Rośliny chwastów

Chwasty są roślinami, których wzrost poważnie utrudnia uprawy roślin. Chwasty łatwo rozmnażają się. Rośliny te należą do zaraźliwych ziół, znajdują się na wszystkich kontynentach, ale ich nie ma.

Nie wszystkie chwasty były pierwotnie takie. Tak więc, na przykład, jeśli słonecznik, który nie należy do roślin chwastów, posypuje się jego nasionami, a niektóre z nich będą wyrastać na wiosnę i będą zanieczyszczać uprawy roślin uprawnych. Najczęściej jest to siew roślin zimowych, które zasiewają w tym miejscu po słoneczniku.

Rośliny chwastów, których liczba przekroczyła już kilkadziesiąt tysięcy, powodują poważne szkody w sektorze rolnym, a ta szkoda jest zróżnicowana. Wchłoną wodę z gleby w ogromnych ilościach, ich korzenie zatruwają glebę substancjami szkodliwymi. Spożywanie dużej ilości wody, różnią się one szybkim wzrostem, odpowiednio, pozbawia światło roślin kulturowych, przy jednoczesnym obniżeniu plonu. Czasem rośliny nawet umierają.

Ze względu na poważne straty w zbiorze prowadzi do występowania kręconych chwastów, takich jak wiązanie z pola lub Highland Highlander. Pod ich ciężarem znajdują się rolnicze zbiory, co oznacza, że ich zbiorów będzie trudno – a część upraw pozostanie na polach.

Od chwastów (kasza gryczana, siewka itp.) Oraz maszyny zbierające, ich części są zapchane trawą, co prowadzi do spadku wydajności. Jednocześnie chwasty mogą zmniejszyć jakość zebranego materiału. Wynika to ze wzrostu wilgotności ziarna i zboża, gdy soczyste części chwastów spadają do zbioru.

Nie można nic wspomnieć o jeszcze jednym nieszczęściu. Czasami ziarna trujących chwastów dostaje się do ziarna, a następnie prowadzi do zatrucia domowych zwierząt, a czasami osoby. Chwasty mogą zmniejszyć wydajność i wartość odżywczą, a czasami całkowicie zastąpić odmianę pastewnych traw z gruntów rolnych. Również chwasty prowadzące do osadzania kanałów do nawadniania zmniejszają ich przepustowość. W gorącym sezonie stają się źródłem pożarów. Szczególnie niebezpieczne jest obfitość chwastów w tak zwanym pasie wydzielania rurociągów ropopochodnych lub gazociągów.

Klasyfikacja roślin chwastów odbywa się na podstawie kilku kryteriów: miejsca wzrostu, cech rozmnażania, dystrybucji i odnowy.

Ze względu na cechy reprodukcyjne istnieją trzy grupy biologiczne: wieloletnie i 2 grupy nieletnich (nasiona i wegetatywne). Grupa młodych nasion obejmuje rośliny, które rozmnażają się, rozmnażają i odnawiają się za pomocą materiału siewnego, płodu lub rudy. Są one roczne i dwuletnie.

Chwasty roczne podzielone są na podgrupy. W podgrupie wczesnych upraw wiosny, które są głównymi szkodnikami wczesnych upraw wiosnych, quinoa, owsa, konopi. Podgrupa późnej wiosny, obsypująca proso i aktywnie wpływająca na rozwój późniejszych roślin uprawnych wiosennych obejmuje chwasty, zwane szczecinami, szczepami itp. Podgrupa roślin chwastów zimowych doskonale toleruje zimę, a po roku owocuje owocami. Ta grupa roślin powoduje poważne szkody w uprawach zimowych. Torba pasterza, jajek polowy , może być klasyfikowana jako grupa zimująca.

Dwuletnie chwasty żyją przez dwa lata: w pierwszym roku życia pojawiają się narządy wegetatywne z nasienia, a roślina fruwająca i umiera w drugim roku życia.

Odrębna grupa składa się z chwastów-pasożytów, obejmują one dodder, broomrape, późny ząb lub duży błąd. Dodder zasysany na macierzyste lucerny, koniczyny lub innych roślin, broomrape jest zasilany z korzeni pomidorów, lucerny lub tytoniu, a ostatnie dwa chwasty należą do pół-pasożytów.