Poetka Julija Drunina: biografia, kreatywność. Wiersze o miłości i wojnie

Drunina Yuliya Vladimirovna – rosyjski poeta, który w całej twórczości prowadzone temat wojny w swoich pracach. Urodziła się w 1924 roku. Brał udział w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej w latach 1941-1945. Jakiś czas był zastępcą Naczelnego ZSRR. Zmarła w 1991 roku.

Oczywiście, suche fakty, nie wystarczy, aby zrozumieć, jaki rodzaj kobiety – Julia Drunina. Biografia jej pełne tragiczne historie, a najnowsza miłość jest nadal komponować wiersze i robić filmy. W związku z tym, wszystko w porządku.

dzieciństwo

10 maja 1924 w szpitalu położniczym Moskwy urodziła dziewczynkę, która została nazwana Julia. Urodziła się w rodzinie intelektualnej: mój ojciec uczył historii w szkole w Moskwie, a mama pracowała tam jako bibliotekarz. Żyliśmy bardzo słaba, stłoczonych w małym pomieszczeniu gospodarczym.

Mimo wszystko, od dzieciństwa ojciec zaszczepił Yule miłość książek, czytania. Ulubieni autorzy już we wczesnym okresie były francuski pisarz Aleksandr Dyuma i radziecki pisarz Lydia Charskaya. W swoich książkach, w przeciwieństwie do klasyki, która jest wysoce zalecana lektura dla ojca, bardzo jasne, bardzo kolorowe, a prawdziwie opisuje wiele istotnych ludzkie emocje – strach i odwaga, miłość i nienawiść, separacja, zdrada, i wiele innych.

Julia, podobnie jak wielu nastolatków wierzą, że w życiu nic nie jest niemożliwe, że życie jest dane wszystkim smakować nieznane i rozwiązać wszystkie nierozwiązane – to całe życie rozciągniętej Drunina. Zaczął pisać wiersze w młodym wieku. Już w 1930 roku, gdy miała 6 lat, ona przygotowała wiersz, który wygrał konkurs poświęcony wojnie domowej.

„Mamy szereg szkole biurko posiedzenia …”

Był to pierwszy wiersz Druninoy, który został opublikowany w „gazecie Nauczyciela” i czytać przez radio. Sukces rodziców nie wierzy jego córkę. Ojciec Władimir Drunina, próbował swoich sił w tej działalności, napisał kilka utworów, ale nie osiągnął wielki sukces. Podczas badania wersety Druninoy wielokrotnie publikowane w gazecie ścianie szkoły. W tym czasie, w zasadzie Julia Drunina pisał wiersze miłosne, piękne historie, z zakonu, z księciem, ale często sięgnął tematów i notatek potrzebnych do zajęć szkolnych. Z biegiem czasu, chwała poety została ustalona dla dziewczyny i jej stracić Julia absolutnie nie chciał. Zatem szkoła rutyna rok po roku poszedł, a potem nagle wybuchła wojna. Ogromne testy przeszły Julija Drunina. Biografia została wzbogacona o nowe interesujące fakty, bohaterskie czyny, medali i zamówień.

Młodzież i wojny

22 czerwca 1941 tysiące chłopców i dziewcząt pożegnaliśmy szkoły i spotkał się ze szkoły o świcie, jeden z nich był i Julia. Nikt nie mógł sobie nawet wyobrazić, że tego ranka byłoby fatalne dla całego narodu radzieckiego. O 5 rano usłyszeliśmy pierwsze wybuchy słychać było na ogłoszeniu radiowym nagłej ofensywy. Natychmiast rozpoczęła masową do szeregach armii radzieckiej.

Julia Drunina jak wiele dziewcząt tym czasie czele ochotnika na front. Młoda dziewczyna początkowo nie wolno było umieszczać do walki. Natomiast z tyłu, to upadł karmi kursów. Jakiś czas pracował w społeczeństwie Czerwonego Krzyża.

Późnym latem 1941 roku wojska niemieckie rozpoczęły aktywną atak na Moskwę, Drunina został wysłany do miasta dzielnicy Mozhaisk do budowy schronów obronnych. Tutaj, podczas ataku z powietrza został wyrzucony ze swojego zespołu, i to było „przybity” do grupy młodych ludzi, którzy potrzebowali pielęgniarkę. To właśnie w tym okresie Julia po raz pierwszy naprawdę się zakochać. Nadal nie wiem, ani imienia, ani nazwiska mężczyzny. We wszystkich pracach był tylko Kombat. Przez długi czas Julia Drunina pisał wiersze miłosne do niego, o jego bohaterskich czynach i charakteru nierdzewnej. Niestety, ich przyjaźń była bardzo krótka. Dowódca batalionu i dwóch innych żołnierzy zostało wysadzone przez minę, jak Julia sama była mocno oszołomiony.

W tym samym 1941 roku, kiedy Drunina ostatecznie wrócił do swojej rodzinnej Moskwie, razem z całą rodziną został zesłany na Syberię. Julia nie chce siedzieć z tyłu, ale poszedł. Powodem było przekonujące: zdrowie ojca, który nadal jest na samym początku wojny doznał udaru mózgu. W 1942 roku, po drugim, Vladimir Drunina zmarł w ramionach córki. Po pogrzebie, Julia Drunina postanowił udać się do Chabarowska i ponownie wprowadzić linię frontu.

W Chabarowsku, ona naukę w szkole specjalistów Junior lotnictwa. Nauka była ciężka. Wkrótce okazało się, że dziewczęta, którzy ukończyli studia, nie pozwoli na walkę, a utworzą pułk rezerwowy kobiet. I nie był gotowy do tego Julia Drunina. Biografia związane z wojną nie kończy się tylko dlatego, że w tym czasie ukończyła kurs pielęgniarski. Decyzja verhovnokomanduyuschego powstał dziewczyny wysłać pielęgniarki do wojska. Więc dostała drugą Frontu Białoruskiego, w zarządzaniu zdrowia.

Znajomość Zina

W tej chwili nie jest spotkaniem dwóch medsestrichek dziewcząt, którzy związani przyjaźni w trudnych czasach wojny. Zinaida Samsonov – starszy sierżant służby medycznej. To nie tylko odważnie znosić rannych żołnierzy na polu bitwy, ale też wiedział jak używać broni i granatów. Przez cały czas spędzony na wojnie, jej ręce były zapisywane więcej niż pięćdziesięciu żołnierzy radzieckich zginęło, a kilkanaście niemiecki. Ale 27 stycznia 1944, podczas ofensywy w regionie Gomel, starając się wyciągnąć na siebie rannego żołnierza została zabita przez niemieckiego snajpera pocisku. Miała tylko 19 lat. Nie mogłem pozostać obojętny wobec tego poety. „Zina” Julia Druninoy – jeden z najbardziej popularnych obecnie wierszy, ma celi śmierci dziewczynę, w dzielna dziewczyna Zinaida Samson

„Zina zabrał nas do ataku …

Nie spodziewaliśmy pośmiertną sławę,

Chcemy żyć ze sławą.

… Dlaczego w zakrwawionych bandaży

Svetlokosy żołnierz jest? "

Poważnie ranny Julia Druninoy

W 1943 roku został ranny Julia walki: odbicia od drzazga powłoki weszła szyję, cudownie bez uderzania tętnicy szyjnej, która miała około 5 mm. Julia jest silnym wojownikiem, nie biorąc pod uwagę znaczenie z powodu kontuzji. Uznając, że był to tylko zadrapanie, Pokręciła bandaż szyję i nadal służyć jako siostra zdrowia. Nikt nie mówi nic (i nie było wcześniej), uratowała z dnia na dzień żołnierzy, bierze na siebie z walki z bitew. Ale raz Drunina stracił przytomność – come tylko w szpitalnym łóżku.

Powrót ze szpitala do pracy nie było możliwe. To było przez jakiś czas rezerwa ze względów zdrowotnych. W Moskwie, postanowił kontynuować studia, złożyć dokumenty do Instytutu Literackiego, ale myśl o powrocie do systemu nie odpychać od siebie Drunina. Wiersze, przez przypadek, nie jest przekazywana do etapu selekcji. Wraca do przodu. Tym razem to zdefiniował 1038 sekund napędem pułk artylerii 3 front nadbałtycki. W 1944 roku, podczas jednej z walk miała wstrząśnienie mózgu. Tak zakończył swoją służbę wojskową.

Z biegiem lat, ona otrzymała tytuł sierżanta usług medycznych, został odznaczony Orderem Czerwonej Gwiazdy i Medalem „Za Odwagę”.

Wojna pozostawiła swój ślad na pracy. Z biegiem lat Julia Drunina wiersze o wojnie i śmierci napisał każdą wolną chwilę. Wiele z nich znalazły się w zbiorach dzieł wojskowych.

życie powojenne

W 1944 Drunina postanawia nadal uczęszczać na zajęcia w Instytucie Literackim. I tym razem rozpoczyna się w połowie roku i studiów bez egzaminów wstępnych. Odmówić jej nikt nie odważy. Uczęszcza zajęcia w kurtce z grochu i buty płótnie. Julia pisze wiersze Drunina o wojnie, w której każdy wiersz jest przeniknięta z żalu, odwagi i wyczynów. Publikując swoje zbiory nie nosić, tylko od czasu do czasu poprosił kogoś z przyjaciół, aby uchwycić i to działa dobrze. Może dlatego sławę poety przyszedł do niej dopiero po jego śmierci.

rodzina

Wśród jego kolegów, spotyka młodego mężczyznę o imieniu Mikołaj, który w ten sam sposób, jak za nienadające się do służby wojskowej. Od pewnego czasu para spełnione, a wkrótce potem rejestrują swoje małżeństwo.

W 1946 roku rodzina rodzi się dziecko – córka Julii i Mikołaja Druninoy Starshinova. Starania o dziecko trochę czasu czasochłonne. Zmusza młodą matkę, że nie było się uczyć, ani poezji. Pieniądze nie zostało znalezione w domu, a Julia nie wie, jak prowadzić gospodarkę: jest źle, nawet udało się elementarnym kolacji.

Nikolai Starshinov po długim czasie wspólne wspomnienia kulinarne umiejętności żony: „Pewnego dnia – powiedział – karmiła mnie zupy, które było dość dużo zbyt słone i miał dziwny kolor. Dopiero po rozwodzie, Julia przyznał mi się, że były one grudek ziemniaków w mundurkach, gotowane przez matkę. Przyznaję, że pyszne zupy nie jadłem. "

Nicholas i Julia rozwiodła się w 1960 roku.

Ostatnia miłość

Choć nadal żonaty, Julia spotkał się ze scenarzystą Alekseem Kaplerom. Miłość między nimi wybuchła niemal natychmiast, ale Drunina przez sześć lat zmaga się z tym uczuciem, starając się utrzymać rodzinę razem. Jednak miłość była silniejsza. Prawie dwadzieścia lat żyli w doskonałej harmonii Julia i Alex nie były przeszkodą nie różnica wieku lub los rosyjskiej kobiety.

Teraz wiersze miłosne Julia Drunina poświęcone tylko do niego – Aleksiej Kapler. W 1979 roku, po nieudanej próbie ciężkie pobicie stadium raka małżonka umiera. Dla Julii to była wielka strata. Żyć i nie nauczył się bez niego.

Śmierć Yulii Druninoy

Od pewnego czasu radziecka kobieta, wielki poeta stara się powrócić do normalnego życia, ale to było niemożliwe. Bojownik o życiu, twórczości Julia Drunina z siebie nie mógł puścić, a żyć i zobaczyć kraj rozpada, stało się niemożliwe.

Próbował swoich sił w polityce, próbując bronić praw uczestników Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, prawa ludzi, którzy wrócili z wojny w Afganistanie. Ale nic z tego nie stało. Więc nie odnaleźć sens w życiu, postanawia popełnić samobójstwo.

20 listopada 1991 jej ciało znaleziono w garażu swego domu, ona dusi spalinami samochodu. Jej pierwszy mąż był jednym z powodów, które popchnęły Yuliyu Druninu taki desperacki krok, zwany fakt, że ona nie chce się zestarzeć. Jej przestraszony starości i bezradność. Julia chciała pozostawać zawsze młody, ale choroba i wiek, niestety, nie wolno było tego robić. Tak zakończyła życie wielkiego poety wojennego Drunina Yuliya Vladimirovna. Została pochowana obok Alekseem Kaplerom na Starokrymskiy cmentarza.

Ostatni wiersz

„Wyjeżdżam, żadnej władzy. Tylko z daleka

(Wszystkie są ochrzczeni!) Módl

Tutaj, podobnie jak ty, – dla wybrańców

Trzymać na klifie Rosja.

Ale obawiam się, że jesteś bezsilny.

Bo wybrać śmierć.

Jak muchy wykoleił Rosja,

Nie mogę, nie chcę wyglądać! "

W swojej ostatniej pracy, zadzwoniła do prawdziwej przyczyny jego śmierci. Jakiś czas później ZSRR był całkowicie niezorganizowany.

Julia Drunina biografia … ta kobieta nie pozostawi nikogo obojętnym. Niektórzy potępiają go za opiekę życia, podczas gdy inni są wrażliwe na tę decyzję, ale przyznał, że zniknęła, pozostawiając część duszy w jego wierszach.

Najpopularniejsze utwory: „Bobs żyto nieskompresowany”, „nie spotykają się z Pierwszej miłości”, „Zina” Julia Druninoy. Oni nadal odmawiać uczniów i dorosłych dzieci, co potwierdza fakt, że życie nie żył w próżnych kobiet wojskowych, słynnego poety.