Wniebowstąpienie Najświętszej Maryi Panny – świątynia w Goncharowie: historia stworzenia

Naprawdę bogaty w święte starożytne klasztory i świątynie jest złotą kopułą stolicy Moskwy. Jednym z takich historycznych zabytków, które go zdobią, jest świątynia Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny w Gonchar. Adres wskazuje na tę historyczną dzielnicę Taganka dokładnie na ulicę Goncharnaya, 29. Tego prawosławnego kościoła w diecezji moskiewskiej Pokrovsky Deanery odnosi się do kaplicy bułgarskiego Kościoła Prawosławnego. Tron kościoła został stworzony i poświęcony na cześć wielkiej uczty w Dormition of the Theotokos, a kaplica zapamiętała św. Tikhon z Amafunt.

Świątynia Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny w Goncharowie: zdjęcia, historia dzielnicy

Wielki Tagansky jest jednym z najstarszych dzielnic moskiewskich, które zaczęły być zamieszkiwane w XV i XVI wieku, a wszystko dzięki rzemieślnikom, którzy byli wywiezieni z miasta ze względu na łatwopalne jednostki (większość z nich to garncarze i kowale). Po raz pierwszy w XVII wieku we wsi garncarze wybudowano drewnianą świątynię Uspenską, która znajduje się za rzeką Yauza.

Tak zwany Zayauzie od wschodu został wzmocniony przez Ziemię Shaft. Pierwsze i jedyne bramy znajdowały się na placu Taganskaya, więc to miejsce stało się jednym z najbardziej zatłoczonych w Moskwie. Bardzo wygodne i kompaktowe tu są pałacowe osady, z których każda zbudowała własną świątynię. Z tego samego powodu, w pobliżu kościoła pod wezwaniem św. Mikołaja, mieści się również klasztor św. Mikołaja z 1632 r.

Czas budowy świątyni

Miejscowi garncarze w 1654 roku postanowili odbudować sanktuarium Wniebowstąpienia NMP. Świątynia w Goncharowie była kamieniem, ale jak dotąd pojedynczym ołtarzem. Wtedy w 1702 roku został przebudowany, a następnie była refektarz z kaplicą Tikhon – biskupa Amafutinskiego. Budowa świątyni nie powstrzymała się, aw okresie od 1764 do 1774 roku. W tej chwili do zespołu architektonicznego dodano trzypiętrową wieżę dzwonową, wykonaną w stylu barokowym po Piotrze Baroku. Świątynia okazała się być mała, ale bardzo piękna i przytulna. Znaczące było również to, że jego dekoracje były obsługiwane przez Polubeta Stepana – rzadkiego mistrza kafli. W tym czasie mieszkał w samym Goncharnaya Sloboda niedaleko świątyni. W tym samym miejscu znajdował się warsztat, w jego wnętrzu produkowano panele i frieze.

Kościół Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny w Goncharov w Moskwie zachował teraz wszystkie te wyjątkowe piękno. Szczególnym zainteresowaniem jest głowa kaplicy na cześć św. Tikhonna Amafunckiego. Tutaj znajduje się jedna z ulubionych historii Polubesa – panel przedstawiający czterech ewangelistów.

Główne świątynie świątyni

Co jeszcze można powiedzieć o klasztorze Wniebowstąpienia Najświętszej Dziewicy? Świątynia w Goncharowie ma najważniejsze sanktuarium – cudowną ikonę Matki Bożej, która nazywana jest Gromadzeniem Trzech Osób. To imię, które otrzymała na cześć wspomnienia zdumiewającego wydarzenia – uzdrowienia Matki Bożej św. Jana Damascena, który odciął mu rękę. W Rosji ikona ta jest szanowana przez bardzo długi czas, a istnieje wiele list oryginalnego obrazu, ale niektóre z nich są cudowne.

W 1661 roku, z klasztoru Hilendar Athos, święty dar rosyjskiego patriarchy Nikona został wysłany do jednej z tych list, która została pokazana w klasztorze z Nowego Jerozolimy w 1963 roku na Istrii w rejonie Moskwy.

W 1716 roku, wraz z tą ikoną Matki Bożej Trzech Ręki, usunięto listę, która od samego momentu jej pojawienia została umieszczona w kościele pod wezwaniem. Do tej pory jest zdania, że dzięki wstawiennictwu wielkiego sanktuarium, że Kościół Wniebowstąpienia nigdy nie był zamknięty, nawet w czasach krytycznych w historii Rosji. Do tej pory zachował wszystkie dzwony.

Dzisiaj, aby ludzie mieli swobodny dostęp do ikony, na zewnętrznej ścianie po zachodniej stronie świątyni znajduje się kolejna lista sanktuarium w kantonie pokrytym kafelkami.

Trochę historii o kościele Wniebowstąpienia NMP. Świątynia w Goncharowie: ciekawe fakty

Być może, żołnierze Napoleona w 1812 r. Poszli jednak wzdłuż świątyni Wniebowstąpienia i przeprowadzili wszystko, co można było zrobić z niej, a dziedzińce parafii zostały spalone. Dopiero w 1836 r. Został częściowo odrestaurowany i przebudowany, pojawiły się nowe konstrukcje, głowy i krzyże, portal południowy przylegał do dzwonnicy. Do dziś zachowane ogrodzenie, pochodzące z początku XIX wieku. Jednak w 1898 r. Architekt w kościele, L. Wasiliew, był zaangażowany w odbudowę kościoła. Unikatowy ikonostas, urządzony w stylu XVII wieku, składa się z bardzo starożytnych ikon XVII-XVIII w. W radzieckim reżymie, w jakiś zaskakujący sposób, kościół przeżył.

W 1948 r., W ramach kontraktu prawosławnego Kościołów Rosyjskich i Bułgarskich, jako żywej więzi między dwoma macierzystymi kościołami, w kościele powstał Związek bułgarskiego HRC.

Oto opowieść o siedzibie Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny – świątyni w Gonchar. Możesz dodać, że w roku 2015 rektor kościoła, Archimandrite Feoktist, powiedział, że moskiewscy parafianie z Bułgarii pozostawili niewiele, większość z nich przeważnie mieszka w dzielnicy ulicy. Red Mac, gdzie został zbudowany nowy kościół na cześć św. Cyprian. Dlatego większość odwiedzających tę świątynię to Rosjanie.