Derzhavin kreatywność. Innowacja w pracach Derzhavina

Gavrila Romanovich Derzhavin (1743-1816) – wybitny rosyjski poeta 18-cia – początku 19 wieku. praca Derzhavin był przełomowy pod wieloma względami i pozostawił znaczący ślad w historii literatury naszego kraju, wpływając na jego dalszy rozwój.

Życiu i twórczości Derzhavin

Czytając biografię Derzhavin, można zauważyć, że na początku lat pisarza nie oznacza, że jest on przeznaczony, aby stać się wielkim człowiekiem i genialnym innowatorem.

Gavrila Romanowicz urodził się w 1743 roku w prowincji Kazan. Rodzina od przyszłego pisarza był bardzo spokojny, ale należał do szlachty.

wczesne lata

Jako dziecko Derzhavin musiał znosić śmierć ojca, jeszcze pogorszyły sytuację finansową rodziny. Matka musiała iść do ogromnych starań, aby zapewnić, że jego dwóch synów, i dać im przynajmniej jakąś edukację i szkolenia. Dobrych nauczycieli w prowincji, gdzie mieszkała rodzina, nie było tak dużo, musiał pogodzić się z tymi, którzy są w stanie zatrudnić. Mimo trudnej sytuacji, zły stan zdrowia, niewykwalifikowanych nauczycieli, Derzhavin, dzięki jego zdolności i wytrwałości, nadal udało się uzyskać przyzwoitą edukację.

wojskowość

Jeszcze uczniem gimnazjum Kazan, poeta pisał swoje pierwsze wiersze. Jednak, aby skończyć studia w liceum, nie udało. Fakt, że urzędniczy błąd popełniony przez niektórych urzędników, doprowadziła do tego, że młody człowiek rok wcześniej wysłanego do służby wojskowej w Petersburgu, w Preobrazhensky pułku, w zwykłej pozycji żołnierza. Tylko dziesięć lat później udało mu się jeszcze osiągnąć rangę oficera.

Z życia i twórczości zaciąg Derzhavin znacznie zmieniony. Długi zostawić trochę czasu dla działalności literackiej, ale mimo to w latach wojennych Derzhavin napisał wiele wierszy humorystycznych i studiował prace różnych autorów, w tym Uniwersytetu, z których jest on szczególnie czczony i uważany wzór do naśladowania. poezja niemiecki przyciąga również Derzhavin. Znał niemiecki i był zaangażowany w tłumaczeniu na język rosyjski i niemieckich poetów w swoich wierszach często powoływać się na nich.

Jednakże, podczas gdy Gavrila Romanovich jeszcze nie widział swoją główną misję w poezji. Dążył do kariery wojskowej do służby ojczyźnie i poprawy sytuacji materialnej rodziny.

W 1773-1774 gg. Derzhavin brał udział w tłumieniu powstania Emelyana Pugaczowa, ale podnoszenie i uznanie ich zasług i nie popełnił. Po otrzymaniu jako rekompensatę tylko trzysta dusz, został zwolniony. Niektóre okoliczności czasu zmusił go, aby żywy nie jest dość rzetelny sposób – karty do gry.

ujawnienie talentu

Warto zauważyć, że w tym czasie, w latach siedemdziesiątych, jego talent po raz pierwszy otworzył się na dobre. „Chatalagayskie Oda” (1776) przyciągnęła zainteresowanie czytelników, ale twórczo go i inne prace z lat siedemdziesiątych nie były jeszcze w pełni niezależne. praca Derzhavin była bardziej odtwórczy, takich jak Sumarokov, Łomonosowa i innych. Surowe zasady prozodii, które po klasycznej tradycji, posłuchały jego wiersze, nie wolno było w pełni ujawnić unikalny talent autora.

W 1778 roku, w osobistym życiu pisarza stało radosne wydarzenie – padł namiętnie w miłości i poślubił Katarzynę Jakowlewna Bastidon, który stał się dla wielu latach jego poetyckiej muzy (o nazwie Plenira).

sposób własny w literaturze

Od 1779 roku pisarz wybiera własną drogę w literaturze. Aż do 1791 roku pracuje w gatunku Oda, która przyniosła mu sławę największy. Ale poeta nie tylko być klasycznym przykładem ścisłego gatunku. On zreformowane całkowicie zmieniono język, który staje się niezwykle dźwięczny, emocjonalne, a nie był w mierzonej, racjonalne klasycyzmu. Całkowicie zmienił odę Derzhavin i treści ideowe. Gdy wcześniej interesy państwa były najważniejsze, teraz w Derzhavina kreatywności i wykonane osobiste, intymne rewelacje. W tym względzie zapowiedziane sentymentalizm z naciskiem na emocji, zmysłowość.

ostatnie lata

W ostatnich dekadach jego życia Derzhavin przestaje pisać ody w jego pracy zaczyna dominować wiersze miłosne, wiadomości Przyjaźń, humorystyczne wiersze.

Poeta zmarł 8 lipca 1816 roku w majątku Zvanka, miejscu, które kochał.

Kreatywność Derzhavina krótko

Poeta sam myślał, że jego główną zasługę wprowadzenia fikcji „zabawnym rosyjskim sylaby”, który miesza elementy ludowej i wysokiego stylu, łącząc poezję i satyrę. Innowacja Derzhavin był fakt, że rozszerzył listę poezji rosyjskiej, zawierający tematy i motywy z życia codziennego.

uroczysta oda

Derzhavin kreatywności krótko opisać najbardziej znanym jego ody. często współistnieje one początek rodzinie i heroiczną, obywatelskiej i prywatnego. Tworzenie Derzhavina łączy zatem niezgodna elementy. Na przykład, „Wiersze na narodziny dziecka w północnej porfirorodnogo” nie można nazwać uroczysta Oda w klasycznym tego słowa znaczeniu. Narodziny Aleksandra Pawłowicza w 1779 został opisany jako wielkie wydarzenie, wszyscy geniusze przynieść mu różne prezenty. – Umysł, bogactwo, piękno, itd. Jednak pragnienie ostatni z nich ( „Bądź na człowieku tron”) wskazuje, że król – człowiek, które nie było typowe dla klasycyzmu. Innowacja w pracach Derzhavina przejawia się tutaj w mieszaninie stanu cywilnego i osobistej danej osoby.

"Felitsa"

W tym Ody Derzhavin odważył się odnieść do cesarzowej się i dyskutować z nią. Felitsa – jest Katarzyna II. Gavrila Romanowicz jest królewski jako osoby prywatnej, naruszając tym samym następnie istniejącego ścisłego klasyczną tradycję. Poeta podziwiany przez Catherine II jako podmiot rządu, ale jak z człowiekiem roztropnym, który zna swoją drogę w życiu i podąża za nim. Następnie poeta opisuje swoje życie. Autoironii opisując namiętności, który posiadał poetę, służy do podkreślenia godności Felitsa.

Oznacza to, że gatunek ody, całkowicie skupiony na temat uwielbienia, staje się poetą w przyjaznej wiadomości, gdzie istnieją dwie strony, a każda z nich jest ważne, a nie tylko miejsce docelowe. Za panowania Katarzyny II poeta docenia przede wszystkim hojność, prostota, odpust, który jest osobiste, ludzkie cechy.

„Na braniu Izmail”

W tym Ode przedstawia majestatyczny obraz narodu rosyjskiego, ujmująca tureckiej twierdzy. Siła jego przyrównać do sił natury: trzęsienia ziemi, burze morskie, erupcji wulkanicznych. Jednakże, nie jest spontaniczne, ale podlega woli rosyjskiego władcy, napędzany przez poczucie lojalności wobec ojczyzny. Niezwykła moc rosyjskiego żołnierza i całego narodu rosyjskiego, jego moc i wielkość wykazano w tej pracy.

"Waterfall"

W tym Oda, napisany w 1791 roku, przede wszystkim staje się strumień obrazu, symbolizujący nietrwałość życia, ziemskiej sławy i ludzkiej wielkości. Prototyp był Kivach wodospadem, znajduje się w Karelii. Paleta kolorów produktów bogatych w różnych odcieniach i kolorach. Początkowo była to tylko opis wodospadu, ale po śmierci księcia Potiomkina (niespodziewanie zmarł w drodze do domu, wracając od zwycięstwa w wojnie rosyjsko-tureckiej) Gavrila Romanovich dodany obraz semantycznej zawartości i wodospadu stał się ucieleśnieniem kruchość życia i umieścić rzeczy w filozoficznych rozważań różnych wartości. Derzhavin osobiście zapoznał się z księcia Potiomkina, i nie mógł odpowiedzieć na jego nagłej śmierci.

Jednak Gavrila Romanowicz był daleki od podziwu Potiomkin. W odzie przeciwieństwie Rumyantsev – to kto, zdaniem autora, prawdziwego bohatera. Rumiancewów był prawdziwym patriotą, który dba o dobro wspólne, a nie osobistej chwały i bogactwa. Ten bohater w jego Ody przenośni odpowiada spokojnym strumieniem. Noisy wodospady skontrastowane domową urody Suna rzekę z jego majestatyczny i spokojny na pełnej przejrzystości wody. Ludzie tacy jak Rumyantsev, spokojnie, bez zamieszania i wrzące namiętności przeżyć swoje życie, można uchwycić piękno nieba.

ody filozoficzne

Kreatywność Derzhavina kontynuować tematy filozoficzne ody. Ode „Po śmierci księcia Meshchersky” (1779) został napisany po śmierci Pawła dziedzica, Prince Meshchersky. A śmierć jest przedstawiana w przenośni, że „ostrzy kosę” i „zgrzyta zębami.” Czytając tę odę, początkowo nawet wydaje się, że tego rodzaju „hymn” śmierci. Jednak kończy się przeciwnego wniosku – Derzhavin wzywa nas cenić życie jako „natychmiastowy” dar z nieba i to dobrze żyć, umrzeć z czystym sercem.

teksty anakreontyk

Naśladowanie starożytnych pisarzy do tworzenia tłumaczenia swoich wierszy Derzhavin stworzył swoją figurkę w którym rosyjski zmysł smaku narodowego życia, opisaną Rosyjski charakter. Klasycyzm w Derzhavina tu pracuje przeszedł transformację.

Anacreon tłumaczenie Gavrila Romanowicz – jest to okazja, aby przejść do królestwa przyrody, człowieka i życia, które nie miały miejsca w ścisłym poezji klasycznej. Wizerunek tego starożytnego poety gardzi światło i życie pełne miłości, bardzo przyciąga Derzhavin.

W 1804 oddzielnym wydaniu „anakreontyk piosenek.” W przedmowie wyjaśnia, dlaczego zdecydował się napisać wiersz „light”: poeta napisał te wiersze w młodości, a teraz opublikował ponieważ opuścił serwis stał się osobą prywatną i jest teraz swobodnie publikować co chce.

późne teksty

Przez cechy kreatywności Derzhavin w późniejszym okresie jest fakt, że w tym czasie niemal przestaje pisać ody i tworzy w dużej mierze liryczne utwory. Wiersz „Eugene. Zvanskaya Life”, napisany w 1807 roku, opisuje codzienne życie w domu starych szlachciców mieszkających w luksusowej wiejskiej posiadłości rodziny. Naukowcy stwierdzili, że praca ta została napisana w odpowiedzi na elegii Żukowski „wieczór” i był polemiką incipient romantyzm.

Pod koniec liryczny Derzhavina odnoszą się i pracuj „Monument”, wypełnionej wiary w godność człowieka wbrew trudności, koleje życia i przemian historycznych.

Tworzenie wartości Derzhavina była bardzo duża. Rozpoczęte Gavril Siergiejewicz kontynuowała transformację klasycznych form Puszkina, jak iw przyszłości, i inni rosyjscy poeci.