Andrei Korkunov: biografia, rodzina, fotografia

Nasze społeczeństwo ma teraz nieodpartą tendencję do dzielenia się na bogatych i biednych, odnoszących sukcesy i nieudane. Niektórzy ludzie, którzy nie znaleźli się w życiu, są pewni, że wszyscy nowo wykończeni milionerzy muszą zdobyć swój kapitał za nieuczciwe środki. Biografia Andreja Korkunova, jednego z najbardziej autorytatywnych biznesmenów w Rosji, udanego i szczęśliwego człowieka, może stać się żywy przykładem, skąd pochodzi bogactwo, ile wysiłku i czego wymaga ofiara. Wyszedł z dozorcy do reżysera, spróbował swoich sił na różnych polach, przetarł dłonie na kaluskach, mieszkał w baraku, ale zawsze szedł naprzód do celu, który w końcu dotarł. W jednym z licznych wywiadów Andrei Korkunov zauważył, że bardzo trudno jest robić interesy w Rosji od podstaw. Tutaj, aby wszystko wypracować, musisz być przynajmniej bohaterem. Co on zrobił? Z jakiego cegły buduje dobrobyt i jak żyje teraz, kiedy osiągnął już wszystko i osiągnął wszystko?

Informacje ogólne

Bardzo wielu Rosjan zna Andreja Korkunova. Fotografie, które często można zobaczyć w prasie iw internecie, pokazują takie dobre samopoczucie, zawsze uśmiechnięte, zawsze miłe. W rzeczywistości A. Korkunov – silny człowiek, o silnym charakterze, który wie, jak być trudnym i bezkompromisowy. Pod koniec lat 90. zdecydował się zaangażować w "słodki" biznes, prawie od podstaw, zbudował i otworzył małą fabrykę czekolady, a on uwielbiał jego imię. Stworzył pozornie stabilny i wysoce korzystny biznes Andrey Korkunov nagle go opuścił i zajęł się innym, zupełnie nieznanym – kupił bank "Anchor", stając się szefem zarządu.

Po poprawnym funkcjonowaniu systemu finansowego Korkunov zdecydował się na wprowadzenie nowych zasad pracy i utworzył strukturę zajmującą się indywidualnym przechowywaniem funduszy. Zadzwonił do niego "Mobius" (Mobilna Indywidualna Magazyn Mobilny). Ma jeszcze jeden ważny urząd: pełni funkcję wiceprzewodniczącego społeczeństwa "Opora Rossii", który łączy przedsiębiorców z małych i średnich firm. Korkunov mówi, że wykonuje tę pracę z wielką przyjemnością, ponieważ jest przekonany, że takie małe zakłady produkcyjne mogą stanowić dobrobyt państwa.

Dzieciństwo "boso"

Biografia Andreja Korkunova, podobnie jak każda inna osoba, zaczyna się od dzieciństwa. Jak tym razem Andrei nie może być nazwany wadliwym lub pozbawionym życia? 4 września 1962 r. Urodził się w małym miasteczku Aleksin, w regionie Tuła, w rodzinie zastępcy dyrektora fabryki Nikołaja Korkunowa. Jego matka Galina pracowała tutaj jako inżynier. Nie wiedział nic o braku, a już od dzieciństwa ten styl życia był najbardziej poprawny. Dlatego nawet w klasie 10 pisał uczciwie w swoim eseju o swojej przyszłości, że chce pracować jako reżyser. Z wyjątkiem wysokich aspiracji Andrei Korkunov dorastał jako zwykły lekkomyślny chłopiec, grał w piłkę nożną, hokej z przyjaciółmi, pojechał do sekcji Sambo, a zimą na Oka nad lodem. Przypomniał sobie, że wpadał do lodowatej wody, ale przyjaciele zawsze pomagali mu wydostać się, chociaż same też zmokły przed nicią, a następnie suszone przy ogniu. Wszystko to, co niewiele Andrei martwiło wtedy, że jego matka nie zauważyła jego mokrych majtek. Zawsze była ścisła w edukacji, skłaniała syna nawet przez cztery lata, przywieziona ze szkoły, instynktując mu ideę, że powinien być lepszy od innych.

Lata studenckie

Po ukończeniu studiów Andrei Korkunov wyjechał do Moskwy, aby studiować "nad reżyserem", na który wstąpił do Instytutu Inżynierii Energii Moskiewskiej. Jak sam mówi, nie miał zbyt dużej wiedzy na temat szczególnej wiedzy, nawet rzadko uczył lekcji, ale zawsze wyciągnął bilet, który znał na egzaminach, dlatego regularnie uczęszczał. Zapytany, dlaczego wybrał MEI ze wszystkich uczelni moskiewskich, Andrei odpowiedział, że w zasadzie to wszystko to samo, gdzie studiować, jeśli tylko skończyć w produkcji.

MEI wybrał, ponieważ jego sąsiad studiował w tym instytucie, który pomógł mu dokonać wyboru z opowieściami o gejowskim życiu studenckim . Pomimo jego obecnej pozycji, Andrei Korkunov wierzy, że był bardzo szczęśliwy z powodu narodzin, ponieważ znalazł wspaniałe życie w Związku Radzieckim, gdy wszyscy studenci byli na równych prawach, a ich głowy były pełne myśli o biznesie. Entuzjastycznie przypomina wycieczki na ziemniaki, letnie obozy z namiotami i pieśniami pod gitarą przy pożarze i żałuje, że współczesna młodzież to wszystko nie jest znane.

Pierwsze zarobki

W latach sowieckich średnie stypendium dla studentów wynosiło 40 rubli. Biorąc pod uwagę ceny, które istniały wtedy, były dość przyzwoite pieniądze. Dzieci i rodzina Andrej Korkunova nie były wtedy w tym momencie nerwowe, ale nawet chciał mieć więcej pieniędzy na siebie osobiście, za które samotnie załatwiał się jako dozorca na dwóch ŻEK. W jednym zbliżył się do szkoły, w drugiej – w pobliżu hostelu. Musiał wstać o 5 rano, ale dzięki jego młodości było to łatwe. W uniwersytecie Andrei dołączył do komisji, która zajmowała się pracą z zagranicznymi studentami. Zabrali dżinsy, papierosy przywożone, a następnie modne torebki z celofanem i sprzedawały te towary za granicę, czyli zaangażowane w fartsovkoy.

Dotykając historii miłosnej

Stało się to w instytucie w trzecim roku. W IER przyszła grupa uczniów z Taganrog. Wśród nich była trochę nieśmiały i bardzo ładna dziewczyna Lena – przyszła żona Andreja Korkunova. Młody mężczyzna, prawie Moskwa, zaprosił prowincjonalnego na wyjazd do VDNKh, trzy dni później przyznał się do niej w miłości, a jeszcze dwa zaoferowały małżeństwo. Potem Lena zakończyła praktykę i wróciła do Taganrog. Andrei miał kalendarz ścienny z dwoma małpami w schronisku. Wyrwał ją na pół, dał jedną małpkę Lenę, zostawił drugą dla siebie. Trzy lata młodzi ludzie korespondowali, a raz w tygodniu zadzwonili do domu, do którego udali się do biura telegraficznego (w tym czasie nie było telefonów komórkowych). Andrey w tym okresie miłości nadal zarabiał. Poszedł na stację i ładował węgiel, a podczas Moskiewskiej Olimpiady handlował Pepsi-Colą. W tej dziedzinie udało mu się zarobić ponad tysiąc rubli.

Andrei Korkunov, biografia: rodzina i pierwsze kroki w wieku dorosłym

Pod koniec studiów Andrzej i jego nowożeńcy otrzymali kierunek Podolsk do elektromechanicznej fabryki. Kochankowie mogli wreszcie żyć razem. Jako młodzi specjaliści otrzymali pokój w schronisku. Andrew, który został mianowany mistrzem w warsztacie, zaczął twierdzić, że jest liderem. Przypomniał sobie, że nie wszystko mu się dało, ponieważ w jego przekonaniu, młodzi i niedoświadczeni, było ponad 100 osób z doświadczeniem od 20-30 lat.

W 1987 roku został wezwany do służby wojskowej. Ojciec, dzięki starym związkom, przywiązał go do biura projektowego rzecznika wojskowego. Stał się przedstawicielem Ministerstwa Obrony, sprawdzał prace projektantów, pobierał próbki produktów wojskowych. Jako sprawę musiał przenieść się do Kolomna. Elena poszła z nim. W Kolomnie młodzi pobrali się. Dano im pokój w baraku, który stał w pobliżu lasu. Warunki życia w tym mieszkaniu były złożone, ale generalnie nowożeńcy spędzili wspaniały czas. Korkunowie zaprzyjaźnili się z sąsiadami, z którymi zorganizowano w lesie pikniki w ogniu i szaszłyk z szałasu, którego Elena i Andrei wciąż pamiętają. W Kolomnie mieli najstarszą córkę, Natalię.

Tworzenie pierwszego biznesu

Być może Korkunov pozostałby wojskiem, wzniósłby się na wysokie szczeble, ale w kraju rozpoczęła się epoka perestroiki, bezwzględnie niszcząc wszystkie plany. Ministerstwo Wojny zredukowało zlecenia, a wraz z nimi wynagrodzenia wszystkich pracowników. Zdjęcie Andrey Korkunov demonstruje nam energiczny silny człowiek. Taki nie mógł obniżyć swoich dłoni i pokornie poczekać na ulepszenia. Zrezygnował z biura projektowego pomimo utraty wszystkich świadczeń wojskowych, a wraz z kolegą zorganizował warsztat do produkcji dżinsów. Mieli 70 sklepów w szafach, a ponadto kierowcy, ładowacze, dostawcy i sprzedawcy. Było dobrze, ale z towarzyszami, relacje były wyczerpane.

Andriej i jego rodzina przeprowadzili się do Moskwy, gdzie zawsze jest więcej możliwości. Tutaj wraz z przyjaciółmi swojej żony zorganizowali firmę sprzedającą wszystko, co zostało kupione. Pewnego dnia zostali zastąpieni wagonem z cukierkami, a nie odbiornikami telewizyjnymi. Co zaskakujące, słodkie towary sprzedawane były przez kilka dni. Andrew zdecydował się zaangażować w sprzedaż słodyczy, a dwa lata później udało się dojść do budowy własnej fabryki.

Początek chwalebnych "słodkich" przypadków

W 1997 roku Andrei Korkunov podpisał kontrakt z włoską firmą Witter, która dokonała czekolady, aby zbudować podobną fabrykę w Odintsovo. Kupił kawałek ziemi, który był składowiskiem, a w ciągu 9 miesięcy wzniesił pierwsze warsztaty na tej stronie. Włosi nie wierzyli w sukces, więc złamali umowę. Andrew zostawił pomoc kilku, wśród których był technologiem dla słodyczy Mario, który później stał się jego przyjacielem. Trudno sobie wyobrazić, ale Andrei Korkunov, który nie miał doświadczenia w produkcji czekolady, stworzył własne słodycze.

Wieczorem, w przeddzień wprowadzenia pierwszej linii, kiedy wszystko było gotowe, zatrzymał się przy fabryce, próbował słodyczy, a oni mu się nie podobali. Razem z Mario, Andrei zaczął mieszać składniki w plastikowych kubkach, aż osiągnął doskonały wynik. Więc cukierki "Arriero" urodziły się, zajęły pierwsze miejsce we Francji. Rankiem uruchomiono linię, ale wszystkie poprzednie surowce musiały być wylane do kanalizacji i zastąpione nowym. Tu jest, Andrei Korkunov, który ze względu na interes nie boi się tracić czegoś, aby uzyskać więcej.

Działalność finansowa

Wielu ludzi interesuje się stanem Andrieja Korkunova. On sam nie reklamuje swoich dochodów, więc możemy powiedzieć tylko o jego stolicach. Tak więc, własna fabryka wyrobów cukierniczych, która istniała już od siedmiu lat, a wraz z nią marka "A. Korkunov "sprzedał firmę Wrigley za 300 milionów y. E. W tym samym czasie zachował 20% akcji i przewodniczący rady nadzorczej. Przychody Korkunov zainwestowały w akwizycję w Kazaniu "Tatecobank", stanął na czele zarządu i tam. Po krótkim czasie przeprowadził rebranding tej instytucji finansowej, która stała się niesłychaną rzeczą dla Kazana. Teraz nazywa się Anchor. Bank oszczędności ». Korkunov posiada 49,79% udziałów, a aktywa banku wynoszą 8,9 miliarda rubli rosyjskich, z czego ponad 5 miliardów wpłaca się do depozytów ludności.

Ponadto, ryzykowny biznesmen zaangażowany w produkcję krakersów "Vorontsovsky", chociaż uważa się, że jest tylko konsultantem w tej branży. W 2011 r. Wśród rosyjskich miliarderów Andrei Korkunov zajmował 275 miejsce. Teraz bank "Anchor" jest w wątpliwość. Jego dochody spadają (według ostatnich danych straty wyniosły około 100 milionów rubli), inwestorzy starają się wziąć swoje pieniądze, z powodu tego, co kierownictwo musiało narzucać ograniczenia w wycofywaniu funduszy.

Życie osobiste, ciekawe fakty

Dla tego ryzykownego biznesmena główne osiągnięcie nie jest szeregiem i stanowiskami, ale jego czterema córkami. Najstarszy z nich ukończył MGIMO, ale poszedł dalej, bo chciała zostać reżyserem. Najstarsza córka jest Natalya Korkunova. Żona Andrei Korkunov jest gospodynią domową, nie interesuje się biznesem czy polityką, zajmuje się rysowaniem i psychologią. Gospodyni pomaga jej, ale Elena idzie na zakupy i na rynek.

W wolnym czasie Andrei lubi łowić ryby. Jego osobisty rekord to ryba o masie 120 kg. Ale nie rozpoznaje polowania, słusznie uważa, że strzelanie do bezbronnych zwierząt jest złe. Co więcej, lubi motocykle, lubi przejażdżkę, aby wiatr usłyszał gwizdki, ale cechy rowerzystów w postaci skórzanych kurtek z masą łańcuchów i guzików są mu obce. I Andrei Korkunov lubi samochody. Kiedyś jego ojciec miał czarną "Wołgę", teraz ma niebieskie "Mercedes" i "Jeep". Jak mówi Andrew, rzadko korzysta z usług osobistego szofera, głównie na kole.

Ze względu na wysokie obciążenie, Andrei Korkunov poświęcił bardzo mało czasu swoim krewnym. Rodzina (zdjęcie najstarszej córki z wnukiem jest przedstawiona w naszym artykule) jest dla niego cichym przytulnym portem, w którym może się zatrzymać, zrelaksować się. Andrei mówi, że kocha, kiedy jego żona karmi go łyżką, jak mały. Elena dzieli tajemnicę ulubionego potrawy męża. Niespodziewanie nie są to zagraniczne marzipany, ale zwykłe ziemniaki pieczone tłuszczem w piecu. Sam Korkunov uważa się za smakosza. Przypomina, że jako dziecko nigdy nie jadł wczorajszych potraw, chciał, aby wszystko było świeże. Aby zrezygnować z tych zasad, miał tylko w latach studenckich, kiedy mieszkał w internacie.

Jako prawdziwie rosyjski chłop, Andrew może pić wódkę, czasami przemawia silnym słowem w rozmowie. Nie uważa tego za wielką wice. Korkunov jest dumny z faktu, że nigdy nie popełniał oszustwa i oszustwa w swoim życiu, zawsze czynił to wszystko według sumienia.