Tradycyjne metody kształcenia w pedagogice. Klasyfikacja i charakterystyka

Edukacja w nauczaniu jednego z podstawowych pojęć i podstawowy przedmiot badań. W szerokim znaczeniu, obejmuje szkolenie młodego pokolenia do współczesnego życia. W wąskim znaczeniu edukacji – proces, w którym młode pokolenie powinno nauczyć się materiału, które zostały nagromadzone przez firmę od wielu lat swojego istnienia:

• teoretycznego;
• pewne umiejętności pracy;
• Doświadczenie i normy zachowania w społeczeństwie.

Metody nauczania edukacji w szkole i rodzinie powinna dążyć do zapewnienia, że dzieci i młodzież były w stanie opracować konkretne, ich system wierzeń i poglądów na temat życia. Ponadto znaczna uwagę należy zwrócić się do powstawania cech wymaganych w celu spełnienia nowych, pilnych zadań. Przy odpowiednim wykształceniem, młodsze pokolenie powinno się zawiesić system, który pomoże w dostosowaniu się do zmieniających się warunków pracy i życia, i być kreatywnym.

Obecnie pedagogika w stanie gromadzić fundusz inwestycyjny, który odsłania prawa i charakter metod szkoleniowych. Jest to tradycyjna klasyfikacja, która pomoże zrozumieć znaczenie i podstawowe cechy wrodzone w każdej grupie.

Na tej podstawie można wyróżnić metody kształcenia w zakresie pedagogiki. Rozważmy je bardziej szczegółowo:

– metody, które tworzą świadomości u osobnika. Należą do nich metody przykład, debaty, wykłady, historii. Przyczyniają się one do wychowania moralnego i moralnego.

– Metody rozwijać działalność organizacji i tworzą doświadczenia społecznego. Będą one określić zachowanie jednostki. Grupa ta obejmuje następujące metody kształcenia w nauczaniu: demonstracja, ilustracja, instruktażowe, wymaganie i przyzwyczajania. Najbardziej optymalne byłoby je wykorzystać w działaniach zbiorowych.

– Metody stymulowania motywacji zachowań i działań jednostki. Mówimy o konkurencji, gry poznawczych, dyskusji i oddziaływania emocjonalnego. Dzięki nim będą kształtowane przez pragnienie, aby być zgodne z przyjętymi zasadami i normami społecznymi.

– Metody oceny oraz samokontroli i samokontroli w edukacji. Mogą one być różne. Odpowiednio zorganizowana edukacja zostaną skonstruowane w taki sposób, że ocena zewnętrzna stopniowo „ewoluował” w samoocenie i kontroli – w samokontroli. Dziecko nie powinno być celem i przedmiotem tego procesu.

Ale metody wychowania w pedagogice powinny działać w sposób sprzeczny i złożonej jedności. Decydująca rola osoby nie będą miały „zaciszne” oznacza układ zorganizowany i harmonijnie.

Oczywiście, w każdym etapie procesu edukacyjnego można stosować dowolny sposób, w izolacji. Ale to musi być uzupełnione przez inne, bo bez ich współpracy straciłaby swój sens, a także spowalniać przepływ procesu dla określonego celu. W tym charakterze, są zazwyczaj rodzaje edukacji w pedagogice:

• umysłowy, który skupia się na rozwoju i tworzenia zdolności umysłowych danej osoby, i zainteresowań poznawczych spokoju i zaufania;
• moralne, etyczne wymagania określone przez społeczeństwo i ukierunkowane na rozwój osobisty;
• edukacja pracy zmierzające do rozwoju i przygotowania do aktywności, sumienny, odpowiedzialny i twórczy stosunek do pracy, gromadzenie doświadczeń;
• estetyczne muszą budować ku poczuciu piękna;
• edukacja fizyczna przyczynia się do prawidłowego rozwoju fizycznego, rozwoju postaci, woli.

Ale musimy pamiętać, że metody kształcenia w pedagogice powinna dążyć do zapewnienia, że naturalnym sposobem, aby zachęcić dziecko do samokształcenia i samorozwoju.