791 Shares 4964 views

komórki Sertoliego (sustentotsit): funkcja

Organy odpowiedzialne za reprodukcję u mężczyzn, zwanych jąder. Produkowane są komórki płciowe – plemniki i hormony, takie jak testosteron. Anatomiczne i histologiczne struktura jąder w kompleksie mężczyzn, jak te organy przeprowadzają kilka funkcji. Nieśli spermatogenezy – powstawanie i rozwój komórek rozrodczych. jądra również wykonywać funkcje wydzielania wewnętrznego. Znajdują się one w specjalnym etui skórnego – moszny. Utrzymuje się specjalny temperaturę, która jest nieco niższa niż w innych częściach ciała.

Jądra mają kształt eliptyczny, ich wielkość wynosi około 4 cm i 3 bramki. Normalnie, nie może być nieznaczna asymetria gonad. Każda skorupa jaja jest podzielony przegrodami na kilka plastrów. Zawierają one zwiniętych nasiennych jąder kanałów tworzących splot. Kanały odprowadzające jej wprowadzić najądrza. Tam powstaje większość plemników – głową. Później – kanały są włączone nasieniowodów, które są wysyłane do pęcherza. Ponadto, oni poszerzyć i przeniknąć do innego narządu męskiego układu rozrodczego – prostatę. Zanim to kanał jest uformowany w wytrysku kanału, który ma ujście w obszarze cewki moczowej.

Histologiczne struktura jąder u mężczyzn

Samce gonady składają powrózka nasiennego i tkanki śródmiąższowej. Poza ich pokrycia albuginea. Ona jest reprezentowana przez gęstej tkanki łącznej. Albuginea łączone z ciałem. Stronie zgęstnieje, tworząc jądra śródpiersia. W tym momencie, tkanki łącznej, dzieli się na wiele pasm. Tworzą zrazików w którym są zawiłe kanaliki. Są one reprezentowane przez następujące jednostki strukturalne:

  1. komórki Sertoliego – sustentotsit. Wraz z innymi elementami udział w tworzeniu bariery krew-jądra.
  2. Komórki, przez które odbywa się plemników.
  3. Miofibroblasty. Ich inna nazwa – komórki peritubular. Główną funkcją miofibroblastów – jest zapewnienie promocji płynem nasiennym krępowane kanałów.

Ponadto, struktura tkanki śródmiąższowej ma jaja. Jest to około 15%. tkance śródmiąższowej jest reprezentowany przez elementy, takie jak komórki Leydiga, makrofagów, kapilary itd. D. W przypadku zawiłe kanały są odpowiedzialne za tworzenie się komórek płciowych, pojawia się tworzenie i wytwarzanie hormonów męskich.

komórki Sertoliego: struktura

komórki Sertoliego mają wydłużony kształt. Ich wielkość wynosi około 20-40 mikronów. Jest to dość główne jednostki strukturalne, które różnią się nazywa wspieranie komórek. W cytoplazmie tych komórek zawiera wiele organelli. Wśród nich:

  1. Rdzeń. Ma nieregularny, czasem – w kształcie gruszki. Chromatyny w jądrze jest rozprowadzana nierównomiernie.
  2. Gładkie i szorstkie EPS. Pierwszy – jest odpowiedzialny za wytwarzanie hormonów steroidowych, drugi – zapewnia syntezę białek.
  3. Aparat Golgiego. Dzięki organelli, jest zesyntezowanie, przechowywanie i usuwanie produktów.
  4. Lizosomy – są zaangażowane w fagocytozy.
  5. Mikrowłókien. Te organelle są zaangażowane w dojrzewanie plemników.

Ponadto, każda komórka zawiera włączenia tłuszczu Sertoliego. Sustentotsitov baza znajduje się na ściankach kanalików nasiennych i cynk – Twarze w ich światła.

komórki Sertoliego: funkcja

komórki Sertoliego jest jednym ze składników tworzących zwiniętych kanalików nasiennych. Jest to bardzo ważne, ponieważ jest zaangażowany w proces spermatogenezy i syntezę hormonów męskich. Są to następujące funkcje komórek Sertoliego:

  1. Troficzny. Elementy te zapewniają niedojrzałe plemniki z tlenu i składników odżywczych.
  2. Ochronny. Każda komórka ma cytoplazmy lizosomy – organelle zaangażowanych w fagocytozę. Pochłaniają i recyklingu produktów rozkładu, na przykład fragmenty martwych spermatydy.
  3. Zapewniając barierę krew-jądra. Funkcja ta jest zapewniona przez bliski kontakt komórka-komórka. potrzebna jest w celu oddzielenia komórek płciowych męskich z krwi i substancji zawartych w nim bariery. Ponadto, zapobiega to wnikaniu antygeny nasienia w osoczu. Dzięki temu zmniejsza się ryzyko zachorowania na autoimmunologiczne zapalenie.
  4. Endocrine funkcja. komórki Sertoliego biorą udział w tworzeniu hormonów płciowych.

Sustentotsity niezbędne do powstawania i utrzymywania się na specjalnym środowisku, w którym rozwoju nasienia korzystne. Wiadomo, że skład jonowy komórek Sertoliego jest różny od osocza krwi. stężenie sodu jest mniejsza, a zawartość potasu, przeciwnie, zwiększone. Ponadto, w komórkach Sertoliego syntezy wielu substancji biologicznie czynnych. Wśród nich – prostaglandyny, cytokiny, folistatyny, czynniki wzrostu i podziału, opioidów, etc …

Funkcja i struktura komórek Leydiga

komórki Leydiga jąder należą tkanki śródmiąższowej. Ich wielkość wynosi około 20 mikronów. Męskie gonady są więcej niż 200 * 10 czerwca komórki Leydiga. Cechy strukturalne tych elementów jest duży i owalne jądro spieniony cytoplazmie. Ma wakuole zawierające lipofuscyny białka. Jest on utworzony przez rozpad tłuszczów w momencie syntezy hormonów steroidowych. Ponadto, w cytoplazmie jest 1 lub 2 jąderko zawierający RNA i białka. Główną funkcją komórek Leydiga – jest testosteron. Ponadto, są one zaangażowane w syntezie aktywiny. Substancja ta stymuluje produkcję FSH w mózgu.

Co to jest zespół komórek Sertoliego?

Jednym z niewielu choroby męskich narządów rozrodczych jest zespół komórek Sertolego. Głównym objawem tej choroby jest uważany niepłodności. Choroba jest związana z wad wrodzonych, ponieważ obserwuje się (aplazję znaczne zmniejszenie lub brak) embrionalnego tkance jądra. W wyniku tego naruszenia kanalików nasiennych rozwijać. Jedynym elementem, który nie jest uszkodzony – jest komórka Sertoliego. Inna nazwa tej choroby – syndrom del Castillo. Część komórek Sertoliego nadal ulega zwyrodnieniu, jednak większość z nich – są normalne. Pomimo tego, nabłonek kanalików atrofii. Plemniki w tej patologii nie powstają.

Upośledzenie funkcji komórek Leydiga

Jeżeli uszkodzenie komórek Leydiga utrudniała ich podstawową funkcję – synteza testosteronu. W rezultacie, objawy takie jak:

  1. Zmniejszenie masy mięśniowej.
  2. Brak drugorzędnych cech płciowych (wzrost owłosienia typu męskiego, głos).
  3. Naruszenie libido.
  4. Zmniejszona gęstość kości.