Park Narodowy „Paanajarvi” Karelia: opis, atrakcji turystycznych i ciekawych faktów

Compact chroniony obszar o wyjątkowej wartości z niezwykle pięknych krajobrazów – „Paanajarvi” Park Narodowy. Granice jego niemal całkowicie zbieżne ze zlewni Olang rzeki, która przepływa przez dwóch parków narodowych – Karelian i fińskim. Prawdziwy klejnot, który otacza obszar parku „Paanajarvi” – ta sama nazwa jeziora, a wszystko cały obszar parku jest 104,473 ha.

widok ogólny

Krajobraz bez wysokiego stylu, a to jest niemożliwe, aby napisać taki piękno tutaj. Szczyty górskie oddzielone najgłębsze strome wąwozy. Ogromna ilość jezior, różnorodność podmokłych, rzek, upaść na ogromnych kaskady i wodospady rzuca hałaśliwych … Park „Paanajarvi” jest bardzo zróżnicowana. Na zboczach gór iw dolinach rzek wzrósł dziewicą, nic zakłócony lasy, głównie świerkowe szczyt. Ale jeśli wspiąć się na wysokość ponad pół kilometra, las rozrzedza się i zjadł przeplatane brzozy. Więcej powyżej jedli znikać, brzozy są krzywe przez wiatr i ostatecznie ustąpić tundra roślinności.

Głębokie jezioro otoczone górami, tak podobna do fiordu, tak piękne, że nawet słynny park „Paanajarvi” nosi jego imię. Tutaj północnym brzegu ziemi doskonale ocieplony, a zatem rozstrzygane przez ludzi od niepamiętnych czasów. Gleba jest bardzo żyzna, klimat jest korzystny, wody są bogate w ryby, a lasy – gra. Prawdziwy raj, który pierwszy odkrył, Karelia, aw XVIII wieku, pchali Finów. Obaj żyli w harmonii z naturą, i nie może być inaczej w takim błogosławionym miejscu.

park

Paanajarvi (Karelia) – unikalne naturalne jezioro, a nie mniej wyjątkowy rzeki przepływającej tu Olang. Takie miejsca na planecie jest bardzo mało, i dlatego konieczne jest, aby używać każdy cal naukowych, edukacyjnych, rekreacyjnych, celów środowiskowych. nie można było zrobić bez utworzenia parku narodowego. Być może nawet zachować to naturalne bogactwo nie udało. A teraz, od pierwszej chwili stworzenia nat. Park „Paanajarvi”, pod warunkiem, że cały obszar ścisłej ochrony istniejącej różnorodności biologicznej. A to wymaga stałego wsparcia finansowego.

Utrzymania dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego, na tyle dziwnie, to pomaga turystyki. Park ceny „Paanajarvi” nie będzie nadmuchać do nieba, ale gospodarka w regionie nie tylko nie maleje, ale również rozwija się należytej uwagi do tego sektora. Rozwój turystyki rozwiązuje kilka problemów: poznaje chronionej przyrody, które są zainteresowane nie tylko rosyjskich, ale także zagranicznych turystów. Instrukcja parku popiera politykę, która nie tylko przyciąga wielu turystów, ale również zapewnia im bardzo pouczające i zabawne pobytu, bez powodowania najmniejszej krzywdy ekosystemu.

historia

Jak wcześniej cały brzeg jeziora były bardzo gęsto zaludnione, utworzenie rezerwy nie było możliwe. Kiedy planowane Oulanksky Park Narodowy, obszar ten jest w jego granicach nie została uwzględniona. Dopiero w 1926 roku został przygotowany przez prof Linkola otulinie projekt. Rząd Finlandii zbadał i zatwierdził projekt ustawy, na podstawie której park z granicy tuż na zachód od wsi Paanajarvi został utworzony. Droga była wówczas tylko tu – z południa, został zbudowany w 1906 roku z Vuotunki. To było wąskie i niewygodne, nadające się tylko na przejazd wozów.

W połowie lat dwudziestych, aby go przedłużyć, zaczęli aktywnie działać samochodów, a zatem działalność gospodarcza znacznie odmłodzony. W Paanajarvi otwarte sklepy, centrum medyczne, a nawet oddział banku. W latach trzydziestych orientacyjny podział kontynuowanej w Paanajarvi już własny, istnieje ponad sześćdziesięciu gospodarstw. A w 1934 roku, tu przyszedł drugą drogę – od północy, a wraz z nim, a poprzez trasy dla turystów, który został nazwany „Corner Niedźwiedzia”. Potem była wojna, a cała komunikacja z Paanajarvi złamane. Dlatego nazwano szlak pieszy w parku narodowym Oulankskom.

Borderlands

Paanajarvi przed wojną wieś była bardzo zamożnych, najlepiej w środowisku Kuusamo, ponieważ jest to kierunek turystyczny, otrzymując ponad tysiąc gości w jednym sezonie. Ponadto, nie ma prawie stale były przyrodnicy, szukając rzadkich roślin na zachodniej granicy tajgi. Tutaj flora reliktowe, gdzie indziej w Finlandii, wielu gatunków są nieobecne.

Po zakończeniu wojny w fińskim i został podpisany traktat pokojowy, granica biegnie przez inne terytoria daleko na wschodzie, więc teraz tradycyjne więzi handlowe przerwana. Wieś została całkowicie zniszczona przez wojnę, wszystkie budynki spalone. Te błogosławione miejsca turyści stają się niedostępne przez pół wieku – tylko strażnicy mieszkali tutaj. I na jeziorze Finowie i Karels Paanajarvi Stwierdzono obecnie niedostępne, gdyż pas graniczny był bardzo szerokie i ściśle strzeżone.

restrukturyzacja

W późnych latach osiemdziesiątych, obszar ten stał się ponownie omówione, jak zostało zaplanowane na mocy Lake gidroakkumulyativnaya, a na najwyższej góry w Karelii Nuorunen – ośrodek narciarski. Te dwa nazwiska są ciągle słychać w programach telewizyjnych, w sytuacji z nich pokryte na łamach wielu gazet i czasopism. Nuorunen Paanajarvi i szybko staje się symbolem Karelii, który jest zobowiązany do ich ochrony z powodu unikalnych cech tego obszaru.

Po drugiej stronie granicy, też brzmiał różnych wniosków dotyczących zachowania tego rogu nietknięte. Odporność działalności na pierwszym miejscu – rejestratory, był bardzo silny. Ale siły środowiskowe wygrał, aw maju 1992 roku rząd rosyjski podpisał Odpowiedni dekret w sprawie utworzenia parku narodowego o powierzchni czterokrotnie większej niż Oulanksky. Więc nie był park „Paanajarvi”, którego opinii turyści opuszczają najbardziej entuzjastycznie. Wspomnienia, ponieważ są one do końca życia.

klimat

Klimat tutaj jest uważane za bardzo poważne, ale odnosi się to tylko do obszaru Oulanka-Paanajarvi. Zawsze jest piętnaście stopni średniej temperatury – zarówno zimą jak i latem, odpowiednio, z minusa i plusa. Średnia roczna temperatura SO – około zera. Gdyby nie Zatokowego, nie będzie taki sam, jak na Syberii, gdzie jest zawsze czterdzieści stopni – zarówno w zimie jak i latem. Należy pamiętać, że teren nierówny, i – dużo, ale ponieważ warunki mikroklimatu różnią się od siebie, a często – dramatycznie.

W dolinie Oulanka cieplejsze letnie słońce mocno grzeje południowych stokach, dając życie roślin, które nie znajdują się w tych szerokościach geograficznych. Naturalnie, w głębi doliny, w których istnieje ochrona przed wiatrem, znacznie cieplej niż na szczyty górskie. Szczelinach są zawsze wilgotne i chłodne, rosną tu tylko najbardziej północne rośliny. Ale zima jest znacznie chłodniej w dolinach, bo to jest, gdy zimne powietrze spływa z gór.

Gdzie jeść

Świerk przez sześć tysięcy lat, to dominuje dolin lokalnych rzek i wtedy właśnie tworzą dzisiejszą różnorodność biologiczną obszaru. Sądząc po szerokości geograficznej i klimatu, typowe dla północnej okołobiegunowych tajga derevoobrazuyuschaya roślinności w tej dziedzinie jest dość uboga: istnieją tylko świerk, brzoza i sosna. Jednakże w przypadku gdy gleba bogatsze i stoki są zabezpieczone od zimnych wiatrów, sporo osiki. Co jasny ognisty czerwona plama w środku igły drzew iglastych można zobaczyć tutaj na jesieni!

W rzek i strumieni kąpią swoje gałęzie wierzby; rzadkością i olcha, ale bardziej puszysty. Wiele jarzębina i jałowca w bagna, z którego możemy wnioskować o bogactwie miejscowej gleby. Prawie wszystkie rzeki i strumienie ozdobione wiśni, wypełnione światłem i zapachem ich na całej długości. A stoki górskie wykazują ścisłą pionowy podział na strefy pokrywy leśnej. Wiele drzew wzdłuż brzegu jeziora i wzdłuż rzeki – głównie iglastych – ponad cztery lata i istnieją przypadki, w których sześćset.

ekskluzywność

Eka prodigy – sosna, świerk, brzoza, olcha! Co jest tak wyjątkowy? Cała nasza szósta część gruntów jest pokryta tych drzew. A jednak, to naturalny kompleks jest wyjątkowy i ma wartość globalnego znaczenia. Tutaj zachowały się bardzo wiele gatunków i roślin i zwierząt, które całkowicie zniknął po zalogowaniu się gdzie indziej. Botanicy od ponad stu lat, dosłownie żyją w tych miejscach, ponieważ na słonecznych zboczach występują rośliny południowych szerokościach geograficznych, w cieniu – relikt Arctic.

Tutaj tylko sporo rarytasów botanicznych. Tylko roślin naczyniowych w parku narodowym wykazały ponad sześćset gatunków, a ponad dwadzieścia z nich w żadnym z regionów Karelii nie występują. Istnieje wiele gatunków południowych (konwalia, truskawki, na przykład), rosnących u boku północy. Również wiele odwiedzających ze wschodnich brzegów – Syberyjski aster, wiciokrzew i innych Bałtyku i ziem zachodnich nie jest wcale mniej. Ponad siedemdziesiąt gatunków roślin powszechnie uprawiana tutaj, są wymienione jako zagrożone.

fauna

I parku jest bogata w przyrodę „Paanajarvi”. Sugerują wiele tu spotkał się z przedstawicielami strefy tajgi: natknęli nie tylko rysie, łosie i niedźwiedzie, ale rosomak i gronostaje. Naukowcy nakładają znacznie dłuższą listę: wilki, kuny, lisy, zające, wiewiórki, norki, łasice, wydry i dziesiątki gatunków gryzoni. O renifery też mówić i pisać, chociaż to tylko rozprzestrzenił się w pobliżu granicy z Finlandią. Norki, piżmak, bóbr współistnieć z arktycznych lisów polarnych i lemming. Ponad sto pięćdziesiąt gatunków ptaków zagnieździć w tym regionie – zarówno południowego i północnego. Tutaj osiedlić szczególnie wrażliwych gatunków: łabędź krzykliwy, żuraw szary, i wiele innych. Są drapieżnikami w Red – rybołów, orzeł bielik, orzeł przedni, a nieco ponad osiemnaście gatunków wybrali to miejsce rzadkich i zagrożonych ptaków.

I zbiorniki unikalne tutaj. Jeziora i rzeki parku „Paanajarvi” na żywo i łososiowatych i siei, jak również konwencjonalne miętus, szczupak, okoń i płoć. Najważniejsze – wszystko w dużych ilościach. Wszystkie zbiorniki w okolicy są bardzo głębokie, z czystej wody źródlanej. Od siebie są izolowane wysokie wodospady. Z relikt pachniał ryby tu mieszka, i nie zauważył i babka potokowa są dobrym źródłem pożywienia dla cennej ryby. Królowa wszystkich – pstrąg, koroduje, żeby ważyć ponad dziesięć kilogramów. Tutaj jest to cenne trofeum dla zwiedzających do parku! Szczęściarze, którzy, należy napisać opinię o „Paanajarvi„Parku Narodowego. Szczęśliwy, sądząc po opiniach, wiele!

Jak się tam dostać

Dla tych, którzy chcą odwiedzić „Paanajarvi” National Park, styki są podłączone. Wioska jest Piaoziorskij centrum dla zwiedzających w regionie Louhi Karelii. W samej miejscowości można przyjść z zachodu, południa i wschodu na polnej drodze (około sześćdziesiąt kilometrów). Od Petersburgu, Moskwie i Petersburgu Pietrozawodsk doprowadzi szlak – Murmańska. Można przyjechać pociągiem do stacji Louhi, a następnie – autobusem do wioski Piaoziorskij.