Alexander Shapovalov – biografia i kreatywność

W Rosji jest wielu utalentowanych ludzi. Niektórzy z nich z powodzeniem uświadomili sobie, że nie są w jednym polu. Alexander Shapovalov jest teraz znany jako wybitny finansista pracujący w dziale ekonomii. Przez ponad 20 lat pracuje w dużych instytucjach finansowych w kraju. Jednak niewiele osób wie, że w okresie perestroika wykonał filmy dokumentalne. Jest w Gildii Dyrektorów i do dziś.

Biografia

Alexander Alexandrovich urodził się w rejonie Rostowa w mieście Millerovo, gdzie spędził całe dzieciństwo i nastolatość. Po służbie w armii przyszły dyrektor udało się pracować w oddziale policji w Tuszinskach w latach 1980 do 1983, gdzie pełnił funkcję okręgowego funkcjonariusza policji. Doświadczenie w sowieckiej policji było bardzo użyteczne w przyszłości, kiedy Aleksander Szapowalow zaczął kręcić filmy dokumentalne. Już w 1984 roku jego pierwsze zdjęcie zostało opublikowane. W tej chwili wstąpił do Instytutu Kinematografii, z którego ukończył studia w 1988 roku jako dyplom magistra. W trakcie studiów poprawił swoje umiejętności dokumentalne.

W czasie swojej kariery jako reżyser nakręcił ponad 20 filmów, które miały znaczenie w tym czasie. Jednym z najbardziej wybitnych dzieł był film "Unfinished Song", który ukazał się w 1989 roku. Był bardzo popularny wśród widzów tamtych czasów i często emitowany. Alexander Shapovalov wybrał tylko ostre tematy. Wcześniej pracował jako inspektor pomógł stworzyć film "Do Wszystkich Militów", opublikowany w 1985 roku niemal równocześnie z popularnym obrazem "Uwaga! Do wszystkich postów ».

"Życie i śmierć Petera Freydina"

Aleksander Aleksander Aleksandrowicz pracował w różnych studiach filmowych i filmował z różnych tematów. W 1991 roku, kiedy perestroika była już w kraju w pełnym rozkwicie, a panowanie w kraju trwa niepokojące, poruszył temat niesławnej GULAG i tych, którzy byli w obozach. Potem przyszedł film "Życie i śmierć Piotra Freydina", który opowiadał o chansonnierze Odessy, który padł ofiarą represji przeprowadzanych przez Stalina.

Peter Freydin cierpiał na spektakl w cyrku z włoskim artystą. Aby nie wydostać się z szeregu artystów, wziął pseudonim Petro Fredlinini, za który wszedł do obozu. Został oskarżony o szpiegowanie dla Włochów. Od końca lat trzydziestych do śmierci Józefa Stalina w 1953 roku Peter przebywał w więzieniu. Pomimo długiego więzienia, nie stracił poczucia humoru i pożądania na całe życie. Film całkowicie ujawnia biografię chansonniera i mówi o jego więzieniu i rehabilitacji.

Dokumentalne

Pierwszym dokumentem tego reżysera był taśma "Dimka", która była popularna w połowie lat osiemdziesiątych, ale w naszych czasach jest prawdziwą rzadkością w filmie. Aleksander Aleksandrowicz podjął się z wielką odpowiedzialnością, więc otrzymał filmy wysokiej jakości i głębokie filmy.

Być może dlatego, że pod nazwami swoich filmów niewiele znani reżyserzy z końca lat dziewięćdziesiątych zaczęli produkować własne filmy dokumentalne. Trudno jest znaleźć film "Błogosławiony, kto wierzy" wśród bliźniaczek "Unfinished Song" zatopił się w zapomnieniu (obraz o gwiazdie chanson pojawił się pod tym tytułem) i prawie niemożliwe jest znalezienie "zamkniętego miasta" w sieci.

"Wybory parlamentarne"

Ostatni film w karierze reżysera Aleksandra Szapowalowa to film "Wybory parlamentarne", wydany w 1993 roku. Mówi o utworzeniu władzy w nowej Rosji. W tym roku stał się punktem zwrotnym dla całego kraju. W grudniu dwudziestego grudnia ludzie zdecydowali się na skład Dumy Państwowej.

Te wybory poprzedziły jesienny kryzys polityczny, który lepiej znany jest jako zamach stanu Jelcyna. Według nieoficjalnych danych, zmiana władzy, która miała miejsce na początku października 1993 r. Spowodowała śmierć ponad tysiąc osób, zginęło więcej osób. Oficjalne statystyki dają skromniejsze postacie – 150 osób. Aleksander Aleksandrowicz w swoim filmie mówił szczegółowo o wyborach i wydarzeniach poprzedzających ich.

Praca

Ta ostatnia była ostatnią w karierze Aleksandra. Potem postanowił zmienić swoją specjalność i zaczął aktywnie awansować jako finansista. Pomimo faktu, że w tym czasie ukończył studia z Instytutu Kinematografii, Aleksander Aleksandrovich został ponownie zakwalifikowany i rozpoczął pracę w odintsovo oddziału jednego z moskiewskich banków. Służył tam do 1997 r., A następnie wszedł do działu korespondencyjnego instytutu finansowego i gospodarczego. Jednocześnie został prezesem zarządu Moszhilstroibank, ale od roku pozostaje na nowej pozycji.

Równolegle z jego naukami, Aleksander Szapowalow zaczął budować swoją karierę w rządzie. Zaczął jako urzędnik regionalny, a później zaczął pracować w departamentach federalnych. W latach 1998-2000 pracował w skarbcu Moskwy. To właśnie stało się jego zawodzeniem, co stopniowo prowadziło do pozycji zajmowanej obecnie przez Szapowalowa, zastępcy szefa Departamentu Długu Państwowego.

Działalność naukowa

Świat finansów i ekonomii tak zafascynował Aleksandra, że w 2000 roku napisał dwa utwory naukowe opublikowane w Tambowie. Jedna z prac poświęcona była polityce finansowej współczesnej Rosji, a druga mówiła o międzynarodowym doświadczeniu federalizmu budżetowego. Obie publikacje zostały opublikowane w ramach serii "Noty naukowe Wolnego Towarzystwa Ekonomicznego". Drugi był w specjalnym wydaniu.

W tym samym roku kolejna praca była współautorem, informując o systemie skarbowym Rosji io tym, jak zmienia się w związku ze wzmocnieniem pionowej władzy. Praca ta została opublikowana przez Biuletyn TSU. Wszystkie prace Aleksandra Szapowalowa odznaczają się logiczną konstrukcją i głębokością badań.