apatyczny Napoleon – jest główną cechą tych bohaterów.

Wygląd Kutuzow i Napoleon

Zewnętrznie Kutuzow i Napoleon są tak różne, jak wewnętrznie. Kutuzow, kierować się w swoich działaniach mądrość ludzi, to prawie zawsze spokojny, niespieszny, proste gesty i mimika. On uśmiecha się często, „starzec” zrzędliwy, otwarte i pozbawione jakiegokolwiek rodzaju było udawanie. Jego powolność związana ze zrozumieniem tego, co się dzieje, Kutuzow zawsze wie, co się zakończyć walkę i co będą debatować.

Napoleon zupełnie inna, jego droga jest pełna hipokryzji, udawania i pozerstwa. Jest mały, gruby, wybredny. Jego uśmiechy są nieprzyjemne, a udawał mowy.

Jako nieba i podłoża różnej że oprócz Kutuzow właściwości porównawcze (tabela z cytowania znajduje się poniżej) potwierdza tylko to.

Postać Napoleona i Kutuzowa

Tołstoj daje mądrość ludowa Kutuzova jest prawdziwa rosyjska. Patriotyzm, duchowe bogactwo, dobroć i opiekuńczy – to najważniejsze w tej postaci. On wie, że wojna i śmierć nie mogą być uzasadnione. Dlatego sama natura, zrealizowany w popularnej władzy, stara się zapobiec fatalny start. Kutuzow czuje swą jedność z ludźmi, świadomych siebie tylko częścią większej całości i jest uzależnione od przebiegu historii.

Napoleon, wręcz przeciwnie, wyobraża sobie, aby być wyjątkowym człowiekiem, chętny do zdecydowanie wyklucza scenę. Jakie są cechy ucieleśnionego Kutuzowa, charakterystyki porównawcze (tabela poniżej) to potwierdza. Bonaparte żyje tylko dla siebie, nie był zaniepokojony liczbą ofiar i strat innych ludzi, najważniejsze – aby odnieść sukces. Wyobraża sobie najwyższego arbitra, francuski cesarz nadal dbać o tym, jak to wygląda. Tołstoj specjalnie szydzi z niego, co oczywiste dla czytelnika, małostkowości i małości Napoleona.

Kutuzow: Charakterystyki porównawcze. Tabela z cytatami

wniosek

Wyraźnie i jednoznacznie pokazano Tołstoja, Kutuzowa Napoleona. Charakterystyka porównawcza w skrócie można wyrazić w jednym zdaniu: konfrontacji między dobrem a złem. I tych, którzy stali na drodze do zniszczenia, nie zasługuje na jakąkolwiek współczucie i zrozumienie. To z tej pozycji reprezentuje walkę tych dwóch wielkich ludzi, z jego przyrodzonej idealizmu, Tołstoja.