Mongol-tatarskie jarzmo w Rosji: jak to było

Mongol-tatarskie jarzmo w Rosji jest jedynym udanym przykładem długiego wojskowego i politycznego podboju ziem ruskich w swojej historii. Inwazja potężnego wojska mongolskiego w Rosji w latach 1237-1241 zakończył się bardzo źle. Jednak to spotkanie ze wschodnich najeźdźców nie był pierwszy. Pierwszy znajomy z możliwościami koczowników wziął kolejne czternaście lat przed przybyciem głównym, w bitwie pod Kalka w 1223 roku, gdy wojska rosyjsko-połowieckie zostały pokonane, a państwo stracił więcej książęta ich. Po tym, hordy Czyngis-chana wydarzeń tymczasowo zawieszony zwycięskim zaliczkę na zachodzie, jak po raz pierwszy miał do czynienia z innym bezkompromisowy przeciwnik – Volga Bułgarii.

kampania na zachód

Niestety, odpowiednie wnioski rosyjscy politycy nie zostało zrobione, aby odpowiednio sprostać zagrożeniem dla przyszłości i zatrzymać jarzmo Mongol-tatarski. Mijały lata przed kolejną inwazją w niekończących się kłótni i wzajemnych wojen księstwa. Wynikiem takiego zaniedbania była udana wycieczka Zachodnie Batu (wnuk Czyngis-chana, który zmarł w 1227 roku) i dowódca Subedej-bagaatur. W wyniku tej kampanii został splądrowany wielu rosyjskich miast: Riazań (1237), Moskwa, Twerze, Torzhok, Vladimir (wszystkie w 1238 roku), Czernihowie i Pereyaslavl (1239), i wreszcie, Kijów (1240). Mongol-tatarskie jarzmo w Rosji określa się podległość niegdyś Wielkim Księstwem na wieki. Wrecking już same popełnione przez zdobywców podczas kampanii, doprowadziły do katastrofalnych rezultatów: zostały całkowicie i nieodwracalnie zniszczył wiele miast, które nie były w stanie odzyskać, został zniszczony znaczną ilość żywego folkloru. Praktyczne umiejętności i rzemiosła, też doznał bolesnego ciosu. Sama akcja militarna ustawić kraj wieków w jej rozwoju.

Rosja pod jarzmem Mongol-tatarskie

Jednak wojskowa i polityczna dominacja koczowników azjatyckich w kolejnych dwustu lat nie nosił żadnych niszczycielską naturę. Podstawową formą dominacji były tak zwane skróty. Etykiety wydane rosyjskich książąt mongolskich chanów, po zatwierdzeniu ich poświęcenia i szacunku dla tego ostatniego. W chwili wydania takiej etykiety, zasadniczo chanów ingerencję w wewnętrzną gospodarkę kraju zakończony. Korzyść w ustalonym Enough Złotej Ordy własnej konflikty i innych problemów. Oczywiście, władcy hołd Chanami, jednak i to było zebrane przez siebie, aby określić całkowitą kwotę opłat, z których część była lokalna kasetony część – w Shed Batu (stolica stanu mongolski). Mongol-tatarskie jarzmo w Rosji nawet stworzyło warunki do pomyślnego rozwoju pewnych struktur. Na przykład polityka tradycyjne koczownicy z nieingerencji w sprawy religijne (które było bardzo mądre posunięcie, pozwala nam na znalezienie sobie ważnych zwolenników nawet wśród podbitych ludów) stworzyło warunki do rozwoju i wzmocnienia prawosławia w kraju. Ważne jest, że miało to miejsce w czasie zaostrzenia konfrontacji z Kościołem katolickim i krucjat zachodnich rycerzy.

Bunt rosyjskich księstw i eliminacja ucisku

Mongol-tatarskie jarzmo w Rosji nie zostało wyeliminowane jednocześnie w różnych regionach. Na przykład, w południowo-zachodniej ziemie Galicji i Wołynia przekazane do Polski i Wielkiego Księstwa Litewskiego w pierwszej połowie XIV wieku. W przeważającej części terytorium Rosji wyjść z tego uzależnienia było stopniowe. Przez cały XV wieku, Horda coraz częściej tracą moc w wyniku wewnętrznych konfliktów i atakami z zewnątrz (ataki Tamerlana, na przykład). Pozwoliło Księcia Moskwie w 1480 roku wreszcie zrzucić wszystkie uzależnienia i był pierwszym etapem w tworzeniu królestwa Moskwie. Ostatni ponadto bardzo zaangażowany w ich posiadaniu tatarski chanatu.