Struktura i działanie systemu czujników receptora. Główne funkcje receptorów komórkowych

Ludzki układ nerwowy wykonuje skomplikowane procesy analityczne i syntetyczne, które zapewniają szybki adaptacji narządów i układów do zmian w środowisku zewnętrznym i wewnętrznym. Percepcja bodźce z otoczenia jest ze struktury, w tym procesów neuronów aferentnych, zawierające glejowych komórek oligodendrogleju lub lemmotsity. Zwrócą się do zewnętrznych lub wewnętrznych bodźców w zjawiskach bioelektrycznej, zwanego wzbudzenia lub nerwów impulsu. Takie struktury nazywane są receptorami. W tym artykule przyjrzymy się struktury i funkcji receptorów różnych ludzkich systemów sensorycznych.

Rodzaje zakończeń nerwowych

Anatomii, istnieje kilka systemów klasyfikacji. Najczęstszymi receptorów podzielono na proste (składają się z wypustek neuronów) i kompleksu (grupy neurocytes pomocniczych i komórek glejowych w kompozycji wysoce wyspecjalizowanych narządów sensoryczne). Na podstawie struktury procesów sensorycznych. są one podzielone na pierwotne i wtórne końcowego dośrodkowej neurocyte. Należą do nich różne receptory w skórze: nocyceptorach, mechanoreceptorów, baroreceptorów, termoreceptorów i procesów neuronów unerwiających narządy wewnętrzne. Wtórne pochodne nabłonkowe tworzą potencjał działania w odpowiedzi na bodziec (receptory smakowe, słuchu, równowagi). Pręcików i czopków fotoczułej warstwy siatkówki oka – – w położeniu pośrednim pomiędzy vtorichnochuvstvitelnymi o pierwotnej i zakończeń nerwowych.

Kolejny system klasyfikacji oparty jest na tej różnicy, jako rodzaj bodźca. Jeśli podrażnienie nie pochodzi ze środowiska, to jest postrzegane exteroreceptors (takie jak dźwięki, zapachy). Stymulację wewnętrznych czynników środowiskowych analizowano interoreceptors: trzewnej proprioceptors, przedsionkowe komórek włosów. Zatem, systemy czujników funkcja receptora ze względu na ich strukturę i lokalizację miejsca w narządach zmysłów.

Koncepcja analizatorów

W celu odróżnienia i rozróżnienia między warunkami środowiska zewnętrznego i dostosowania się do niej, u ludzi, istnieją specjalne anatomiczne i fizjologiczne struktury zwane analizator lub systemy czujników. Rosyjski naukowiec I. P. Pawłow zaproponował następujący schemat ich budynków. Pierwszy dział nazwano obwodowych (receptor). Drugie – druty, a trzeci – centralny lub kory.

Na przykład, system wizualizacji czujnik zawiera komórki czuciowe siatkówki – pręcików i czopków, dwa nerwu i korze się w jego tylnej części.

Niektóre analizatory, takie jak wspomniany już słuchowych wizualnej i obejmują poziom doretseptorny – niektórych struktur anatomicznych, poprawa postrzegania odpowiednich bodźców. W tym słuchowego zewnętrznego ucha środkowego i do układu wzrokowego – część światła załamujących oka, w tym w twardówce wodnistej przedniej komory ciała szklistego, soczewki. Skupimy się na obwodowej części analizatora i odpowiedzieć na pytania dotyczące tego, co funkcja receptorów należących do niego.

Ponieważ komórki postrzegają bodźce

Te membrany (lub w cytozolu) wykonane są specjalne cząsteczki białek, jak i złożonych systemów – glikoprotein. Pod wpływem czynników środowiskowych, substancje te zmiany ich konfiguracji przestrzennej jako sygnał do komórki i zmusza go, aby odpowiednio reagować.

Niektóre chemiczne zwane ligandy, mogą wpływać na procesy sensoryczne komórki, powodując, że prąd o transbłonową jonowych. Białka błony komórkowej posiadający właściwości przyjmowania wraz z cząsteczek receptorów węglowodanów .. (Ie) działania jako annten – dostrzec i różnicowania ligandów.

kanały jonotropowe

Inny rodzaj receptorów komórkowych – kanałów jonotropowych znajdujące się w błonie, możliwości otwierania i zablokowany pod wpływem sygnału Przykład chemicznego vesschestv H receptorów acetylocholiny receptora wazopresyny i insulina.

Od wewnątrzkomórkowych struktur chłonnych należą czynniki transkrypcyjne, które wiążą się z ligandem, a następnie wnikają do jądra. jego związki utworzone z DNA, które wzmacniają lub hamują transkrypcję jednego lub większej liczby genów. Tak więc, główną funkcją receptorów komórkowych – postrzegania sygnałów środowiskowych i regulacji sztucznych reakcji wymiany.

Pręciki i czopki Struktura i funkcja

Receptory siatkówki reagowania na bodźce wizualnej – fotonów, co powoduje zakończeń nerwowych w trakcie pobudzenia. Zawierają one specjalne pigmenty: iodopsin (stożki) i rodopsyny (pręty). Patyczki irytowało zmierzchowy światło i nie są w stanie rozróżniać kolory. Stożki są odpowiedzialne za widzenie kolorów i są podzielone na trzy kategorie, z których każda zawiera oddzielny photopigment. Zatem funkcja receptora oczy zależy jaki rodzaj światłoczułych białek, zawiera. Coli powoduje wrażenie wizualne przy słabym świetle i odpowiedzialne są czopki ostrość wzroku i percepcji kolorów.

Skóra – narząd zmysłu

Zakończeń nerwowych w neuronach zawartych w skórze, różnią się w swej strukturze i odpowiedzi na różne bodźce otoczenia: temperatura, ciśnienie, kształt powierzchni. Funkcje receptory skóry – odbierania i przekształcania impulsów na impulsy elektryczne (proces jazdy). Do receptorów ciśnienia zawierają ciałka Meissner, który znajduje się w środkowej warstwie skóry – skóry właściwej, zdolnych do rozróżnienia subtelne bodźce (o niskim progu czułości).

Przez baroreceptorów są ciałka Paciniego. Znajdują się one w tłuszczu podskórnego. receptor funkcja – nocyceptora ból – ochrona przed chorobotwórczymi bodźce. Ponadto, takie zakończenia nerwowe skóry umieszczone są we wszystkich narządach wewnętrznych i mają postać pędów doprowadzających rozgałęzienia. Termoreceptorów może być zarówno w narządach wewnętrznych i skóry – naczynia krwionośne ośrodkowego układu nerwowego. Są one klasyfikowane jako ciepło i zimno.

Aktywność tych zakończeń czuciowych może być większa, zależnie od kierunku i prędkości, z jaką zmiany temperatury powierzchni skóry. W związku z tym funkcje receptorów skóry są różne i zależą od ich struktury.

Mechanizm percepcji bodźców słuchowych

Exteroreceptors – komórek słuchowych, które mają wysoką czułość do odpowiednich bodźców – fale dźwiękowe. Nazywane są monomodalny i są vtorichnochuvstvitelnymi. Się w organie Corti ucha wewnętrznego, wchodząc w ślimaku.

Na urządzeniu narząd Cortiego jest podobny do harfy. Receptory słuchowe osadzone w przychłonki i mają na końcach mikrokosmków grupy. drgania płynu powoduje podrażnienie komórek włosów, przechodząc do bioelektrycznych zjawisk – impulsów nerwowych, tj zapoznaniu funkcji receptora – .. jest odbiór sygnałów o postaci fal dźwiękowych i przetwarzania ich w trakcie pobudzenia.

receptory smakowe Kontakt

Każdy z nas ma preferencje dla żywności i napojów. jedzenie skala smakowy postrzegamy za pomocą narządu smaku – językiem. Zawiera on cztery rodzaje zakończeń nerwowych, miejscowe następująco: końcówki języka – smakowe brodawki odróżniają słodki, u nasady – gorzki, kwaśny i słonych oraz odróżniają receptory ścianki boczne. Bodźce do wszystkich typów receptorów zakończeń cząsteczce chemikalia mikrokosmków postrzegane smakowe antena.

Smak funkcji receptora – dekodowania bodziec chemiczny i przetwarzania go na impuls elektryczny pochodzące neurotransmisji w korze smak. Należy zauważyć, że sutki są sparowane z zakończeń nerwowych analizatora węchowego, zlokalizowanych w błonie śluzowej nosa. Łączny efekt tych dwóch systemów czujnikowych wzmacnia odczucie w ustach i wzbogaca człowieka.

zagadka węchu

Jak również smak, układ węchowy odpowiada ich zakończeń nerwowych, cząsteczki o różnych chemikaliów. Samo urządzenie, w którym związki zapachowe podrażnia opuszki węchowej, chociaż nie w pełni zrozumiałe. Naukowcy teoretyzować, że cząsteczki sygnalizujące interakcję z różnymi zapachami neuronów czuciowych błony śluzowej nosa. Inni badacze połączona stymulacja receptorów węchowych cząsteczki sygnałowe mają typowe grupy funkcyjne (na przykład, aldehyd lub fenol) substancjami czuciowych neuronów.

Funkcja receptorów węchowych są odczuwania podrażnienia, a jego różnicowania przesuwnie w procesie wzbudzenia. Suma żarówki węchowe w błonie śluzowej jamy nosowej osiągnie 60 milionów, z których każdy jest zaopatrzony w dużą liczbę rzęsek, aby zwiększyć całkowitą powierzchnię kontaktu pomiędzy polem receptorów cząsteczek o chemiczne – zapachów.

Zakończeń nerwowych narządów przedsionkowych

W uchu wewnętrznym jest organem odpowiedzialnym za koordynację i spójność aktów samochodowych, ciało, aby utrzymać stan równowagi, a także uczestnicząc w odruchu orientacji. Ma widoki na półkolistych zwanych labirynt i anatomicznie połączonych z narządu Cortiego. Trzy kanały kości zakończeń nerwowych zanurzone w endolimfy. Gdy pochylenie głowy i tułowia, to zmienia się, co powoduje podrażnienie zakończeń nerwowych w tych końcach.

Receptory przedsionkowe sami – komórki włosów – kontaktuje się z membraną. Składa się ona z drobnych kryształów węglanu wapnia – Otolith. Wraz z endolimfy one również zaczynają się poruszać, to jest drażniące dla procesów nerwowych. Główne funkcje kanałów półkolistych receptora zależy od jego lokalizacji: w workach reaguje on na grawitację i kontrolować równowagę głowy i ciała w spoczynku. Sensoryczne zamknięcie znajduje się w ampułkach równowagi narządów ruchu kontroli zmian części ciała (dynamiczny ciężkości).

Rola receptora w tworzeniu obwodów neuronowych

Nie doktrynę refleks od badań Kartezjusza a do podstawowych odkryć I.P. Pavlova I.M. Sechenova, opiera się na koncepcji aktywności neuronalnej, co odpowiedniej odpowiedzi organizmu na narażenia na czynniki zewnętrzne i wewnętrzne środowiska, przeprowadza się z udziałem ośrodkowego układu nerwowego System – mózg i rdzeń kręgowy. Bez względu na odpowiedź, tak proste, jak w odruchowym, czy Rocket takich jak mowa, pamięć i myślenie, że jest to pierwszy odbiór link – percepcja i dyskryminacji bodźców według ich siły, amplitudy, intensywności.

Takie zróżnicowanie prowadzi się systemy sensoryczną I.P. Pavlov zwane „macki mózgu.” Każdy analizator Receptor działa jak antena, które odbierają bodźce próbkowania środowiska: lekkie lub fale dźwiękowe, cząsteczek chemicznych, czynnikami fizycznymi. Fizjologicznie normalne działanie bez wyjątku zmysłów zależy od pracy pierwszego podziału, zwane peryferyjne lub receptorów. Od niego pochodzą bez wyjątku, łuk odruchowy (refleks).

mediatory

Tę substancję biologicznie aktywny wykonaniu transferu wzbudzenia z jednego neuronu na kolejnych szczególnych strukturach – synapsy. Są wydzielane przez aksonów pierwszego neurocyte i działa jako bodziec powoduje impulsów nerwowych koniec receptora następnej komórki nerwowej. W związku z tym, struktura i działanie neuroprzekaźników i receptory są ze sobą ściśle powiązane. Ponadto, niektóre neurocytes są zdolne do uwalniania dwóch albo więcej nadajników, na przykład, kwas glutaminowy i kwas asparaginowy, adrenalina i GABA.