Otto Weininger: Biografia, cytaty. Otto Weininger „Płeć i charakter”: Podsumowanie, opinie

Austriacki filozof, Żyd przez urodzin Otto Veyninger urodził się w 1880 roku, w dniu 3 kwietnia w stolicy Austrii Wiedeń. Jego los był tragiczny: wiek 23 kobiecej absolwenta uniwersytetu, młodej psycholog i filozof, był trzymany samobójstwa. Głównym problemem z dwudziestu trzech chłopców życia był jego żydowskość. Ten fakt biograficzny uniemożliwia mu normalne życie i być w zgodzie z samym sobą. Notatka, którą napisał tuż przed śmiercią i który został znaleziony wśród jego papierów, było napisane, że zabija się, aby nie zabijać innych. Oczywiście, dla wielu ludzi znaczenie zagadki pozostał niezrozumiany. Zastanawiam się, co miał na myśli?

Otto Weininger. „Płeć i charakter”: podsumowanie

Ta książka jest cechą austriackiego myśliciela. To Otto Weininger dzieli się swoimi globalnych obserwacji i analiz samców i samic. Był głęboko przekonany, że są one kompletne przeciwieństwa, zwłaszcza w sensie moralnym. Książka „Płeć i charakter” został napisany w 1902 roku, pół roku przed autor popełnił samobójstwo. Po 110-plus lat nie traci na popularności zarówno wśród naukowców i zwykłych obywateli. Według jego teorii, należą do osoby płci męskiej o wysokim poziomie świadomości i ascezy i tworzenia. Ale dla kobiet – bardziej prymitywny model świadomości. Bardziej zmysłowy i mniej wydajne. Na tych samych nośnikach czasowych „żeński” jest to początek nie tylko kobiet, ale również mężczyzn, należących do tej negroidalnej wyścigu, a także Żydów. Chrześcijanie są typowymi nosicielami „męskiej” zasady moralne.

Biografia Weininger

Jak już wspomniano, austriackiego filozofa Otto Weininger, którego biografia zaczyna się w 1880 roku, urodził się w stolicy Waltz – Wiedniu na początku drugiego miesiącach wiosennych (3 kwietnia). Jej korzenie należał do wieku Mojżeszowego, który był powodem jego śmierci w wieku 23 lat. Niestety, informacja o tym, jak dziecko było Veyninger Otto, krótka biografia filozofa nie opisać. Dlaczego jest tak krótki? Nie zapominaj, że odszedł z tego świata w bardzo młodym wieku. Udało mu się jednak, aby uwiecznić swoje nazwisko – Otto Weininger. „Płeć i charakter” (opinii o tej książce przez siebie mają cenne, ponieważ należą one do pióra różnych uczonych) – jest to ciekawa książka o naturze kobiet i mężczyzn. Minęło 100 lat, jest pod okiem młodych naukowców obserwacje: socjologów, psychologów, antropologów, oraz, oczywiście, filozofowie.

Weininger sam najpierw studiował na Uniwersytecie Wiedeńskim Nauk Przyrodniczych, dobrze, potem przeszedłem do filozofii. Ma niesamowitą zdolność i ukończył szkołę z wyróżnieniem. W swoich 20 lat udało się zrobić wiele rzeczy: posiadane przez wielu językach martwych i nowoczesnych, miałem dobrą znajomość literatury, geografii, matematyki i medycyny. To można uznać za wielki intelektualny lub uczony. Tuż po studiach, obronił pracę doktorską, której tematem pojawił biseksualizm. Nawiasem mówiąc, po naukowiec obrony przyjął chrzest i stał się wyznawcą Kościoła luterańskiego.

Przyczyny samobójstwa

Po Otto miał nieszczęście, jego koledzy zaczęli badać powody, które mogły doprowadzić go do tego. Większość z nich doszła do wniosku, że Otto Weininger, po tym jak stwierdził, że Żydzi należą do rodzaju żeńskiego, nie mogąc tego znieść i postanowił popełnić samobójstwo. W każdym razie, w chwili jego śmierci, był w stanie głębokiego kryzysu wewnętrznego. Jednak nie tylko tożsamość żydowską, ale także rozwinięta wrażliwość pomogła mu popełnić taki nieoczekiwany krok.

Jak to się stało?

Samobójstwo Otto Weininger traktować jako poglądowe, kiedy zdecydował się wdrożyć to w pokoju hotelowym, w którym ten ostatni oddał ducha wielkiego kompozytora Beethovena. Otto znalazł pół martwy w tym pokoju policji. W drodze do szpitala zmarł. Przyczyną był wystrzał rany na klatce piersiowej (serce). Przed śmiercią, udał się do Włoch, a to świadczy wśród jego prac był zapisany podczas tego rejsu. Oznacza to, że samobójstwo było premedytacją i celowe krok, a nie chwilowa słabość. W testamencie, oprócz niektórych przekazów pieniężnych, poprosił, aby wysłać mu książkę takie osoby publiczne, takie jak Knut Hamsun, Jakob Wassermann, Maksyma Gorkiego, itp Wśród jego prac i że napis został znaleziony, co już zostało powiedziane. – „Muszę się zabić, nie zabić drugiego. " Przyczyny samobójstw, zgodnie z wyrokami różnych psychologów i zróżnicowane, ale na pewno powiedzieć, nikt nie może.

Dzieła Otto Weininger

Oczywiście, „Płeć i charakter” – najsłynniejsze dzieło filozofa, ale po jego śmierci w świetle wyszedł książek jak „Na ostatnich rzeczy”, napisany w tym samym roku jako „Płeć i charakter”, ale opublikowany w 1904 roku m, "Miłość i kobiety" (1917). Nawiasem mówiąc, we wszystkich swoich nauk zajmuje centralne miejsce osoby. Według Weiningera, jest sam we wszechświecie. On nie ma nic poza cele i sama z siebie. On nie wie, co żyje, co jest zobowiązana do najwyższych ideałów.

Wkład do nauki

Na początku 20 wieku, mówić o kryzysie osobowości były bardzo popularne. I że Weininger był w stanie przekazać w swoich pracach to stan, w którym dana osoba jest w rozpaczy, brak zrozumienia siebie. Mimo, że był całkiem świadomy, że ma wysoką inteligencję i był pewny swoich umiejętności. Otto Weininger Uważa się, że wszystko, co potrzebne do zrobienia – aby doprowadzić całą swoją wiedzę, a także wgląd w ogólny i vseobyasnyayuschuyu systemu, który, jego zdaniem, był jego 600-stronicowa praca „Płeć i charakter badań podstawowych.”. To pozwoli mu rozwiązać tajemnicę świata i człowieka. Ta książka została opublikowana w 1903 roku w Wiedniu i Braumyuller Lipsk wydawców”. Wydaje się, że we wszystkich jego życie toczyło się jak zwykle. Jego praca uczyniła go sławnym, a teraz wiele wiedzieć kto Weininger. Jego biografia została jednak wkrótce zostanie przerwane. Jeden dzień po podróży do Włoch, spędził pięć dni w domu swoich rodziców. Wtedy nikt nie mówiąc usunął noc, pokój, który był kiedyś wielki Beethoven zmarł. Następnego dnia już nie żył.

powiedzeń

Pomimo faktu, że niewiele osób wie, w szerokich kręgach, który jest Otto Weininger cytuje go dość popularne. Wiele z nich należy do płci pięknej. Spośród nich możemy wyciągnąć wnioski, jak kontrowersyjna była jego postawa wobec nich. A jeśli mówi, że Żydzi są nosicielami kobiece, staje się jasne, dlaczego popełnił samobójstwo na siebie. On po prostu czuł się żyć z takim ciężarem. A teraz chcę, aby zapoznać się z niektórymi jego aforyzmów, które znajdują się w następnym rozdziale zatytułowanym „Otto Weininger. Cytaty o kobietach” Oczywiście, wiele z tego, co po prostu nie podoba. Jednakże, austriacki filozof myślał i czuł się tak …

Otto Weininger: cytaty o kobietach

Weininger pisze, że kobieta w niektórych częściach piękniejsze niż całość. Lub filozof uważa, że kobieta może przyciągnąć tylko człowieka, który przez swego myślenia go silniejszym. Ponadto uważa on, że każda kobieta na człowieka działa erogenically, a wszyscy ludzie są przyciągane do kobiet jednakowo. Według niego, jeśli duchowo silną kobietą, ona jest silna i fizycznie. Ponadto, będzie to koniecznie mieć męskie cechy charakteru i wygląd. Kobiety w przeciwieństwie do mężczyzn nie są nieśmiali o pokazanie innym, jak nieszczęśliwy była. Bo to po prostu nie jest w stanie przeżyć głębokie niezadowolenie. Najważniejszą rzeczą dla kobiety być kochanym. Jednak konieczne jest, aby chwalić się nią przed innymi kobietami i ich przyczyny zazdrości. Kobieta nie musi respektować jej mężczyzna, ona po prostu chce kogoś do posiadania jej ciało. Istnieje wiele innych wyroki w podobnym duchu, co oczywiście mogłoby wzburzyć żadnego sensownego kobietę.

Opinii o głównego dzieła Otto Veyningera

Szacunki uczonych dotyczących tej książki są niejednoznaczne. Niektórzy uważają, że jest to najlepszy z wszystkich prac w dziedzinie psychologii. Jednak niektórzy uważają, że to nonsens, i żal spędzała czas czytania. Istnieją opinie, że Freud był zwolennikiem Weiningera, raczej, że pożyczył swój pomysł i że badania Wujek Zygmunt niczym więcej niż zdzierstwo. Oczywiście, wśród ludzi, mówić pozytywnie, a nawet z podziwem o pracy Weiningera, głównie mężczyzn, który jest „uprzywilejowany”, ale przedstawiciele słabszej płci, oczywiście, nie podzielał jego poglądy na jego niższości. W skrócie, jego praca Otto Veyninger udało się zasiać niezgodę między dwiema płciami.