Struktura układu nerwowego – lekcja anatomii człowieka

Ogólny z góry struktury układu nerwowego jest opisana przez jej dwóch elementów: centralnego i obwodowego. Mózgu i rdzenia kręgowego, jest centralny układ nerwowy i czaszkowych, nerwów autonomicznych i rdzenia są podstawą peryferyjnych.

Człowiek, podobnie jak wszystkich innych organizmów żywych, zdolnych do reagowania na zmiany chemiczne i fizyczne w środowisku.

Istnieją czynniki środowiskowe (dotyk, dźwięk, światło i zapach), który za pomocą specjalnych komórek czuciowych są przekształcane w impulsy nerwowe. Te z kolei przedstawiono szereg zmian elektrycznych i chemicznych bezpośrednio do włókien nerwowych. Uzyskane impulsy są przesyłane z włókien doprowadzających w mózgu i rdzeniu kręgowym, w których produkowane odpowiednie polecenia do transmisji odprowadzające (silnik) włókien do mięśni odpowiedzialnych za funkcję wykonawczą.

Struktura i działanie systemu nerwowego celu integracji z zewnętrznym zdolność wpływ organizmu dostosowania się do nich.

Struktura układu nerwowego, nie może być uznawany za całkowicie bez cech charakterystycznych jej jednostkę strukturalną – neuron jest komórką nerwowych, które składa się z korpusu pierścienia, komórkach dendrytycznych (rozgałęziony procesy) i aksonu (długie ramię jednej z nich). Zasada działania neuronu – dendrytach impulsów nerwowych przechodzi do korpusu ogniwa, a następnie przez akson jest wysyłany do efektorów lub innych komórek.

Między sobą za pomocą procesów neuronów są połączone synapsy, którego rola polega na filtrowaniu impulsów nerwowych. Jest w stanie przekazać impulsy jednej i drugiej zwłoki.

Neurony mogą należeć do różnych grup, które determinują ich specyficzną funkcję. W ten sposób, jedna z grup Z funkcji neuronów analityczne i są odpowiedzialne za rozdrabniania impulsu nerwowego. Druga grupa jest odpowiedzialna za syntezę i identyfikacji impulsów pochodzących z innych znaczeniach. Jest jeszcze trzecia grupa, która utrzymuje działanie z poprzednich wpływów i porównuje skutki wynikające z istniejących śladów.

kompleks centrum nerwów zarządzania siecią dystrybucji w całym organizmie człowieka jest rdzeń kręgowy, który ma postać długich białych „lina”, grubość palca, o długości 45 cm i o wadze około 30 gramów i znajduje się w rdzeniu kanału. Składa się z dwóch składników – szarej (klaster komórek nerwowych) i białej (włókien nerwowych).

Lewy i prawy z rdzenia kręgowego w branży „postaci gałązek z pnia drzewa” nerwów rdzeniowych. Są one wysyłane do różnych części ludzkiego ciała, i dostarczyć związek z ośrodkowym układem nerwowym. Kontrola pewnej „część” korpusu odbywa się w takim szczególnym wzrokowego.

Nerwu rdzeniowego składa się z regulacją lub czujnik, a przed lub silnika krążku. Pierwszy rodzaj włókien pochodzi z receptorów skóry, ścięgien, mięśni, stawów, narządów wewnętrznych i zmysłów. Jest w receptory nerwowe pojawiają się sygnały, które zawierają informacje o zdarzeniach zachodzących w ciele i na zewnątrz. Sygnały danych tylne włókna są przesyłane do rdzenia kręgowego, a następnie – w mózgu, gdzie są sortowane, przetwarzane, oceniane i włókna przednie są wysyłane w odpowiedzi na inne sygnały do mięśni, narządów wewnętrznych i naczyń krwionośnych.

Struktura może zawierać układ nerwowy i na autonomiczny układ nerwowy, który jest odpowiedzialny za metabolizm i narządów wewnętrznych. Charakterystyczną cechą tego systemu jest niezależne funkcjonowanie i sposób hierarchia ośrodkowego układu nerwowego.

Zgodnie z jego wpływem na narządy wewnętrzne autonomicznego układu nerwowego składa się z przywspółczulnego i współczulnego układu. Ich relacje są dość skomplikowane, ponieważ często mają odwrotny wpływ na jednym i tym samym ciele, a przez który osiągnął pewną równowagę w organizmie.

Struktura układu nerwowego, w tym w korze mózgowej, która ma grubość około 3 mm i powierzchnię około ćwierć m? Ta część korpusu posiada sześć warstw, które są ze sobą ściśle związane komórki ze sobą. Łączna liczba tych komórek jest około 15 mld zł. Elementów.

Struktura układu nerwowego będzie ona uznana nie całkowicie bez takich zjawisk jak odruch, który jest odpowiedzią organizmu na wpływ wewnętrznych i zewnętrznych poprzez centralny układ nerwowy. Podzielony na odruchach warunkowych (zdolność organizmu do przystosowania się do zmieniających się warunków środowiskowych) i bezwarunkowe (wrodzonej reakcji na bodźce zewnętrzne). Odruchy bezwarunkowe nie wymagają pewnych warunków produkcji, a warunkowa – powstają w wyniku różnych zjawisk, które są niezbędne dla człowieka.