filozofia marksistowska

Filozofia marksistowska stanowią doskonałą okazję do spojrzenia na zwykłych rzeczy zupełnie inaczej. Wkład Karola Marksa w rozwoju nie tylko filozofii, ale także historia świata jest naprawdę bezcenne. Marksistskaja filozofia obejmuje także takie dzieła jak wielka postać Fridrih Engelsa. Sam marksizm – doktryna raczej szerokie. Obejmuje ona także filozofii marksistowsko-leninowskiej, która uzyskała pełną formę w latach trzydziestych ubiegłego wieku.

Filozofia marksizmu

Powstanie i rozwój filozofii marksistowskiej odnosi się do końca ubiegłego wieku. To nauczanie obejmuje zagadnienia społeczno-polityczne i ekonomię polityczną.

Filozofia marksizmu była w stanie dać odpowiedzi na najbardziej istotnych kwestii swego czasu. Rozprzestrzenianie się po otrzymaniu i na dużym obszarze. W niektórych krajach, filozofia ta została uznana za oficjalny dogmat, który został zbudowany na bazie ideologii społecznej i politycznej.

Filozofia marksistowska nigdy nie było tak, jak jest, bez materialistycznej filozofii Epikura, Demokryta, Locke'a i wielu innych myślicieli. przyczynił się także do jego rozwoju i powstania szybkiego wzrostu różnego rodzaju odkryć naukowych i technicznych. Należą do odkrycia prawa zachowania energii, rozwój teorii ewolucji, wynalazek samochodu, zdjęć i tak dalej. Filozofia marksistowska przyszedł w momencie, gdy pojawiają się nowe idee, ale społeczeństwo nie było gotowe do wprowadzenia ich w życie, gdy sprzeczności klasowe zostały zaostrzone w jak największym stopniu, gdy kryzys zaczął tradycyjnych wartości burżuazyjnych.

Ogólnie rzecz biorąc, cały filozofii marksistowsko może być podzielona na dwie części. W pierwszej części tego wszystkiego, co wiąże się z materializmu dialektycznego, drugi – wszystko, co jest związane z materializmu historycznego.

Materialistycznego pojmowania dziejów – Marks i Engels innowacji. Jego istotą jest następujący:

– Na różnych etapach rozwoju społeczeństwa ludzi do współdziałania ze sobą – to jedyny sposób mogą oni zwykle oferują swoje źródła utrzymania. Relacje te są wydajne. Są one obiektywne i nie zależą od woli swoich poddanych.

– System ekonomiczny jest tworzony tylko na podstawie stosunków produkcji. Przez siebie, to jest definitywna podstawa, na której można budować różne rodzaje instytucji public relations i państwa.

– Instytucje, które są wymienione powyżej, są tego rodzaju add-ekonomiczne podstawy.

– Nadbudowa i powiązane podstawa. Na podstawie ich można wyróżnić różne rodzaje formacji społeczno-ekonomicznych.

– bieg historii jest określona przez materialnej produkcji, poziomu gospodarki, stosunków produkcji.

Środki produkcji , według Marksa – To, co sprawia, że jest możliwe wytworzenie nowego produktu z pomocą siły roboczej. Z reguły są oddaleni od pracowników najemnych, że koncentruje się w rękach właścicieli. Chodzi o to, że większość ludzi o przetrwanie powinien pozwolić sobie na wykorzystanie.

Wyroby droższe wydatkowane środki produkcji i pracy najemnej. Różnica jest nazywany wartość dodatkową. Część z nich jest kapitaliści wziąć dla siebie, a niektóre wysyłane do nowej wartości dodatkowej.

Dialektyka Hegla – podstawa materializmu dialektycznego. Marks i Engels zabrał niektóre z pomysłów wielkiego filozofa i przedstawił je w różny sposób.

Filozofia dialektyczna mówi, że świadomość jest określana przez istnienie, materia stale się rozwija i zmienia, na podstawie praw rozwoju są dokładnie dialektyka, Bóg nie istnieje, ale najważniejszym czynnikiem w rozwoju – praktyka.