Stakeholder – kto to jest?

Wydaje się, że nie tak dawno temu obecność jakiejkolwiek firmy na rynku zależała tylko od obrotów. Ale do tej pory na pozycję przedsiębiorstwa wpływa sposób, w jaki konsumenci, władze miejskie i państwowe, media, akcjonariusze itd. Postrzegają to. Każdy miniony rok pokazuje, że potrzeba współpracy z tymi grupami jest postrzegana przez rynek jako ważne zadanie koordynacyjne. Transformacje tego rodzaju znalazły odzwierciedlenie w nowej kadencji – "zarządzanie interesariuszami". W dalszej części artykułu omówimy tę definicję bardziej szczegółowo .

Terminologia

Rozważmy pojęcie interesariuszy. Istnieje pewna grupa osób lub organizacji, które inwestują swoje zasoby i kapitał w firmie. Ponadto przyczyniają się do wzrostu siły nabywczej, upowszechniania informacji o firmie i tak dalej. Stekarzem jest osoba (prawna lub fizyczna) z pewnymi interesami, prawami lub wymaganiami. Są prezentowane i kierowane w odniesieniu do systemu i jego właściwości. Jest to ogólne znaczenie słowa "zainteresowane strony". Innymi słowy, można powiedzieć, że istnieją stosunki między zainteresowanymi stronami. We współczesnym świecie zainteresowane strony to organizacje lub grupy osób, które są podstawą sukcesu każdej organizacji.

Klasyfikacja

Można również powiedzieć, że zainteresowanym stroną jest organizacja (osoba fizyczna), która ma bezpośredni wpływ na system. Jako taka klasyfikacja grup nie istnieje, ale można wymienić najczęstsze przykłady. Następujące grupy można wyróżnić jako grupy:

1. Kupujący (strona przejmująca). Tutaj interesariusz jest osobą fizyczną lub organizacją kupującą towary (usługi) od wykonawcy. W osobie nabywcy klient, właściciel hurtowy lub właściciel.
2. Klient. Osoba (prawna lub fizyczna) nabywająca produkt (usługa).
3. Dostawca. W tym przypadku rozumiemy stronę, z którą zawarł umowę dostawy konkretnego produktu (usługi).
4. Producent. Osoba ta jest odpowiedzialna za wykonanie pracy, która musi zaspokoić potrzeby użytkownika.
5. Konsument. Ta osoba (grupa osób), która korzysta z eksploatacji towarów (usług).
6. Towarzyszący. Osoba (fizyczna lub prawna), która świadczy towary towarzyszące towarowi.
7. Likwidator. Osoba (prawna lub fizyczna), która zajmuje i odpisuje dany system, a także wszystkie powiązane usługi.
8. Inspektor. Osoba, która sprawdza zgodność z wymaganymi standardami podczas uruchamiania systemu.
9. Organ regulacyjny. Osoba (fizyczna lub prawna), która sprawdza system podczas pracy w celu spełnienia wymagań.
10. Stwórca. Osoba zaangażowana w tworzenie projektów, testowanie towarów (usług), a także realizuje podstawowe zadania rozwojowe.

Identyfikacja

Jak widać, każdy system składa się z pewnych etapów. Jest to rozwój projektu, jego produkcja i wdrożenie, obsługa i późniejsze likwidacje. Każdy etap jest obsługiwany przez określoną kategorię interesariuszy. Mają własne zainteresowanie nowo utworzonym systemem. Konieczne są konkretne działania w celu dokładnego określenia i zatwierdzenia całego zestawu potrzeb zainteresowanych stron.

Zarządzanie jakością

Zainteresowane strony niekoniecznie ustanawiają w każdym projekcie różne cele dla osiągnięcia wysokiej jakości towarów. Następnie organizacja zobowiązuje się do przeprowadzania audytów w celu zapewnienia jego zgodności z zatwierdzonym planem. Celem takich wydarzeń jest zidentyfikowanie wszystkich niezbędnych niuansów na wszystkich etapach rozwoju w celu zapewnienia prawidłowego rozwoju produktu. To z kolei pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości produktów (towarów).

Zarządzanie ryzykiem

Właścicielem stek jest firma z pewnym zainteresowaniem systemem w zakresie zarządzania ryzykiem. Części składowe tego procesu obejmują opis kategorii, zadania techniczne i koordynacyjne, jak również wszelkie ograniczenia i założenia. Ponadto konieczne jest stworzenie i ciągłe utrzymywanie profilu ryzyka, co wskazuje na znaczenie każdego z jego gatunków. Wszystkie te punkty muszą być udokumentowane i sformalizowane bez zawodu. Kryteria są określone przez znaczenie, jakie same zainteresowane strony ustaliły. Należy pamiętać, że profil ryzyka może zmieniać się od czasu do czasu. Wszystkie informacje o odchyleniach muszą zostać przekazane zainteresowanym stronom. Z kolei prowadzą analizę możliwych zagrożeń. W razie potrzeby decydują także, jakie działania należy podjąć, aby zoptymalizować proces. W przypadku, gdy zainteresowane strony podejmą ryzyko z maksymalną wartością, muszą być stale monitorowane w celu określenia niezbędnych działań w przyszłości.