System metra w Londynie: historia rozwoju i obecnego stanu

Schemat londyńskiego metra składa się z 270 stacji, 11 linii, których łączna długość wynosi 402 km. Codziennie ten rodzaj transportu wykorzystywany jest przez ponad trzy miliony mieszkańców i gości brytyjskiej stolicy. Logo londyńskiego metra to jedno z głównych symboli kultury popularnej: na całym świecie, wyprodukowane i sprzedawane elementy odzieżowe i akcesoria z logo firmy i schematem metra.

Historia i aktualny status

Dzień otwarcia metra w Londynie upadł 10 stycznia 1863 roku. Pierwsza linia nazywana była "Koleją Metra", połączyła dwie największe stacje. W 1890 r. Londyńskie podziemie po raz pierwszy zaczęło eksploatować pociągi o trakcji elektrycznej. Do 1933 r. Budowa i rozwój linii dostarczanych przez prywatne firmy. Utworzenie Departamentu Transportu Pasażerskiego połączyło je w jeden system państwowy.

W czasie II wojny światowej metro stało się niezbędnym schronieniem przed bombardowaniem dla spokojnej ludności miasta. 18 listopada 1987 roku mieszkańcy Londynu pamiętali nagły ogień. Tego dnia elementy miały życie trzydziestu osób. W lipcu 2005 r. Kilka stacji stało się celem ataków terrorystycznych. W wyniku czterech skoordynowanych eksplozji, w trzech pociągach zginęło 56 obywateli i czterech samobójców.

Do tej pory system metra w Londynie zajmuje czwarte miejsce wśród najdłuższych na świecie, za Seulu, Pekinu i Szanghaju. Mieszkańcy stolicy nazywają ten rodzaj transportu rurką (angielską "rurę") dzięki postaci w postaci tuneli.

Linie i stacje metra w Londynie

Jak już wspomniano, metropolita brytyjskiej stolicy składa się z 11 linii, z których cztery są płytkie, reszta – głęboka. Rozważmy każdy osobno:

• "Okręg" (na rysunku jest zaznaczony na zielono i zawiera 60 stacji);
• "Metropolitan" (fioletowy, 34 stacje);
• "Ring" (żółty, 36 stacji);
• "Północ" (czarny, 50 stacji);
• "Waterloo i miasto" (turkusowy, 2 stacje);
• "Central" (czerwony, 49 stacji);
• "Bakerloo" (brązowy, 25 stacji);
• "Piccadilly" (ciemnoniebieski, 53 stacje);
• "Victoria" (niebieska, 16 stacji);
• "Jubileusz" (srebrny, 27 stacji);
• "Hammersmith and City" (różowy, 29 stacji).

W 2007 r. Linia wschodnia została zamknięta w celu odbudowy. Cztery lata po jego odkryciu stało się częścią transportu naziemnego. Schemat londyńskiego metra zawiera również takie sekcje, jak "Londyn Overground" i "Docklands Light Underground".

Ciekawe fakty

• Najdłuższa podróż bez przerwy to droga ze stacji "West Raiselip" do "Epping" – 54,9 km i trwa godzinę i 28 minut.
• Na terenie "Stratford" jest najkrótsza schodami ruchomymi (4 metry), a najdłuższa jest stacja "Angel" (60 metrów).
• Bardzo głęboka stacja nazywa się "Hampstead", która znajduje się na głębokości 59 metrów od poziomu ulicy.
• W najchłodniejszych (5.2 metrach) znajduje się stacja "Redbridge".
• "Waterloo" jest najbardziej ruchliwą stacją metra w Londynie. W tym roku ruch pasażerski wynosi 82 miliony osób.
• Linia "District" ma największą liczbę stacji (60), a najmniejsza – "Waterloo i City" (2).

Projekt

Początkowo system londyńskiego metra został połączony z mapą miasta, która w miarę wzrostu tego typu transportu utrudniała wizualne postrzeganie przez pasażerów. Później, w 1933 r. Harry Beck opracował projekt broszury informacyjnej, w której umieścił linie na schemacie, a nie na tle geograficznym, a każdy był oznaczony indywidualnym kolorem.

Unikalna, groteskowa czcionka, która czyta słowo Underground na niebieskim tle, została opracowana przez Edwarda Johnstona w 1916 roku. Logo z powyższym napisem w pierwszych latach jej istnienia znano pod takimi nazwami, jak "cel" i "oko byków". Jest to czerwony okrąg, przez środek, który przechodzi pasek niebieskiego. Autor projektu tego znaku jest wciąż nieznany. Po wszystkich formach transportu znalazł się pod kierownictwem firmy Transport for London, ten symbol był używany na przystankach taksówek, autobusów, tramwajów, stacji metra Dockland, itp.

Dzisiaj przejście do metra w Londynie można bezpiecznie porównać do podróży do Muzeum Sztuki Współczesnej. Miejsca reklamowe są obecnie aktywnie napełniane poezją i rysunkami artystycznymi, które tworzą wesoły nastrój dla pasażerów. Ta okoliczność z pewnością cieszy turystów i turystów miasta, pomimo faktu, że koszt dorosłej podróży w zależności od strefy jest średnio 3 funty. Bilet dla dzieci będzie kosztował połowę.