Parametryczne metody wyceny

Nazywa się metodami parametrycznymi techniki obliczania, w ramach których obliczana jest cena podobnych produktów. Te parametryczne metody ustalania cen tworzą serię parametryczną, która dokładnie opisuje podejście do wyceny produktów o przybliżonej charakterystyce, co wymagane i właściwości fizykochemiczne. Ponadto stosowane są parametryczne metody ustalania cen, jeśli charakterydy towarów konsumenckich można precyzyjnie ustalić w ujęciu ilościowym. Tylko w tym przypadku produkcja towarowa może być odzwierciedlona za pomocą szeregów parametrycznych, na przykład różnych w maszynach przeznaczonych do celów funkcjonalnych, opisanych przez wskaźniki ich pojemności. Istnieje kilka takich wskaźników parametrycznych, na przykład: moc, zużyta energia elektryczna, czas nieprzerwanej pracy i inne. Koszt w takich przypadkach można obliczyć poprzez względną korektę cen wszystkich innych towarów w stosunku do bazy. W tym przypadku, jeśli cena zostanie ustalona z uwzględnieniem faktu, że same podstawowe parametry mogą się zmienić, ta metoda wyceny nazywa się parametryczną. W najprostszej postaci może to być odzwierciedlone następująco: U (n) = U (b) * (KP), w którym: U (n) jest jednostkowym kosztem nowego produktu, U (b) jest kosztem podstawy, Parametry, które wystąpiły w nowym produkcie w stosunku do bazy.

Parametryczne metody wyceny obejmują metodę normatywno-parametryczną. Istotą jest to, że nowa cena z jego pomocą obliczana jest z uwzględnieniem kosztów na jednostkę wybranego parametru. W tym przypadku wzór będzie wyglądał następująco: U (n) = U (s) + H (s) * (KP), gdzie H (s) jest ustaloną normą kosztową na jednostkę wybranego parametru. W pierwszym i drugim przypadku wzory można dostosować, biorąc pod uwagę możliwe zastosowanie jakichkolwiek preferencji przy ustalaniu ceny towaru.

Na przykład w oparciu o takie podstawowe zasady metodologii cenowania parametrycznego opracowywana jest metodologia cen jednostkowych. Jak pokazuje praktyka, jest ona wykorzystywana do kształtowania ceny towarów dla jednego podstawowego parametru jakości. Głównym wskaźnikiem jest tzw. Cena jednostkowa, charakteryzująca się szczególnym podziałem wartości głównego parametru na główny główny parametr jakości. Aby uniknąć błędów i poprawić trafność uzyskiwanych wyników, ta metoda jest stosowana tylko w celu uzyskania wstępnych lub orientacyjnych szacunków, ponieważ uwzględnia tylko jeden parametr w przypadku ustalania cen. Aby zrekompensować ten niedobór, parametryczne metody wyceny zawierają metody oceny i regresji.

Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że polityka cenowa jest określana nie tylko przez zastosowane metody wyceny. Jest tworzony pod wpływem wielu czynników, w tym zewnętrznych. Jako jeden z najbardziej wpływowych czynników jest rodzaj rynku, w którym przedsiębiorstwo lub przedsiębiorstwo jest obecne lub gdzie ma być obecny. Dzisiaj są ich cztery główne typy. Co do zasady, ustalanie cen na różnych rynkach ma swoje własne cechy, które należy wziąć pod uwagę przy opracowywaniu strategii biznesowej. Na przykład, jeśli podejmowane są decyzje o działaniu na rynku konkurencji czystej, należy pamiętać, że przy wielu uczestniczących w niej operacjach praktycznie żaden z nich nie może mieć istotnego wpływu na warunki rynkowe. Ale na rynku monopolistycznym, choć wielu uczestników, towary są nabywane po cenach ustalonych przez wiodącego producenta monopoli.

Podobnie, kiedy kształtuje się cena produktu, jego wartość zależy od ustalenia czynników produkcji. Specyfika tu polega na tym, że zachowanie uczestników rynku opisane jest nie tylko zwykłym działaniem prawa podaży i popytu, ale także regularnością popytu na czynniki produkcji po niższych cenach.