Historia rosyjskiego chłopstwa początku XX wieku. To zawsze przyciąga uwagę historyków i badaczy. To nie przypadek, a następnie Rosja była krajem głównie agrarnej. Według spisu ludności z 1897 roku chłopi składa się 76% ludności i wytwarzają 92% całkowitej produkcji rolnej kraju, a tylko 8% z ziemiaństwa, a ponadto rolnicy również uczestniczył bezpośrednio w gospodarce wlasciciel.
W późnych latach XIX-XX wiekach. chłop pytanie pozostaje jedną z najbardziej palących. Wielu polityków i partie w celu włączenia w ich punkcie programu rozwiązania kwestii chłopskiej i stanowiły jego programów rolnych. Bolszewicy jednym z autorów programu agrarnego był VL Lenin eserowcy – VM Czernow Kadetów – AA Kaufmann, narodnicy – V.P.Vorontsov etc.
Przedmiotem sporu jest wspólnotą różnych stron, typ własności i posiadania ziemi, charakter gospodarki chłopskiej i sposób jego rozwój. Początek XX wieku. Był on również punktem zwrotnym dla państwa, którzy oczekiwali większego wsparcia dla ludności i próbuje wzmocnić poparcie społeczne, rozbita po rewolucji.
Tak więc, zanim PA Stołypin, po nominacji Kwiecień 26, 1906 na stanowisko ministra spraw wewnętrznych, miał zadanie do wykonania zupełnie nowy kurs polityki wewnętrznej, jeden z najważniejszych, a jednocześnie, z których złożoność była polityka rolna wobec chłopstwa. Pod wieloma względami była to próba wyeliminowania nieefektywności gospodarki chłopskiej, ściska normy archaiczne na drodze społecznego życia.
Najważniejszym krokiem do przezwyciężenia kryzysu w sektorze rolnym było opublikowanie dekretu do Senatu w sprawie dodawania niektórych przepisów obowiązującego prawa odnoszącego się do chłopskiej ziemi kadencji „na 9 listopada 1906 roku reforma agrarna Stołypin zasadniczo opiera się na tym dekrecie.
Dekret, jak również wszystkich refora Stołypin, został skierowany na realizację szerokiego zakresu działań na rzecz zniszczenia zbiorowej własności ziemi społeczeństwa wiejskiego i utworzenie klasy chłopskiej – pełen ziemian.
Pierwszy odcinek dekretu z dnia 9 listopada 1906 jest 18 artykułów uzupełnień do artykułu 12 Przepisów Ogólnych chłopów. Jednym z głównych elementów całej ustawy jest artykuł I, sekcja 1, rolnik ma prawo do otrzymania przydziału gruntów na obszarze gminy w nieruchomości, w tym prawa do zwrotu nadwyżki ziemi w cenach w 1861 roku (artykuł 3) Zgodnie z artykułem 2, jeśli nie więcej niż 24 lat był ogólnie redystrybucja wypłata nadwyżki nie jest wymagane. Artykuły 4-11 jedynie dokonać translacji część gruntów w prywatnej własności. Artykuł 12 przewiduje możliwość popytu chłopskiej zamiast kilku działek kwestii gruntów w miarę możliwości w jednym miejscu.
Drugi odcinek zarządzenia 4 jest uzupełnieniem kolejności na przeniesienia przydziału ziemi, składający się w posiadaniu zagrody. Trzecia sekcja składa się z 2 artykułów, które uzupełniają prawa chłopów do działki działkowych, składający posiadanie Homestead.
Czwarty rozdział określa przejście całych społeczeństw, zarówno we wspólnocie iz zagrody własności ziemi do własności części otrębów roztworu dwóch trzecich głosów chłopów na zebraniu. We wzmacnianiu własności ziemi dla nowych właścicieli, poprzednie prawo do korzystania z gruntów komunalnych są niepodzielne (łąki, pastwiska, lasy, niewygodne lądowe, podjazdy).
Dekret stała się prawem po opublikowaniu 14 czerwca 1910 ustawę o zmianie i uzupełnieniu niektórych przepisów kadencji chłop ziemi. Oczywiście, wyżej wymieniony dekret i prawo jest tylko częścią trwających reform w kraju, ale to było zniesienie zakazu wyprowadzenia ze Wspólnoty było podstawą reform Stołypina w obszarze Agranov.
Głównymi powodami reformy rolnej były masowe bunty chłopskie, zwiększając biedoty wiejskiej, wzrost zaległości, niski poziom produktywności.
Reforma rolna, aby osiągnąć swoje cele tylko częściowo, ale wyniki były wciąż pozytywne. Zwiększona powierzchnia gruntów uprawnych. Nastąpił znaczny redystrybucja przydziału ziemi, ponad 2 mln gospodarstw domowych. Otrzymał wyłączne obszary. Od początku reformy zwiększone bezpieczeństwo inwentaryzacji chłopstwo 1,5 razy, brony żelazne 2,4 razy. Liczba generowanych spółdzielni.
Po reformie rolnej, a dokładniej, że od 1901 do 1911 roku. przychody ze zbóż i roślin przemysłowych wzrosła z 1,7 do 3,4 mld zł. rub., dochód per capita wzrósł z 30 do 43 rubli. Podczas reform to wzmocniło farmy – przeszedł 10,3% wszystkich gospodarstw w drodze prywatnej własności ziemi w postaci gospodarstw i cięć.
Tak więc, można powiedzieć, że reformy Stołypina w rolnictwie, prowadzone rozliczenia 1906 do 1911 roku, miał wpływ na rolnictwo progresywnego Rosji. Jednakże, należy również zauważyć, że reformy i innowacje nie zostały rozwiązane wszystkie problemy ubóstwa na wsi pozostawała nadal znajomy funkcji wsi, relacji między różnymi grupami ludności są wystarczająco zaostrzony, w tym ze względu na nierówny dostęp do kredytów.
Latest posts
