Tower Bridge w Londynie: opis, historia, charakterystyka i ciekawostki

Most Tower Bridge jest jedną z wizytówek Londynu i Wielkiej Brytanii jako całość na równi z Pałacu Buckingham i kołem „London Eye” Ferris. Struktura wieku minęło sto lat. Jednakże, most jest nadal przystojny, żywy i interesujący dla publiczności, a także doskonałą pracę z jego pierwotnej funkcji.

Lokalizacja most

Tower Bridge w Londynie (wieża Most w języku angielskim) jest często mylony z Londynu, który znajduje się nieco powyżej strumienia. Zewnętrznie obie te struktury nie są absolutnie podobne, ale ze względu na ich położenie są zamieszanie. W rzeczywistości, na wzmiankę o pierwszym mostem trochę zastanowić się nad jego nazwą, a wszystko staje się jasne. Wieża jest nazwany ze względu na fakt, że znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie stoi na północnym brzegu Tamizy, Tower of London. Na zdjęciu poniżej widać London Bridge.

Współrzędne: 51 ° 30'20 „W. wag. 0 ° 04'30 „W. d. Tower Bridge jest to świetna lokalizacja. Z dużych okien jego galerii z malowniczym widokiem na miasto z rozpoznawalnych wieżowiec nazywany „ogórek” i budowanie odłamek. Odwrócił wzrok na wschodniej stronie, można zobaczyć Observatory Greenwich i doków St. Catherine.

Tower Bridge: Opis

Most jest zwodzony i wisi w tym samym czasie. Jego długość wynosi 244 m, a maksymalna szerokość (w centralnym Span) osiągnie 61 m. Na części środkowej mostka jest podzielony na dwa skrzydła podnoszące, z których każda waży więcej niż tysięcy ton. Dla przejścia statków zbliża się Tamizę, mogą zostać podniesione pod kątem 83 stopni. Na wspornikach pośrednich mostek zainstalowany wieży 65 m. Na najwyższym poziomie ich łączących dwóch ścieżek. Są one przeznaczone do przeciwdziałania poziomych sił rozciągających, które tworzą zawieszoną część mostu Tower Bridge na lądzie. U podstawy każdej wieży umieszczony maszyn wirnikowych.

Obecna kolorystyka mostu (niebieski i biały) została przyjęta w roku 2010. Wcześniej, ona pozostała niezmieniona od 1977 roku, kiedy to honor srebrny jubileusz królowej Elżbiety II projektu malowane w trzech kolorach: niebieskim, czerwonym i białym.

Pokład most jest otwarty dla ruchu i pieszych. Jednak bliźniacze wieże, tory na górnym poziomie oraz maszynownie epoki wiktoriańskiej są częścią wystawy Tower Bridge. Odwiedzenie tych stron jest możliwe z biletów.

Historia powstania

W drugiej połowie 19 wieku został oznaczony przez rozwój regionu i wzrost East End. Ruch pieszy i konny wzrosła kilkakrotnie w związku z tym dojrzał organizację przekroczeniu Tamizy, na wschód od London Bridge. W 1870 roku, pod tunelem rzeki położono Tower Subway. Jak w metrze, służył stosunkowo krótki okres iw końcu zaczął być używany tylko przez pieszych. Teraz znajduje się wodociąg. Tak więc, tunel nie został rozwiązany, więc w 1876 roku specjalna komisja pod przewodnictwem Sir A.D.Altmana, która musiała znaleźć sposób na przejście rzeki powstała.

Komitet ogłosił konkurs, który przyniósł ze sobą ponad 50 projektów. Zwycięzcą został ogłoszony w 1884 roku, ale potem postanowił zbudować most Tower Bridge (angielski – Tower Bridge). Budowa została zatwierdzona przez ustawy parlamentu w 1885 roku określono wielkość mostu, jak również styl projektowania – Gothic.

Budowa mostu

Budowa mostu, nazwany wieży rozpoczęła się w 1886 roku i trwała osiem lat. W tym czasie braliśmy udział w procesie pięciu głównych wykonawców: D. Jackson, Baron Armstrong, William Webster, H. i W. Bartlett Arorol. Przy budowie brało udział 432 osób. Całkowity koszt mostu w czasie wyniosła 1184 tys. Funtów. Budowa trwała ponad 11 tys. Ton stali.

Oficjalne otwarcie mostu Tower Bridge miała miejsce w dniu 30 czerwca 1894 roku W ceremonii uczestniczyli Księcia Walii (przyszłego króla Edwarda VII) i jego żony Aleksandry z Danii.

Już w pierwszych latach jego chodników współpracy między wieże mostu zyskała paskudną reputację jako schronienie dla kieszonkowców i prostytutek. Ponieważ są one rzadko stosowane zwykłych przechodniów, zostały zamknięte w 1910 roku Nowo otwarty galerii tylko w 1982. Obecnie jest on stosowany jako platformę widokową i muzeum.

Hydrauliczny układ Most

Tower Bridge, jak wspomniano powyżej, posiada centralny kanał, podzielony na dwa skrzydła podnoszenia. Stają się pod kątem 83 stopni. Dzięki temu, że przeciwwaga zminimalizować wysiłek, mostek może być rozcieńczony w ciągu jednej minuty. Rozpiętość jest napędzany przez system hydrauliczny. To był pierwotnie woda z siłą ciśnieniu roboczym 50 bar. Woda pompowana dwa silniki parowe, które mają łączną pojemność 360 litrów. Ten system opracowany Hamilton Randall Owen.

mechanizm hydrauliczny i system oświetlenia gazowego został zainstalowany przez Williama Sugg & Co Ltd, znanym w Westminster. Latarki lśniły od początkowo otwartych palników gazowych w ich obrębie. Później system zaktualizowany do nowoczesnych lamp żarowych.

Układ hydrauliczny został w pełni zaktualizowany do 1974 roku. Jedynym elementem, który jest nadal w użyciu są ostatnim biegu. Są one sterowane za pomocą nowoczesnego silnika hydraulicznego z zębatką, gdzie olej jest stosowany zamiast wody. Mechanizmy oryginalne zostały częściowo zachowane. nie są one wykorzystywane i teraz otwarte dla publiczności, dając podstawę do muzeum, które ma Bridge w Londynie Tower Bridge.

Modernizacja mostu

W 1974 roku rozpoczęto prace nad wymianą przestarzałych oryginalny mechanizm elektrohydrauliczny napęd systemu. W 2000 roku, nowoczesny system komputerowy został zainstalowany do podnoszenia i opuszczania obsługuje pilota. Ale w rzeczywistości okazało się być zawodna, a wskutek most wielokrotnie zatrzymany w pozycji otwartej lub zamkniętej, podczas gdy w 2005 roku nie zostały zastąpione jego czujników.

W latach 2008-2012. Most przeszedł lifting lub, jak go nazywano w prasie, „liftingu”. Procedura trwała cztery lata i kosztować 4 mln £. Istniejąca farba na konstrukcji została skasowana na dół do gołego metalu. Do jego pozostałości nie wpaść w Thames, każda sekcja most pokryte lasami i folii z tworzywa sztucznego. Projekt został pomalowany w kolorze niebieskim i białym. Ponadto most zyskał nowy projekt oświetlenia.

zarządzanie most

W celu efektywnego zarządzania i regulacji ruchu most rzeka, zastosowano szereg zasad i sygnałów. W ciągu dnia kontroli przeprowadzono za pomocą czerwonego semafora, który jest zainstalowany w małych kabin na obu stronach filarów mostu. Nocą użyto kolorowe światła: dwie czerwone – przejście jest zamknięte i dwa zielone – most jest otwarty. We mgle światła pogodowych towarzyszy gong.

Przechodząc przez most sądu też mieliśmy do wyświetlania pewnych sygnałów. Po południu był to czarna kula o średnicy co najmniej 0,61 m, ustawiony na wysokości dostępnej dla oka. W nocy w tym samym miejscu świeci czerwone światła. W mglisty pogody wymagane wielokrotne sygnały gwizdkiem parowy statek.

Część sprzętu sygnalizacyjnego jest zachowana, a teraz jest ona reprezentowana w muzeum.

Co ciekawe, most ponad stu lat, to tętniące życiem miejsce dzięki wielu turystów i nadal zachowuje duży przepływ ruchu. Codziennie przecina ponad 40 tys. Ludzie (piesi, rowerzyści, kierowcy). W celu utrzymania integralności strukturalnej, istnieje limit podróży na moście prędkość – nie więcej niż 32 km / h – i wagę transportu – nie więcej niż 18 ton.

W dawnych czasach, most został otwarty codziennie i więcej niż jeden raz. Teraz, aby przejść pod nimi, powinny być zgłoszone 24-godzinnym wyprzedzeniem. Czas otwarcia jest opublikowana na oficjalnej stronie internetowej. Podróżują za darmo.

Nazwa mostu i jego wygląd są znane na całym świecie, a więc są często wykorzystywane do celów reklamowych. Na przykład, wiele instytucji edukacyjnych są nazywane Tower Bridge. W szczególności, Moskwa instytucja komercyjna z intensywnej nauki języka angielskiego. Aby mieć wyobrażenie o instytucji, przeczytaj opinie o szkole „Tower Bridge School” pozostawione przez jej uczniów i ich rodziców.

Reakcję publicznych mostu

Warto zauważyć, że most Tower Bridge, bez których obecny nowoczesny Londyn jest po prostu niemożliwe, na początku 20 wieku, dość mocno krytykowany. Został powołany wiceprezes bezdelnichestva, fałszowanie i pretensja. Brytyjski artysta i projektant Frank Brangwyn stwierdził, że bardziej absurdalna struktura nigdy nie został zbudowany nad strategicznie ważnych rzek.

W miarę upływu czasu, zmieniło się postrzeganie społecznej na moście. Teraz jest ona uznawana przez atrakcji stolicy państwa. Historyk i znawca architektury Dan Cruickshank wybrano go jako jednego z czterech obiektów, które są opisane w filmie „The Best budynków Wielkiej Brytanii.”