Region wołowski. Centrum Wołmina. Obwód Wołzyn – mapa

Wołyń (mapa Ukrainy, pokazana w tym artykule, pokazuje swoją lokalizację) znajduje się w północno-zachodniej części Ukrainy, w strefie Polesie. Część północna graniczy z Białorusią (region brzeski), wschodnią – z regionem Równem, z południową częścią – z Lwowem, z zachodnią częścią – z Polską.

Wołynia to miejsce historyczne, od niepamiętnych czasów ważne działania w historii Rosji, czasami tragiczne i trudne. Takie dziwne przeznaczenie regionu nie mogło wpłynąć na jego zewnętrzny wygląd, pozostawiając ślad w formie zabytków architektonicznych i historycznych, które na Wołyniu liczą ponad osiemset.

Zwolnienie i klimat

Teren jest płaski. Większość terytorium położona jest w obrębie niziny Polesie, a mniejsza część położona jest na północno-zachodnich obrzeżach Wyżyny Wołyńskiej, która jest odcięta na północ przez półkę w odległości 20-60 metrów. Region Wołyń charakteryzuje umiarkowany klimat kontynentalny. Zima tutaj jest łagodne, lato jest ciepłe. Średnia temperatura w styczniu wynosi minus 4,5 stopni Celsjusza, w lipcu – plus 18,6 stopni. Opady atmosferyczne wynoszą 550-600 mm rocznie. W północnej części regionu płynie rzeka Pripyat. Właściwe dopływy tej drogi wodnej (Turia, Styr i Stokhod) przecinają region z południa na północ. Na granicy z Polską płynie kolejna rzeka – Zachodni Bugu. Łącznie ponad 130 rzek przepływa przez terytorium regionu, ich łączna długość przekracza trzy tysiące kilometrów. Wszystkie drogi wodne należą do dorzeczy Zachodniego Bugu i Dniepru. Większość cieków wodnych pochodzi z poza jej terytoriów. Mapa Wołiesza (Ukraina) jest pełna zdjęć rzek i strumieni.

Geografia

Gleby leśno-stepowej części regionu wołieskiego są pospolizowane szare i ciemno szare, a także chernozemy. Część Polesskaya charakteryzuje się sodowo-podzolicą, a także różne bagna (w tym torf). Pas środkowy jest sodowo-podzolowy i humusowo-węglanowy (najbardziej urodzajny). Region Wołyń jest warunkowo podzielony na trzy strefy – stepy leśne, południowo-polskie i północno-wołgi. Pierwsze dwa zlokalizowane są na Wyżynie Wołyńsko-Podolskim. Północno-wołga zajęła ponad 75 procent regionu. Specyfika tej strefy to płaska nizina pokryta bagnami i lasami. Wołynia posiada duże rezerwy surowców mineralnych – węgiel, skały węglanowe, torf, gaz ziemny, sapropel, ale większość z nich nie ma znaczenia przemysłowego.

Obwód wołyński: dzielnice

Region podzielony jest na szesnaście dzielnic administracyjnych: Władimira-Wołyńskiego, Gorokowskiego, Iwiczewskiego, Kiwertowskiego, Kowalskiego, Kamen-Kaszmirskiego, Łokiszowskiego, Lutskiego, Lyubeszowskiego, Lyubomskiego, Manevichskiego, Ratnovsky'ego, Rozhyschenskiego, Starovyzhevsy, Turiysky i Szatsky. Łącznie na jego terytorium jest 1087 osad, w tym 1054 wiejskich, 33 miejskich, w tym 22 osiedla miejskie i 11 miast. Region Wołyńsk (Łuck – centrum administracyjne) ma cztery miasta o znaczeniu regionalnym (Łuck, Kowel, Władimir-Wołyńsk, Nowowołyńsk) i siedem miast o znaczeniu regionalnym (Gorokow, Berestechko, Kamen-Kashirsky, Lyuboml, Kivertsi, Ustilug i Rozhishche).

Gospodarka

Głównymi gałęziami specjalizacji regionu są rolnictwo, transport i przemysł (głównie żywność). Wiodącym sektorem gospodarki jest sektor rolno-przemysłowy, który zapewnia połowę łącznego produktu. W związku z tym rolnictwo przebiegało w kierunku specjalizacji w sektorze zwierząt gospodarskich w przemyśle mięsnym i mleczarskim, a ponadto do produkcji buraków cukrowych, ziemniaków, ziaren i warzyw. Produkcja wyrobów przemysłowych zatrudnia 167 przedsiębiorstw. Głównymi gałęziami są przemysł spożywczy, paliwowy, chemiczny i mechaniczny. Przedsiębiorstwa produkujące łożyska, wodomierze, urządzenia kontrolne, maszyny do produkcji pasz i zwierząt gospodarskich, wyroby z tworzyw sztucznych, linoleum, pokrycia dachowe, tkaniny, cegły, meble, konserwy, makaron, kiełbasa, wyroby cukiernicze i wódki oraz wiele więcej. Sektor prywatny ma blisko cztery tysiące małych firm i trzydzieści tysięcy przedsiębiorców fizycznych. W związku z tym zatrudniona jest jedna dziesiątka ludności czynnej Wołyńskiego. Małe przedsiębiorstwa w regionie produkują prawie dziesięć procent produktów, dostarczają piątą część dochodów budżetowych na wszystkich poziomach.

Przemysł

Baza surowcowa Wołynia reprezentowana jest przez następujące minerały: gaz ziemny, węgiel, fosforan, miedź, kreda budowlana, kamień budowlany, hel, sapropel. Ponadto, kopalnia materiałów z cegły, torfu, szkła i piasku budowlanego, surowców cementowych. Przemysł spożywczy regionu reprezentowany jest przez ponad pięćdziesiąt przedsiębiorstw, w skład których wchodzą Vladimir-Wołyński, Gorokowsky, fabryki cukru Gvidavsky. Na terenie kompleksu maszynowego znajduje się Zakład Obróbki Łańcuchowej OOO Łuck, ośrodek przemysłowy województwa wołyńskiego. Jest monopolistą w produkcji igieł i łożysk stożkowych. Inną unikalną konstrukcją maszyn jest JSC "Elektrotermometria", produkuje ponad osiemdziesiąt procent różnych liczników na Ukrainie. Wśród firm produkujących materiały budowlane można zauważyć "Lutsk Cardboard and Ruberoid Combine".

Rolnictwo

Wołzyn jest znany z hodowli mleka i mięsa oraz hodowli roślin (buraka cukrowego, zboża, lnu, ziemniaków). Producenci towarów rolnych utrzymują więzi gospodarcze z wieloma krajami WNP, Europy Zachodniej i Wschodniej. Następujące towary są eksportowane: suche mleko, cukier, produkty mięsne i inne. Jako negatywne możemy zauważyć utrzymującą się tendencję do zmniejszania liczby kóz, owiec i bydła.

Ludność

Niedawno odnotowano niewielki przyrost ludności na Wołyniu, w przeciwieństwie do innych regionów Ukrainy, gdzie liczba osób rośnie z każdym rokiem. Sytuacja demograficzna w regionie różni się od ukraińskiego wyższego wskaźnika urodzeń i niższej śmiertelności. W konsekwencji naturalny spadek liczby ludności, współczynnik urodzeń przekracza naturalny spadek populacji.

Krajowa kompozycja w jednorodnym obszarze wynosi 95 procent Ukraińców. W dużych miastach na Wołyniu proporcja Ukraińców na tle ogólnej liczby jest nieco niższa, aw regionach przeciwnych osiąga 99 procent. Udział Rosjan, ogólnie w regionie, wynosi cztery procent. Mieszkają tu Białorusini, Czesi, Polacy, Niemcy, Słowacy i przedstawiciele innych narodowości.

Religie

Wołzyn charakteryzuje dominująca tendencja religijna – prawosławny chrześcijaństwo. Konfliktowa struktura reprezentowana jest przez przewagę wspólnot Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego, udział Patriarchatu Kijowskiego jest znacznie niższy. Można zauważyć, że społeczności Starego wierzącego są całkowicie nieobecne z terytorium tego regionu, a unitarność jest nieistotna.

To ciekawe wiedzieć

1. "cuch wołowski". W rejonie Manevichevsky koło miejscowości Okonsk w małym jeziorze znajdują się sprężyny Okonskie. Co oni? Są to dwa bardzo mocne źródła lecznicze, które biją przez cały rok, nie zamarzają nawet w najgorszych mrozach. Zaskoczeniem jest fakt, że ta woda lecznicza nie nadaje się do węglanowania.

2. Karst Lake Svityaz, położony w pobliżu miasta Shatsk (region Wołyń), ma maksymalną głębokość pięćdziesięciu czterech metrów. To jest najgłębszy na Ukrainie.

3. W klasztorze ortodoksyjnym Zimny Swyatogorsk można zobaczyć cudowną ikonę Matki Boskiej. Jest uważany za jeden z najpotężniejszych świątyń chrześcijańskiego kościoła, który cudownie zniknął w okresie radzieckim.

4. F. Kaplan urodził się na Wołyniu, który w sierpniu 1918 roku podjął próbę lidera proletariatu światowego, VI Lenin. Ciekawe, że według zaleceń Dmitrija Ulyanowowa (brata Lenina), Kaplan został wysłany do Choreografii Chirurgii w 1917 roku, gdzie dano jej skuteczną operację i przywrócenie wzroku. Rok później popełnia akt terrorystyczny.

5. W XV wieku, za panowania króla Witolda, tutaj, w Łucku, odbył się kongres największych władców Europy. Omówili możliwe zagrożenie Imperium Osmańskiego.

6. W nominale 200 hrywien obok Lesi Ukrainka znajduje się obraz zamku w Lubartu w Łucku.

7. W Kovel jest największy pomnik poety Taras Grigorievich Szewczenko. Jego masa wyniosła dwadzieścia ton, a wysokość ponad siedmiu metrów, ustawiona na czterometrowym wzgórzu.