Naparstek jako przedmiot gromadzenia

Naparstek – korek, który pasuje na palec, aby chronić go, gdy pcha igły podczas szycia.

Naparstek ma długą historię. Najstarsze istniejące kopie – Roman brązu naparstek, znalezionych w ruinach Pompei. Prymitywne naparstki kości i skóry, również mogą istnieć, używane przez wszystkich znanych kulturach. Te naparstki, niestety nie przeżyła.

W naparstki opracowano kilka sposobów w czasie. Zarówno stosowane materiały i środki do ich produkcji dramatycznie zmieniło. Naparstki otrzymał nową aplikację i stać się przede wszystkim dekoracyjne i kolekcjonerskie, a nie tylko praktyczne akcesoria do szycia.
Na początku naparstki były silne, ponieważ tkanina homespun był szorstki, igły były szorstkie i niedoskonały. Było to bardzo trudne do pchania nici przez tkaninę z siłą, i aby uniknąć uszkodzeń potrzebne gęsty brązowy lub żelaza gilzę, nazywanej „ul” lub „kosz”. Każda metalowa wylano do formy. Wgłębienia na powierzchni tych wczesnych naparstki zostały wykonane ręcznie i były nierówne. Te prymitywne, małe obiekty były w kształcie kopuły i nie miała granic. Niektórzy mieli dziurę w górze, aby utrzymać je w trakcie procesu odlewania.

W XV wieku, tkanina staje się cieńsza i robótki stały się bardziej wyrafinowane. Naparstki stają się cieńsze. Zwykle były one wykonane z mosiądzu i sprowadzono z Norymbergi. Równocześnie zostało wynalezione nowe sposoby wytwarzania naparstków, które zostały wykonane z blachy. Nowe naparstki stalowe zawierać dekoracji. Szczyt został osobno i łączy się z cylindrem później. Te nowe produkty były wyższe, a na górze był płaski.

Innym rodzajem naparstki, zwany „szycie koło” lub „krawiec naparstek”, ukazał się także w tym czasie. To był mały naparstek z brakującym górze. Tego rodzaju jest stosowany, gdy igły porusza się przez tkaninę z boku palca, raczej niż na górze.

Z biegiem czasu, proste, utylitarne naparstek zaczęła się „ubrać” w biżuterii i metali szlachetnych i prowadzić sekretne życie jako dar. Zamożnych kobiet robi robótkę razem, więc to było naturalne dla epoki Elizabeth uzyskać gilzy wysadzane perłami w prezencie.
W ciągu XVI i XVII wieku, Holandia stała się nowym ośrodkiem produkcji naparstki. Jednak pod koniec XVII wieku Dzhon Loftin przeniosła swoją produkcję do Islington (Anglia), gdzie przemysł miedziowy wytapianie został już utworzony. Zaczął produkować naparstki na wcześniej niespotykaną skalę. Później przeniósł swoją fabrykę w Wielkiej Marlow, i wykorzystał moc wody podwoić produkcję. Na początku XVIII-tego wieku, produkuje 2 mln. Naparstki rocznie. Ale on zbyt ulegli zaliczek gilzy i postanowił przenieść się w 1800 roku w Birmingham w Anglii.

Ze składu ulepszonej mosiądzu w czasie. Nowa formuła stało się bardziej elastyczna i nadaje się do innego procesu wytwarzania zwanego „głębokie ciągnienie”, który zużywa mniej metalu. To zmniejsza koszty produkcji.

W XVI wieku, producenci zaczęli produkować naparstki srebra i innych metali szlachetnych. Ze względu na fakt, że srebrny naparstek miękkie, i wbić igłę przez tkaninę, górna została wzmocniona żelazem. Ten rzadki rodzaj kolekcjonowania naparstki zwany „Dorcas”.

Naparstki są również wykonane z porcelany firm takich jak Spode i Wedgewood. I choć byli bardziej niż dekoracyjny pamiątkę niż silnym narzędziem nadal używane przy szyciu na jedwabiu.

Świt ery wiktoriańskiej wyznacza początek naparstki kolekcjonerskie. Drogi są lepsze i ludzie zaczęli podróżować. Wystawa Światowa odbyła się w Hyde Parku w Londynie, przyciągnęła tłumy zwiedzających. Z tej okazji pamiątkowy naparstek został zwolniony. Koncepcja okolicznościowych naparstki schwytany kolektorów. W tym samym czasie, z pomocą naparstki reklamowych stał się popularny wśród ludności.

W czasach wiktoriańskich, srebrny naparstek stał się bardzo odpowiedni prezent, zwłaszcza kobiety z mężczyzną. Wiktoriańskie kobiety nosiły łańcuch pancerze jako rodzaj urządzenia, zwanego „pani domu”, który może być dołączony do narzędzia do szycia, takich jak małe nożyczki i igły. Naparstki zostały zamknięte w okładkach dekoracyjnych, które mogą być również przyłączone do łańcucha. Czasami naparstek pokrywa strzał i gilzy może być używany jako telefon.

Wszyscy zdajemy sobie sprawę, że do szycia – to główny cel gilzy. Ale czy wiesz, że małe naparstki, zwykle do dwóch uncji, zostały wykorzystane do pomiaru duchy? A czy wiesz, że w XIX wieku prostytutki wykorzystywali je, aby przyciągnąć klientów, stukając w oknach? Szkoła i nauczyciel Victorian wykorzystywali je pokonać niesfornych uczniów na głowie?

Dziś naparstki są nadal używane w pikowania ręcznego szycia, francuskim i innych rodzajów dekoracyjne robótek. Gdy instrukcja szycia stała się mniej wspólnego, praktycznego wykorzystania naparstki spadła. Naparstki dużej mierze przekształcony dekoracyjnych drobiazgów. Ale to nie przyczynia się do spadku zainteresowania nowoczesnymi naparstki kolekcjonerów. Naparstki pierwotnie stworzony w srebra, cyny odgrywanej przez nowy proces, opracowany w 1950 roku, które wytwarzają bardziej dokładne kopie starych wzorów. naparstki nowej serii dostępne są w pamięci wszystko, od wygranej drużyny piłkarskie, a skończywszy bohaterów Disneya. Każdy sklep oferuje naparstki turystyczny pamiątkami dla turystów. Wiele osób prawdopodobnie nawet nie wiedzą, jak z nich korzystać.

Zbieranie naparstki jest bardzo popularnym hobby na świecie. Wiele produktów sprzedawane są w rozsądnych cenach i są łatwo dostępne. Mężczyźni, kobiety i dzieci je odebrać. Niektórzy kolekcjonerzy są zainteresowani historią naparstki, inni zbierają je jako dekoracyjny. Kluby kolekcjonerów istnieje wszędzie. Internet ma teraz dołączył kolekcjonerów na całym świecie. Zbieranie również generowane produkty związane produkcji bom takich jak regały, szafy i kopułą.

Skromny naparstek stał się gwiazdą. Niektóre podziwiać jego skromnych początków, niektóre – jego newfound wykonania. Jest to jeden z najbardziej wszechstronnych i praktycznych narzędzi kiedykolwiek wymyślone przez człowieka, jak to konieczne.