206 Shares 6758 views

Hiszpański socjolog Manuel Castells: biografia i zdjęcia

Manuel Castells jest hiszpańskim socjologiem z lewicowymi poglądami, którzy poświęcili swoje życie badaniu społeczeństwa informacyjnego, problemów komunikacji i globalizacji. Indeks powoływania nauk społecznych w jego przeglądzie na lata 2000-2014 daje mu piąte miejsce pośród najbardziej znanych naukowców na świecie. Jest laureatem Nagrody Holberg (2012) za wkład w rozwój teorii społeczeństwa informacyjnego (postindustrialnego). W następnym roku otrzymał prestiżową nagrodę Balzana w dziedzinie socjologii. Nawiasem mówiąc, Nagroda Holberga jest analogiem do Nagrody Nobla, tylko w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych. Obecnie Manuel Castells jest dyrektorem wydziału socjologii Uniwersytetu w Cambridge, a także profesorem szkolnictwa wyższego w Los Angeles i Berkeley.

Dzieciństwo i młodzież

Manuel Castells urodził się w małym miasteczku Elin w hiszpańskiej prowincji Albacete (La Mancha) w 1942 roku. Tam dorastał i spędził dzieciństwo. W młodości jednak przyszły socjolog często się poruszał. Mieszkał w Albacete, Madrycie, Kartagenie, w Walencji i Barcelonie. Jego rodzice pochodzili z bardzo konserwatywnej rodziny. Od czasów młodości Manuel był w Hiszpanii Franco, musiał się oprzeć wszystkim swoim otoczeniom od dzieciństwa. Dlatego, aby pozostać sobą, zainteresował się polityką od 15 roku życia. W Barcelonie młody człowiek wstąpił na uniwersytet i studiował ekonomię i prawo. Tam wstąpił do podziemnego ruchu antyfrancuskiego "Front Workers". Jego działania zwróciły uwagę na specjalne służby w kraju, a następnie aresztowania jego przyjaciół zaczął, iw związku z tym Manuel został zmuszony do emigracji do Francji.

Początek kariery naukowej

W wieku dwudziestu, Manuel Castells ukończył Sorbonie. Następnie napisał doktorat socjologii Uniwersytetu w Paryżu. Jednym z jego nauczycieli był Alain Touraine. W wieku dwudziestym czterech Castells był już instruktorem kilku uniwersytetów we Francji. Potem zaczął studia nad urbanistyką i nauczał metodologii badań publicznych i socjologii miejskiej. Miał nawet okazję nauczyć słynnego Daniela Cohn-Bendita z Uniwersytetu Zachodniego Paryża-Nanterre-La Défense. Został jednak zwolniony stąd w związku z poparciem protestów studentów w 1968 roku. Następnie został nauczycielem Wyższej Szkoły Nauk Społecznych, gdzie pracował do 1979 roku.

Dalsze życie

W późnych latach 70-tych ubiegłego wieku Manuel Castells został profesorem socjologii Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley. On również był odpowiedzialny za taką dyscyplinę jako "urbanistyczne i regionalne planowanie". Również jego ojczyzna nie została zapomniana – oczywiście po śmierci Franco. W latach 80-90 pracował jako dyrektor Instytutu Socjologii Nowego Technologii na Autonomicznym Uniwersytecie w Madrycie. W 2001 roku został profesorem w Barcelonie. Ten uniwersytet nazywał się Open University. Ponadto jest zaproszony do wykładu w wielu wyższych szkołach na świecie. Od 2003 r. Castells został profesorem komunikacji na Uniwersytecie Południowej Kalifornii. Kieruje również Centrum Dyplomacji Publicznej w tej szkole. Od 2008 roku jest członkiem rady Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii. Mieszka w Hiszpanii i Stanach Zjednoczonych, spędzając czas w jednym lub innym miejscu.

Stosunki z Rosją i życie prywatne

Ciekawe, że dla tak wielkiego uczonego, jak Manuel Castells, badanie miasta i jego problemy stało się impetem osobistych relacji. Socjolog ze światowym nazwiskiem przybył do Związku Radzieckiego w 1984 roku na konferencję Międzynarodowego Stowarzyszenia Socjologicznego, która odbyła się w mieście Nowosybirsk. Tam zapoznał się z rosyjskim naukowcem, Emmą Kiselewą, która później ożeniła się z nim. Po upadku Związku Radzieckiego Castells przybył do Rosji w ramach grupy zagranicznych doradców ds. Reform i planowania, ale jego zalecenia zostały uznane za niedopuszczalne. Niemniej jednak kontynuował pisanie książek i artykułów o nowoczesnym społeczeństwie informacyjnym. Niektórzy byli poświęceni temu miejscu i roli Rosji. Pisane są w współautorstwie z Emmą Kiselewą. W literaturze rosyjskojęzycznej uważa się, że Castells jest postmodernistą, ale sam naukowiec jest całkiem krytyczny w komunistycznych ideach i uważa, że realizacja jakiejkolwiek utopii prowadzi do totalitaryzmu.

Teorie Manuel Castells

Ten socjolog jest autorem 20 książek i ponad stu artykułów. Głównym tematem jego pierwszej pracy były problemy życia miejskiego. Ale nie tylko zainteresował się takim naukowcem, jak Manuel Castells. Jego główne prace poświęcone są badaniom organizacji i instytucji, roli Internetu w życiu społeczeństwa, ruchów społecznych, kultury i gospodarki politycznej. Uważa się ponadto, że Castells jest jednym z największych socjologów naszych czasów, specjalizującym się w dziedzinie wiedzy o społeczeństwie informacyjnym. Jego prace na ten temat są oceniane jako klasyczne. Naukowiec interesuje się stanem człowieka i społeczeństwa w kontekście rozwoju globalnego Internetu. Zbadał także problemy przemian społecznych, które wynikały z rewolucji technologicznej. W tym celu poświęcił swoją monumentalną trylogię "Wiek informacyjny: gospodarka, społeczeństwo i kultura". Pierwsza jej część to "Powstanie społeczeństwa sieciowego", drugie – "Siła tożsamości", a trzecia – "Koniec milenium". Ta trylogia spowodowała wiele dyskusji w środowisku akademickim. Jej powieść była pracą "Galaxy Internet".

Manuel Castells: pojęcie informacji o sposobie rozwoju

W latach siedemdziesiątych nowe technologie dokonały gwałtownych zmian w społecznej i ekonomicznej strukturze społeczeństwa. Sztywne instytucje i piony zaczęły zastępować sieci – elastyczne, mobilne i horyzontalne. To przez nich przechodzi obecnie władza i zasoby, i wiele innych. Bardzo ważne jest, aby Castells wykazywał, że międzynarodowe stosunki w biznesie i kulturze oraz rozwój technologii informacyjnych są współzależne i nierozstrzygalne. Wszystkie sfery życia, począwszy od działań politycznych dużych państw i kończących się codzienną rutyną zwykłych ludzi, zmieniają się, wchodząc w globalne sieci. Technologie te podnoszą znaczenie wiedzy i przepływów informacji na bezprecedensową wysokość we współczesnym społeczeństwie. Teoretycy postindustrializmu również to zauważyli, ale udowodnił to Manuel Castells. Wiek informacji, który obserwujemy w tej chwili, sprawił, że wiedza i ich przekazywanie były głównym źródłem wydajności i mocy.

Jak społeczeństwo stało się siecią

Manuel Castells analizuje również oznaki tego zjawiska. Jedną z charakterystycznych cech wieka informacyjnego jest sieć strukturalnego rozwoju społeczeństwa zgodnie z określonym łańcuchem logicznym. Poza tym społeczeństwo zmienia się w kontekście przyspieszenia i sprzeczności procesów globalizacji, wpływających na cały glob. Podstawą tych przekształceń, według Castells, jest powiązanie z technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi. W szczególności ogromną rolę odegrała Dolina Krzemowa z branżą komputerową. Efekty i konsekwencje tego zaczęły obejmować wszystkie sfery ludzkiego życia. Według jednego z nich Manuel Castells, społeczeństwo sieciowe. Inicjuje logikę zmian w systemie społecznym i prowadzi do tego, że najbardziej udanym zjawiskiem była możliwość elastyczności, rekonfiguracji. Stała się również konsekwencją globalizacji gospodarki. Wszakże główne działania, takie jak kapitał, praca, surowce, technologie, rynki są organizowane z reguły w skali globalnej za pośrednictwem sieci łączących pracowników pracowników.

Manuel Castells: "Moc komunikacji"

Jednym z ostatnich prac tego największego nowoczesnego socjologa, napisanego w 2009 roku, ale dopiero niedawno przetłumaczony na język rosyjski, jest podręcznik na temat procesów politycznych naszych czasów, istniejących w świecie mediów i Internetu. Pokazuje, jak technologie wykorzystania energii zwracają uwagę publiczności na zdarzenie lub zjawisko. Ponadto komunikacja wpływa na rynek pracy, daje nowe możliwości terrorystom, a także prowadzi do tego, że każda osoba na naszej planecie staje się nie tylko konsumentem, ale także źródłem informacji. Jednocześnie technologie te uniemożliwiały kontrolę nad świadomością. Prowadziły one nie tylko do tworzenia "fabryk myśli", które są wykorzystywane przez wielkie informacje "wieloryby", ale także do odwrotnego procesu "od dołu", gdy kilka wiadomości, wychwyconych przez falę sieci społecznych, może prowadzić do eksplozji, która może zmienić system.