Platon: biografia i filozofia

Uczeń Sokratesa, nauczycielem Arystotelesa – grecki myśliciel i filozof Platon, którego biografia jest przedmiotem zainteresowania historyków, stylistów, pisarzy, filozofów i polityków. Jest wybitnym przedstawicielem ludzkości, który żył w czasach burzliwych greckiego ostrzenia kryzysowej polis walki klasowej, przy wymianie erę hellenistyczny nadeszła era Aleksandra Makedonskogo. Owocnie żył życiem filozofa Platona. Biografia, pokrótce przedstawione w tym artykule pokazuje swoją wielkość i mądrość naukową serca.

kariera

Platon urodził się w 428/427 pne w Atenach. On nie tylko był pełen obywatel Aten, ale także należał do starej arystokratycznej rodziny: jego ojciec, Ariston, był potomkiem ostatniego króla Aten Kodry, a jego matka, Periktione stanowiły krewnego Solon.

Krótka biografia Platona typowych przedstawicieli swojego czasu i klasy. Po otrzymaniu odpowiedniego wykształcenia do jego położenia, Platona, o wieku 20 lat poznał nauk Sokratesa i został jego uczniem i naśladowcą. Platon był wśród Ateńczyków, którzy oferowanych gwarancji pieniężnych za skazanego na śmierć Sokratesa. Po wykonaniu nauczyciela, opuścił swoje rodzinne miasto i udał się w podróż bez określonego celu: najpierw przeniósł się do Megara, a następnie udał się do Cyreny, a nawet w Egipcie. Pocherpnuv wszystko potrafił od egipskich kapłanów, udał się do Włoch, gdzie zaprzyjaźnił się z filozofów szkoły Pitagorasa. Fakty z życia Platona związanej z podróżami, na tym końcu dużo podróżował po całym świecie, ale jego serce pozostało ateński.

Kiedy Platon był około 40 lat (warto zauważyć, że w tym wieku Grecy przypisywali najwyższy rozkwit osobowości – ACME), wrócił do Aten i otworzył tam własną szkołę o nazwie Akademia. Do końca swojego życia, prawie nigdy Platon opuścił Ateny, żył w odosobnieniu, otaczał się uczniów. On uczcili pamięć zmarłego nauczyciela, ale jego idee spopularyzowana tylko w wąskim kręgu zwolenników i nie starają się doprowadzić je do polityki na ulicy, jak Sokrates. Platon zmarł w wieku osiemdziesięciu lat, bez utraty jasności umysłu. Pochowany został w przemyśle ceramicznym, w pobliżu Akademii. Taki sposób życia był grecki filozof Platon. Jego biografia przy bliższym całkiem fascynujące, ale dużo informacji o nim jest bardzo zawodna, a bardziej jak legenda.

Akademia Platona

Nazwa „Akademia” wynika z faktu, że kawałek ziemi, że Platon kupiony specjalnie dla swojej szkoły koło gimnazjum została poświęcona bohaterowi Acadia. Na terytorium studentów Akademii były nie tylko dyskusje filozoficzne i słuchał Platona, pozwolono im tam mieszkać na stałe lub krótki czas.

Platonizm opracowała na fundamencie filozofii Sokratesa z jednej strony i zwolenników Pitagorasa, z drugiej strony. Na ojca swego nauczyciela pożyczył idealizm dialektyczny obraz świata i dbałość o kwestiach etycznych. Jednak, jak wynika z biografii Platona, mianowicie lata spędził na Sycylii, wśród pitagorejczyków, był wyraźnie sympatyzuje z filozoficzną doktryną Pitagorasa. Przynajmniej fakt, że filozofowie Academy żyli i pracowali razem, przypomina szkoły Pitagorasa.

Idea edukacji politycznej

Dużo uwagi poświęcono Akademii edukacji politycznej. Ale w polityce starożytności nie było ograniczone do małych grup przedstawicieli delegowanych: polityki zarządzania z udziałem wszystkich dorosłych obywateli, czyli darmowych i legalnych Ateńczyków. Później, uczeń Platona, Arystoteles formułuje definicję polityki jako osoba, która uczestniczy w życiu społecznym polityki, w przeciwieństwie do idiotika – antyspołeczne osoby. Czyli udział w polityce był integralną częścią życia starożytnych Greków i edukacja polityczna oznacza rozwój sprawiedliwości, męstwa i wielkoduszności, ostrość psychicznego.

Transakcje filozoficzne

Na piśmie swoich poglądów i koncepcji Platona głównie wybrał formę dialogu. Jest to dość powszechne urządzenie literackie w starożytności. Filozoficznych dzieł wczesnych i późniejszych okresach Platona w jego życiu są bardzo różne, i to jest naturalne, ponieważ zgromadzone mądrość i poglądy zmieniły się z biegiem czasu. Wśród naukowców jest umownie podzielić ewolucję filozofii platońskiej na trzy okresy:

1. Discipleship (pod wpływem Sokratesa) – "Apologia Sokratesa", "Creighton", "Fox", "Protagoras", "Charmides", "Evtifron" i 1 książka, "państwo".

2. Wandering (pod wpływem idei Heraklita) – „Gorgiasz”, „Kratylos”, „Menon”.

3. Nauczanie (przeważający wpływ idei szkoły Pitagorasa) – „Uczta”, „Fedonie”, „Phaedrus”, „Parmenides”, „sofista”, „Polityka”, „Timaeus”, „Kritias”, 2-10 książki „Państwie” „Przepisy”.

ojciec idealizm

Platon uznawany za twórcę idealizm, sam termin pochodzi z centralnych pojęć w swoim nauczaniu – Eidos. Najważniejsze jest to, że Platon reprezentował świat jako podzielony na dwa obszary: świat idei (Eidos) a światem form (materialne rzeczy). Eidos – prototypy, źródłem materialnego świata. Sama sprawa jest bezkształtna i bezcielesny, świat staje się znaczące zarysy tylko dzięki idei.

Dominujące miejsce w świecie Eidos jest idea pokoju, a wszystkie inne wynikają z niego. To jest błogosławieństwem punkt wyjścia absolutne piękno, Stwórca wszechświata. Eidos każda rzecz – jest jego istotą, najważniejszy sekret u ludzi – jest duszą. Idee są absolutne i niezmienne, ich istnienie wypływa granic czasoprzestrzeni i obiektów – są nietrwałe, powtarzalne i iskazhaemy, ich istnienie jest skończony.

Jeśli chodzi o ludzkiej duszy, filozoficzna doktryna alegorycznych traktuje ją Platona jak rydwan z dwoma końmi, kierując woźnicy. Reprezentuje ona rozsądny start, w zaprzęgu jego biały koń symbolizuje hojność i wysokie walory moralne, a czarny – niskie instynkty, pragnienia. W następnym świecie dusza (kierowca) na równi z bogami zaangażowanych w wiecznych prawd i postrzega świat Eidos. Po narodzinach nowej koncepcji wiecznych prawd pozostają w duszy jako wspomnienia.

Space – cały istniejący świat, całkowicie powielana prototypu. doktryna Platona proporcji kosmicznych wynika również z teorią Eidos.

Beauty and Love – wieczne koncepcje

Z tego wszystkiego wynika, że wiedza o świecie – jest próbą spojrzenia na rzeczy w odbiciem idei dzięki miłości, sprawiedliwości i biznesie kosmetycznym. Doktryna Beauty ma zasadnicze znaczenie dla filozofii Platona: poszukiwanie piękna w człowieku i świecie, tworząc harmonijne piękno poprzez ustawodawstwo i sztuka – wyższego celu człowieka. Tak, ewoluuje dusza przechodzi od kontemplacji piękna rzeczy materialnych do zrozumienia piękna w sztuce i nauce, do najwyższego punktu – rozumienia pięknem moralnym. Przychodzi jako objawienie i doprowadza duszę do świata bogów.

Wraz z pięknem świata, aby podnieść człowieka eidoses przeznaczone do miłości. W związku z tym, postać filozofa jest identyczny z obrazem Erosa – dąży do dobra, reprezentujący przewód pośredni od niewiedzy do wiedzy. Love – twórcza siła jej piękne rzeczy rodzą się i harmonijne stosunki prawa człowieka. To jest miłość – kluczowym pojęciem w teorii poznania, to rozwija się stopniowo od fizycznej (materiału), aby utworzyć swoją duszę, a po – duchowy, który jest zaangażowany w sferze czystych idei. Ta ostatnia miłość jest pamięć doskonałego samopoczucia, zapisanego duszy.

Należy skupić się na tym, że podział między światem idei i rzeczy nie oznacza dualizm (które tak często potem przypisana Platon swoich ideologicznych przeciwników, począwszy od Arystotelesa), są one związane z więzów rodowych. Autentyczne samopoczucie – poziom Eidos – istnieje wiecznie, jest samowystarczalny. Ale sprawa wydaje się już jako imitację idei, to tylko „obecny” w doskonałej istoty.

Poglądy polityczne Platona

Biografia i filozofii Platona jest nierozerwalnie związany ze zrozumieniem racjonalnego i właściwego rządu. Nauki idealizm ojca w sprawie zarządzania i relacji międzyludzkich „Państwie” określone w traktacie. Wszystko opiera się na analogie między poszczególnymi stronami ludzkiej duszy i rysów twarzy osób (w zależności od ich roli społecznej).

Zatem trzy części duszy odpowiedzialne za mądrość, umiarkowania i męstwa. Ogólnie rzecz biorąc, te cechy stanowią sprawiedliwość. Wynika stąd, że sprawiedliwy (idealny) stan jest możliwe, gdy każda osoba w nim jest na swoim miejscu i wykonuje raz na zawsze ustalonych funkcji (w zależności od swoich możliwości). Według schematu przedstawionego w „Państwie”, gdzie krótka biografia Platona, wynik jego życia i główne idee są ostateczne wcielenie, musi zarządzać wszystkimi filozofów, media mądrości. Podlegają one rozsądnym początku wszyscy obywatele. Ważną rolę w stanie grać wojownika (w innych tłumaczeniach strażników), ci ludzie zwracali uwagę. Wojownicy powinni kultywować ducha reguły inteligentnego projektu i będzie ponad instynkty i wybuchy emocjonalne. Ale to nie jest zimna maszyna, która wydaje się współczesnego człowieka, a nie rozmyte przez pasji zrozumienia najwyższej harmonii w świecie. Trzecia kategoria obywateli – są twórcami bogactwa. Wystarczy stwierdzić, że tak krótko opisany schematycznie i filozof Platon. Biografia jednego z największych myślicieli w historii ludzkości wskazuje, że jego nauczanie znaleźć odpowiedź w umysłach swoich współczesnych – to wiadomo, że otrzymał wiele zapytań od władców starożytnego polis i niektórych stanach wschodnich w ramach przygotowań do swoich kodeksów prawnych.

Późno biografia Platona, nauczał w Akademii i pozornej sympatii dla idei pitagorejczyków związanych z teorią liczb „idealnych”, która została później rozwiniętych neoplatoników.

Mity i wierzenia

Wczasy w jego położeniu na micie: jako filozof, Plato, którego biografia i przeżył pisma wyraźnie wskazują największy intelekt, nie odrzuca tradycyjną mitologią. Ale zaproponował interpretację mitu jako symbol, alegoria, a nie postrzegają go jako swego rodzaju aksjomat. Mit, idei Platona, nie był to fakt historyczny. Widział mitycznych obrazów i zdarzeń jako rodzaj doktryny filozoficznej, która nie stwarza żadnego zdarzenia, ale tylko dostarcza żywność dla refleksji i ponownej oceny zdarzeń. Ponadto, wiele starożytne greckie mity zostały napisane przez zwykłych ludzi bez jakiegokolwiek stylu literackiego lub leczenia. Z tych powodów, Platon za właściwe, aby chronić umysł dziecka od większości mitologicznych opowieści, bogate fikcja jest często niegrzeczny i niemoralne.

Platon pierwszy dowód na rzecz nieśmiertelności ludzkiej duszy

Platon – pierwszy starożytny filozof, którego prace mają zejść do czasów współczesnych nie jest rozdrobniony, a wraz z pełnym tekstem. W swoim dialogu „państwa”, „Phaedrus” 4 daje dowód nieśmiertelności duszy ludzkiej. Pierwszy z nich nazywany jest „cykliczna”. Jej istota sprowadza się do faktu, że opozycja może istnieć tylko wtedy, gdy jest wzajemna zależność. Ie więcej implikuje istnienie mniejsze, jeśli istnieje śmierć, to nie ma nieśmiertelności. Fakt ten Plato wymieniana jako główny argument na rzecz idei reinkarnacji.

Drugi dowód

Ze względu na założeniu, że wiedza to wspomnienie. Platon nauczał, że ludzki umysł, są pojęcia takie jak sprawiedliwość, piękno wiary. Istnieją koncepcje te „same w sobie”. Nie uczą je poczuć i zrozumieć na poziomie świadomości. Oni – absolutna esencja, wieczna i nieśmiertelna. Jeżeli dusza rodzi się świat już wie o nich, więc wiedziała o nich przed życiem na Ziemi. Gdy dusza jest świadoma wiecznej istoty, co oznacza, że jest ona wieczna.

Trzeci argument

Jest zbudowana na opozycji śmiertelnego ciała i nieśmiertelnej duszy. Platon nauczał, że wszystko w świecie dualności. Ciało i dusza w ciągu swojego życia są ze sobą nierozerwalnie związane. Ale ciało – jest częścią natury, a duszy – część boskości. Organizm dąży do zaspokojenia uczucia bazowe i instynkty, dusza jest skłonny do wiedzy i rozwoju. Ciało czele prysznic. Moc myśli i woli człowieka jest w stanie panować nad instynktami. Dlatego też, jeśli ciało jest śmiertelne i zniszczalne, opozycja jego duszy jest wieczna i niezniszczalna. Jeśli organizm nie może istnieć bez duszy, tak dusza może istnieć oddzielnie.

Czwarty, ostateczny dowód

Najtrudniejszym nauczanie. Najżywiej charakteryzuje jego dialog Socrates i Cebes w „Fedonie”. Dowód opiera się na twierdzeniu, że każda rzecz jest nieodłączną jego natura jest niezmienna. Tak więc, nawet zawsze będzie nieparzysta, biały i czarny nie może być uznane za coś po prostu nigdy nie jest zła. W oparciu o tę śmierć przynosi korupcji, a życie nigdy nie będzie wiedział, śmierć. Jeśli organizm może umrzeć i gnić, wtedy istotę niej – śmierć. Życie jest przeciwieństwem śmierci, dusza jest przeciwny do ciała. Tak więc, jeśli ciało jest zniszczalne, dusza – jest nieśmiertelne.

Wartość idei Platona

Takie, w ogólnym zarysie, pomysł, że ludzkość pozostawił dziedzictwo starożytnego greckiego filozofa Platona. Życiorys tego niezwykłego człowieka przez dwa i pół tysiąclecia stał się legendą, a jego nauczanie, w pewnych aspektach, podwaliny dla większości obecnie istniejących pojęć filozoficznych. Jego uczeń Arystoteles krytykował poglądy swego nauczyciela i zbudowany naprzeciwko jego nauczania filozoficznego systemu materializm. Ale to fakt – jest kolejnym dowodem wielkości Platona: nie każdy nauczyciel poświęca się podnieść zwolennika, ale godnym przeciwnikiem, może tylko kilka.

Filozofia Platona znalazła wielu naśladowców w starożytności, znajomość produktów i głównych założeń jego nauczania była naturalną i integralną częścią formacji godnej obywatela greckiego polis. Taka znacząca postać w historii myśli filozoficznej nie została całkowicie zapomniana, nawet w średniowieczu, kiedy uczeni stanowczo odrzucił dziedzictwo antyku. Platon inspirowane filozofów renesansu dał niekończącą do przemyśleń dla europejskich myślicieli późniejszych wieków. Odbiciem jego nauki można zaobserwować w różnych istniejących ideowych i filozoficznych koncepcji Platona cytaty można znaleźć we wszystkich dziedzinach ludzkiej wiedzy.

Wyglądało to jak filozof, jego charakter

Archeolodzy odkryli wiele popiersia Platona, zakonserwowane od czasów starożytnych i średniowiecza. Według niego stworzył wiele szkiców i zdjęć Platona. Ponadto, wygląd filozofa może być oceniana przez kronikach.

Według wszystkich zgromadzonych po trochu według Platona, był to wysoki, atletycznie zbudowany, szeroki w ramionach i kości. Charakter miał bardzo posłuszny, został pozbawiony pychy, próżności i chełpliwość. Był bardzo skromny i zawsze uprzejmy, nie tylko z rówieśnikami, ale także z przedstawicielami niższej klasy.

Starożytny grecki filozof Platon, biografia i filozofii, które nie są ze sobą sprzeczne, życia prywatnego poprzez uznanie prawdy o jego pogląd na świat.